Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0114-KDWP.4011.124.2025.2.AS1

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 11 sierpnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan A.A., NIP: (…) (dalej: „Wnioskodawca”), będący polskim rezydentem podatkowym, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach tej działalności zajmuje się m.in. sprzedażą wysyłkową artykułów wędkarskich i akwarystycznych.

Wnioskodawca rozważa rozpoczęcie prowadzenia działalności rolniczej. Obecnie jest w trakcie nabywania gruntów rolnych, których docelowa powierzchnia przekroczy 1 hektar. Oznacza to, że Wnioskodawca będzie prowadził gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1176, z późn. zm.) (dalej: „ustawa o podatku rolnym”). Nie jest jeszcze przesądzone, czy wszystkie grunty będą stanowiły jego własność, czy będą użytkowane na podstawie innego tytułu prawnego, np. umowy dzierżawy lub użyczenia.

W ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego Wnioskodawca planuje zająć się w szczególności uprawą kukurydzy, która będzie wykorzystywana do uzyskania paszy dla ryb z surowca ziaren kukurydzy w postaci pelletu oraz zmielonego ziarna kukurydzy lub śruta kukurydzianego (dalej: „Pasza dla ryb”). Dodatkowo, w mniejszym zakresie, planowana jest także m.in. uprawa słonecznika z przeznaczeniem na kwiaty i ziarno.

Wytwarzanie pelletu dla ryb z kukurydzy pochodzącej w własnej uprawy to proces nieskomplikowany, który obejmuje trzy podstawowe etapy: suszenie kukurydzy do odpowiedniego poziomu wilgotności, rozdrabnianie, a następnie formowanie pelletu poprzez przetłaczanie masy paszowej przez matrycę peleciarki (pelletowanie). W rezultacie powstają granulki stanowiące gotową formę podania paszy dla ryb.

Na etapie rozdrabniania Wnioskodawca może dodawać do masy paszowej (wysuszonej i rozdrobnionej kukurydzy) dodatki pochodzące z własnych upraw (np. ziarna słonecznika, konopi, siemię lniane czy otręby pszenne), przy czym wszystkie składniki tak powstającego pelletu będą poddawane wyłącznie działaniu fizycznemu – tj. suszeniu, rozdrabnianiu, mieszaniu i formowaniu pod ciśnieniem. Składniki te nie będą przetwarzane w sposób chemiczny ani przemysłowo technologiczny wykraczający poza typowe działania obróbki fizycznej.

Zmielone ziarno kukurydzy lub śruta kukurydziana jako pasza dla ryb również powstawać będzie w nieskomplikowanym procesie zmielenia lub rozdrobnienia przy wykorzystaniu typowych prostych maszyn, jak śrutownik albo gniotownik.

Przygotowana w opisany powyżej sposób Pasza dla ryb (zarówno w postaci pelletu, jak i zmielonego ziarna lub śruty kukurydzianej) pakowana będzie w worki lub inne opakowania pozwalające na ich odmierzenie, zważenie i przechowywanie. Wnioskodawca planuje sprzedawać Paszę dla ryb odbiorcom indywidualnym oraz przedsiębiorstwom m.in. w trybie wysyłkowym.

Pytanie

Czy przychody uzyskiwane ze sprzedaży Paszy dla ryb będą stanowiły przychody z działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2025, poz. 163 z późn. zm.) (dalej: „ustawa o PIT”), i tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychody uzyskiwane ze sprzedaży Paszy dla ryb będą stanowiły dla niego przychody z działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o PIT, tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o PIT:

„Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej”.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy o PIT:

„Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1)miesiąc – w przypadku roślin,

2)16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3)6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4)2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia”.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o PIT:

„Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym”.

Zgodnie z art. 2 ust. 3a ustawy o PIT:

„Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.”

Stosownie do art. 2 ust. 4 ustawy o PIT:

„Ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym”.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym:

„Za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej”.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca w sposób szczegółowy definiuje działalność rolniczą na gruncie ustawy o PIT, jednocześnie wyłączając ją spod opodatkowania tym podatkiem, z wyjątkiem działów specjalnych produkcji rolnej (art. 2 ust. 1 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy, przez działalność rolniczą rozumie się wytwarzanie produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z własnych upraw, chowu lub hodowli. Definicja ta obejmuje szeroki katalog form produkcji roślinnej i zwierzęcej, takich jak np. produkcja warzywna, sadownicza, hodowla ryb czy też produkcja materiału siewnego lub zarodowego. Istotnym kryterium jest naturalny (biologiczny) proces wzrostu produktów oraz określony minimalny okres przetrzymywania zakupionych roślin i zwierząt, który pozwala zakwalifikować daną działalność jako rolniczą.

Z kolei działalność wykraczająca poza zakres tej definicji – w szczególności działalność prowadzona w warunkach szczególnych, takich jak np. uprawy szklarniowe, hodowla zwierząt futerkowych czy prowadzenie pasiek – została wyodrębniona jako działy specjalne produkcji rolnej (art. 2 ust. 3 ustawy o PIT). Warto podkreślić, że działalność tego rodzaju jest opodatkowana na zasadach określonych w ustawie o PIT, o ile przekracza wielkości wskazane w załączniku nr 2 (art. 2 ust. 3a ustawy o PIT).

Pojęcie gospodarstwa rolnego, do którego odwołują się powyższe przepisy, należy rozumieć zgodnie z ustawą o podatku rolnym (art. 2 ust. 4 ustawy o PIT), tj. jako obszar gruntów rolnych przekraczający 1 ha (lub 1 ha przeliczeniowy), będących w posiadaniu lub własności osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej (art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym).

W rezultacie, dla celów podatkowych działalność rolnicza została wyraźnie wyodrębniona jako działalność oparta na biologicznych procesach wzrostu, prowadzona w sposób nieprzemysłowy przy czym działalności wysoce zmechanizowane i wyspecjalizowane traktowane są odmiennie – jako działy specjalne, podlegające innym zasadom opodatkowania, ewentualnie działalność gospodarcza lub przychody z innych źródeł.

Wnioskodawca planuje rozpoczęcie prowadzenia działalności rolniczej w oparciu o gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Główną uprawą będzie kukurydza pozwalająca Wnioskodawcy na uzyskanie Paszy dla ryb pod postacią pelletu oraz zmielonego ziarna kukurydzy lub śruta kukurydzianego. Wytworzenie pelletu dla ryb z kukurydzy pochodzącej z własnej uprawy będzie obejmowało trzy podstawowe etapy, tj. suszenie, rozdrabnianie oraz formowanie pod ciśnieniem do postaci granulek przy wykorzystaniu peleciarki.

Po etapie rozdrabniania Wnioskodawca może dodawać do masy paszowej (wysuszonej i rozdrobnionej kukurydzy) dodatki pochodzące z własnych upraw (np. ziarna słonecznika, konopi, siemię lniane czy otręby pszenne), przy czym wszystkie składniki tak powstającego pelletu będą poddawane wyłącznie działaniu fizycznemu – tj. suszeniu, rozdrabnianiu, mieszaniu i formowaniu pod ciśnieniem. Składniki te nie będą przetwarzane w sposób chemiczny ani przemysłowo technologiczny wykraczający poza typowe działania obróbki fizycznej.

Zmielone ziarno kukurydzy lub śruta kukurydziana jako pasza dla ryb również powstawać będzie w nieskomplikowanym procesie zmielenia lub rozdrobnienia przy wykorzystaniu typowych prostych maszyn, jak śrutownik albo gniotownik.

Przygotowana w opisany powyżej sposób Pasza dla ryb pakowana będzie w worki lub inne opakowania pozwalające na ich odmierzenie, zważenie i przechowywanie. Wnioskodawca planuje sprzedawać Paszę dla ryb odbiorcom indywidualnym oraz przedsiębiorstwom m.in. w trybie wysyłkowym.

Warunkiem uznania działalności za działalność rolniczą jest – zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o PIT fizycznych – wytwarzanie produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym, tj. naturalnym, z własnych upraw, hodowli lub chowu. W analizowanym stanie faktycznym nie budzi wątpliwości, że surowce wykorzystywane do produkcji Paszy dla ryb będą w całości pochodzić z własnych upraw Wnioskodawcy.

Na gruncie cytowanego przepisu ustawodawca nie tylko utożsamia pojęcie „stanu nieprzetworzonego” ze „stanem naturalnym”, ale również przez sposób konstrukcji przepisu wskazuje na fundamentalne znaczenie tego kryterium dla kwalifikacji danej działalności jako rolniczej. Odwołanie się do „stanu naturalnego” należy rozumieć jako ograniczenie do takiego stadium produktu, w którym pozostaje on wynikiem działania naturalnych procesów biologicznych, bez ingerencji technologicznej zmieniającej jego fizykochemiczne właściwości czy strukturę. Innymi słowy, stan naturalny oznacza, że produkt nie został poddany zabiegom przekształcającym go w wyrób przetworzony w sensie przemysłowym czy technologicznym – a zatem takim, którego powstanie wymaga udziału dodatkowych komponentów, środków chemicznych, konserwantów, stabilizatorów czy złożonych procesów technologicznych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca pragnie również przywołać stanowiska Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dotyczące pelletu wytwarzanego z innych surowców roślinnych. Odniesienie się do tych interpretacji ma istotne znaczenie przede wszystkim z tego względu, że w analizowanych przypadkach pellet nie stanowi odrębnego rodzaju produktu – jak np. pasza czy opał – lecz jedynie formę, jaką przyjmuje surowiec pochodzący z własnych upraw, oferowany przez podatników prowadzących działalność rolniczą:

interpretacja indywidualna z dnia 20 stycznia 2020 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.73.2019.1.MC,

interpretacja indywidualna z dnia 20 lutego 2023 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.24.2023.1.IM,

interpretacja indywidualna z dnia 15 marca 2023 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.132.2023.1.AD,

interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2023 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.670.2023.1.RK.

Z opisu stanów faktycznych zawartych w przywołanych interpretacjach wynika, że surowiec roślinny był poddawany analogicznym procesom technologicznym, co w przypadku pelletu stanowiącego Paszę dla ryb – tj. suszeniu, rozdrobnieniu i pelletowaniu z wykorzystaniem linii technologicznej. Pomimo zastosowania tych zabiegów, organ interpretacyjny nie zakwestionował rolniczego charakteru działalności, uznając, że mieści się ona w definicji działalności rolniczej określonej w art. 2 ust. 2 ustawy o PIT.

W świetle powyższego Wnioskodawca uznaje za zasadne powołanie się na te rozstrzygnięcia jako istotne dla potwierdzenia zgodności swojego stanowiska z dotychczasową linią interpretacyjną.

Mając na względzie powyższe, a zwłaszcza sposób wytwarzania Paszy dla ryb, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychody uzyskiwane ze sprzedaży Paszy dla ryb będą stanowiły dla niego przychody z działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o PIT, tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym osób fizycznych, zostały określone w ustawie z 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Konsekwencją uregulowań zawartych w powołanym przepisie jest wprowadzona – dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarta w art. 2 ust. 2 definicja działalności rolniczej oraz w art. 2 ust. 3 – definicja działów specjalnych produkcji rolnej, z których uzyskiwane dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z pierwszą ze wskazanych w zdaniu poprzednim regulacją:

Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1)miesiąc – w przypadku roślin,

2)16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3)6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4)2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje jednoznacznie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w omawianej regulacji ma charakter wyczerpujący.

Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca). Co oznacza, że wszelkie produkty działalności rolniczej powstają wyłącznie na skutek działania normalnych biologicznych procesów wzrostu. Stan nieprzetworzony to taki stan produktu, który nie różni się w sposób istotny od stanu, w jakim produkt ten znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu. A zatem zastosowanie wobec produktu określonych procesów technologicznych, na skutek czego nabrał on nowych cech, czy właściwości, wyklucza uznanie produktu za nieprzetworzony.

Działalnością rolniczą jest również działalność polegająca na przetrzymywaniu zakupionych produktów roślinnych lub zwierzęcych przez co najmniej wskazany w przepisie okres czasu, podczas którego następuje ich biologiczny wzrost. Przetrzymywanie tychże produktów przez krótszy okres czasu, po którym następuje ich odsprzedaż, należy uznać za działalność o charakterze handlowym. Przychody z takiej działalności są kwalifikowane do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza;

pkt 4 – działy specjalne produkcji rolnej;

pkt 9 – inne źródła.

Art. 5a pkt 6 cytowanej na wstępie ustawy stanowi, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie zaś z art. 2 ust 3a ww. ustawy:

Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Stosownie natomiast do treści art. 20 ust. 1c omawianej ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli:

1)(uchylony);

2)przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze, z wyłączeniem uboju zwierząt rzeźnych i obróbki poubojowej tych zwierząt, w tym również rozbioru, podziału i klasyfikacji mięsa, przemiału zbóż, wytłoczenia oleju lub soku oraz sprzedaży podczas wystaw, festynów, targów i kiermaszy;

3)(uchylony);

4)jest prowadzona ewidencja sprzedaży, o której mowa w ust. 1e;

5)ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu, z wyłączeniem wody.

Na uwadze należy mieć również treść art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Wolne od podatku dochodowego są dochody ze sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli, niestanowiących działów specjalnych produkcji rolnej, przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt, w tym również na rozbiorze, podziale i klasyfikacji mięsa.

Przy czym określenie „przerób sposobem przemysłowym” użyte w ww. przepisie nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podobnie brak też definicji wyrażenia „przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych” występującego w art. 20 ust. 1c omawianej ustawy. Zatem przy interpretacji wskazanych przepisów należy posłużyć się wykładnią językową.

Według Słownika Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN (Warszawa 1996):

przetwórstwo – to przerabianie surowców na gotowe produkty (tom lit. L-P str. 970),

przerób – to przerabianie surowca na produkt lub półprodukt (tom lit. L-P str. 954),

przemysłowy – to dotyczący przemysłu, związany z przemysłem, mający zastosowanie w przemyśle,

sposób – to określona metoda, forma wykonania (Mały Słownik Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995 r., str. 870).

Zatem z przetwarzaniem, czy przerabianiem mamy do czynienia wówczas, gdy z surowców (np. z produktów roślinnych), przy zastosowaniu określonych metod lub form wykonania, powstają gotowe produkty lub półprodukty, posiadające inne cechy bądź właściwości do zastosowanych w tym przetwarzaniu/przerobie surowców. Natomiast z przemysłowym sposobem przerobu mamy do czynienia w sytuacji, gdy przetwarzanie/przerób ma związek z przemysłem, następuje przy użyciu urządzeń przemysłowych itp.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że rozważa Pan rozpoczęcie prowadzenia działalności rolniczej. W ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego planuje Pan zająć się w szczególności uprawą kukurydzy, która będzie wykorzystywana do uzyskania paszy dla ryb z surowca ziaren kukurydzy w postaci pelletu oraz zmielonego ziarna kukurydzy lub śruta kukurydzianego. Wytwarzanie pelletu dla ryb z kukurydzy pochodzącej w własnej uprawy to proces nieskomplikowany, który obejmuje trzy podstawowe etapy: suszenie kukurydzy do odpowiedniego poziomu wilgotności, rozdrabnianie, a następnie formowanie pelletu poprzez przetłaczanie masy paszowej przez matrycę peleciarki (pelletowanie). W rezultacie powstają granulki stanowiące gotową formę podania paszy dla ryb. Na etapie rozdrabniania może dodawać Pan do masy paszowej (wysuszonej i rozdrobnionej kukurydzy) dodatki pochodzące z własnych upraw (np. ziarna słonecznika, konopi, siemię lniane czy otręby pszenne), przy czym wszystkie składniki tak powstającego pelletu będą poddawane wyłącznie działaniu fizycznemu – tj. suszeniu, rozdrabnianiu, mieszaniu i formowaniu pod ciśnieniem. Składniki te nie będą przetwarzane w sposób chemiczny ani przemysłowo technologiczny wykraczający poza typowe działania obróbki fizycznej. Natomiast zmielone ziarno kukurydzy lub śruta kukurydziana jako pasza dla ryb również powstawać będzie w nieskomplikowanym procesie zmielenia lub rozdrobnienia przy wykorzystaniu typowych prostych maszyn, jak śrutownik albo gniotownik.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu. W wyniku opisanych we wniosku procesów suszenia, rozdrabniania i formowania pelletu, ewentualnie dodawania ziaren pochodzących z własnych upraw, bez innych dodatków, które spowodowałyby przetworzenie, nie zmienią się cechy wytwarzanego w gospodarstwie rolnym produktu. Można zatem uznać, że opisana we wniosku działalność mieści się w zakresie ustawowej definicji działalności rolniczej.

Wobec powyżej przedstawionych regulacji prawnych – na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego – uznać należy, że przychody uzyskiwane ze sprzedaży paszy dla ryb będą stanowiły dla Pana przychody z działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku opis zdarzenia różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Końcowo podkreślam, że w przypadku:

dodawania innych dodatków niż ziarna pochodzące z własnych upraw, które spowodowałyby przetworzenie,

zakupu surowców wykorzystywanych do produkcji paszy dla ryb lub

przerobienia sposobem przemysłowym

wykonywane czynności wykroczą poza zakres działalności rolniczej.

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazuję, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników, dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.