Interpretacja indywidualna z dnia 22.11.2019, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.435.2019.3.AKU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Skutki podatkowe otrzymania nagrody umożliwiającej zakup diamentów na preferencyjnych warunkach

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2019 r. (data wpływu 9 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2019 r. (data wpływu 11 października 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania nagrody umożliwiającej zakup diamentów na preferencyjnych warunkach w ramach jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania nagrody umożliwiającej zakup diamentów na preferencyjnych warunkach w ramach .

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 25 września 2019 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.435.2019.1.AKU, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 26 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 października 2019 r.), zaś w dniu 11 października 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 10 października 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 14 września 2017 r. Wnioskodawca zawarł umowę Program () na kwotę 6 850 USD, oferowany przez firmę z siedzibą w ...., ul.. W dniu 31 marca 2019 r. po osiemnastomiesięcznym okresie rozliczeniowym Wnioskodawca otrzymał wynikającą z umowy nagrodę punkty o wartości 1 644 USD, za które zakupił diamenty naturalne o wartości wg faktury 6 305,40 PLN (wg kursu USD/PLN z dnia 1 kwietnia 2019 r.).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że () pozwala ... na wcześniejsze zamówienie diamentów o ustalonych wcześniej parametrach, zanim nastąpi zapłata. Wpłata kwoty kaucji na rachunek .... jest równoznaczna z zawarciem Programu (). Umowa jest zawarta na czas nieokreślony. Korzystając z uprawnień wynikających z umowy Wnioskodawca może wypowiedzieć Program () po 18-miesięcznym okresie rozliczeniowym, mając możliwość zakupu diamentów oferowanych przez ... na preferencyjnych warunkach z wykorzystaniem punktów zgromadzonych na indywidualnym koncie.

Liczba punktów jest uzależniona od wysokości wpłaconej kaucji, co do zasady 1 zł = 1 punkt. Punkty stanowią nagrodę za uczestnictwo w Programie (). Nagroda jest iloczynem wartości kaucji i współczynnika transakcyjnego (od 0,19 do 0,24). Cena kupowanych diamentów została pomniejszona o wysokość nagrody, kwotę rabatu 1 644 USD.

Wnioskodawca wpłacił kwotę 6 850 USD w celu spełnienia warunku udziału w Programie (), umożliwiającego uzyskanie rabatu na zakup diamentów.

Po zakupie diamentów Wnioskodawca wniósł na podstawie porozumienia o przedłużenie Programu () na kolejny 18 miesięczny okres.

Wpłata kwoty 6 850 USD jest według umowy kaucją akonto przyszłych zakupów diamentów o określonych parametrach. Umowa nie przewiduje innego rodzaju odpłatności.

Według umowy, nagroda może być realizowana tylko jako potrącenie z ceny zakupu diamentów. Nie ma możliwości odbioru w postaci pieniężnej jako przeliczenie punktów w formie środków płatniczych. Przyznanie nagrody nie wiązało się z elementami rywalizacji, losowości, konkursu lub przypadkowości. Według umowy, warunkiem przyznania nagrody jest uczestnictwo w Programie (), nie określającym daty zakupu diamentów (umowa na czas nieokreślony). Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Przystąpienie do Programu () nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie posiada wiedzy o innych formach przystąpienia do tego programu.

Według umowy, jedyną forma realizacji nagrody jest zakup diamentów. Zakup diamentów nastąpił od firmy ...., cena zakupu została pomniejszona o wartość nagrody. Na fakturze wartość diamentów jest bez rabatu.

Celem zakupu diamentów było wykonanie biżuterii, diamenty są fizycznymi brylantami.

Wnioskodawca dokonał jednorazowo zakupu diamentów na preferencyjnych warunkach, inne zakupy były poza Programem () za pełną odpłatnością.

Według wiedzy Wnioskodawcy, cena zakupu jest adekwatna do jakości diamentu wg 4C. Cena zakupu nabywanych diamentów wynika z oferty ... z uwzględnionym upustem w odniesieniu do cennika Rapaport.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Czy do wartości nagrody, która umożliwia zakup diamentów na preferencyjnych warunkach, ma zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w umowie Program (), formą przysporzenia są punkty nazywane nagroda. Pojęcie to występuje w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołując się na powyższy artykuł Wnioskodawca przyjmuje, że jest to podatek zryczałtowany 10 %.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ponieważ za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika to wskazać należy, że dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby.

Ponadto zauważyć należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02, oraz z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt FPS 1/06, ustalił znaczenie terminu nieodpłatne świadczenie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Uznał, że ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. NSA potwierdził, że powyższe stanowisko ma zastosowanie również do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 tej ustawy.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 i 9 tej ustawy źródłami przychodów są odpowiednio:

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

• inne źródła.

W myśl art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania w szczególności, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

Zgodnie z przepisem art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawierają definicji pojęcia konkurs oraz nagroda, wobec czego w celu ich określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl), konkurs to przedsięwzięcie dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp., natomiast nagroda to dyplom, odznaczenie, pieniądze lub wartościowy przedmiot będące formą uznania lub wyróżnienia za osiągnięcia, zwycięstwo w konkursie, w zawodach, itp. Z definicji tych wynika, że jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu, jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Równie ważna jak element współzawodnictwa, jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

Ponadto, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca połączył pojęcie nagrody z wyrażeniem sprzedaż premiowa. Nie sformułował jednak tego pojęcia w ustawie, wskazał jedynie, że sprzedaż premiowa dotyczy zarówno towarów, jak i usług.

Natomiast, pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145). W myśl art. 535 ww. ustawy przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Natomiast, internetowy Słownik języka polskiego wyjaśnia, że za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś. Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik premiowy należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że zobowiązanie polega na tym, iż wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast, zgodnie z art. 353 § 2 ww. ustawy świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Zatem, strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż premiowa jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Celem sprzedaży premiowej jest też co do zasady zwiększenie sprzedaży i/lub promocja wybranych produktów/usług.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł w dniu 14 września 2017 r. umowę Program () wpłacając kwotę 6 850 USD. W myśl zapisu tej umowy wpłata powyższej kwoty jest kaucją na poczet przyszłych zakupów diamentów o określonych parametrach. Umowa nie przewiduje innego rodzaju odpłatności.

W dniu 31 marca 2019 r. po osiemnastomiesięcznym okresie rozliczeniowym Wnioskodawca otrzymał wynikającą z umowy nagrodę punkty o wartości 1 644 USD, za które zakupił diamenty naturalne o wartości 6 305,40 PLN. Nagroda ta została obliczona jako iloczyn wartości kaucji i współczynnika transakcyjnego (od 0,19 do 0,24). Cena zakupionych diamentów została pomniejszona o wysokość nagrody, tj. 1 644 USD. Celem zakupu diamentów było wykonanie biżuterii, diamenty są fizycznymi brylantami.

Według umowy Program (), realizacja nagrody może nastąpić tylko jako potrącenie z ceny zakupu diamentów. Nie ma możliwości przeliczenia otrzymanych punktów i odbioru nagrody w postaci pieniężnej. Ponadto, przyznanie nagrody nie wiąże się z elementami rywalizacji, losowości, konkursu lub przypadkowości. Zgodnie z umową warunkiem przyznania nagrody jest uczestnictwo w Programie (), nie określającym daty zakupu diamentów (umowa na czas nieokreślony).

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Przystąpienie do Programu () nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie posiada wiedzy o innych formach przystąpienia do tego programu.

Zatem, w analizowanym stanie faktycznym przystąpienie Wnioskodawcy do Programu () nie polegało na gromadzeniu punktów bezpośrednio w związku z dokonywanymi transakcjami zakupu czy korzystaniem z usług oferowanych przez organizatora Programu. Należy zauważyć, że w opisanej sytuacji kluczowym elementem zawieranej umowy było wniesienie kaucji w momencie przystąpienia danego uczestnika do Programu. Natomiast, naliczenie uczestnikowi Programu punktów następowało po z góry ustalonym terminie, tzw. okresie rozliczeniowym, przy czym ich liczba była uzależniona od wysokości wniesionej kaucji, nie zaś od dokonania zakupu czy nabycia usługi. Zatem, nie były to punkty związane ze sprzedażą premiową, niezależnie bowiem od tego, od jakiego podmiotu Wnioskodawca nabył kamienie i jaki podmiot dokonał obniżki ceny, przedstawionego Programu () nie możemy utożsamiać z promocją czy też z ofertą specjalną ze szczególnymi warunkami cenowymi ustanowionymi dla nabycia danego towaru czy określonej kategorii towarów (kamienia/kamieni). Liczba zgromadzonych punktów może bowiem wystarczać zarówno na częściowe, jak i całkowite sfinansowanie ceny nabycia kamieni. Wartość punktów może być więc tożsama zarówno z wartością zniżki, jak i z wartością nabywanego kamienia.

Rabat zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

Ponadto, zgodnie z zaprezentowanym stanem faktycznym, przedmiotowy Program z kaucją pozbawiony jest elementu współzawodnictwa, rozumianego jako rywalizacja o możliwość uzyskania nagrody, którą zdobyć może ograniczona liczba osób. Jednocześnie uzyskanie przez uczestnika Programu dodatkowych punktów nie jest uzależnione od jakiegokolwiek elementu losowości, ale ściśle związane jest z kwotą pieniędzy (kaucją) wpłaconą na rzecz podmiotu organizującego ten Program.

Jednocześnie, uwagę zwraca natomiast fakt, że według wskazania Wnioskodawcy zawartego w opisie stanu faktycznego umowa nie przewiduje innych rodzajów odpłatności za korzystanie przez firmę z wpłaconych środków.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5.

W świetle prawa cywilnego pod pojęciem odsetek rozumie się wynagrodzenie za korzystanie z cudzych pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku.

Zgodnie z poglądem prezentowanym w doktrynie (Ciszewski J. (red.), Nazaruk P. (red.), Bajor B., Bieranowski A., Bierecki D., Bocianowska J., Karaszewski G., Knabe J., Mucha-Kujawa J., Sikorski G., Sitek B., Tanajewska R., Kodeks cywilny. Komentarz, WKP, 2019), odsetki są świadczeniem pieniężnym płatnym za określony czas w oznaczonym procencie, który odnosi się do innej sumy pieniężnej. Mimo że Kodeks cywilny reguluje jedynie odsetki pieniężne, nie ma przeszkód, aby oznaczyć je w rzeczach określonych co do gatunku.

Kaucja zgodnie z definicją słownikową jest to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania i stanowiąca odszkodowanie w razie niedopełnienia zobowiązania. O tym, czy kaucja ma zostać zaliczona na poczet nieuregulowanych zobowiązań, czy ma być zwrócona kontrahentowi po wywiązaniu się przez niego ze zobowiązań, decydują postanowienia umowy.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę przychód odpowiadający liczbie punktów uprawniających do uzyskania rabatu przy zakupie diamentów, związany z uczestnictwem w Programie (), nie będzie podlegał opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ opisany we wniosku Program nie spełnia definicji konkursu, nie posiada ponadto elementów współzawodnictwa ani losowości, które to cechy są nieodłącznym jego elementem oraz nie stanowi nagrody związanej ze sprzedażą premiową.

Powyższe przysporzenie nie stanowi również przychodu z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie dojdzie po stronie Wnioskodawcy do odpłatnego zbycia jakiegokolwiek prawa. W rezultacie powyższego uznać należy, że przychód związany z otrzymaniem przez Wnioskodawcę nagrody w ramach Programu () stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uzyska bowiem konkretną korzyść majątkową w postaci przyznanych punktów, umożliwiającą zakup diamentów na preferencyjnych warunkach. Ww. przychód kwotowo odpowiadający liczbie punktów uprawniających do uzyskania rabatu przy zakupie diamentów, Wnioskodawca zobowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym ten przychód uzyskał, łącznie z innymi dochodami osiągniętymi w tym samym roku i opodatkować na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Tutejszy Organ podkreśla, że interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatków, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku, nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez Wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności Wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej