Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź- Widzew na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t.: Dz. U. z 2005r Nr 8, poz. 60)

podzielaPani pogląd wyrażony w złożonym dnia 15.02.2005r. wniosku w sprawie możliwości dokonania odliczeń wydatków na cele rehabilitacyjne, tj. używanie samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 15.02.2005r. wystąpiła Pani o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego. Z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego wynika, że ma Pani orzeczoną całkowitą, trwałą niezdolność do pracy. Z dołączonej kserokopii orzeczenia lekarskiego z 27.04.2000r. wynika, że niepełnosprawność powstała od 23.02.2000r. Wraz z mężem posiadacie Państwo samochód osobowy zarejestrowany na małżonka.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1, pkt. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Warunkiem korzystania z przedmiotowej ulgi jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:- orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub- decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniowa albo rentę socjalna, albo- orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Za wydatki rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od dochodu zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt. 14 powyższej ustawy uważa się m.in. wydatki poniesione na:- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Ustawodawca unormował, iż nie jest wymagane posiadanie dowodu poniesienia ww wydatku, jednakże zdaniem tut. organu podatkowego podatnik winien posiadać inne dowody potwierdzające uczestnictwo w niezbędnych zabiegach rehabilitacyjnych np. skierowanie lekarskie, karta zabiegowa, zaświadczenie o uczestnictwie w zabiegach.

W związku z małżeńską wspólnością majątkową jest Pani właścicielem samochodu. Uzyskany przez Panią dochód za rok podatkowy 2004 nie przekracza kwoty 9.120 zł.

Wobec powyższego przysługuje Państwu prawo do jednej ulgi z tytułu używania samochodu dla potrzeb związanych z przewozem na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne. Zatem może Pani skorzystać z ww odliczenia bądź mąż mający na utrzymaniu niepełnosprawną żonę.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie do treści przepisu art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, przysługuje stronie prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź - Widzew w terminie 7 dni od daty doręczenia, zgodnie z art. 236 § 2 cytowanej ustawy - Ordynacja podatkowa.