Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

‒nieprawidłowe – w części dotyczącej zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych całej wartości umorzenia pozostałego do spłaty kredytu, który został zaciągnięty na zakup lokalu mieszkalnego wraz z przynależną do lokalu mieszkalnego komórką lokatorską i prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, znajdującego się w hali garażowej;

‒prawidłowe – w części dotyczącej braku opodatkowania zwrotu przez bank na Pana rzecz kwoty wynikającej z rozliczenia kredytu.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 13 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 października 2025 r. (data wpływu 7 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zawarł Pan w dniu (...) 2006 r. z Bankiem X z siedzibą w (...) przy (...), umowę udzielenia kredytu mieszkaniowego na kwotę łączną 111 485,00 CHF (franków szwajcarskich) (dalej „Umowa”). Zgodnie z treścią zawartej Umowy kredyt przeznaczony był na finansowanie zaliczek na poczet ceny zakupu lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w Y na rynku pierwotnym od dewelopera. Kredyt wypłacany był w transzach na konto dewelopera w okresie od dnia (...) 2006 r. do dnia (...) 2007 r.

Następcą prawnym (wstępującym w prawa i obowiązki) Banku X stał się Bank Z (w skrócie „Z”) z siedzibą w (...) przy ul. (...).

Spłaca Pan przedmiotowy kredyt udzielony przez bank od (...) 2006 r. do 30 kwietnia 2037 r. poprzez zapłatę rat w walucie CHF obliczanych przez bank zgodnie z postanowieniami Umowy.

Zgodnie z aktualnym stanem faktycznym przed sądami w Polsce toczą się postępowania z powództw konsumentów jako kredytobiorców przeciwko bankom, które udzieliły kredytów mieszkaniowych denominowanych we frankach szwajcarskich, w ramach których kredytobiorcy podnoszą zarzuty istnienia w umowach klauzul abuzywnych skutkujących nieważnością przedmiotowych umów. Przed sądami w Polsce zapadają z tego tytułu korzystne dla kredytobiorców orzeczenia, zasadniczo unieważniające umowy o kredyt mieszkaniowy denominowane we frankach szwajcarskich.

Zapewne mając na uwadze powyższe zapadające korzystne wyroki, w dniu (...) 2025 r. Bank Z przedłożył Panu propozycję ugody w przedmiocie spłaty zadłużenia z Umowy i rozwiązania Umowy za porozumieniem stron („Ugoda”).

Zgodnie z treścią proponowanej Ugody, w przypadku jej zawarcia, bank zwolni Pana z długu (umorzy Panu zadłużenie) w kwocie 222 484,92 zł (49 074,67 CHF), co stanowi saldo kapitału do spłaty na dzień zawarcia Ugody oraz w zakresie odsetek od przedmiotowej kwoty długu naliczanych do 2037 r. zgodnie z harmonogramem spłaty.

Ponadto zgodnie z treścią proponowanej Ugody, bank zobowiązuje się do zwrotu kwoty wynikającej z rozliczenia kredytu w wysokości 4 424 zł w terminie 14 dni od zawarcia Ugody, a które to rozliczenie wynika z przewalutowania udzielonej kwoty kredytu z CHF na PLN i przyjęcia rocznej stałej stopy oprocentowania w wysokości 1%. Przedmiotowa kwota jest zatem nadpłatą spłaty salda kredytu ustalonego w wyniku przewalutowania na dzień zawarcia Ugody.

Zgodnie z treścią załącznika nr 1 do Ugody (informacja w sprawie podstawowych warunków ugodowego rozliczenia umowy kredytu), wg banku korzyści z przyjęcia Ugody dla Pana wyniosłyby 226 709,10 zł.

Uzupełnienie

Potwierdził Pan, że kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej. Jest to kredyt mieszkaniowy zaciągnięty na cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.)

Potwierdził Pan również, że kredyt został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, jako:

1.hipoteka umowna zwykła ustanowiona w księdze wieczystej prawa do nieruchomości – lokalu mieszkalnym położonym w Y przy ul. A1, w skład którego również wchodzi pomieszczenie gospodarcze jako pomieszczenie przynależne do lokalu, do wysokości 100 860 CHF tytułem spłaty kredytu;

2.hipoteka umowna kaucyjna ustanowiona w księdze wieczystej prawa do nieruchomości – lokalu mieszkalnym położonym w Y przy ul. A1, w skład którego również wchodzi pomieszczenie gospodarcze jako pomieszczenie przynależne do lokalu, do wysokości 54 463 CHF tytułem zabezpieczenia spłaty odsetek oraz kosztów kredytu;

3.hipoteka umowna zwykła ustanowiona w księdze wieczystej prawa do współwłasności w wysokości 1/148 części nieruchomości – wyodrębnionym lokalu niemieszkalnym – hali garażowej do wysokości 10 625 CHF tytułem spłaty kredytu;

4.hipoteka umowna kaucyjna ustanowiona w księdze wieczystej prawa do współwłasności w wysokości 1/148 części nieruchomości – wyodrębnionym lokalu niemieszkalnym – hali garażowej do wysokości 5 737 CHF tytułem zabezpieczenia spłaty odsetek od udzielonego kredytu oraz kosztów banku.

Doprecyzował Pan, że lokal mieszkalny wraz z przynależną do lokalu mieszkalnego komórką lokatorską objęty jest jedną księgą wieczystą.

Natomiast garaż wielostanowiskowy znajduje się w obrysie budynku mieszkalnego, zgodnie z treścią aktu notarialnego dot. przeniesienia własności części współwłasności w lokalu niemieszkalnym – hali garażowej: „budynek, w którym wydzielony został lokal niemieszkalny garaż, obejmuje siedem kondygnacji, w tym sześć kondygnacji nadziemnych i jedną podziemną, oraz został przyjęty do użytkowania na mocy ostatecznej (jednej) decyzji nr (...) o pozwoleniu na użytkowanie wydanej w dniu (...) 2007 r. przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w (...)” – został objęty osobną księgą wieczystą.

W tym miejscu wskazał Pan, że:

1.budynek, w którym wydzielono lokal niemieszkalny jest w całości budynkiem mieszkalnym obejmującym siedem kondygnacji, w tym sześć kondygnacji nadziemnych i jedną podziemną, co jest potwierdzone w treści aktu notarialnego przenoszącego prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w gali garażowej, w konsekwencji hala garażowa jako lokal niemieszkalny jest jedynie częścią budynku mieszkalnego, a nie osobnym budynkiem niemieszkalnym;

2.z własnością we współwłasności lokalu niemieszkalnego związany jest udział w części nieruchomości wspólnej stanowiącej grunt (pod całością budynku i hali garażowej) oraz części budynku mieszkalnego i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali mieszkalnych;

3.Pana lokal mieszkalny wraz z opisywanym prawem do korzystania z miejsca postojowego objęty jest jedną prawomocną decyzją administracyjną nr (...) z dnia (...) 2005 r. o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażami podziemnymi zaliczającego się o XIII kategorii obiektów budowlanych (zatem: budynków mieszkalnych), w konsekwencji całość inwestycji jest budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym.

Lokal niemieszkalny w postaci garażu wielostanowiskowego znajduje się dokładnie w obrysie budynku mieszkalnego, w poziomie -1 tego budynku.

Komórka lokatorska przynależy do lokalu mieszkalnego i nie może być przedmiotem odrębnej sprzedaży.

Udział w wysokości 1/448 części we współwłasności wyodrębnionego lokalu znajdującego się w poziomie -1 budynku mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w tym lokalu może być przedmiotem odrębnej transakcji sprzedaży.

Wskazał Pan, że zawarto dwa oddzielne akty notarialne. Pierwszy dotyczy przeniesienia własności lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do lokalu mieszkalnego pomieszczeniem gospodarczym. Nie wyszczególniono osobnej ceny dotyczącej pomieszczenia gospodarczego. Jednocześnie podpisano drugi akt notarialny dotyczący przeniesienia udziału części współwłasności lokalu znajdującego się w poziomie -1 budynku mieszkalnego, w którym znajduje się przedmiotowy lokal mieszkalny.

Ugoda z bankiem nie została zawarta. Do czasu wydania interpretacji indywidulanej w przedmiotowej sprawie zawarcie ugody w ogóle jest nierozpatrywane. W zależności od udzielonego stanowiska organu podatkowego – ugoda z bankiem może być w ogóle nie zawarta, a sprawa zostanie skierowana na drogę postępowania sądowego.

Treść ugody wskazuje: „bank zwalnia kredytobiorcę z długu (umarza zadłużenie kredytobiorcy) w zakresie kwoty „X” obejmującej kapitał, odsetki od należności regularnych „Y”, odsetki od zadłużenia przeterminowanego „Z”, a kredytobiorca wyraża zgodę na zwolnienie. Ponadto bank zobowiązuje się do zwrotu kwoty wynikającej z rozliczenia kredytu w wysokości „T”, która została pomniejszona o naliczone opłaty”.

Zgodnie z rozliczeniem dokonanym w propozycji ugody przez bank na dzień proponowanej ugody, tj. 30 czerwca 2025 r.:

‒saldo kapitału do spłaty w CHF wynosi 49 074,67 CHF, co przy średnim kursie z dnia 30 czerwca 2025 r. daje kwotę 222 484,92 PLN (wartość umorzenia);

‒kwota wypłat transz wyrażona w PLN to 266 728,51 PLN;

‒kwota spłat w PLN to 307 040,33 PLN;

‒kwota odsetek po przewalutowaniu 36 087,64 PLN;

‒kwota zwrotu do klienta 4 224,18 PLN.

Innymi słowy:

Spłacił Pan raty wraz z odsetkami w wysokości łącznej 307 040,33 PLN. Wartość należnych bankowi odsetek po przewalutowaniu kredytu na PLN i przyjęciu stałej stopy procentowej w wysokości 1%, to 36 087,64 PLN.

Należność banku po zawarciu ugody: 266 728,51 PLN + 36 087,64 PLN - 307 040,33 PLN = - (minus) 4 224,18 PLN.

W związku z tym na dzień propozycji banku, bank zwróciłby Panu kwotę 4 224,18 zł, a w zakresie kwoty 49 074,67 CHF dokonałby zwolnienia z długi (umorzył Panu zadłużenie).

Kredyt został udzielony na kwotę 111 485 CHF. Wg oświadczenia banku kwota wypłat transz wyrażona w PLN to 266 728,51 PLN.

Wskazał Pan, że łącznie wpłacił na rzecz banku z tytułu wszystkich należności wchodzących w skład „kwoty wierzytelności”, wg oświadczenia banku kwotę 307 040,33 PLN.

W przeszłości nie korzystał Pan z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu/pożyczki zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).

Podsumowanie

W Pana ocenie, całość udzielonego przez bank kredytu mieszkaniowego przeznaczona na nabycie lokalu mieszkalnego wraz z przynależnościami i prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego jest wydatkiem wyczerpującym definicję wskazaną w art. 21 ust. 25 punkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tj. z dnia 10 stycznia 2025 r. Dz.U. z 2025 r. poz. 163).

Pytania

1.Czy wartość wskazana w treści ugody jako wartość „zwolnienia z długu (wartość umorzonego zadłużenia)” nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie § 1 ust. 1.1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z dnia 14 marca 2022 r., poz. 592, zm. Dz.U. z 23 grudnia 2022 r., poz. 2743), w przypadku gdy: „zwolnienie z długu (umorzenie zadłużenia)” wynika z kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a Podatnik nie korzystał z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, a kredyt mieszkaniowy o którym mowa został zaciągnięty na wydatki o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy cała wskazana wartość „zwolnienia z długu (wartość umorzonego zadłużenia)” nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy kredyt został zaciągnięty na cele mieszkaniowe pod zakup lokalu mieszkalnego z przynależną do lokalu mieszkalnego komórką lokatorską i prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego znajdującego się w hali garażowej, stanowiącej część wspólną do użytku wszystkich współwłaścicieli hali garażowej, w obrysie budynku w którym znajduje się lokal mieszkalny, która to hala garażowa jest nazwana lokalem niemieszkalnym i jest objęta odrębną księgą wieczystą, a zgodnie z treścią aktu notarialnego przenoszącego prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej „budynek, w którym wydzielony został lokal niemieszkalny – garaż, obejmuje siedem kondygnacji, w tym sześć kondygnacji nadziemnych i jedną podziemną oraz został przyjęty do użytkowania na mocy (jednej) ostatecznej decyzji nr (...) o pozwoleniu na użytkowanie wydanej w dniu (...) 2007 r. przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w (...)”?

3.Czy cała wskazana wartość kwoty – do zwrotu na Pana rzecz – nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy kredyt został zaciągnięty na cele mieszkaniowe pod zakup lokalu mieszkalnego z przynależną do lokalu mieszkalnego komórką lokatorską i prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego znajdującego się w hali garażowej, stanowiącej część wspólną do użytku wszystkich współwłaścicieli hali garażowej w obrysie budynku, w którym znajduje się lokal mieszkalny, która to hala garażowa jest nazwana lokalem niemieszkalnym i jest objęta odrębną księgą wieczystą, a zgodnie z treścią aktu notarialnego przenoszącego prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej „budynek, w którym wydzielony został lokal niemieszkalny – garaż, obejmuje siedem kondygnacji, w tym sześć kondygnacji nadziemnych i jedną podziemną oraz został przyjęty do użytkowania na mocy ostatecznej (jednej) decyzji nr (...) o pozwoleniu na użytkowanie wydanej w dniu (...) 2007 r. przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w (...)”?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, w konsekwencji opisanego stanu faktycznego, w przypadku zawarcia ugody z bankiem do dnia obowiązywania treści rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 14 marca 2022 r., poz. 592, zm. Dz. U. z 23 grudnia 2022 r., poz. 2743):

1.nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od całości kwoty wskazanej w treści ugody jako wartości „zwolnionego długu (wartości umorzonego zadłużenia)” w myśl postanowień rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z dnia 14 marca 2022 r., poz. 592, zm. Dz. U. z 23 grudnia 2022 r., poz. 2743);

2.nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od całości kwoty wskazanej w treści ugody jako kwoty „do zwrotu przez bank na Pana rzecz” w wyniku rozliczenia kredytu na dzień zawarcia Ugody.

Ponadto bank nie będzie zobowiązany do wystawienia PIT-11 w zakresie ww. wartości.

Powyższe zwolnienie od zapłaty podatku dochodowego, w Pana ocenie, dotyczy rozliczenia całości udzielonego kredytu mieszkaniowego przeznaczonego na zakup lokalu mieszkalnego wraz z przynależną do tego lokalu mieszkalnego komórką lokatorską oraz wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej – lokalu niemieszkalnego, znajdującej się w obrysie tego samego budynku, i objętej oddzielną księgą wieczystą.

W Pana ocenie, całość udzielonego przez bank kredytu mieszkaniowego przeznaczona na nabycie lokalu mieszkalnego wraz z przynależnościami i prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego jest wydatkiem wyczerpującym definicję wskazaną w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tj. z dnia 10 stycznia 2025 r. Dz. U. z 2025 r. poz. 163).

Bez wątpienia bowiem, zakup komórki lokatorskiej jako części przynależnej do lokalu mieszkalnego i objętej tą samą jedną księgą wieczystą jest wydatkiem spełniającym kryteria opisane w art. art. 21 ust. 25 punkt 1 przedmiotowej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakup prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego znajdującego w hali garażowej w obrębie tego samego budynku mieszkalnego w sytuacji, gdy:

1.zakup prawa obejmuje udział we własności części nieruchomości wspólnej jaką jest cały lokal niemieszkalny, a z udziałem tym związane jest prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej budynku mieszkalnego;

2.z własnością lokalu niemieszkalnego związany jest udział części nieruchomości wspólnej stanowiącej grunt (pod całością budynku i hali garażowej) oraz części budynku mieszkalnego i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali mieszkalnych;

3.zakup lokalu mieszkalnego wraz z przynależną komórką lokatorską oraz prawem do korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej został dokonany na podstawie jednej umowy deweloperskiej (przedwstępnej) i w całości służył zaspokojeniu celów mieszkaniowych;

4.budynek, w którym wydzielono lokal niemieszkalny jest w całości budynkiem mieszkalnym obejmującym siedem kondygnacji, w tym sześć kondygnacji nadziemnych i jedną podziemną, co jest potwierdzone w treści aktu notarialnego przenoszącego prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w gali garażowej, w konsekwencji hala garażowa jako lokal niemieszkalny jest jedynie częścią budynku mieszkalnego, a nie osobnym budynkiem niemieszkalnym;

5.lokal mieszkalny wraz opisywanym prawem do korzystania z miejsca postojowego objęty jest decyzją nr (...) z dnia (...) 2005 r. o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażami podziemnymi zaliczającego się o XIII kategorii obiektów budowlanych (zatem: budynków mieszkalnych), w konsekwencji całość inwestycji jest budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym;

6.zakup prawa obejmującego udział w części nieruchomości wspólnej opisany jw. jest nabyciem budynku mieszkalnego lub jego części, lub udziału w takim budynku;

– spełnia kryteria opisane w art. art. 21 ust. 25 pkt 1 przedmiotowej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są:

-inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do treści art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody.

Kwestia zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonych wierzytelności – które to umorzenie miało/będzie miało miejsce od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2026 r. – została uregulowana w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).

Zgodnie z § 1 ust. 1 tego rozporządzenia:

Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1) umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2) otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

Na gruncie § 1 ust. 2 rozporządzenia:

Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1) kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2) odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3) opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

Jak stanowi § 1 ust. 3 rozporządzenia:

W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

Stosownie do § 1 ust. 4 rozporządzenia:

W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

Według § 1 ust. 5 rozporządzenia:

Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1) jednego gospodarstwa domowego albo

2) więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).

Zgodnie § 1 ust. 6 przywołanego rozporządzenia:

Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

W myśl § 1 ust. 7 ww. rozporządzenia:

W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

Z § 3 ust. 1 rozporządzenia wynika, że:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1) udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2) zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3) zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl § 4 ww. rozporządzenia:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2 ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

Art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zaniechanie poboru podatku znajduje zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy hipotecznego kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b w zw. z § 3 rozporządzenia). Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prawo do zaniechania poboru podatku jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających to prawo należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia lokalu mieszkalnego, zatem dla zdefiniowania tego pojęcia należy odwołać się do przepisów ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy:

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 4 ww. ustawy:

Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Z powyższego wynika, że do lokalu mieszkalnego mogą przynależeć inne pomieszczenia.

W sytuacji, gdy pomieszczenia typu komórka lokatorska są ściśle powiązane z lokalem mieszkalnym i nie stanowią odrębnej nieruchomości uregulowanej odrębną księgą wieczystą, wówczas można przyjąć, że jako całość stanowią lokal mieszkalny mieszczący się w katalogu wydatków, o którym mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że (...) 2006 r. zawarł Pan umowę kredytu mieszkaniowego na kwotę 111 485,00 CHF. Zgodnie z treścią zawartej Umowy kredyt przeznaczony był na finansowanie zaliczek na poczet ceny zakupu lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w Y na rynku pierwotnym od dewelopera. Kredyt został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na prawie własności do nieruchomości – lokalu mieszkalnym położonym w Y przy ul. A1, w skład którego również wchodzi pomieszczenie gospodarcze jako pomieszczenie przynależne do lokalu oraz prawie do współwłasności w wysokości 1/148 części nieruchomości – wyodrębnionym lokalu niemieszkalnym – hali garażowej.

Wskazał Pan, że lokal mieszkalny wraz z przynależną do lokalu mieszkalnego komórką lokatorską objęty jest jedną księgą wieczystą, natomiast garaż wielostanowiskowy, który znajduje się w obrysie budynku mieszkalnego, zgodnie z treścią aktu notarialnego dot. przeniesienia własności części współwłasności w lokalu niemieszkalnym – hali garażowej – został objęty osobną księgą wieczystą. Komórka lokatorska przynależy do lokalu mieszkalnego i nie może być przedmiotem odrębnej sprzedaży. Udział w wysokości 1/148 części we współwłasności wyodrębnionego lokalu znajdującego się w poziomie -1 budynku mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w tym lokalu może być przedmiotem odrębnej transakcji sprzedaży.

W dniu (...) 2025 r. Bank Z przedłożył Panu propozycję ugody w przedmiocie spłaty zadłużenia z Umowy i rozwiązania Umowy za porozumieniem stron.

Zgodnie z treścią proponowanej Ugody, w przypadku jej zawarcia, bank zwolni Pana z długu (umorzy Panu zadłużenie) w kwocie 222 484,92 zł (49 074,67 CHF), co stanowi saldo kapitału do spłaty na dzień zawarcia Ugody oraz w zakresie odsetek od przedmiotowej kwoty długu naliczanych do 2037 r. zgodnie z harmonogramem spłaty.

Ponadto zgodnie z treścią proponowanej Ugody, bank zobowiązuje się do zwrotu kwoty wynikającej z rozliczenia kredytu w wysokości 4 424 zł w terminie 14 dni od zawarcia Ugody, a które to rozliczenie wynika z przewalutowania udzielonej kwoty kredytu z CHF na PLN i przyjęcia rocznej stałej stopy oprocentowania w wysokości 1%. Przedmiotowa kwota jest zatem nadpłatą spłaty salda kredytu ustalonego w wyniku przewalutowania na dzień zawarcia Ugody.

Wskazał Pan również, że kredyt został udzielony na kwotę 111 485 CHF, wg oświadczenia banku kwota wypłat transz wyrażona w PLN to 266 728,51 PLN. Spłacił Pan raty wraz z odsetkami w wysokości łącznej 307 040,33 PLN. Wartość należnych bankowi odsetek po przewalutowaniu kredytu na PLN i przyjęciu stałej stopy procentowej w wysokości 1%, to 36 087,64 PLN. Należność banku po zawarciu ugody: 266 728,51 PLN + 36 087,64 PLN - 307 040,33 PLN = - (minus) 4 224,18 PLN. W związku z tym na dzień propozycji banku, bank zwróciłby Panu kwotę 4 224,18 zł, a w zakresie kwoty 49 074,67 CHF dokonałby zwolnienia z długi (umorzył Panu zadłużenie).

W przeszłości nie korzystał Pan z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu/pożyczki zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że umorzona przez bank kwota kredytu, która stanowi saldo pozostającego do spłaty kapitału oraz odsetek, będzie stanowiła dla Pana przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń kwalifikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku uzyskania przez Pana do dnia 31 grudnia 2026 r. przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu zaciągniętego w 2006 r. kredytu, w części, w jakiej kwota umorzenia będzie odpowiadać udziałowi kredytu przeznaczonego na zakup lokalu mieszkalnego wraz z przynależną do tego lokalu komórką lokatorską, w całkowitej kwocie zaciągniętego kredytu, znajdzie zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem mieszkaniowym przeznaczonym na cele mieszkaniowe. W części, w jakiej kwota kredytu udzielonego w 2006 r. została przeznaczona na zakup lokalu mieszkalnego wraz z przynależną do tego lokalu komórką lokatorską będzie Pan bowiem spełniał przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zaniechania.

Zaniechanie to nie będzie jednak miało zastosowania do tej części umorzonej wierzytelności z tytułu ww. kredytu, która będzie odpowiadać udziałowi kredytu przeznaczonego na nabycie miejsca postojowego, a ściślej „prawa do współwłasności w wysokości 1/148 części nieruchomości – wyodrębnionego lokalu niemieszkalnego”, zlokalizowanego w hali garażowej, w całkowitej kwocie zaciągniętego kredytu.

Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że miejsce postojowe – chociaż związane jest z zakupionym lokalem mieszkalnym – stanowi odrębną nieruchomość niemieszkalną posiadającą odrębną księgę wieczystą. Nie można więc uznać, że spełnia definicję „pomieszczenia przynależnego” nierozerwalnie związanego z zakupionym odrębnie lokalem mieszkalnym. Sama hala garażowa, a tym samym znajdujące się w niej miejsce postojowe nie jest lokalem mieszkalnym, a więc nie służy zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Bez wpływu na powyższe rozstrzygnięcie ma podnoszona przez Pana argumentacja, że całość inwestycji, w której znajduje się ww. hala garażowa, objęta jest decyzją nr (...) z dnia (...) 2005 r. o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażami podziemnymi zaliczającego się o XIII kategorii obiektów budowlanych (zatem: budynków mieszkalnych), w konsekwencji całość inwestycji jest budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym, a zakup prawa obejmującego udział w części nieruchomości wspólnej jest nabyciem budynku mieszkalnego lub jego części, lub udziału w takim budynku.

Bezsprzecznie bowiem z opisu okoliczności wynika, że kredyt hipoteczny został udzielony i przeznaczony na zakup dwóch nieruchomości, potwierdzonych dwoma odrębnymi aktami notarialnymi:

-pierwszy akt notarialny dotyczy przeniesienia własności lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do lokalu mieszkalnego pomieszczeniem gospodarczym;

-drugi akt notarialny dotyczący przeniesienia udziału części współwłasności lokalu znajdującego się w poziomie -1 budynku mieszkalnego, w którym znajduje się przedmiotowy lokal mieszkalny.

W przywołanym wcześniej rozporządzeniu w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, w § 3 pkt 1 ust. 3 w zw. z pkt 2 wskazano, że ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis § 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, stanowi, że w przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego (pożyczki) zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

Zatem wydatkiem, o którym mowa w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy nie będzie wydatek poniesiony na zakup ww. miejsca postojowego, tj. „prawa do współwłasności w wysokości 1/148 części nieruchomości – wyodrębnionego lokalu niemieszkalnego”, zlokalizowanego w hali garażowej.

W przypadku uzyskania przez Pana przychodu wynikającego z umorzenia wierzytelności dotyczącej kredytu zaciągniętego w 2006 r. w części, która będzie odpowiadać udziałowi kredytu przeznaczonego na nabycie miejsca postojowego (prawa do współwłasności w wysokości 1/148 części nieruchomości – wyodrębnionego lokalu niemieszkalnego), zlokalizowanego w hali garażowej, w całkowitej kwocie zaciągniętego kredytu, brak jest podstaw do zaniechania poboru podatku dochodowego. W konsekwencji, w tej części kwota umorzonej przez bank wierzytelności z tytułu opisanego kredytu, będzie stanowiła dla Pana przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy i będzie Pan zobowiązany do opodatkowania tego przychodu i wykazania go w zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowy, w którym osiągnięty zostanie przychód, tj. za rok, w którym dojdzie do umorzenia ww. wierzytelności.

Podsumowując, brak jest podstaw do zaniechania poboru podatku w odniesieniu do tej części uzyskanego przez Pana przychodu, wynikającego z umorzenia wierzytelności dotyczącego zaciągniętego w 2006 r. kredytu, która będzie odpowiadać udziałowi kredytu przeznaczonego na nabycie miejsca postojowego (prawa do współwłasności w wysokości 1/148 części nieruchomości – wyodrębnionego lokalu niemieszkalnego), zlokalizowanego w hali garażowej, w całkowitej kwocie zaciągniętego kredytu.

W odniesieniu natomiast do uzyskanego przychodu, wynikającego z umorzenia wierzytelności dotyczącego zaciągniętego w 2006 r. kredytu mieszkaniowego, który dotyczyć będzie umorzonej części kredytu mieszkaniowego związanego z wydatkiem poniesionym na zakup lokalu mieszkalnego wraz z przynależną do tego lokalu komórką lokatorską (pomieszczeniem gospodarczym) zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych.

Podkreślam ponadto, że wobec treści § 4a cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów, zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych ma zastosowanie tylko wówczas, gdy ugoda z bankiem, na mocy której dojdzie do umorzenia wierzytelności, zostanie zawarta w okresie obowiązywania rozporządzenia, tj. do 31 grudnia 2026 r.

Wobec powyższego, oceniając całościowo Pana stanowisko w zakresie pytań interpretacyjnych nr 1 i 2, uznano je za nieprawidłowe.

Przechodząc do skutków podatkowych otrzymania od banku kwoty zwrotu wynikającej z rozliczenia kredytu, należy ponownie wskazać, że – co do zasady – za przychody podatkowe uznaje się takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, które nie mają charakteru zwrotnego. Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku i jego uzupełnieniu, kwota, która ma zostać wypłacona przez bank stanowi zwrot części środków, uiszczonych bankowi w wykonaniu ww. umowy kredytu, czyli stanowi zwrot na Pana rzecz środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy kredytu, przekazał Pan na rzecz banku w ramach spłaty kredytu (spłaty kapitału oraz odsetek).

Wobec tego, ww. otrzymane świadczenie pieniężne nie spowoduje uzyskania przysporzenia majątkowego, tj. faktycznego przyrostu majątku. Otrzymana kwota stanowi zwrot własnych pieniędzy, które wpłacił Pan wcześniej do banku w ramach spłaty kredytu. Tym samym, z tego tytułu nie powstanie przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłata ta jest neutralna podatkowo, zatem nie powstanie obowiązek jej rozliczenia dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania interpretacyjnego nr 3 uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytań interpretacyjnych w Pana indywidualnej sprawie, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wskazanych we wniosku, w szczególności we własnym stanowisku, odnoszących się do ewentualnych obowiązków banku w zakresie wystawienia PIT-11.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji ·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. ·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. ·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): ‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo ‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA). Podstawa prawna dla wydania interpretacji Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.