Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 24.11.2004, sygn. BI/005-0923/04, Izba Skarbowa w Gdańsku
Temat interpretacji
Stan faktyczny:
Podatnik - prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych - zatrudnia pracowników (kierowców). W umowach o pracę wskazano, iż miejscem ich pracy jest siedziba firmy podatnika. Kierowcy wykonują usługi transportowe na terenie kraju. Z tytułu odbywania podróży służbowych podatnik wypłaca pracownikom koszty delegacji - zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz.U. Nr 236, poz. 1990).
Ocena prawna stanu faktycznego:
W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (...).
Ustawa z dnia 26 lipca 1991r. nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzają o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Za koszt uzyskania przychodów można jednak uznać jedynie te wydatki związane z prowadzoną działalnością, które łącznie spełniają następujące warunki:
- pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,
- nie zostały wymienione w treści art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.,
- ich poniesienie zostało prawidłowo udokumentowane.
Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W takim ujęciu kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż podatnik wypłaca swoim pracownikom (kierowcom) - przysługujące im na podstawie odrębnych przepisów - należności na pokrycie kosztów związanych z odbywanymi przez nich podróżami służbowymi - w wysokości ustalonej zgodnie z cytowanym powyżej rozporządzeniem z dnia 19 grudnia 2002r. Wydatki te nie zostały wymienione w art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991r., zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów. Zatem kwoty wypłacone przez podatnika z tego tytułu - prawidłowo udokumentowane - mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie usług transportowych. Należy jednak podkreślić, że każdorazowo obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy określonym wydatkiem a przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej spoczywa na podatniku