odpłatnego zbycie nieruchomości i składników majątku ruchomego wchodzących w skład gospodarstwa rolnego - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.537.2019.1.SR

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 29.11.2019, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.537.2019.1.SR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

odpłatnego zbycie nieruchomości i składników majątku ruchomego wchodzących w skład gospodarstwa rolnego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2019 r. (data wpływu 1 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i składników majątku ruchomego wchodzących w skład gospodarstwa rolnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i składników majątku ruchomego wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, w którym prowadzi produkcję rolną, polegającą na uprawie warzyw oraz ich suszeniu. Czynności wykonywane przy wytwarzaniu suszonych warzyw to: zebranie warzyw z pola, obcięcie naci (warzywa korzenne), mycie, krojenie i suszenie przy pomocy gorącego powietrza. Warzywa po wysuszeniu pakowane są w worki papierowe i zbywane.

Działalność Wnioskodawcy została zakwalifikowana przez Ministra Finansów jako działalność rolna niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Do 2010 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą polegającą na produkcji rolnej, a od tego roku zrezygnował z prowadzenia działalności gospodarczej, wykreślił się z CEiDG. Uznał, że wykonywane przez Niego czynności nie stanowią działalności gospodarczej, co potwierdził MF w indywidualnej interpretacji.

Wnioskodawca w chwili obecnej zamierza zbyć całe gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzą m.in.: grunty, materiał siewny, nawozy, traktory rolnicze: , &‒ 2 szt., , &‒ 2 szt., przyczepy, ścinacze warzyw zielonych, kombajn do zbioru okopowych, opryskiwacze, pielnik , maszyna do formowania redlin , siewniki, sadzarka, pług, brony, kosiarki rotacyjne, orkan, agregat ścierniskowy z siewnikiem poplonów, przenośniki ślimakowe, deszczownia, pompa, stacja paliw, suszarnie warzyw, bunkry rozładowcze, sieczkarnia bębnowa, myjka, przecieraczka suszonych warzyw, rozdrabniacz trawy, spawarka, dmuchawa, sprzęt warsztatowy, tokarka, magazyn drobnych części zamiennych, wyposażenie ujęcia wody i hydroforni.

Gospodarstwo zajmuje powierzchnię 127 ha. W skład gruntów wchodzą też trzy nabyte w ostatnim czasie działki: jedna o powierzchni 0,9434 ha zakupiona w 2018 r., druga o powierzchni 0,0133 ha zakupiona w 2019 r. i trzecia o powierzchni 0,56 ha zakupiona w 2015 r.

Wnioskodawca posiada dwa kredyty obrotowe po 500 000 zł. Zobowiązania Wnioskodawca spłaca na bieżąco. W gospodarstwie rolnym Wnioskodawca zatrudnia 4 pracowników na umowę o pracę. Nabywca gospodarstwa rolnego zamierza kontynuować dotychczasową działalność Wnioskodawcy, wykorzystując całe gospodarstwo rolne. Przejmie pracowników oraz listę dostawców i klientów gospodarstwa. Będzie realizował zawarte kontrakty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od zbycia gospodarstwa rolnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie gospodarstwa rolnego opisanego powyżej nie będzie powodować obowiązku zapłaty podatku dochodowego. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodu są m.in. odpłatne zbycie, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) &‒ przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy &‒ przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Zatem, skoro gospodarstwo rolne zostało nabyte więcej niż 5 lat do chwili zbycia, nie będzie ono podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Poszczególne ruchomości wchodzące w skład przedsiębiorstwa zostały nabyte dłużej niż pół roku przez zbyciem, przez co również nie będą podlegać opodatkowaniu. Jedynym mieniem nieruchomym nabytym krócej niż 5 lat temu są trzy wskazane w stanie faktycznym działki, jednak ponieważ wchodzą one w skład gospodarstwa rolnego będą podlegać zwolnieniu z opodatkowania.

Wnioskodawcy przysługiwać będzie zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem wolne od opodatkowania są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomościach, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia gruntów, które w związku z tym odpłatnym zbyciem utraciły charakter rolny.

W ocenie Wnioskodawcy, skoro zbywa całe gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzą grunty, wyposażenie, materiał siewny itp., to całość uzyskanego przychodu będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania, o ile nie obejmie go wyłączenie wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działalność rolna ma być kontynuowana przez nabywcę, który będzie nadal wykonywał produkcję rolną, przez co podatnik skorzysta ze zwolnienia w zakresie nabytych niedawno działek.

W pozostałej części nie będzie on podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż minęło 5 lat od nabycia gruntów i 6 miesięcy od nabycia mienia ruchomego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), co do zasady dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednakże przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

  1. miesiąc &‒ w przypadku roślin,
  2. 16 dni &‒ w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
  3. 6 tygodni &‒ w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
  4. 2 miesiące &‒ w przypadku pozostałych zwierząt

&‒ licząc od dnia nabycia.

Działania polegające na poddawaniu produktów suszeniu, jeżeli produkty te pozostaną nadal w stanie nieprzetworzonym (naturalnym), nie wykraczają poza zakres działalności rolniczej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym. Stwierdzić należy także, że z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku dochodowym fakt użycia specjalistycznych maszyn i urządzeń czy też poddanie czynnikom naturalnym powodującym suszenie produktów pochodzących wyłącznie z własnych upraw pozostaje bez znaczenia przy kwalifikowaniu tego rodzaju działań do działalności rolniczej. Przychody te podlegają opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy o podatku rolnym.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 1256, z późn. zm.), za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

Przychody z działalności rolniczej określone w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z ust. 2 artykułu, wyłączone zostały z opodatkowania, ponieważ podlegają opodatkowaniu z trybie przepisów ustawy o podatku rolnym. W pojęciu przychodów z działalności rolniczej wyłącznych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie mieści się zatem przychód ze sprzedaży nieruchomości i innych rzeczy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

&‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) &‒ przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy &‒ przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy, przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, a innych rzeczy po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie oraz nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości oraz innych rzeczy w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, zajmujące się produkcją rolną, polegającą na uprawie warzyw oraz ich suszeniu. Czynności wykonywane przy wytwarzaniu suszonych warzyw to: zebranie warzyw z pola, obcięcie naci (warzywa korzenne), mycie, krojenie i suszenie przy pomocy gorącego powietrza. Warzywa po wysuszeniu pakowane są w worki papierowe i zbywane. Działalność Wnioskodawcy została zakwalifikowana przez Ministra Finansów jako działalność rolna niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Do 2010 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą polegającą na produkcji rolnej, a od tego roku zrezygnował z prowadzenia działalności gospodarczej, wykreślił się z CEiDG. Uznał, że wykonywane przez Niego czynności nie stanowią działalności gospodarczej, co potwierdzono w indywidualnej interpretacji.

Wnioskodawca w chwili obecnej zamierza zbyć całe gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzą m.in. grunty, materiał siewny, nawozy, traktory rolnicze: , &‒ 2 szt., , &‒ 2 szt., przyczepy, ścinacze warzyw zielonych, kombajn do zbioru okopowych, opryskiwacze, pielnik , maszyna do formowania redlin , siewniki, sadzarka, pług, brony, kosiarki rotacyjne, orkan, agregat ścierniskowy z siewnikiem poplonów, przenośniki ślimakowe, deszczownia, pompa, stacja paliw, suszarnie warzyw, bunkry rozładowcze, sieczkarnia bębnowa, myjka, przecieraczka suszonych warzyw, rozdrabniacz trawy, spawarka, dmuchawa, sprzęt warsztatowy, tokarka, magazyn drobnych części zamiennych, wyposażenie ujęcia wody i hydroforni.

Gospodarstwo zajmuje powierzchnię 127 ha. W skład gruntów wchodzą też trzy nabyte w ostatnim czasie działki: jedna o powierzchni 0,9434 ha zakupiona w 2018 r., druga o powierzchni 0,0133 ha zakupiona w 2019 r. i trzecia o powierzchni 0,56 ha zakupiona w 2015 r.

Nabywca gospodarstwa rolnego zamierza kontynuować dotychczasową działalność Wnioskodawcy, wykorzystując całe gospodarstwo rolne. Przejmie pracowników oraz listę dostawców i klientów gospodarstwa. Będzie realizował zawarte kontrakty.

Wnioskodawca przedstawiając we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zawarł elementy opisu zdarzenia przyszłego wskazując, że przedmiotowe ruchomości wchodzące w skład gospodarstwa rolnego zostały nabyte dłużej niż pół roku przez zbyciem. Ponadto dodał, że gospodarstwo rolne zostało nabyte więcej niż 5 lat temu, jedynym mieniem nieruchomym nabytym krócej niż 5 lat temu są trzy wskazane w stanie faktycznym działki &‒ jedna o powierzchni 0,9434 ha zakupiona w 2018 r., druga o powierzchni 0,0133 ha zakupiona w 2019 r. i trzecia o powierzchni 0,56 ha zakupiona w 2015 r.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania przychodu ze sprzedaży innych rzeczy na podstawie analizy treści wniosku oraz powołanych przepisów prawa wskazać należy, że sprzedaż przedmiotowych ruchomości nie będzie następowała w wykonywaniu działalności gospodarczej, wobec czego jej skutki podatkowe należy ocenić w oparciu o kryteria wynikające z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że odpłatne zbycie przedmiotowych ruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem odpłatne zbycie będzie miało miejsce po upływie okresu, o którym mowa w ww. przepisie.

Natomiast, odnosząc się do kwestii opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości, wskazać należy, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej, należy ocenić w oparciu o kryteria wynikające z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już wspomniano wcześniej, powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości uzależnione jest między innymi od daty jej nabycia, które należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym.

Zatem, sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ okresu czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym sprzedaż tych nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, odpłatne zbycie trzech wskazanych przez Wnioskodawcę działek, nabytych przez Wnioskodawcę w 2015 r., 2018 r. i 2019 r., będzie stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Jednakże, przepis art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy zwalnia z podatku dochodowego przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia gospodarstwo rolne. W celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 1256, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Zgodnie z § 67 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2019 r., poz. 393), użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

  1. grunty rolne,
  2. grunty leśne,
  3. grunty zabudowane i zurbanizowane,
  4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery E oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R,
  5. (uchylony),
  6. grunty pod wodami,
  7. tereny różne oznaczone symbolem Tr.

Stosownie natomiast do treści § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia, grunty rolne dzielą się na:

  1. użytki rolne, do których zalicza się:
    1. grunty orne, oznaczone symbolem R,
    2. sady, oznaczone symbolem S,
    3. łąki trwałe, oznaczone symbolem Ł,
    4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem Ps,
    5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem Br,
    6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem Wsr,
    7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem W,
    8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem Lzr,
  2. nieużytki, oznaczone symbolem N.

Z treści przywołanych przepisów wynika zatem, że zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

  • grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne i nie mogą być zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza,
  • muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,
  • grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.

Odnosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że bezdyskusyjnym warunkiem, od którego zależy w ogóle możliwość odwołania się do art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest, aby zbywane nieruchomości stanowiły obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne.

Z kolei utrata charakteru rolnego gruntu następuje przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania łączącym się ze zmianą ich dotychczasowego przeznaczenia. Dla oceny czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu decydujące znaczenie ma cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości bądź inne okoliczności związane z daną transakcją. Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy lub innych okoliczności związanych z daną transakcją. Całokształt tych okoliczności może wskazywać na utratę charakteru rolnego nabywanego gruntu nawet wówczas, gdy nieruchomość taka umiejscowiona jest w planie zagospodarowania przestrzennego jako nieruchomość położona na terenach upraw rolnych. Tak więc dla oceny utraty charakteru rolnego gruntu znaczenie mają okoliczności faktyczne związane z faktycznym utrzymaniem rolniczego charakteru użytkowania gruntu. Chodzi bowiem o faktyczną, a nie jedynie prawną utratę charakteru rolnego przez nieruchomość. Okoliczność czy dana nieruchomość w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia przesłanki do zwolnienia.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że powierzchnia sprzedanych działek wynosiła 0,9434 ha, 0,0133 ha oraz 0,56 ha. Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem ww. działek, które wraz z innymi działkami rolnymi stanowią Jego gospodarstwo rolne. Wnioskodawca zbywa całe gospodarstwo. Działalność rolna ma być kontynuowana przez nabywcę.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że skoro nabywca jest rolnikiem i nie nastąpi utrata charakteru rolnego gruntu, to przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z odpłatnego zbycia ww. działek będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, planowane odpłatne zbycie działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego po upływie okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, nie będzie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Natomiast sprzedaż działek nabytych w 2015 r., 2018 r. i 2019 r., będzie stanowić źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jednakże przychód ten będzie korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Także planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie wskazanych we wniosku ruchomości wchodzących w skład gospodarstwa, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem odpłatne zbycie będzie miało miejsce po upływie okresu, o którym mowa w ww. przepisie

Wobec powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nieruchomości oraz ruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, poprzez ocenę stanowiska w sprawie przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym niniejsza interpretacja indywidulana stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i rzeczy ruchomych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej