Temat interpretacji

Czy z tytułu odpracowania przez najemców lokali mieszkalnych zobowiązań z tytułu zaległości czynszowych powstanie u nich przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2011 r. (data wpływu 29 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu 14 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zakładem budżetowym. Zgodnie ze statutem zarządza w imieniu gminy powierzonym zasobem mieszkaniowym i niemieszkaniowym, świadczy usługi na rzecz osób prawnych oraz fizycznych prowadzących jak i nieprowadzących działalność gospodarczą, w zakresie najmu (czynsz i opłaty za media) lokali mieszkalnych i użytkowych oraz dzierżawy gruntów i reklam, dysponuje majątkiem w zakresie zawierania i rozwiązywania umów najmu, dzierżawy. Prowadzi ponadto windykację należności z tytułu czynszu i opłat z tytułu mediów.

W celu zwiększenia efektywności prowadzonych działań windykacyjnych zamierza wdrożyć program oddłużeniowy i zaproponować dłużnikom odpracowywanie zaległości czynszowych.

Zarządzający nieruchomościami zamierza sporządzać aneksy do umów z poszczególnymi najemcami, z których będzie wynikać, że lokatorzy będą świadczyć dla Wynajmującego różne czynności, zastępczo w zamian za czynsz.

Czynsz zostanie uregulowany jako świadczenie rzeczowe zgodnie z art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), na mocy którego czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu odpracowania przez najemców lokali mieszkalnych zobowiązań z tytułu zaległości czynszowych powstanie u nich przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika...

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl postanowień art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny przez umowy najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zamierza zawierać umowy z najemcami, z których wynikać będzie, że najemcy w zamian za używanie lokali będą świadczyć dla wynajmującego określone prace porządkowe i usługowe. Czynsz zostanie oznaczony w świadczeniach.

Zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa, tak jakby nastąpiło zwykłe wykonanie, np. przez zapłatę uzgodnionej pierwotnej kwoty.

Zdaniem Wnioskodawcy, z faktu świadczenia pracy w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania, nie można wywieść, że najemca uzyskuje przychody zgodnie z art. 11 ust.1 lub art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w związku z odpracowywaniem zaległego czynszu nie powstanie u najemców lokali mieszkalnych przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl postanowień art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

W świetle powyższego wynajmujący zobowiązany jest do zapłaty czynszu najemcy, przy czym zapłata może być oznaczona w świadczeniach innego rodzaju niż pieniądze.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zakładem budżetowym. Zgodnie ze statutem zarządza w imieniu gminy powierzonym zasobem mieszkaniowym i niemieszkaniowym, dysponuje majątkiem w zakresie zawierania i rozwiązywania umów najmu, dzierżawy. Prowadzi ponadto windykację należności z tytułu czynszu i opłat z tytułu mediów. W celu zwiększenia efektywności prowadzonych działań windykacyjnych zamierza wdrożyć program oddłużeniowy i zaproponować dłużnikom odpracowywanie zaległości czynszowych.

Zarządzający nieruchomościami zamierza sporządzać aneksy do umów z poszczególnymi najemcami, z których będzie wynikać, że lokatorzy będą świadczyć dla Wynajmującego różne czynności, zastępczo w zamian za czynsz.

Czynsz zostanie uregulowany jako świadczenie rzeczowe zgodnie z art. 659 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny, na mocy którego czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju.

Zgodnie z brzmieniem art. 453 (zdanie pierwsze) Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Jest to instytucja prawna zwana datio in solutum (świadczenie zamiast wykonania). Celem niniejszego jest wygaśnięcie istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania (w tym przypadku do zapłaty czynszu) poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (np. przez zapłatę uzgodnionej pierwotnie kwoty), przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania poza umową stron jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Przechodząc do podatkowych aspektów opisanych czynności, stwierdzić należy, że spłaty istniejących długów są dla dłużników obojętne podatkowo, nie można bowiem z faktu świadczenia pracy w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania wywieść, że dłużnik uzyskuje przychody, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, po stronie najemców lokali mieszkalnych nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w związku z odpracowaniem przez nich zobowiązań z tytułu zaległości czynszowych, a co za tym idzie na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek poboru z tego tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy