Temat interpretacji

Wypłacone na podstawie art. 172 § 3 i § 4 ustawy z dnia 21.07.2001r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98 poz. 1070 ze zm.) rekompensaty dla ławników, jako wynagrodzenie za czas wykonywania czynności w sądzie, stanowią przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.). Zgodnie z treścią ww. przepisu ustawy podatkowej, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powołania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Jak wynika z treści art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są - do wysokości 2280 zł - wypłacane ławnikom tylko diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów. Natomiast rekompensaty, wypłacane na podstawie art. 172 § 3 i § 4 ww. ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, które stanowią odszkodowanie za utracony zarobek, nie są objęte zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Sąd wypłacając te należności, jest zobowiązany na podstawie art. 41 ust.1 ww. ustawy, jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodu (art. 22 ust. 9) oraz o potrącane w danym miesiącu składki na ubezpieczenie społeczne.

Obliczone zaliczki stosownie do art. 41 ust. 1a ustawy, należy zmniejszyć o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia.

Kwoty pobranych zaliczek na podatek dochodowy płatnik obowiązany jest przekazać w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje Naczelnik Urzędu Skarbowego właściwy według siedziby płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy), przesyłając równocześnie deklaracje według ustalonego wzoru (PIT-4).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, a traci swą ważność z dniem zmiany przepisów prawnych.