Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik działając na podstawie art. 14 a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 3.01.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko dotyczące zastosowanie stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych wymienionych we wniosku w celu ich zaliczenia w koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3.01.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 10.01.2006 r. Nr PB 415/la/06/LS Organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku tj: o przedstawienie własnego stanowiska w przedmiotowej sprawie. Uzupełnienia dokonano w dniu 17.01.2006 r.Podatnik informuje, że w miesiącu lutym 2006 r. zamierza zakupić środki trwałe, które będą wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Wątpliwości pytającego dotyczą prawidłowości zastosowania stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych.

Dla celów podatkowych kwestia zaliczenia danego składnika majątku do środków trwałych i jego amortyzacji została uregulowana w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.). Ustawa podatkowa wprowadza podział środków trwałych na podlegające i niepodlegające amortyzacji:
I. środki trwale podlegające amortyzacji, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok. Stosownie do art. 22 a cytowanej ustawy do takich można zaliczyć:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty, jeżeli spełniają następujące warunki, pozwalające je zaliczyć do środków trwałych:
- stanowią własność lub współwłasność podatnika,
- zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
- są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
- ich przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok,
- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
II. Środki trwale podlegające amortyzacji niezależnie od przewidywanego okresu używania, do których można zaliczyć:
1) przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych,
2) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
3) składniki majątku niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników -jeżeli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.
III. Środki trwale niepodlegające amortyzacji. Amortyzacji nie podlegają zgodnie z art. 22c ustawy o podatku dochodowym zaliczane do środków trwałych:
- grunty,
- dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
- składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności,
- budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawione albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
- budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno - wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.

Zgodnie z art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j - 221, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dla ustalenia prawidłowej stawki amortyzacyjnej niezbędne jest właściwe zakwalifikowanie danego środka trwałego do Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT). KŚT jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym między innymi dla celów ustalania stawek amortyzacyjnych. W klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego, spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. W nielicznych przypadkach dopuszcza się przyjęcie za pojedynczy obiekt tzw. obiekt zbiorczy, którym mogą być np. zespoły komputerowe.
Wymienione przez Podatnika środki trwałe zgodnie z KŚT kwalifikują się:
- serwer aplikacyjno - bazodanowy oraz komputer, grupa 4 - maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania, KST 491 zespoły komputerowe, rodzaj 491 obejmuje maszyny i urządzenia do wprowadzenia, przetwarzania, przechowywania i wyprowadzania informacji cyfrowych lub analogowych, na ogół elektronicznie, określone jako komputery, minikomputery i mikrokomputery oraz urządzenia do przekazywania danych na odległość. Stawka amortyzacyjna zgodnie z wykazem wynosi 30%,,br>- urządzenie klimatyzacyjne, grupa 6-urządzenia techniczne, KŚT 653, stawka amortyzacyjna 10%,,br>- urządzenia alarmowe i sygnalizacyjne, grupa 6 - urządzenia techniczne, KST 624, stawka amortyzacyjna 10%,
- przenośny projektor LCD, grupa 6 -urządzenia techniczne, KŚT 662 urządzenia i aparaty projekcyjne. Rodzaj 662 obejmuje urządzenia służące do demonstracji ruchomych łub nieruchomych obrazów na ekranie. W ramach rodzaju 662 zakwalifikowano również projektory przenośne (przewoźne) oraz ekrany kinowe. Stawka amortyzacyjna wynosi 18%.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik podziela stanowisko podatnika w kwestii zastosowania stawek amortyzacyjnych dla wymienionych we wniosku środków trwałych.