Temat interpretacji
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a i pkt 32 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2006 r. w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kosztów związanych z zaciągnięciem, na cele prowadzonej działalności gospodarczej, kredytu bankowego uznaje za prawidłowe
W dniu 6 stycznia 2006 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego (uzupełniony pismem z dnia 9 stycznia 2006 r.), wniosek Pana sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z treści wniosku wynika, że prowadzi Pan jako osoba fizyczna działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego i hurtowego artykułami sprzętu dentystycznego. Rozlicza się Pan na zasadach ogólnych-podatek liniowy i prowadzi księgę rachunkową.
Chcąc zwiększyć różnorodność oferty handlowej prowadzonej przez siebie firmy o towary importowane z Rosji zamierza Pan, ze względu na brak dostatecznej zdolności kredytowej firmy, zaciągnąć kredyt jako osoba fizyczna. Przedmiotem zabezpieczenia będzie mieszkanie własnościowe.
W związku z powyższym pyta Pan, czy koszty kredytu na które składają się m.in. odsetki, prowizja bankowa, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.
Punktem wyjścia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii jest art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.). W myśl powołanego przepisu, kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu jego osiągnięcia z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem za koszt uzyskania przychodu może zostać uznany tylko taki wydatek, który:
- pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym lub gospodarczym ze źródłem przychodu i
- nie został wymieniony przez ustawodawcę w art.23 wspomnianej ustawy.
Obowiązek udowodnienia, że zaciągnięty kredyt w całości przeznaczony został na cele prowadzonej działalności gospodarczej ciążył będzie na Panu.Dodać należy, że zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a pkt 32 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) oraz naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).
Reasumując, koszty wymienione przez Pana a związane z zaciągniętym kredytem tj. odsetki i prowizja bankowa traktowane są przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, przy spełnieniu podstawowego warunku jakim jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego poniesienia kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą.Z powyższych względów postanowiono jak w sentencji.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego przez Pana zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm.) przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeśli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia o którym mowa w art. 14a § 4, jeśli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.
Interpretacja o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.