Interpretacja indywidualna z dnia 14.04.2017, sygn. 1061-IPTPB1.4511.29.2017.1.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy, jeżeli pracownik dokonał jednorazowo lub w ratach zwrotu składek Wnioskodawcy, w kwocie która jest wyższa niż raty jakie szpital przekazał do ZUS, to czy również należy naliczać zaliczki na podatek od przekazywanych do ZUS składek?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2017 r. (data wpływu 18 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zaliczki przez płatnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zaliczki przez płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS) przeprowadził kontrolę płatnika - Uniwersyteckiego Szpitala . (dalej: Wnioskodawca), w wyniku której została wydana decyzja, z której wynika, że Wnioskodawca nie dopełnił ciążącego na Nim obowiązku odprowadzenia zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i fundusz pracy od przychodów osiągniętych przez lekarzy zatrudnionych na podstawie umów zlecenia zawartych ze spółką, z którą Wnioskodawca miał zawartą umowę o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne w okresie od listopada 2010 r. do lipca 2013 r., gdzie jednocześnie lekarze ci byli zatrudnieni w szpitalu na podstawie umowy o pracę.

Wnioskodawca odwołał się od decyzji ZUS do Sądu Okręgowego pierwszej instancji ., a następnie do Sądu Apelacyjnego drugiej instancji i postępowanie to zakończyło się prawomocnym wyrokiem niekorzystnym dla Wnioskodawcy.

W tym stanie rzeczy, Wnioskodawca dokonał korekty dokumentów rozliczeniowych do ZUS w maju 2016 r., natomiast spłata zaległych należnych składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i fundusz pracy została rozłożona na 72 nierówne raty na podstawie umowy ratalnej pomiędzy ZUS a Wnioskodawcą.

Pierwsza rata składek została zapłacona w lipcu 2016 r. Wnioskodawca zwrócił się o dobrowolny zwrot nieuiszczonej części składek na ubezpieczenie społeczne, leżącej po stronie pracownika do następujących osób:

1. aktualnych pracowników,
2. byłych pracowników,
3. osób aktualnie udzielających świadczeń na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Część pracowników (lekarzy) dokonała na rzecz Wnioskodawcy jednorazowej wpłaty zaległych składek, część zadeklarowała spłatę w systemie ratalnym, natomiast część pracowników odmówiła zapłacenia składki. Ponadto, niektórzy z powyższych lekarzy nadal udzielają świadczeń zdrowotnych w szpitalu nie będąc pracownikami Wnioskodawcy (w ramach umów cywilnoprawnych), niektórzy udzielają świadczeń zdrowotnych będąc obecnie pracownikami w ramach umów o pracę, a niektórzy już nie pracują w szpitalu.

Ponadto, przed kontrolą ZUS, osoby (lekarze - aktualni pracownicy, byli pracownicy oraz osoby aktualnie udzielające świadczeń na podstawie umowy cywilnoprawnej) świadczyły pracę na rzecz Wnioskodawcy:

1. do godziny 15:35 na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy o pracę,
2. od godziny 15:35 na podstawie umów zlecenia zawartych ze spółką, z którą Wnioskodawca miał zawartą umowę o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne.

Na dzień złożenia wniosku ww. osoby (aktualni pracownicy, byli pracownicy oraz osoby aktualnie udzielające świadczeń na podstawie umowy cywilnoprawnej) udzielają na rzecz Wnioskodawcy (Szpitala) świadczeń zdrowotnych w ramach:

• tylko umowy o pracę, zawartej bezpośrednio z Wnioskodawcą,

• tylko umowy cywilnoprawnej, zawartej bezpośrednio z Wnioskodawcą,

• tylko na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej ze spółką, która to spółka ma zawartą z Wnioskodawcą umowę o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne (osoby są zatrudnione na podstawie umowy cywilnoprawnej przez spółkę, a udzielają świadczeń zdrowotnych na rzecz Wnioskodawcy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy, jeżeli pracownik dokonał jednorazowo lub w ratach zwrotu składek Wnioskodawcy, w kwocie która jest wyższa niż raty jakie szpital przekazał do ZUS, to czy również należy naliczać zaliczki na podatek od przekazywanych do ZUS składek?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Z powyższego wynika, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, w związku z czym do tego źródła przychodów można zaliczyć każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

Z przepisu art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynika, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Natomiast, zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Jeżeli zatem pracownik zwrócił Wnioskodawcy jednorazowo lub w ratach składki, które wówczas nie były odliczone od jego przychodu (więc podatek był zawyżony), to Wnioskodawca nie powinien naliczać zaliczki na podatek dochodowy od kwoty składek wpłaconych za pracownika do ZUS, aby uniknąć podwójnego opodatkowania tego samego przychodu, natomiast pracownik może odliczyć zwrot od swojego przychodu przed opodatkowaniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto, tutejszy Organ informuje, że niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Jego obowiązków jako płatnika w odniesieniu do sformułowanego we wniosku pytania, zatem nie donosi się ona do obowiązków podatkowych pracownika Wnioskodawcy (podatnika).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej