Temat interpretacji

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że w 2004 r. wysyłała swoich pracowników w zagraniczne podróże służbowe w celu spotkań z kontrahentami, klientami, udziału w targach, udziału w konferencjach, w związku ze zgłaszanymi reklamacjami od odbiorców itp. Czas trwania podróży służbowych był różny - od jednego dnia do trzech tygodni, niekiedy kilka razy w roku. Dla pracowników tych, mających miejsce zamieszkania na terytorium Polski i zatrudnienionych w oparciu o umowę o pracę, miejscem wykonywania pracy jest siedziba firmy. Pracownicy ww. otrzymywali diety i inne należności z tytułu podróży służbowej. Część z nich przebywała w zagranicznej podróży służbowej dłużej niż 30 dni i otrzymała więcej niż wynosi równowartość trzydziestu diet. W tym stanie faktycznym Spółka prosi o potwierdzenie czy prawidłowo, tj. zgodnie z art. 21 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) potrącała zaliczkę na podatek dochodowy od dochodów pracowników przebywających w zagranicznej podróży służbowej, którym wypłacono kwoty większe niż równowartość trzydziestu diet.

W oparciu o obowiązujące unormowania - o fakcie podróży służbowej oraz o należnych z tytułu jej odbywania należnościach (dietach, kosztach podróży) decyduje to, że określone zadanie w ramach świadczonej pracy wykonywane jest poza miejscem ustalonym w umowie o pracę jako miejsce jej wykonywania.

Według przepisu art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody tych osób z tytułu diet i innych należności za czas podróży służbowej do wysokości określonej w odrębnych przepisach wydawanych przez właściwego ministra. Z tego przepisu wynika, że otrzymywane przez pracownika określone świadczenia (przychody) są wolne od podatku dochodowego wówczas, gdy ich wypłata nastąpiła w związku z podróżą służbową i za czas tej podróży.

Jeżeli pracownicy udają się do ustalonego miejsca wykonywania pracy, to nie odbywają podróży służbowej, a otrzymane przez nich dodatkowe wynagrodzenie nie stanowi wypłat wolnych od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy podatkowej.

Natomiast w sytuacji, gdyby pracownik przebywał czasowo za granicą i uzyskiwał dochody ze stosunku pracy lub stypendiów, wówczas zastosowanie miałoby zwolnienie podatkowe uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 20 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ z treści zapytania wynika, że pracownicy Spółki na polecenie pracodawcy odbywali zagraniczne podróże służbowe, zatem zastosowanie winien mieć przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy dotyczący zagranicznej podróży służbowej pracownika.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego stanowisko Spółki uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

W przypadku zmiany przepisów interpretacja stanie się nieaktualna.