Temat interpretacji

Czy na wnioskodawczyni ciąży obowiązek zapłaty podatku od dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku jeżeli środki pieniężne wydatkowała na spłatę kredytu i pożyczki, której jest współkredytobiorcą a przeznaczonej przez spadkodawcę na nabycie tej nieruchomości?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 01 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 02 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniach 04 i 05 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 25 września 2012 r. Znak: IBPB II/2/415-1286/12/MM wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 04 i 05 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Aktem notarialnym z dnia 25 stycznia 2012 r. syn wnioskodawczyni nabył niezabudowaną nieruchomość (działkę budowlaną) o pow. 0,1036 ha za cenę 53.500 zł., z czego kwota 42.800 zł. pochodziła z kredytu udzielonego przez Bank ..., zaś 10.700 zł stanowiły wymagane środki własne nabywcy określone jako wkład własny (pochodzące de facto z pożyczki udzielonej przez ten Bank).

Kredyt na podstawie zapisów tego aktu został zabezpieczony hipoteką na przedmiotowej nieruchomości do kwoty 64.200 zł.

Umowa kredytowa zawarta 20 stycznia 2012 r. została podpisana przez nabywcę, tj. syna wnioskodawczyni oraz z uwagi na brak jego samodzielnej zdolności kredytowej przez jego rodziców, tj. wnioskodawczynię i jej męża jako współkredytobiorców.

W dniu 12 kwietnia 2012 r. syn wnioskodawczyni zmarł. Spadek po nim na podstawie aktu dziedziczenia z dnia 16 kwietnia 2012 r. nabyli jego rodzice tj. wnioskodawczyni i jej mąż po 1/2 części.

Zaświadczeniem z dnia 20 kwietnia 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że podatek od spadku nie należy się.

W dniu 25 kwietnia 2012 r. wnioskodawczyni i jej mąż jako współwłaściciele zbyli aktem notarialnym ww. nieruchomość za kwotę 55.000 zł. (27.500 zł. za udział). Pismem z tej samej daty (wydanym przed zawarciem aktu notarialnego) Bank ... w związku z dyspozycją wcześniejszej spłaty kredytu i po przedstawieniu przez wnioskodawczynię oznaczonego również tą datą dokumentu zapłaty na kwotę 42.947,67 zł. dokonanej ze środków stanowiących zapłatę za zbywaną nieruchomość a przekazanych przed zawarciem aktu notarialnego przez nabywców, wydał zgodę na wykreślenie hipoteki obciążającej zbywaną przez wnioskodawczynię i jej męża nieruchomość.

W dniu następnym, tj. 26 kwietnia 2012 r. wnioskodawczyni wraz z mężem także ze środków stanowiących zapłatę za zbytą przez nich nieruchomość spłacili pożyczkę zaciągniętą w związku z jej zakupem przez ich syna na pokrycie wkładu własnego w wysokości 9.710,87 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zbyciem przez wnioskodawczynię i jej męża przedmiotowej nieruchomości przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie (wynikające ze stwierdzenia poświadczenia dziedziczenia) ciąży na wnioskodawczyni obowiązek zapłaty podatku od uzyskanego w ten sposób dochodu, a jeżeli tak, to czy od jego całości (tj. kwoty 55.000 zł.), czy od części stanowiącej różnicę pomiędzy ceną zbycia a kwotami przeznaczonymi na wcześniejszą spłatę kredytu i pożyczki zaciągniętych na jej zakup (liczoną według dat spłaty tych zobowiązań), tj. od kwoty 55.000 - (42.947,67 + 9.710,87) = 55.000 52.658,54 = 2.341,46 zł...

Zdaniem wnioskodawczyni, okoliczności nabycia przedmiotowej nieruchomości i jej zbycie z przeznaczeniem uzyskanych z tego tytułu dochodów na spłatę kredytu i pożyczki zaciągniętych przez spadkodawcę na jej nabycie nie jest objęte obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego o jakim mowa w art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w części, jaka została przeznaczona na spłatę tego kredytu i pożyczki wraz z odsetkami (wolna od podatku dochodowego nie byłaby zatem pozostała kwota stanowiąca różnicę pomiędzy ceną zbycia nieruchomości a kwotą przeznaczoną na spłatę tego kredytu i pożyczki wraz z odsetkami). Takie stanowisko uzasadnione jest tym, że sytuacja wnioskodawczyni podyktowana wynikającym ze stwierdzenia nabycia spadku wstąpieniem w prawa i obowiązki spadkodawcy nie może być pod tym względem gorsza od sytuacji, gdyby takiego zbycia przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie dokonał on sam, przeznaczając uzyskane w ten sposób dochody na spłatę zaciągniętego na jej zakup kredytu (pożyczki) wraz z odsetkami (wykładnia art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) dokonywana w związku z ust. 25 pkt 1 lit. c) tego artykułu i w związku z jego ust. 1 pkt 131 oraz art. 25 ust. 29 nie wyłącza prawa do zwolnienia od podatku w sytuacji, gdy nabywca zbywa tę samą nieruchomość, na której zakup zaciągnął kredyt (pożyczkę), spłacając je następnie z uzyskanego w ten sposób dochodu - w części przeznaczonej na spłatę tego kredytu i/lub pożyczki wraz z odsetkami.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z powyższego wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia. Zatem sprzedaż nieruchomości stanowi zawsze źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiła śmierć spadkodawcy.

Zgodnie z art. 924 i 925 ww. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei akt poświadczenia dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Tak więc istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Wnioskodawczyni wraz z mężem przedmiotową nieruchomość nabyła w drodze spadku w 2012 r. i w tym samym roku dokonała jej sprzedaży. Zgodnie zatem z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż ta stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu zgodnie z przepisami ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, wynagrodzenie dla biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, koszty ogłoszeń w prasie, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Ustawodawca w przepisie art. 22 ust. 6d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób jednoznaczny określił, co może być uznane za koszt uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku i jak te koszty muszą być udokumentowane.

Jak wynika z treści tego przepisu do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku zaliczane są:

• udokumentowane nakłady na tę nieruchomość zwiększające jej wartość (udokumentowane fakturami VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług),
• kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2. wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

-w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni była współkredytobiorą kredytu, który został przeznaczony na zakup w dniu 25 stycznia 2012 r. nieruchomości. Właścicielem nieruchomości był wyłącznie syn wnioskodawczyni. W dniu 12 kwietnia 2012 r. syn wnioskodawczyni zmarł i wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła w drodze spadku przedmiotową nieruchomość wraz z istniejącym kredytem hipotecznym obciążającym tę nieruchomość. Wnioskodawczyni w dniu 25 kwietnia 2012 r. sprzedała przedmiotową nieruchomość, a uzyskane w ten sposób pieniądze zostały przeznaczone na spłatę zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego oraz spłatę pożyczki, którą zaciągnął syn wnioskodawczyni na pokrycie wkładu własnego.

W przedmiotowym stanie faktycznym wątpliwość wnioskodawczyni budzi fakt, czy przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, który został przeznaczony na spłatę zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego obciążającego zbywaną nieruchomość oraz na spłatę pożyczki zaciągniętej w związku z pokryciem wkładu własnego będzie wydatkiem na własne cele mieszkaniowe.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście zapytania ujętego we wniosku stwierdzić należy, iż spłata kredytu obciążającego zbywaną nieruchomość oraz pożyczki, którą pokryto wkład własny nie będzie stanowić dla wnioskodawczyni wydatku na własne cele mieszkaniowe.

Zauważyć należy, iż cytowany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia w warunkach określonych w ustawie uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na własne cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Z treści 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy jasno wynika, iż kredyt (pożyczka), na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości musi być kredytem (pożyczką) zaciągniętym na własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem ustawodawcy było bowiem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika.

Wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu (pożyczki) wraz z odsetkami zaciągniętego przed dniem uzyskania przychodu może być uznane za wydatkowanie tego przychodu na własne cele mieszkaniowe jednakże pod pewnym warunkiem. Spłacony kredyt (pożyczka) nie ma być jakimkolwiek kredytem, lecz musi spełniać ściśle określone ustawą wymagania. Musi to być bowiem kredyt (pożyczka) co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy zaciągnięty przez podatnika na cele określone w pkt 1 czyli na nabycie m.in. gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie. Innymi słowy jeśli podatnik zaciągnął kredyt (pożyczkę) po to, żeby nabyć grunt pod budowę budynku mieszkalnego a więc zaspokoić własne cele mieszkaniowe, to spłata takiego kredytu (pożyczki) jest wydatkowaniem o jakim mowa w rzeczonym przepisie. Zaciągnięty kredyt (pożyczka) ma bowiem realizować własne cele mieszkaniowe podatnika a nie cele mieszkaniowe innych osób czyli cudze. Przy czym podatnikiem jest osoba, u której powstaje obowiązek podatkowy, a więc osoba, która dokonuje odpłatnego zbycia nieruchomości.

W niniejszej sprawie wnioskodawczyni zaciągnęła wprawdzie kredyt, jednakże nie był to dla niej kredyt na nabycie nieruchomości. Kredyt ten służył nabyciu nieruchomości przez jej syna. Nie ma tu znaczenia, że wnioskodawczyni ponosiła jako współkredytobiorca ryzyko kredytowe. Istotny jest bowiem fakt, że kredyt nie został zaciągnięty przez wnioskodawczynię na nabycie działki budowlanej celem zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawczyni współuczestniczyła w zaciąganiu zobowiązania celem zaspokojenia cudzych potrzeb mieszkaniowych. W momencie nabycia spadku nie uległ zmianie cel zaciągnięcia kredytu. Nadal kredyt ten pozostał kredytem zaciągniętym na nabycie działki budowlanej przez syna. Na nabycie przez siebie nieruchomości wnioskodawczyni kredytu nie zaciągnęła, bo nieruchomość otrzymała pod tytułem darmym, w drodze spadku.

Zatem fakt wydatkowania przez wnioskodawczynię środków pieniężnych otrzymanych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na spłatę kredytu nie daje podstaw prawnych do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jako że kredyt nie został zaciągnięty na własne cele mieszkaniowe wnioskodawczyni, lecz na cele mieszkaniowe jej syna.

Również spłata pożyczki nie stanowi realizacji własnego celu mieszkaniowego wnioskodawczyni. Pożyczkę tę zaciągnął syn wnioskodawczyni na pokrycie wkładu własnego w związku z nabyciem przez niego nieruchomości. Nie mamy tu zatem do czynienia ze spłatą pożyczki zaciągniętej przez wnioskodawczynię na nabycie nieruchomości.

Organ podatkowy informuje, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Wszelkie ulgi i zwolnienia są też wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania - skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Reasumując, za nieprawidłowe należy uznać stanowisko wnioskodawczyni, w którym wywodzi, że spłata kredytu i pożyczki jest jej celem mieszkaniowym. Spłata kredytu zaciągniętego na zakup działki budowlanej przez syna wnioskodawczyni i spłata pożyczki zaciągniętej przez syna na pokrycie wkładu własnego nie jest własnym celem mieszkaniowym wnioskodawczyni w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy, a tym samym nie uprawnia do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust.1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie zmienia tego okoliczność późniejszego nabycia spadku po synu, istotne jest bowiem w świetle art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy, że kredyt (pożyczka) ma być zaciągnięty przez podatnika na realizację jego własnego celu mieszkaniowego. Tymczasem kredyt zaciągnięty przez wnioskodawczynię służył realizacji cudzego celu mieszkaniowego. Wnioskodawczyni stała się wprawdzie później właścicielem tej nieruchomości nie zmienia to jednak faktu, że nie zaciągnęła kredytu aby nabyć tę nieruchomość. Działkę budowlaną bowiem nabyła w drodze spadku, a kredyt zaciągnęła aby działkę budowlaną mógł nabyć syn. Za bezprzedmiotowe należy także uznać powoływanie się przez wnioskodawczynię na wstąpienie w prawa i obowiązki spadkodawcy, gdyż oczywistym jest, że po stronie spadkodawcy nie powstał w niniejszej sprawie obowiązek podatkowy to nie syn, lecz wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość i z tego tytułu ma obowiązek dokonania rozliczenia podatku dochodowego.

Wnioskodawczyni jako współwłaściciel sprzedanej nieruchomości zobowiązana jest do zapłaty podatku od 1/2 przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki budowlanej pomniejszonego o koszty uzyskania przychodu (o których mowa w art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach