Temat interpretacji

Podatnik złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /j. t. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm./ w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na przystosowanie nabytego w stanie surowym lokalu do funkcji mieszkalnej, poniesionych przed zawarciem umowy najmu.

Stan faktyczny:

Podatnik jest właścicielem mieszkania, które zakupił w stanie surowym. W celu przystosowania go do funkcji mieszkalnej, wnioskodawca poniósł wydatki na zakup między innymi: kabiny prysznicowej z brodzikiem, miski wc, zlewozmywaka, baterii czerpalnych, drzwi, klamek, podokienników, luksferów itp.Po zakończeniu prac adaptacyjnych związanych z przystosowaniem lokalu na cele mieszkaniowe podatnik zawarł umowę najmu przedmiotowego mieszkania.

Według podatnika koszty związane z zakupem ww. materiałów są kosztami o które należy pomniejszyć przychód z najmu mieszkania.

Organ podatkowy nie zgadza się ze stanowiskiem podatnika.

Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 i 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /j. t. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm./.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 w/w ustawy, kosztami uzyskania przychodówz poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 wyżej powołanej ustawy.

Przepis art. 23 ust.1 pkt1 lit.b stanowi, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Z kolei przepis art. 22 ust.8 ustawy stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych /odpisy amortyzacyjne/ dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o z uwzględnieniem art. 23.Z powołanych wyżej przepisów wynika, że wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo.

Dla celów ustalenia podatku dochodowego z tytułu zużycia środków trwałych kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami art.22a-22o z uwzględnieniem art 23. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej ustalonej zgodnie z przepisami art. 22g.

Ze stanu faktycznego wynika, że działania podatnika polegające na ponoszeniu nakładów na przystosowanie lokalu do wynajmu spowodowały zwiększenie wartości początkowej lokalu, od której podatnik, zgodnie z przepisami art.22a - 22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może dokonywać odpisów amortyzacyjnych i na podstawie przepisu art. 22 ust. 8 powołanej ustawy zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.