Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej stwierdza, że stanowisko podatniczki przedstawione w piśmie uzupełniającym z dnia 25.04.2005 r. do wniosku z dnia 22.03.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej świadczenia usług przez tłumacza "bez konieczności prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej" jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.03.2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 18.04.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku uzupełnione zostały w dniu 26.04.2005 r.

Jak stanowi art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z opisu stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie wynika, że od 01.01.1999 r. podatniczka prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą "Tłumaczenia w języku niemieckim mgr xxxxxx" i do momentu podjęcia pracy w szkole, czyli do dnia 31.08.1999 r., działalność ta była dla niej jedynym źródłem dochodu. Z dniem 31.10.2001 r. ze względu na nieopłacalność finansową prowadzona przez podatniczkę działalność została "wygłoszona". Obecnie podatniczka jest na stałe zatrudniona w miejskim Gimnazjum Nr x w xxx i zamierza świadczyć usługi w zakresie pisemnych i ustnych tłumaczeń przysięgłych dla osób fizycznych, firm oraz organów władzy, administracji państwowej, samorządowej, sądu i prokuratora "bez prowadzenia działalności gospodarczej", pozostając w stosunku pracy jako nauczyciel i odprowadzać podatek dochodowy od dochodów z usług tłumacza przysięgłego, wykazując te dochody w rocznym zeznaniu podatkowym.

W piśmie z dnia 22.03.2005 r. podatniczka zwróciła się z zapytaniem, czy do świadczenia usług tłumacza przysięgłego na ww. warunkach konieczne jest prowadzenie działalności gospodarczej i czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawidłowym będzie odprowadzanie należnego podatku dochodowego z tego tytułu poprzez wykazywanie dochodów z działalności tłumacza przysięgłego w rocznym zeznaniu podatkowym.

Według opinii podatniczki, w opisanym wyżej stanie faktycznym możliwe jest świadczenie usług tłumacza przysięgłego bez konieczności prowadzenia działalności gospodarczej i rozliczenie podatku dochodowego poprzez wykazanie dochodów z tego tytułu w rocznym zeznaniu podatkowym.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wyróżnia dwa źródła przychodów związanych z "działalnością" osób fizycznych, tj. działalność wykonywaną osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2) oraz pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 3).

Zgodnie z art. 13 pkt 6 cyt. wyżej ustawy przychodami z działalności wykonywanej osobiście są m.in. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej lub samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl pkt 8 cyt. wcześniej artykułu przychodami z działalności wykonywanej osobiście są także przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej (...).

Jeżeli ta sama działalność świadczona jest również na rzecz osób niebędących przedsiębiorcami (tzw. ludności), wówczas mamy do czynienia z przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z obowiązującą od dnia 1 stycznia 2004 r. definicją zawartą w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W świetle powyższego dla odróżnienia działalności wykonywanej osobiście od pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym m. in. jest czy zleceniodawca, na rzecz którego wykonywana jest usługa, prowadzi działalność gospodarczą, czy też jej nie prowadzi.

Nie mniej istotnym jest również charakter tej działalności, wskazujący, że świadczone usługi wykonywane są w celu zarobkowym w sposób zorganizowany, ciągły i zawodowy, a więc znamionujący działalność gospodarczą.

Potwierdzeniem słuszności powyższego poglądu jest dotychczasowy dorobek orzecznictwa, zwłaszcza uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 6 grudnia 1991 r. (sygn. akt III CZP 117/91 - publikacja OSNC 1992/5/65), w której sąd wskazał pewne właściwości świadczące o tym, iż dane czynności można uznać za działalność gospodarczą. Są to:

• zawodowy charakter,
• powtarzalność podejmowanych działań,
• podporządkowanie zasadzie racjonalnego działania,
• uczestnictwo w obrocie gospodarczym.

Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 11 października 1996 r. (sygn. akt III RN 4/96 - publikacja OSNP 1997/10/160). Sąd ten wyraził także pogląd, iż przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu prowadzącego działalność.

Również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 marca 2002 r. (sygn. akt I SA/Wr 2057/99 - publikacja ONSA 2003/2/71) stwierdził, iż "działalność gospodarczą w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (...) od działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt. 2 tej ustawy odróżnia nie tyle fakt realizowania osobiście działalności na rzecz określonego kręgu podmiotów, niemających przymiotu ludności, lecz zarobkowy, zawodowy, określony administracyjno-prawnie i ciągły (powtarzalny i stały) charakter prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o działalności gospodarczej, pozwalający na uczestnictwo w obrocie gospodarczym".

Z opisanego w przedmiotowym wniosku z dnia 22.03.2005 r. stanu faktycznego wynika, iż podatniczka zamierza (we własnym imieniu) odpłatnie (dla celów zarobkowych) świadczyć usługi tłumacza przysięgłego w zakresie pisemnych i ustnych tłumaczeń przysięgłych na rzecz szerokiego kręgu podmiotów (zarówno dla osób fizycznych prowadzących jak i nie prowadzących działalności gospodarczej, firm, organów władzy, administracji państwowej, samorządowej, sądu i prokuratora), wykorzystując w ramach planowanej działalności swoje prawa do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego (profesjonalny, zorganizowany charakter aktywności). Czynności te podatniczka zamierza realizować nie jednorazowo, lecz w zależności od zapotrzebowania zgłaszanego przez potencjalnych odbiorców tego typu usług (w sposób powtarzalny-ciągły).

Z powyższego wynika, iż stanowisko podatniczki w sprawie jest nieprawidłowe, ponieważ planowana przez nią działalność (świadczenie usług tłumacza przysięgłego) w świetle prawa podatkowego nosi znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem podjęcie przez podatniczkę aktywności według zasad opisanych w przedmiotowym wniosku z dnia 22.03.2005 r. (oraz w piśmie uzupełniającym z dnia 25.04.2005 r.), będzie równoznaczne z rozpoczęciem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z tym wykazanie dochodów z ww. działalności gospodarczej w rocznym zeznaniu podatkowym nie spełnia wszystkich obowiązków wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ciążących na podatniku uzyskującym dochody z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Interpretacji udzielono w oparciu o stan prawny aktualny w dniu wydania niniejszego postanowienia.

W myśl art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacji podatkowej, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

W przypadku zmiany przepisów podatkowych mających zastosowanie w przedmiotowej sprawie niniejsza interpretacja stanie się nieaktualna.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.

Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.