Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 21 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił Pan go – na wezwanie – pismem z 14 marca 2025 r. (data wpływu 14 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan obywatelem Ukrainy, posiadającym główny dom rodzinny w Ukrainie, który stanowi Pana własność. Pana żona oraz matka stale mieszkają w Ukrainie, natomiast syn, który pierwotnie również mieszkał w Ukrainie, od roku przebywa w Polsce z powodu trwającego konfliktu zbrojnego. Nie posiada Pan nieruchomości w Polsce, lecz od stycznia 2025 roku wynajmuje Pan mieszkanie w Polsce na podstawie miesięcznej umowy najmu. Decyzja ta wynika z potrzeby zapewnienia sobie tymczasowego miejsca zamieszkania poza granicami Ukrainy w związku z wojną. Do momentu przeprowadzki do Polski stale zamieszkiwał Pan w Ukrainie, gdzie znajdowało się Pana centrum życia osobistego i zawodowego. Jest Pan właścicielem licznych aktywów w Ukrainie, w tym domu, działek, samochodów oraz kont bankowych. Dodatkowo, posiada Pan udziały w ukraińskiej spółce, która prowadzi działalność wyłącznie na rynku ukraińskim. W Polsce otworzył Pan osobiste konto bankowe oraz korzysta Pan z konta firmowego spółki zarejestrowanej na Malcie, której jest jedynym udziałowcem i dyrektorem. Spółka ta zajmuje się (…). Główna działalność spółki maltańskiej obejmuje (…). Planuje Pan przebywać w Polsce ponad 183 dni w 2025 roku, co oznacza, że w danym roku kalendarzowym będzie spędzał Pan w Polsce więcej czasu niż w Ukrainie. Podczas podróży między Polską a Ukrainą czasami otrzymuje Pan pieczątki w paszporcie, potwierdzające wjazd i wyjazd, ale nie wszystkie przekroczenia granicy są rejestrowane w ten sposób. Posiada Pan w Polsce numer PESEL (oznaczony jako „UKR”), ale nie dysponuje kartą stałego pobytu ani innymi dokumentami potwierdzającymi prawo do stałego zamieszkania w Polsce. Do tej pory nie korzystał Pan z usług publicznych w Polsce, takich jak służba zdrowia czy edukacja.

Zamierza Pan otrzymać dywidendę ze spółki maltańskiej, której jest Pan jedynym udziałowcem. Dywidenda zostanie wypłacona na Pana osobiste konto bankowe w Polsce z polskiego konta bankowego spółki maltańskiej. Otworzył Pan osobiste konto w Polsce, ponieważ z powodu trwającego konfliktu zbrojnego wypłata środków poza granicami Ukrainy jest obecnie niemożliwa. Wskazuje Pan, że wypłata dywidendy na Ukrainę uniemożliwiłaby Panu korzystanie z tych środków za granicą, co skłoniło Pana do decyzji o wypłacie dywidendy na polskie konto.

Posiada Pan certyfikat rezydencji podatkowej wydany przez władze ukraińskie, ale dotyczy on okresu przed Pana przeprowadzką do Polski. Nie ma Pan pewności, czy dywidenda powinna zostać opodatkowana w Polsce jako kraju rezydencji, jeśli w trakcie wypłaty dywidendy będzie Pan przebywał w Polsce przez ponad 183 dni, czy też w Ukrainie, gdzie znajdowało się Pana centrum interesów życiowych w poprzednich latach.

Dodatkowo, angażuje się Pan w (…), co stanowi istotny element Pana życia społecznego i osobistego. W obecnej sytuacji, nie planuje Pan zmiany obywatelstwa ani długoterminowego zamieszkania w Polsce, ale sytuacja związana z wojną w Ukrainie może wpłynąć na Pana przyszłe decyzje dotyczące miejsca zamieszkania.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W 2025 roku nadal będzie Pan rezydentem podatkowym Ukrainy zgodnie z ukraińskim prawem podatkowym, tak jak w poprzednich latach. Pana główne miejsce zamieszkania, rodzina oraz interesy gospodarcze pozostają na Ukrainie, a jego centrum interesów życiowych jest trwale związane z Ukrainą. Nie podjął Pan żadnych kroków w celu ustanowienia rezydencji podatkowej w Polsce ani nie zamierza osiedlać się tu na stałe. Pana pobyt w Polsce ma charakter wyłącznie tymczasowy i wynika wyłącznie z trwającego na Ukrainie konfliktu zbrojnego.

Jest Pan udziałowcem i dyrektorem maltańskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (…). Jest Pan także udziałowcem, ale nie dyrektorem, ukraińskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (…). Zarówno maltańska, jak i ukraińska spółka posiadają osobowość prawną zgodnie z przepisami obowiązującymi w ich jurysdykcjach. Zgodnie z maltańskim prawem podatkowym spółka podlega opodatkowaniu na Malcie ze względu na miejsce jej utworzenia oraz siedzibę zarządu. Ukraińska spółka podlega opodatkowaniu na Ukrainie, ponieważ jej miejsce utworzenia oraz zarządzania znajduje się na Ukrainie. Obie spółki posiadają certyfikaty rezydencji podatkowej wydane przez odpowiednie organy. Maltańska spółka jest zarządzana zgodnie z maltańskimi zasadami ładu korporacyjnego, a jej formalne miejsce zarządu znajduje się na Malcie. Jako dyrektor maltańskiej spółki, jest Pan odpowiedzialny za sprawowanie zarządu jej działalnością. Obecnie przebywa Pan w Polsce z powodów osobistych, jednak nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Polski. W 2025 roku w Polsce nie odbywają się żadne spotkania zarządu, posiedzenia rady dyrektorów ani strategiczne procesy decyzyjne. Spółka nie negocjuje, nie omawia ani nie zawiera kontraktów na terenie Polski ani w innych jurysdykcjach. Spółka działa w ramach międzynarodowego łańcucha dostaw i nie prowadzi bezpośredniej działalności gospodarczej w Polsce. W 2024 roku wszystkie umowy zostały podpisane na Ukrainie, a działalność spółki opierała się wyłącznie na współpracy (...). Spółka nigdy nie prowadziła negocjacji z polskimi (…) i nie posiada klientów w Polsce. W 2025 roku nie podpisano żadnych nowych umów i, ze względu na zmieniające się okoliczności, nie planuje się ich podpisywania. Spółka nie zatrudnia pracowników w Polsce ani nie posiada w Polsce żadnych aktywów materialnych, biura ani infrastruktury operacyjnej. Ukraińska spółka, w której jest Pan udziałowcem, jest zarządzana w całości z Ukrainy, a wszystkie decyzje operacyjne i zarządcze dotyczące tej spółki są podejmowane na Ukrainie.

Maltańska spółka nie prowadzi działalności w Polsce poprzez stały zakład położony na terytorium Polski. Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, nie zatrudnia pracowników w Polsce i nie prowadzi lokalnych operacji gospodarczych. Obecnie jako dyrektor spółki nie podpisuje Pan ani nie negocjuje żadnych nowych umów w Polsce ani w innych jurysdykcjach. Ukraińska spółka również nie posiada obecności ani nie prowadzi działalności w Polsce.

Jako dyrektor maltańskiej spółki, jest Pan odpowiedzialny za zarządzanie działalnością spółki, nadzorowanie transakcji handlowych oraz podejmowanie decyzji biznesowych. W przeszłości negocjował Pan umowy dla spółki poza Polską. Funkcje administracyjne, IT, prawne, księgowe, transportowe oraz celne są w całości zlecane zewnętrznym usługodawcom. W 2025 roku spółka nie realizuje żadnych nowych kontraktów, a Pan nie wykonuje żadnych transakcji biznesowych z terytorium Polski. Ostatnie umowy zostały zawarte w 2024 roku.

W ukraińskiej spółce jest Pan wyłącznie udziałowcem i nie pełni Pan funkcji dyrektora ani nie wykonuje Pan żadnych obowiązków zarządczych.

Maltańska spółka jest reprezentowana zgodnie z maltańskimi zasadami ładu korporacyjnego, a Pan pełni funkcję jej dyrektora i jest uprawniony do jej reprezentowania. Ukraińska spółka jest reprezentowana przez jej zarząd, do którego Pan nie należy.

Wszystkie obowiązujące umowy zostały podpisane przez Pana jako dyrektora spółki w poprzednich latach, głównie na Ukrainie, z dostawcami lub nabywcami. Spółka nie prowadzi negocjacji umów w Polsce, a w 2025 roku nie są podpisywane żadne nowe umowy.

Maltańska spółka nie zatrudnia żadnych pracowników w Polsce. Ukraińska spółka również nie zatrudnia pracowników w Polsce.

Na pytanie: (…)

poinformował Pan, że cały proces (...) jest realizowany przez niezależnych zewnętrznych dostawców usług logistycznych. Spółka nie zatrudnia własnych pracowników do tych działań. Istniejąca umowa z (…) została podpisana kilka lat temu, gdy przebywał Pan na Ukrainie.

W 2025 roku spółka (…) w Polsce. W poprzednich latach (…).

Maltańska spółka nie posiada żadnych aktywów w Polsce. Korzysta Pan z samochodu należącego do ukraińskiej spółki.

Pytania

1)Czy Pan – obywatel Ukrainy, który w 2025 roku przebywa na terytorium Polski przez okres przekraczający 183 dni i spełnia przesłanki uznania go za polskiego rezydenta podatkowego zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale posiada centrum interesów osobistych i gospodarczych na Ukrainie, powinien być uznany za rezydenta podatkowego Ukrainy na podstawie art. 4 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Ukrainą?

2)Czy dywidendy wypłacane Panu przez spółkę zarejestrowaną na Malcie na Pana konto w polskim banku w 2025 roku podlegają opodatkowaniu w Polsce zgodnie z ograniczonym obowiązkiem podatkowym określonym w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli zachowuje Pan status rezydenta podatkowego Ukrainy na podstawie art. 4 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Ukrainą i nie jest polskim rezydentem podatkowym?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1. Nie powinien Pan być uznany za polskiego rezydenta podatkowego w 2025 roku, nawet jeśli przebywa na terytorium Polski przez okres przekraczający 183 dni, ponieważ posiada centrum interesów osobistych i gospodarczych na Ukrainie. Zgodnie z art. 4 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Ukrainą, Ukraina powinna być uznana za państwo Pana rezydencji podatkowej.

Ad 2. Dywidendy wypłacane Panu przez spółkę zarejestrowaną na Malcie na Pana konto w polskim banku w 2025 roku nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, ponieważ nie jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w Polsce opodatkowaniu podlegają wyłącznie dochody osiągnięte na terytorium Polski przez osoby niemające miejsca zamieszkania w Polsce. Dywidendy wypłacane przez spółkę maltańską nie stanowią dochodu osiągniętego na terytorium Polski. W tym przypadku dywidendy powinny być opodatkowane w Ukrainie, jako państwie Pana rezydencji podatkowej, zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Ukrainą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek podatkowy

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Jak wynika z art. 3 ust. 2a ustawy:

Stosownie do art. 4a ww. ustawy:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Jako pierwszy warunek przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/ klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy, analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych.

We wniosku wskazał Pan, że jest Pan obywatelem Ukrainy, posiadającym główny dom rodzinny w Ukrainie, który stanowi jego własność. Pana żona oraz matka stale mieszkają w Ukrainie natomiast Pana syn, który pierwotnie również mieszkał w Ukrainie, od roku przebywa w Polsce z powodu trwającego konfliktu zbrojnego. Nie posiada Pan nieruchomości w Polsce. Od stycznia 2025 r. wynajmuje Pan mieszkanie na potrzeby zapewnienia sobie tymczasowego miejsca zamieszkania poza granicami Ukrainy w związku z wojną. Do momentu przeprowadzki do Polski stale Pan zamieszkiwał w Ukrainie, gdzie znajdowało się Pana centrum życia osobistego i zawodowego. Jest Pan właścicielem licznych aktywów w Ukrainie, w tym domu, działek, samochodów oraz kont bankowych. Dodatkowo posiada Pan udziały w ukraińskiej spółce, która prowadzi działalność tylko na rynku ukraińskim. Planuje Pan przebywać w Polsce ponad 183 dni w 2025 r. Zamierza Pan otrzymywać dywidendę ze spółki maltańskiej, której jest jedynym udziałowcem i dyrektorem. Dywidenda zostanie wypłacona na Pana osobiste konto w polskim banku za pośrednictwem konta bankowego spółki maltańskiej prowadzonego w polskim banku.

Pana wątpliwość sprowadza się do ustalenia, czy jest Pan traktowany jako rezydent Polski i będzie Pan podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w 2025 r. oraz czy uzyskana przez Pana dywidenda ze spółki maltańskiej będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce.

W pierwszej kolejności należy jednak ustalić, gdzie posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Informacja ta jest wyjściowa do ustalenia opodatkowania dywidendy.

Skoro Pana pobyt w Polsce będzie przekraczał 183 dni w roku to przesłanka określona w art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy będzie spełniona, a zatem na podstawie polskich przepisów podatkowych uznaję, że w 2025 r. posiada i będzie Pan posiadał miejsce zamieszkania w Polsce.

W uzupełnieniu poinformował Pan, że w 2025 roku nadal będzie Pan rezydentem podatkowym Ukrainy zgodnie z ukraińskim prawem podatkowym, tak jak w poprzednich latach. Pana główne miejsce zamieszkania, rodzina oraz interesy gospodarcze pozostają na Ukrainie, a Pana centrum interesów życiowych jest trwale związane z Ukrainą. Nie podjął Pan żadnych kroków w celu ustanowienia rezydencji podatkowej w Polsce ani nie zamierza osiedlać się tu na stałe. Pana pobyt w Polsce ma charakter wyłącznie tymczasowy i wynika wyłącznie z trwającego na Ukrainie konfliktu zbrojnego.

Zatem, z opisu sprawy wynika, że w 2025 r. posiada i będzie Pan posiadał także miejsce zamieszkania na Ukrainie.

W związku z czym, w przypadku, gdy obydwa państwa – Polska i Ukraina – mają prawo uznać Pana za rezydenta podatkowego, ponieważ spełnił Pan krajowe kryteria dla uzyskania rezydencji podatkowej w każdym z państw należy rezydencję rozstrzygnąć w oparciu o reguły kolizyjne, zawarte w art. 4 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. nr 63 poz. 269).

Jak wynika z art. 4 ust. 1 Konwencji:

Art. 4 ust. 2 Konwencji stanowi, że:

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja zawarta między Polską a Ukrainą.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.

Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Kluczowe dla rozstrzygnięcia, jest zatem określenie, w którym państwie (państwach) ma Pan stałe miejsce zamieszkania, a następnie z którym państwem posiada Pan ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze.

Jak wynika z opisu sprawy, przed przyjazdem do Polski zamieszkiwał Pan na Ukrainie. W Polsce ma Pan jedynie tymczasowe miejsce zamieszkania w związku z trwającą na Ukrainie wojną. Pana syn również przebywa na terytorium Polski z powodu trwającego na Ukrainie konfliktu zbrojnego. Na Ukrainie stale mieszkają Pana żona oraz matka. Na planuje Pan zmiany obywatelstwa oraz długoterminowego zamieszkania w Polsce. Jest Pan właścicielem licznych aktywów w Ukrainie, w tym domu, działek, samochodów oraz kont bankowych. Dodatkowo, posiada Pan udziały w ukraińskiej spółce, która prowadzi działalność wyłącznie na rynku ukraińskim. W Polsce otworzył Pan osobiste konto bankowe oraz korzysta Pan z konta firmowego spółki zarejestrowanej na Malcie, której jest Pan jedynym udziałowcem i dyrektorem. Posiada Pan w Polsce numer PESEL (oznaczony jako „UKR”), ale nie dysponuje kartą stałego pobytu ani innymi dokumentami potwierdzającymi prawo do stałego zamieszkania w Polsce. Do tej pory nie korzystał Pan z usług publicznych w Polsce, takich jak służba zdrowia czy edukacja. Otworzył Pan osobiste konto w Polsce, ponieważ z powodu trwającego konfliktu zbrojnego wypłata środków poza granicami Ukrainy jest obecnie niemożliwa.

Zatem, w sytuacji gdy w Polsce ma Pan tylko tymczasowe miejsce zamieszkania, a centrum interesów życiowych (zarówno rodzinnych jak i gospodarczych) pozostaje na Ukrainie to w 2025 r. podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Polski.

Opodatkowanie dywidendy ze spółki zarejestrowanej na Malcie

W świetle art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ze zdarzenia przyszłego oraz uzupełnienia wynika, że zostanie Panu – osobie fizycznej mającej ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce wypłacona dywidenda od spółki maltańskiej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (…) w której jest Pan udziałowcem i dyrektorem. Jest Pan także udziałowcem, ale nie dyrektorem, ukraińskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka ta zajmuje się (…). Główna działalność spółki maltańskiej obejmuje (…). W 2025 roku spółka (…) w Polsce. (…)

Zarówno maltańska, jak i ukraińska spółka posiadają osobowość prawną zgodnie z przepisami obowiązującymi w ich jurysdykcjach. Zgodnie z maltańskim prawem podatkowym spółka podlega opodatkowaniu na Malcie ze względu na miejsce jej utworzenia oraz siedzibę zarządu. Ukraińska spółka podlega opodatkowaniu na Ukrainie, ponieważ jej miejsce utworzenia oraz zarządzania znajduje się na Ukrainie. Obie spółki posiadają certyfikaty rezydencji podatkowej wydane przez odpowiednie organy. Maltańska spółka jest zarządzana zgodnie z maltańskimi zasadami ładu korporacyjnego, a jej formalne miejsce zarządu znajduje się na Malcie. Jako dyrektor maltańskiej spółki, jest Pan odpowiedzialny za sprawowanie zarządu jej działalnością. Obecnie przebywa Pan w Polsce z powodów osobistych, jednak nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Polski. W 2025 roku w Polsce nie odbywają się żadne spotkania zarządu, posiedzenia rady dyrektorów ani strategiczne procesy decyzyjne. Spółka nie negocjuje, nie omawia ani nie zawiera kontraktów na terenie Polski ani w innych jurysdykcjach.

Spółka działa w ramach międzynarodowego łańcucha dostaw i nie prowadzi bezpośredniej działalności gospodarczej w Polsce. W 2024 roku wszystkie umowy zostały podpisane na Ukrainie, a działalność spółki opierała się wyłącznie na współpracy (...). Spółka nigdy nie prowadziła negocjacji z polskimi (...) i nie posiada klientów w Polsce. W 2025 roku nie podpisano żadnych nowych umów i, ze względu na zmieniające się okoliczności, nie planuje się ich podpisywania. Spółka nie zatrudnia pracowników w Polsce ani nie posiada w Polsce żadnych aktywów materialnych, biura ani infrastruktury operacyjnej. Ukraińska spółka, w której jest Pan udziałowcem, jest zarządzana w całości z Ukrainy, a wszystkie decyzje operacyjne i zarządcze dotyczące tej spółki są podejmowane na Ukrainie. Maltańska spółka nie prowadzi działalności w Polsce poprzez stały zakład położony na terytorium Polski. Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, nie zatrudnia pracowników w Polsce i nie prowadzi lokalnych operacji gospodarczych. Obecnie jako dyrektor spółki nie podpisuje Pan ani nie negocjuje żadnych nowych umów w Polsce ani w innych jurysdykcjach. Ukraińska spółka również nie posiada obecności ani nie prowadzi działalności w Polsce.

Jako dyrektor maltańskiej spółki, jest Pan odpowiedzialny za zarządzanie działalnością spółki, nadzorowanie transakcji handlowych oraz podejmowanie decyzji biznesowych. W przeszłości negocjował Pan umowy dla spółki poza Polską. Funkcje administracyjne, IT, prawne, księgowe, transportowe oraz celne są w całości zlecane zewnętrznym usługodawcom. W 2025 roku spółka nie realizuje żadnych nowych kontraktów, a Pan nie wykonuje żadnych transakcji biznesowych z terytorium Polski. Ostatnie umowy zostały zawarte w 2024 roku. Maltańska spółka jest reprezentowana zgodnie z maltańskimi zasadami ładu korporacyjnego, a Pan pełni funkcję jej dyrektora i jest uprawniony do jej reprezentowania. Ukraińska spółka jest reprezentowana przez jej zarząd, do którego Pan nie należy. Maltańska spółka nie zatrudnia żadnych pracowników w Polsce. Ukraińska spółka również nie zatrudnia pracowników w Polsce. Maltańska spółka nie posiada żadnych aktywów w Polsce. Korzysta Pan z samochodu należącego do ukraińskiej spółki.

Dywidenda zostanie wypłacona na Pana osobiste konto bankowe w Polsce z polskiego konta bankowego spółki maltańskiej. Otworzył Pan osobiste konto w Polsce, ponieważ z powodu trwającego konfliktu zbrojnego wypłata środków poza granicami Ukrainy jest obecnie niemożliwa. Wskazuje Pan, że wypłata dywidendy na Ukrainę uniemożliwiłaby Panu korzystanie z tych środków za granicą, co skłoniło Pana do decyzji o wypłacie dywidendy na polskie konto.

Wyjaśniam, że ustalenie miejsca wykonywania zarządu nie ma charakteru wyłącznie formalnego. Ocena dla potrzeb ustalania miejsca zarządu danego podmiotu nie powinna zawężać się do stwierdzenia, że np. dokument lub uchwała organu zarządzającego, został podpisany poza terytorium Polski. Dokument oznaczony jako podpisany w państwie obcym może podlega ocenie, czy rzeczywiście okoliczności dotyczące wytworzenia tego dokumentu wskazują na proces podejmowania decyzji za granicą.

Okolicznościami pomocniczymi dotyczącymi procesu decyzyjnego mogą być korespondencja e-mailowa (służbowa), miejsca spotkań z pracownikami, zleceniobiorcami, doradcami, odbiorcami lub dostawcami, dowody przebywania w innym państwie, takie jak koszty związane z przejazdami lub przelotami, wynajmem mieszkania lub posiadanie mieszkania za granicą przez członka organu zarządzającego.

Pod uwagę muszą być brane zarówno istotne decyzje podejmowane przez organ zarządczy jak i codzienne, bieżące decyzje dotyczące podmiotu zarządzanego. Na przykład: gdzie odbywa się zlecanie zadań i wydawanie poleceń pracownikom spółki oraz gdzie odbywa się składanie zamówień jej zleceniobiorcom, gdzie znajdują się pracownicy i zleceniobiorcy.

Istotne może być także miejsce wykonywania czynności zarządczych członka organu zarządzającego, na przykład, czy członek organu zarządzającego dysponuje za granicą stałym biurem lub innym miejscem dla wykonywania czynności, personelem obsługującym, czy miejsce to jest jedynie adresem formalnym wykorzystywanym równolegle przez wiele niepowiązanych ze sobą podmiotów, czy członek organu zarządzającego zazwyczaj przebywa w tym miejscu w godzinach pracy.

Należy także uwzględnić fakt, że możliwe jest podejmowanie decyzji gospodarczych za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Innymi słowy, miejsce zarządzania niekoniecznie musi mieć charakter stały, a decyzje mogą być podejmowane w różnych miejscach na świecie lub nawet w trakcie podróży. Jednakże dla ustalenia, gdzie istotnie podejmowane są te decyzje liczy się także to, gdzie zostały faktycznie przygotowane przez fachowy personel i gdzie zostały zebrane i przetworzone dane lub dokonane analizy do podjęcia tych decyzji.

W każdym przypadku indywidualna ocena miejsca zarządu będzie należała do organów kontrolnych, które mogą dokonywać ustaleń z wykorzystaniem wszelkich dostępnych środków dowodowych.

Jeżeli więc Spółka – formalnie zarejestrowana za granicą – w rzeczywistości posiada zarząd w Polsce, to zgodnie z przepisami podatkowymi podlega ona opodatkowaniu od całości jej dochodów w Polsce. Oznacza to, że zarząd spółki ma obowiązek zapłaty podatku dochodowego, złożenia deklaracji rocznej i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w Polsce. Na Spółce ciąży także obowiązek poboru podatku u źródła od należności wypłacanych przez nią do innych odbiorców według reguł nakładanych przez prawo polskie, a członkowie jej zarządu – także tzw. „nominee board members" zapewniani w ramach usług typu „corporate services" – podlegają odpowiedzialności podatkowej i karnoskarbowej według polskich przepisów.

Odnosząc się do Pana sytuacji podatkowej – zgodnie z treścią wniosku – jako dyrektor spółki maltańskiej jest Pan:

• odpowiedzialny za sprawowanie zarządu jej działalnością,
• odpowiedzialny za zarządzanie działalnością Spółki, nadzorowanie transakcji handlowych oraz podejmowanie decyzji biznesowych
• uprawniony do jej reprezentowania
• formalne miejsce zarządu znajduje się na Malcie.

Zgodnie z powyższym – miejsce wykonywania zarządu nie ma charakteru wyłącznie formalnego. Oznacza to, że jeśli wykonuje Pan czynności polegające na zarządzaniu spółką maltańską oraz ponosi odpowiedzialność za sprawowanie zarządu i przebywa na terenie Polski to w rzeczywistości posiada zarząd w Polsce.

Niemniej w mojej ocenie, przedstawione okoliczności faktyczne tej konkretnej sprawy a mianowicie:

• maltańska spółka jest zarządzana zgodnie z maltańskimi zasadami ładu korporacyjnego, a jej formalne miejsce zarządu znajduje się na Malcie,
• spółka posiada certyfikat rezydencji podatkowej Malty,
• co prawda jako dyrektor maltańskiej spółki, jest Pan odpowiedzialny za sprawowanie zarządu jej działalnością i obecnie przebywa w Polsce z powodów osobistych, jednak w 2025 roku w Polsce nie odbywają się żadne spotkania zarządu, posiedzenia rady dyrektorów ani strategiczne procesy decyzyjne,
• spółka nie negocjuje, nie omawia ani nie zawiera kontraktów na terenie Polski ani w innych jurysdykcjach,
• spółka działa w ramach międzynarodowego łańcucha dostaw i nie prowadzi bezpośredniej działalności gospodarczej w Polsce,
• w 2024 roku wszystkie umowy zostały podpisane na Ukrainie, a działalność spółki opierała się wyłącznie na współpracy (...). Spółka nigdy nie prowadziła negocjacji z polskimi (...) i nie posiada klientów w Polsce. W 2025 roku nie podpisano żadnych nowych umów i, ze względu na zmieniające się okoliczności, nie planuje się ich podpisywania,
• spółka nie zatrudnia pracowników w Polsce ani nie posiada w Polsce żadnych aktywów materialnych, biura ani infrastruktury operacyjnej,
• jako dyrektor maltańskiej spółki, jest Pan odpowiedzialny za zarządzanie działalnością spółki, nadzorowanie transakcji handlowych oraz podejmowanie decyzji biznesowych. W przeszłości negocjował Pan umowy dla spółki poza Polską,
• w 2025 roku spółka nie realizuje żadnych nowych kontraktów, a Pan nie wykonuje żadnych transakcji biznesowych z terytorium Polski. Ostatnie umowy zostały zawarte w 2024 roku,
• maltańska spółka nie prowadzi działalności w Polsce poprzez stały zakład położony na terytorium Polski. Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, nie zatrudnia pracowników w Polsce i nie prowadzi lokalnych operacji gospodarczych,
• funkcje administracyjne, IT, prawne, księgowe, transportowe oraz celne są w całości zlecane zewnętrznym usługodawcom,

nie są wystarczające, aby przesądzić, że zarząd Spółki jest na terytorium Polski. Spółka nie posiada też zakładu na terytorium Polski.

Zatem w mojej ocenie, w przedstawionej sytuacji nie mamy do czynienia z sytuacją wypłaty dywidendy przez spółkę polską na rzecz rezydenta Ukrainy, a wypłatą dywidendy przez spółkę maltańską (która na terytorium Malty posiada rezydencję podatkową). Tym samym, kwestia opodatkowania dochodu, o którym mowa w stanie faktycznym dotyczy wyłącznie ustawodawstwa Malty i Ukrainy.

Zatem, dywidendę otrzyma Pan ze spółki zarejestrowanej na Malcie. Nie będzie więc ona stanowiła Pana dochodu osiągniętego na terytorium Polski.

W konsekwencji, od dochodu z dywidendy od spółki maltańskiej, nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.