Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
W dniu 25 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 2 września 2025 r. (wpływ 2 września 2025 r.), z 9 września 2025 r. (wpływ 9 września 2025 r.) oraz z 16 września 2025 r. (wpływ 16 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
W celu wykonywania przez Wnioskodawcę i jego byłego wspólnika wolnego zawodu notariuszy Wnioskodawca zawiązał spółkę partnerską. Zgodnie z umową spółki przedmiotem jej działalności jest działalność prawnicza (PKD 69.10. Z).
Zgodnie z postanowieniami umowy partnerzy uczestniczą w zyskach w następujący sposób:
-Wnioskodawca uczestniczy w 97% w zysku
-Wspólnik B uczestniczy – 3% + kwota 13.000,00 zł netto w skali miesiąca (tj. powiększona o należne składki na ubezpieczenie społeczne i podatek dochodowy). Udziały w zyskach i stratach mogą być zmieniane każdorazowo na podstawie uchwał wspólników.
Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje formy opodatkowania: Wnioskodawca podatek liniowy, Wspólnik B – zasady ogólne (według skali podatkowej).
Rozliczenia z tytułu podatku dochodowego Wnioskodawca prowadzi w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów zgodnie z postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Uzupełnienia
Wspólnikami spółki partnerskiej, o których mowa we wniosku, byli Wnioskodawca i Wspólnik B.
Wnioskodawca przez byłego wspólnika rozumie Wspólnika B.
Wspólnik B otrzymywał kwotę 13.000 zł miesięcznie na podstawie art. 89 KSH w związku z art. 51 KSH.
Kwota 13.000,00 zł wypłacana miesięcznie dla Wspólnika B stanowi oznaczoną kwotowo w umowie spółki kwotę udziału w zysku.
Kwota 13.000,00 zł jako udział w zysku Wspólnika B stanowi przychód opodatkowany Wspólnika B, a tym samym powinna pomniejszać kwotę przychodu opodatkowanego Wnioskodawcy wynikającego z jego udziału w zysku.
Spółka partnerska nadal działa.
Wspólnik B otrzymywał kwotę 13.000 zł do czasu bycia wspólnikiem w spółce partnerskiej. Wspólnik B nie jest obecnie wspólnikiem w spółce partnerskiej.
Kwota 13.000 zł była wypłacana Wspólnikowi B z zysku spółki partnerskiej (były to środki finansowe spółki partnerskiej).
W pytaniu jest mowa o przychodzie otrzymywanym w związku z działalnością spółki partnerskiej, który zgodnie z art. 8 ust. 1 podlegał/podlega opodatkowaniu u Podatnika proporcjonalnie do posiadanych udziałów w spółce partnerskiej.
Pytanie
Czy kwota 13 000 zł wypłacana co miesiąc Wspólnikowi B z zysku spółki partnerskiej pomniejsza przychód Wnioskodawcy?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie – podatnikiem, w myśl art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Zatem w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niemającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka lecz jej wspólnicy.
W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza). Jednocześnie zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks Spółek Handlowych „Spółką partnerską jest spółka osobowa utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą”.
Zgodnie z art. 89 w sprawach nieuregulowanych w dziale II do spółki partnerskiej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Z kolei z treści art. 51 § 1 i 2 k.s.h. wynika, że „każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach”.
Przepisy art. 51 k.s.h. i art. 8 ust. 1 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają charakter dyspozytywny w tym znaczeniu, że mają zastosowanie w przypadku, gdy wspólnicy nie wprowadzili innego unormowania w umowie spółki. Wspólnicy mają bowiem prawo do ustalenia prawa w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody, np. mogą zostać powiązane z rodzajem i wartością wkładów czy też z nakładem poszczególnych wspólników. Jednocześnie na gruncie k.s.h. dopuszczalne jest ustalenie innego udziału wspólnika w zysku, a innego w stratach. Jednakże dla określenia obciążeń podatkowych bierze się pod uwagę jedynie udział wspólnika w zysku.
Zdaniem Wnioskodawcy wypłaty ze środków spółki partnerskiej co miesiąc dla Wspólnika B kwoty 13.000 zł z zysku Spółki partnerskiej pomniejsza przychód podlegający opodatkowaniu u Wnioskodawcy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.):
Spółkami handlowymi są spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna i spółka akcyjna.
Stosownie do przepisu art. 4 § 1 Kodeksu spółek handlowych:
Określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo‑akcyjną.
W myśl art. 86 § 1 Kodeksu spółek handlowych:
Spółką partnerską jest spółka osobowa, utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą.
Na podstawie art. 89 Kodeksu spółek handlowych:
W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki partnerskiej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Zgodnie natomiast z art. 51 ustawy Kodeks spółek handlowych:
§ 1. Każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.
§ 2. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach.
§ 3. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.
Pierwszy z tych przepisów stanowi, że wspólnicy spółki jawnej dzielą zysk i partycypują w stratach w równych częściach, bez względu na rodzaj i wartość wniesionych wkładów. Jest to ogólna zasada, którą można modyfikować w umowie spółki, określając inny udział w zyskach i stratach. Kolejny z nich 2 mówi, że inny udział w zysku określony w umowie dotyczy także udziału w stratach, a ostatni zezwala na umowne zwolnienie wspólnika od udziału w stratach.
Stosownie do art. 8 ustawy Kodeks spółek handlowych:
Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.
Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.
Zgodnie natomiast z definicją zawartą w art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych:
Spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.
W myśl art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.
Na podstawie art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:
a)spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz.Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
b)spółkę kapitałową w organizacji,
c)spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
d)spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
e)spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
Stosownie do art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Przepis art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.
W konsekwencji, wspólnik spółki niebędącej osobą prawną (w tym spółki partnerskiej) przychody i koszty podatkowe powinien rozliczać w wysokości ustalonej stosownie do jego udziału w spółce i w takim zakresie, w jakim, jako wspólnik tej spółki, jest upoważniony i zobowiązany do rozliczania przychodów i kosztów tej spółki.
Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:
·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
·został właściwie udokumentowany,
·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.
Z opisu sprawy wynika, że w celu wykonywania przez Pana i Pana byłego wspólnika (dalej: Wspólnik B) wolnego zawodu notariuszy zawiązał Pan spółkę partnerską (dalej: Spółka). Zgodnie z umową Spółki przedmiotem jej działalności jest działalność prawnicza. Zgodnie z postanowieniami umowy Spółki partnerzy uczestniczą w zyskach w następujący sposób:
a)Pan uczestniczy w 97% w zysku
b)Wspólnik B uczestniczy – 3% + kwota 13.000,00 zł netto w skali miesiąca (tj. powiększona o należne składki na ubezpieczenie społeczne i podatek dochodowy).
Udziały w zyskach i stratach mogą być zmieniane każdorazowo na podstawie uchwał wspólników. Forma opodatkowania Pana działalności gospodarczej to podatek liniowy. Wspólnikami Spółki był Pan i Wspólnik B. Przez byłego wspólnika rozumie Pan Wspólnika B. Wspólnik B otrzymywał kwotę 13.000 zł miesięcznie na podstawie art. 89 w związku z art. 51 Kodeksu spółek handlowych. Kwota 13.000 zł wypłacana miesięcznie dla Wspólnika B stanowi oznaczoną kwotowo w umowie Spółki kwotę udziału w zysku. Spółka nadal działa. Wspólnik B otrzymywał kwotę 13.000 zł do czasu bycia wspólnikiem w Spółce. Wspólnik B nie jest obecnie wspólnikiem w Spółce. Kwota 13.000 zł była wypłacana Wspólnikowi B z zysku Spółki (były to środki finansowe spółki partnerskiej).
Wobec powyższego należy zbadać, czy wypłata co miesiąc Wspólnikowi B kwoty 13.000,00 zł, które to kwoty stanowią – jak Pan wskazał – podział zysku osiągniętego przez Spółkę, stanowić będzie Pana koszt podatkowy poniesiony w celu uzyskania przychodów. W opisanym zdarzeniu przesłanka ta nie zostanie spełniona. Wskazuję bowiem, że wypłata ta nie służy uzyskaniu przez Pana, jako wspólnika Spółki, przychodów. Wydatek ten stanowi realizację podziału zysku osiągniętego w ramach umowy Spółki.
Wydatku tego nie można również uznać za koszt poniesiony w celu zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza. Do tej grupy kosztów podatkowych Pan, jako wspólnik Spółki, może zaliczyć tylko wydatki związane z zapewnieniem funkcjonowania Spółki, np. koszty obsługi administracyjnej, księgowej czy prawnej, koszty działań marketingowych i promocyjnych oraz reklamowych, ubezpieczeń, mediów, podatku od nieruchomości (tj. wydatków, które pośrednio są powiązane z przychodami opodatkowanymi jako należne).
Zatem w Pana sytuacji przesłanki wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostaną spełnione, ponieważ wypłata części zysku wypracowanego przez Spółkę na rzecz Wspólnika B nie służy osiąganiu przychodów ani zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów.
Zauważam, że wypłaty przysługujące Wspólnikowi B zysku Spółki w wysokości 13.000,00 zł stanowi realizację szczególnego zobowiązania wynikającego z umowy Spółki. Z tych też względów świadczenia takiego nie można traktować jako poniesionego w celu uzyskania przychodów przez Pana, jako wspólnika Spółki, bądź zachowania albo zabezpieczenia Pana źródła przychodów.
Podsumowanie: kwota 13 000 zł wypłacana co miesiąc Wspólnikowi B z zysku Spółki nie pomniejsza Pana przychodów otrzymywanych w związku z działalnością gospodarczą Spółki. To oznacza, że kwota ta nie stanowi Pana kosztów uzyskania przychodów.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.