P O S T A N O W I E N I E - Interpretacja - RO-XV/415/PDOF-297/427/BDŚ/06

ShutterStock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29.08.2006, sygn. RO-XV/415/PDOF-297/427/BDŚ/06, Pierwszy Urząd Skarbowy w Białymstoku

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 02.06.2006r. stwierdza, iż w przypadku odsprzedaży do banku waluty obcej zgromadzonej przez Pana na rachunku walutowym powstają różnice kursowe, które należy zaliczyć do przychodów. Natomiast w przypadku odsprzedaży waluty obcej, zgromadzonej na rachunku walutowym do kantorów wymiany walut, różnice kursowe nie powstają.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 02.06.2006r. (data wpływu 05.06.2006r.), zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Na podstawie stosownych przepisów prawa materialnego, prowadząc działalność gospodarczą, jest Pan zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). W zakres Pana działalności wchodzi między innymi sprzedaż usług na terenie Unii Europejskiej oraz sprzedaż towarów w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych na terenie Unii Europejskiej. Swoich odbiorców towarów obciąża Pan fakturami wystawionymi w walutach obcych, tj.: w dolarach USA lub w EURO w zależności od umowy z kontrahentem. Czasami zdarza się, iż pomimo wystawienia faktury dla odbiorcy w walucie obcej, należność jest regulowana przez kontrahenta w złotych PLN. Uzyskane z transakcji handlowych waluty obce nie są bezpośrednio odprzedawane dla banku. Są gromadzone częstokroć na rachunku bankowym, a następnie odsprzedawane w razie potrzeb (np.: z powodu braku środków finansowych na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej) dla banku, który prowadzi Panu rachunki bankowe bieżące oraz walutowe lub też są opłacane nimi zobowiązania strony. Zdarza się też, iż zgromadzone waluty są odsprzedawane do kantorów walut. Ze zgromadzonych na rachunku bankowym walut obcych są czasami opłacane należności z tytułu importu spoza granic Unii Europejskiej towarów handlowych. Zdarza się też, iż odbiorcy opłacają należności w kasie Pana firmy. Nadmienia Pan, iż przedmiotowe zapłaty dotyczą jedynie transakcji w kwotach nieprzekraczających 15.000 EURO. Z uwagi na powyżej wymienione transakcje, po stronie przychodów i po stronie kosztów uzyskania przychodów, powstają różnice kursowe.

W związku z powyższym zwraca się Pan z pytaniami:

1) Czy postępuje Pan prawidłowo zaliczając odpowiednio do przychodów finansowych opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych (różnice kursowe dodatnie) oraz do kosztów uzyskania przychodu (różnice kursowe ujemne) różnice kursowe, które powstają w związku z odsprzedażą dla banków walut obcych zgromadzonych na Pana rachunkach walutowych, a które to waluty zostały uzyskane przez Pana ze sprzedaży towarów handlowych na eksport, które to różnice kursowe są ewidencjonowane w kol. 8 podatkowej księgi przychodów na podstawie noty księgowej sporządzanej raz na miesiąc, w której to nocie są uwidaczniane dane odnośnie przychodów z tytułu różnic kursowych na rachunkach walutowych, ustalone na podstawie dodatkowej ewidencji, a które to różnice są ewidencjonowane w kol. 8 podatkowej księgi przychodów i rozchodów?

2) Czy postępuje Pan prawidłowo nie zaliczając odpowiednio do przychodów finansowych opodatkowanych podatkiem dochodowym odo osób fizycznych (różnice kursowe dodatnie) oraz kosztów uzyskania przychodu (różnice kursowe ujemne) różnice kursowe, które powstają w związku z odsprzedażą dla kantorów wymiany, walut obcych zgromadzonych na Pana rachunkach bankowych, a które to waluty są kantorom sprzedawane bezpośrednio z rachunku walutowego lub też pobierane gotówką do kasy, a następnie odsprzedawane dla kantoru jako gotówka posiadana przez Pana w kasie?

Sformułował Pan też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż:

Ad. pkt 1 Ponieważ bezspornie rachunki walutowe są posiadane przez Pana i są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą przychody z tytułu dodatnich różnic kursowych od własnych środków lub wartości w walutach obcych uzyskanych z operacji finansowych (np.: odsprzedaż walut dla banku) stosownie do art.14 ust.1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są zaliczane do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, natomiast za słuszne należy uznać, iż ujemne różnice kursowe z tytułu tychże operacji finansowych na rachunkach bankowych od własnych środków lub wartości w walutach obcych na podstawie art. 22 ust.1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma Pan prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Ponieważ przepisy podatkowe w zakresie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów nie przewidują prowadzenia przedmiotowej ewidencji różnic kursowych, w celu ich ustalenia podatnik jest zobowiązany do założenia dodatkowej ewidencji, i na podstawie tejże ewidencji ustalenia kwoty różnic kursowych i ujęcia tychże różnic w księdze w kol. 8, raz w miesiącu na podstawie noty księgowej podającej sposób ich wyliczenia.

Ad. pkt 2W przypadku natomiast gdy operacje finansowe dotyczą odsprzedaży własnych wartości lub środków w walutach obcych dla kantorów wymiany walut, za prawidłowe należy uznać, iż różnice kursowe z tego tytułu nie są zaliczane do przychodów lub kosztów uzyskania przychodu. Bez znaczenia jest też w tej sytuacji fakt, iż operacje finansowe pomiędzy stroną a kantorami wymiany walut są dokonywane za pośrednictwem rachunków bankowych.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z treścią art.14 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W świetle postanowień art.14 ust.1b wyżej cytowanej ustawy, przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych związanych z działalnością gospodarczą ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

W świetle przytoczonego wyżej przepisu art.14 ust.1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków w walucie obcej ustala się jako różnice między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu:

- kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu z tytułu sprzedaży waluty bankowi oraz

- kursu kupna walut z dnia ich otrzymania, jeżeli pochodzą z zapłaty przez kontrahentów albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik (jeśli były kupowane w banku).

W przypadku, gdy wartość waluty sprzedanej bankowi, przeliczona na złote według kursu kupna banku, jest wyższa niż wartość waluty otrzymanej z tytułu transakcji eksportowej według kursu kupna banku z dnia jej otrzymania, albo zakupionej w banku, przeliczonej po ówczesnym kursie sprzedaży, różnica ta powiększa przychody podatkowe. Jeżeli relacja wyżej wymienionych kursów jest odwrotna, tj. kurs kupna banku z dnia sprzedaży waluty jest niższy od kursu kupna z dnia otrzymania waluty z transakcji eksportowej albo kursu sprzedaży z dnia wcześniejszego zakupu od banku, wówczas przychody podatkowej ulegają obniżeniu.

Generalną zasadą wynikającą z powyższych przepisów jest to, iż za podstawę stosowania różnych kursów walut przyjmuje się transakcje dokonywane wyłącznie za pośrednictwem banku. Oznacza to, iż podatnik nabywa prawo do podwyższenia lub obniżenia uzyskanych w tym przypadku przychodów, tylko o różnice wynikające z różnych kursów walut, ogłaszanych bank z którego usług korzysta. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera uregulowań w przedmiocie sprzedaży walut obcych za pośrednictwem innych podmiotów niż banki. Zatem brak jest podstaw do przeliczenia przychodów przy zastosowaniu kursów obowiązujących w podmiotach nie mających statusu banku, tj. w tym przypadku kantoru.

Różnice kursowe od własnych środków w walutach obcych występują również po stronie kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z dyspozycją art.22 ust.1a wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

W myśl powyższego przepisu, podatkowe różnice kursowe, odpowiednio zwiększające lub zmniejszające koszty uzyskania przychodu, powstać mogą jedynie w związku ze spłatą zobowiązań wyrażonych w walucie obcej. Koszt ten ustala się jako różnicę między:

- wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty zobowiązań oraz

- kursu kupna waluty z dnia ich otrzymania (jeżeli podchodzą z zapłaty przez kontrahentów) albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik (jeśli były one kupowane od banku).

Jednocześnie należy zauważyć, iż różnice kursowe mające wpływ na koszty podatkowe powstają tylko w przypadku płatności dokonanych droga faktycznego transferu środków pieniężnych w walutach obcych - mają więc charakter kasowy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wpływy Pana na rachunek walutowy pochodzą z przelewów zagranicznych. W przypadku braku środków finansowych na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej, zgromadzone na Pana rachunku walutowym własne środki zakupione w kantorach oraz środki pochodzące z przelewów zagranicznych, odsprzedaje Pan do banku, z którego usług korzysta, opłaca nimi zobowiązania, odsprzedaje je w kantorach wymiany walut. Zdarza się też, że zagraniczni odbiorcy opłacają należność w kasie Pana firmy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny należy stwierdzić, iż w związku z odsprzedażą do banku waluty obcej zgromadzonej na rachunku walutowym powstaną różnice kursowe, które będą miały wpływ tylko i wyłącznie na przychody podatkowe, a nie koszty uzyskania przychodów. Dodatnie różnice kursowe powiększą przychód, a ujemne różnice kursowe przychód ten pomniejszą. Natomiast w przypadku odsprzedaży w/w waluty obcej zgromadzonej na rachunku walutowym bądź pobieranych z kasy Pana firmy, do kantorów wymiany walut różnice kursowe nie powstaną.

Zatem Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku uznaje, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 02.06.2006r., dotyczące postępowania odnośnie zaliczenia do przychodów dodatnich różnic kursowych, powstałych w związku z odsprzedażą walut obcych zgromadzonych na rachunku walutowym do banku oraz odnośnie nie zaliczenia do przychodów lub kosztów różnic kursowych powstałych z tytułu odsprzedaży walut obcych zgromadzonych na rachunku bankowym dla kantorów wymiany walut, jest prawidłowe natomiast w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ujemnych różnic kursowych, powstałych w związku z odsprzedażą walut obcych zgromadzonych na rachunku walutowym do banku, stanowisko Pana jest nieprawidłowe.

Pierwszy Urząd Skarbowy w Białymstoku