Temat interpretacji
Naczelnik US w Wołominie działając na podstawie art.216 w związku z art. 14a i 14b ustawy z dnia 29.08.1997r.- Ordynacja podatkowa /Dz.U. z 2005r Nr 8 poz.60 z późn. zmianami/ po rozpatrzeniu pisma z dnia 07.03.2006r w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego informuje, że stanowisko zawarte w w/w piśmie dotyczącym opodatkowania odszkodowania za wypadek przy pracy jest prawidłowe.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 12 października 2004r podatniczka zatrudniona w sp.z o.o., podczas wykonywania obowiązków pracowniczych uległa wypadkowi w wyniku czego doznała ciężkiego uszkodzenia ciała - w postaci amputacji urazowej kończyny górnej prawej, a wypadek został uznany za wypadek przy pracy.
W związku z powyższym zgodnie z umową zawartą w dniu 08.11.2005r pomiędzy pracodawcą a pracownikiem na podstawie art.444 par.2 kodeksu cywilnego /Dz.U.Nr 16 poz.93 z 1964r z późn. zm./ podatniczce wypłacono skapitalizowaną w jednorazowe odszkodowanie rentę w łącznej wysokości 87.000,00zł (z czego 50.000,00zł-zostało przelane na konto wykonawcy przedmiotu ortopedycznego w dn.09.11.2005r -60% oraz do dn.20.12.2005r- 40%). Ponadto pracodawca poniósł koszty leczenia i rehabilitacji w kwocie 3.440,00zł oraz na podstawie art.445 kodeksu cywilnego tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę wypłacono kwotę 27.000,00zł.
Zdaniem podatniczki wypłacone w związku z wypadkiem przy pracy kwoty korzystają ze zwolnienia na podstawie art.21 ust.1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U.z 2000r Nr 14 poz.176 z późn.zm./.
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art.9 ust.1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 53c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art.21 ust.1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.
W przedstawionym stanie faktycznym podstawę prawną do wypłaty w/w kwot stanowiły przepisy art.444 i art.445 par.1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r Kodeks cywilny /Dz.U.Nr 16 poz.93 z późn.zm./. Stosownie do postanowień art.444 par.1 i par.2 w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na adaptację do funkcjonowania i codziennego życia oraz na koszty przygotowania do innego zawodu. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty. Renty wypłacane na podstawie art.444 Kodeksu cywilnego stanowią wyrównanie za szkody, jakie poszkodowany poniósł w następstwie utraty zdolności do pracy zarobkowej, mają na celu naprawienie szkody przyszłej, wyrażającej się w wydatkach na zwiększone potrzeby oraz w nieosiąganiu tych zarobków jakie poszkodowany osiągnąłby w przyszłości, gdyby nie doznał uszczerbku.
Natomiast zgodnie z art.445 par.1 Kodeksu cywilnego poszkodowanemu przysługuje zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę.Mając powyższe na uwadze, wypłacone renty oraz kwoty pieniężne z tytułu zdośćuczynienia za doznaną krzywdę wypłacone na podstawie art.444 i 445 par.1 Kodeksu cywilnego mają charakter odszkodowawczy, zatem korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wołominie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art.236 par.1 pkt 1 Ordynacji podatkowej). Zażalenie winno odpowiadać warunkom określonym w art.222 Ordynacji Podatkowej, czyli powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.