Interpretacja indywidualna z dnia 8 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.793.2022.1.WS
Temat interpretacji
Opłata ewidencyjna.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
W dniu 10 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 3 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pan działalność gospodarczą (zasady ogólne – księga przychodów i rozchodów) – konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych (PKD 45.20.Z) oraz pozostałe badania i analizy techniczne (PKD 71.20.B), które obejmują wykonywanie badań pojazdów samochodowych.
Na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 988) opłata ewidencyjna jest pobierana za każde przeprowadzone badanie techniczne pojazdu. Na podstawie rozporządzenia Ministra Cyfryzacji z dnia 24.08.2022 r. w sprawie opłaty ewidencyjnej stanowiącej przychód Funduszu – Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców (Dz. U. z 2022 r. poz. 1857), stosownie do par. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c, wysokość opłaty za wpis do dowodu rejestracyjnego przez uprawnionego diagnostę kolejnego terminu badania technicznego wynosi 1 zł. Jak wynika z par. 3 ust. 1, opłatę tę wnosi się na rachunek bankowy organu lub podmiotu zobowiązanego do jej pobrania (zwanego „pobierającym”), lub gotówką w kasie, o ile pobierający posiada kasę, lub w formie bezgotówkowej za pomocą karty płatniczej, jeżeli pobierający jest wyposażony w odpowiednie urządzenie do autoryzacji transakcji rozliczeń bezgotówkowych.
Pytanie
Czy pobranie opłaty ewidencyjnej od klienta stanowi przychód z działalności gospodarczej, a jej przekazanie do MSWiA jest kosztem uzyskania przychodów?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem – pobranie opłaty ewidencyjnej od klienta nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej i jednocześnie przekazanie tej opłaty do MSWiA nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Opłata ewidencyjna nie zwiększa wartości sprzedaży usług (opłaty te są przekazywane do dysponenta tej opłaty), nie stanowią zatem przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, a skoro nie stanowią przychodu, to nie mogą stanowić również kosztów uzyskania przychodów.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Literalna wykładnia powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że do przychodów z tego źródła podatnik powinien zaliczyć przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.
W myśl natomiast art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
-pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
-być właściwie udokumentowany.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych oraz pozostałych badań i analiz technicznych, które obejmują wykonywanie badań pojazdów samochodowych. Pobiera Pan opłatę ewidencyjną za każde przeprowadzone badanie techniczne pojazdu, a następnie przekazuje Pan tę opłatę na właściwy rachunek.
Zgodnie z art. 80d ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 988 ze zm.):
Tworzy się Fundusz – Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców, zwany dalej „Funduszem”, którego dysponentem jest minister właściwy do spraw informatyzacji.
Stosownie do art. 80d ust. 4 pkt 2 ustawy – Prawo o ruchu drogowym:
Przychodami Funduszu jest opłata ewidencyjna, o której mowa w art. 75 ust. 2, art. 80t ust. 2, art. 81b ust. 3, art. 83 ust. 1 i art. 150 ust. 1.
Zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy – Prawo o ruchu drogowym:
Badanie techniczne przeprowadza się po uiszczeniu przez właściciela lub posiadacza pojazdu opłaty za przeprowadzenie badania technicznego i opłaty ewidencyjnej (…).
Wysokość tej opłaty określona została w rozporządzeniu Ministra Cyfryzacji z dnia 26 sierpnia 2022 r. w sprawie opłaty ewidencyjnej stanowiącej przychód Funduszu – Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców (Dz. U. z 2022 r. poz. 1857; dalej: rozporządzenie).
Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia:
Wysokość opłaty ewidencyjnej wynosi 1 zł za przeprowadzenie badania technicznego pojazdu.
W myśl § 3 rozporządzenia:
1.Opłatę ewidencyjną wnosi się na rachunek bankowy organu lub podmiotu zobowiązanego do jej pobierania, zwanego dalej „pobierającym”, albo gotówką w kasie, o ile pobierający posiada kasę, albo w formie bezgotówkowej za pomocą karty płatniczej, jeżeli pobierający jest wyposażony w odpowiednie urządzenie do autoryzacji transakcji rozliczeń bezgotówkowych.
2.Opłata ewidencyjna jest pobierana łącznie z innymi opłatami za wykonanie czynności, których dotyczą, chyba że przewiduje się wniesienie tylko opłaty ewidencyjnej. W przypadku pobierania opłaty ewidencyjnej łącznie z innymi opłatami na dowodzie wpłaty wyodrębnia się kwoty poszczególnych opłat.
Stosownie do § 5 rozporządzenia:
Pobierający przekazuje opłaty ewidencyjne, pobrane w miesiącu poprzedzającym, do 10. dnia każdego miesiąca na rachunek bankowy Funduszu (…).
Na podstawie opisu sprawy oraz przedstawionych przepisów podatkowych, a także przepisów nakładających na Pana obowiązek pobrania opłaty ewidencyjnej stwierdzam, że opłata ewidencyjna nie stanowi dla Pana kwoty należnej, ponieważ jest ona przychodem Funduszu – Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców. W konsekwencji kwota ta nie stanowi dla Pana przychodów z działalności gospodarczej, jak również nie stanowi ona kosztów uzyskania przychodów.
Reasumując – pobranie opłaty ewidencyjnej od klienta nie stanowi dla Pana przychodów z działalności gospodarczej, a jej przekazanie nie jest Pana kosztem uzyskania przychodów.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).