Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że jest Pan emerytem posiadającym w 2004 r. orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności... - Interpretacja - PD 415/11/05

Shutterstock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 07.07.2005, sygn. PD 415/11/05, Urząd Skarbowy w Końskich

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że jest Pan emerytem posiadającym w 2004 r. orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.
W 2004 r. dojeżdżał Pan na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, na które dowoził Pana syn oraz kolega z uwagi na fakt, iż nie posiada Pan własnego samochodu.

Zapytanie dotyczy możliwości odliczenia kwoty 2.280 zł z tytułu dojazdu na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne od dochodu uzyskanego w 2004 r.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

O odliczeniu od dochodu wydatków związanych z przejazdem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, w ramach ulgi rehabilitacyjnej stanowi art. 26 ust. 7a pkt 13 i 14 wyżej cytowanej ustawy.

Z powołanych przepisów odpowiednio wynika, że odliczeniu podlegają wydatki na:
- odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu, niż wymienione w lit. a);
- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Warunkiem odliczenia wydatków zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organ orzekający do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy albo rentę szkoleniową, albo orzeczenie o rodzaju i stopniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Przepis art. 26 ust. 7f w/w ustawy stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o osobach zaliczonych do:
1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności,
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Stosownie do przepisu art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł.

Z treści art. 26 ust. 7c cyt. ustawy wynika, że wysokość wydatków na cele rehabilitacyjne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

W przedstawionym przez Pana stanie faktycznym, właścicielem samochodu osobowego, z którego korzysta Pan dla potrzeb związanych z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne jest syn oraz kolega. W świetle powołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, iż nie ma możliwości, aby odliczył Pan przedmiotową ulgę na cele rehabilitacyjne za 2004 rok od swojego dochodu

Jednocześnie Naczelnik tut. organu informuje, iż ulga z tytułu używania samochodu osobowego stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osoby niepełnosprawną ....nie przysługuje osobom z racji samego posiadania samochodu osobowego, czy też wyjazdów na badania lekarskie podatnik winien posiadać inne dowody potwierdzające uczestnictwo w niezbędnych zabiegach rehabilitacyjnych np. skierowanie lekarskie, kartę zabiegową, zaświadczenie o uczestnictwie w zabiegach. Rehabilitacja lecznicza to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, mechanoterapię, kinezyterapię i szereg innych.

Urząd Skarbowy w Końskich