Temat interpretacji
We wniosku strona przedstawiła następujący stan faktyczny:- firma prowadzi działalność budowlaną projektową oraz produkcyjną w zakresie stolarki aluminiowej i klejów budowlanych. W grudniu 2004 r. wystawiła fakturę VAT za usługi budowlano-montażowe na kwotę brutto 886.116,05 zł na podstawie podpisanego protokółu odbioru robót budowlanych przez inspektora nadzoru firmy inwestorskiej. Od wystawionej faktury VAT odprowadziła podatek VAT należny w miesiący styczniu 2005 r. w kwocie 159.791,42 zł zgodnie z 30 dniowym obowiązkiem podatkowym /brak zapłaty w ciągu 30 dni od daty wykonania usługi/. Z w/w kwoty brutto zaliczyła do przychodów należnych kwotę 726.324,63 zł w 2004 roku zgodnie z art.14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.- wobec sprawy konfliktowej, zerwanie umowy bezprawnie przez Inwestora i nie wywiązanie się z należnych płatności sprawę skierowano na drogę sądową .- Sąd Okręgowy wydał nakaz zapłaty na kwotę 886.116,05 zł- pozwany tj. Inwestor złożył sprzeciw w sierpniu 2005 r. do Sądu Okręgowego przeciwko nakazowi zapłaty na kwotę 886.116,05 zł.Sprawa w sądzie trwa nadal.- wobec powyższego jednostka w 2005 r. dokonała odpisu aktualizującego należność do wysokości kwestionowanej przez dłużnika /inwestora/.- zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych tekst jednolity /Dz.U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm./ art.23 ust.1 pkt 21 oraz art.23 ust.3 pkt4, do podatkowych kosztów uzyskania przychodów została zaliczona kwota netto w wysokości 726.324,63 zł.
Zdaniem podatnika stosując powyższe przepisy prawa podatkowego jednostka prowidłowo zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów odpis aktualizujący na należność kwestionowaną w kwocie 726.324,63 zł.
Po przeanalizowaniu przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa podatkowego w tym zakresie organ podatkowy stwierdza ,że:-zgodnie z regulacją art.22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. z 2000r. Nr 14 poz.176 z późn. zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego żródla są wszelkie koszty poniesiobne w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23.-w myśl art.23 ust.1 pkt.21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, jednak kosztem uzyskania przychdów są odpisy aktualizujące wartość należności określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 14 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust.3 .
W świetle powyższych przepisów zaliczenie odpisów aktualizujących w ciężar kosztów uzyskania przychodów możliwe jest tylko wtedy, gdy zostaną spełnione łącznie dwa warunki.1/ należności te były wcześniej zaliczone do przychodów należnych w prowadzonej działalności gospodarczej,2/ nieściągalność należności zostanie odpowiednio uprawdopodobniona
Zgodnie z treścią przepisu art.23 ust.3 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nieściągalność wierzytelności, uznaje się za uprawdopodobnioną w szczególności, gdy:1/ dłużnik został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku albo2/ zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorst i banków , albo3/ wierzytelność została zasądzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo4/ wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego.
Jeżeli nieściągalność wierzytelności jest uprawdopodobniona, podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy aktualizacyjne należności w takiej wysokości w jakiej uprzednio została zaliczona na podstawie art. 14 do przychodów należnych.
Nadmienia się jednak, że odpisy aktualizujące mają charakter tymczasowy. W sytuacji ustania przyczyn, dla których dokonano owych odpisów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów wystąpi wówczas konieczność zaliczenia równowartości odpisów do przychodu, stosownie do art.14 ust.2 pkt 7b w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem stanowisko wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.