Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani M. przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 23 czerwca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez obdarowaną pozarolniczej działalności gospodarczej nabytego nieodpłatnie przed rozpoczęciem tej działalności gruntu w drodze darowizny i wniesionego do działalności jako towar handlowy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez obdarowaną pozarolniczej działalności gospodarczej nabytego nieodpłatnie przed rozpoczęciem tej działalności gruntu w drodze darowizny i wniesionego do działalności jako towar handlowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 17 marca 2008 r. wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której zasadniczą część stanowią usługi budowlane. 24 kwietnia 2007 r. otrzymała od rodzica na podstawie umowy darowizny nieruchomość składającą się z kilku działek. Na działkach tych zamierza kolejno budować domy jednorodzinne, a następnie je sprzedawać jako przedsiębiorca. Wybudowane budynki stanowić będą części składowe działek, więc sprzedaż dotyczyć będzie gruntu wraz z budynkiem (definicje nieruchomości i części składowej gruntu zgodnie z art. 46 i art. 48 Kodeksu cywilnego). Działki powinny zostać ujęte w remanencie początkowym i wpisane do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawczyni przedmiotowa nieruchomość jako przedmiot darowizny podlegała podatkowi od spadków i darowizn, lecz z uwagi na brzmienie przepisu art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) z tego podatku była zwolniona. Sprzedaż takiej nieruchomości bez uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów spowodowałaby faktyczne dwukrotne opodatkowanie.Nadto zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Tymczasem odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze darowizny są kosztem uzyskania przychodu, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co prawda ustawa o podatku dochodowym milczy na temat sposobu postępowania z towarami. Jednak brzmienie § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) sugeruje dopuszczalność zaliczenia w koszty wartości towarów handlowych uzyskanych w drodze darowizny. Ponadto ustawodawca nie utożsamia kosztu uzyskania przychodów z wydatkiem. Uprawnienie zaliczenia w koszty nie jest uzależnione od faktycznego wydatkowania pieniędzy. Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawczyni powołała wyrok NSA z 22 września 1999 r., sygn. Akt I SA/Wr 732/99).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższy przepis uzależnia zatem możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów od spełnienia łącznie wymienionych warunków:

• musi on zostać poniesiony przez podatnika,
• między poniesionym wydatkiem a osiągniętym lub możliwym do osiągnięcia przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy,
• nie może on być wskazany w katalogu negatywnym, tj. wymieniony jako wyłączony z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (katalog ten określa art. 23 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
  
  

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn. Zatem darowizna nieruchomości gruntowej podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Tym samym nabycie przez wnioskodawczynię nieruchomości gruntowej w drodze darowizny nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe po uwagę stwierdzić należy, iż skoro nabycie nieruchomości gruntowych, następnie wprowadzonych do działalności gospodarczej jako towar handlowy nastąpiło w drodze darowizny (nieodpłatnie), wartość tych gruntów nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, albowiem nie została spełniona jedna z przesłanek wynikająca z ww. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszt nie został poniesiony. W wyniku powyższej darowizny obdarowana stała się jednak właścicielem otrzymanego towaru i nabyła prawo do jego rozporządzania.Wskazać również należy, że powołany przez wnioskodawczynię art. 23 ust. 1 pkt 45 lit. a ww. ustawy nie ma zastosowania, bowiem nieruchomość gruntowa w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej stanowi towar handlowy. Ponadto zauważyć należy, iż zgodnie z art. 22c ust. 1 powołanej ustawy grunty nie podlegają amortyzacji.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanego przez wnioskodawczynię wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 1999r. zauważyć należy, iż zapadł w indywidualnej sprawie, w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.