Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2007 r. (data wpływu 23 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodu opłat celnych, odsetek i kary w postaci grzywny administracyjnej wyznaczonych przez Urząd Celny:

• w części dotyczącej uznania za koszty uzyskania przychodu opłat celnych, stanowisko uznaje się za prawidłowe,
• w części dotyczącej odsetek i kary w postaci grzywny administracyjnej wyznaczonych przez Urząd Celny, stanowisko uznaje się za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodu opłat celnych, odsetek i kary w postaci grzywny administracyjnej .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 31 maja 2007 r. podatnikowi został skradziony na terenie Rosji samochód ciężarowy wraz z ładunkiem. Prokuratura Miasta wszczęła postępowanie karne. Podatnik uznany został za poszkodowanego przez Wydział Śledczy przy Urzędzie Spraw Wewnętrznych Miasta M. W związku z kradzieżą samochodu Podatnik nie dostarczył towaru w miejscu określonym przez Urząd Celny Federacji Rosyjskiej. Na skutek tego Urząd Celny wysłał do Podatnika żądanie zapłaty opłat celnych, kar i odsetek od nieterminowej zapłaty tych zobowiązań. Polska firma ubezpieczeniowa odmówiła wypłaty odszkodowania dotyczącego powyższej sprawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu opłaty celne, kary i odsetki od nieterminowej zapłaty tych zobowiązań zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zobowiązania powstały na skutek niedostarczenia skradzionego towaru, która to kradzież nastąpiła bez udziału i winy Podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodu opłat celnych za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej odsetek i kary w postaci grzywny administracyjnej wyznaczonych przez Urząd Celny uznaje się stanowisko za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów (zostały poniesione w celu jego osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia), nie zostały wymienione w treści art. 23 ust. 1 ww. ustawy i ich poniesienie udokumentowane jest w sposób nie budzący wątpliwości.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie poniesione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności każdorazowo spoczywa na podatniku.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, iż zapłacone rosyjskim organom celnym cło z tytułu przewozu ładunku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu, ponieważ należy je uznać za wydatek pozostający w związku z tą działalnością i przychodami w niej uzyskanymi, a przy tym wydatki tego rodzaju nie zostały wymienione w treści art. 23 ww. ustawy.

Natomiast wydatki o charakterze karnym, sanacyjnym, jak również odsetki od nieterminowej zapłaty cła nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, gdyż nie spełniają warunku celowości określonego w cytowanym art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Ponadto należy stwierdzić, iż tego rodzaju wydatki zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodu z art. 23 ww. ustawy.

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Zatem wydatek poniesiony na odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowej zapłaty cła nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetek od tych grzywien i kar.

Zatem kara w postaci grzywny administracyjnej wyznaczona w sprawie o wykroczenie administracyjne przez Urząd Celny oraz odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowej zapłaty należności z tytułu grzywny administracyjnej i opłat celnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń