Temat interpretacji
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Starachowicach, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. ), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.03.2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie możliwości zaliczenia diet zagranicznych do kosztów uzyskania przychodów stwierdza, że stanowisko podatnika - jest nieprawidłowe.
W dniu 20.03.2006 r. wpłynął do tut. urzędu wniosek podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu możliwości zaliczenia diet zagranicznych do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.Z treści wniosku wynika, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług kierowcy samochodu, powierzonym przez zleceniodawcę środkiem transportu. W dniu 24.03.2006 r. tut. organ podatkowy wezwał Podatnika w trybie art. 169 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa do usunięcia braków w zakresie wymaganym przez art. 14a § 2 w/w ustawy. W dniu 06.04.2006 r. do tut. urzędu wpłynęło pismo zawierające stanowisko podatnika.
Po przeanalizowaniu całości zgromadzonego w sprawie materiału oraz przedstawionego przez podatnika stanowiska, tut. organ podatkowy stwierdził, co następuje :Problematykę zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą regulują przepisy art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.
Przepisy podatkowe, a także przepisy odrębne, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 52 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. :- rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990) oraz poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991), nie definiują pojęcia "podróży służbowej".Definicja podróży służbowej została zawarta w art. 77 ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). W przepisie tym pojęcie podróży służbowej zostało określone jako wykonywanie zadań służbowych poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług kierowcy powierzonym środkiem transportu brak jest uzasadnienia dla przyjęcia, że wykonywanie zadań poza miejscowością podaną w zgłoszeniu o dokonaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej wiąże się z odbyciem podróży służbowej.Wyjazdy krajowe i zagraniczne należą do istoty tej działalności i jako takie nie są podróżami służbowymi, stanowią czynności będące przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej. Przemieszczanie się poza miejscowością podaną we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej jako siedziby, stanowi istotę działalności polegającej na wykonywaniu usług w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.Natomiast istotą podróży służbowej jest wykonywanie pojedynczego zadania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba podatnika lub jego stałe miejsce zamieszkania. Uwzględniając powyższe, podróżami służbowymi u osób prowadzących działalność gospodarczą będą np. podróże odbywane do kontrahentów w celu omówienia warunków świadczenia usług, zawarcie umowy ( kontraktu ) itp. Tylko inne wyjazdy przedsiębiorcy - niebędące świadczeniem usług kierowcy - poza miejscowość podaną w zgłoszeniu o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej będą jego podróżą służbową i właściciel firmy może naliczyć diety z tytułu odbywania podróży służbowych oraz zgodnie z wymienionym art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ujmować je do kosztów uzyskania przychodu do wysokości nie przekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom określonym w przepisach wydanych przez ministra pracy i polityki społecznej.
W konsekwencji powyższego, przedsiębiorcy świadczącemu usługi kierowcy nie przysługuje prawo zaliczenia w koszty uzyskania przychodu diet z tytułu podróży służbowych.Natomiast, zgodnie z art. 22 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów (z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23), w Pana przypadku poniesione w podróży i prawidłowo udokumentowane, np. rachunki za pobyt w hotelu, opłaty za przejazd płatną autostradą itp. Warunkiem koniecznym jest jednak, aby wydatek poniesiony był w ramach prowadzonej działalności i w celu uzyskania przychodu.