Temat interpretacji
Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego odpowiadając w trybie art. 14a §1 ustawy z dn. 29.08.1997r.- Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997r. Nr 137 poz.926 ze zm.) na zapytanie Spółki z dnia 09.02.2004r informuje, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt. 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 54 z 2000r. poz. 654 ze zm.) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez podatników o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, - ustala się w wysokości 20% przychodów.
Powyższy przepis, zgodnie z ust. 2 art. 21 ww. ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W związku z brakiem w ww. ustawie definicji pojęcia ,,reklama", wyjaśniając jego znaczenie należy odwołać się do słownika języka polskiego. Ten definiuje to pojęcie jako "rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś("Słownik języka polskiego", PWN, Warszawa 1981, s.78).
Fakt uczestnictwa Spółki X w targach budowlanych w Niemczech i Rumunii, podczas których będzie prezentować swoje produkty, jest z całą pewnością formą promocji i reklamy firmy oraz jej produktów.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że opisane w przedmiotowym zapytaniu koszty poniesione przez spółkę w związku z jej uczestnictwem w targach budowlanych poza granicami kraju, w postaci opłat za plac targowy i stoisko targowe nie spełniają wymogów powyższej definicji.
Tym samym zagraniczny organizator targów, obciążając spółkę wstępnymi kosztami stoiska na targach i opłatą za plac targowy nie świadczy usług reklamowych na rzecz polskiej spółki.
Sam fakt wynajęcia przez organizatora (nierezydenta) stoiska targowego oraz udostępnienie placu targowego, w żaden sposób nie można zakwalifikować jako usług reklamowych świadczonych na rzecz polskiej spółki, ponieważ reklamę stanowią zawsze informacje o konkretnych towarach, ich zaletach, wartościach i możliwościach nabycia.
Z uwagi na fakt, że główną funkcją reklamy jest pozyskiwanie nowych klientów, dlatego też umieszczenie nazwy firmy w katalogu targowym należy już zakwalifikować jako usługę reklamową wykonaną na rzecz Spółki X. Ma ona bowiem na celu, poinformowanie (podczas trwania imprezy targowej) potencjalnych klientów o firmie, jej nazwie oraz miejscu i możliwościach nabycia towarów bądź usług przez nią oferowanych.
Reasumując,
koszt poniesiony przez Spółkę X w związku z wpisem firmy do katalogu targowego mieści się w definicji reklamy przytoczonej na wstępie i należy traktować go jako usługę reklamową, która wymaga poboru i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt. 2a ww. ustawy.