Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości. - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.689.2022.1.MKA

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 28 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.689.2022.1.MKA

Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 29 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości położonej w Białorusi. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest obywatelem Republiki Białorusi, który na stałe opuścił ten kraj wraz z rodziną w czerwcu 2021 r. Z wielu różnych powodów nie zamierza już nigdy wracać do Białorusi, lecz od czerwca 2021 r. mieszka w Polsce z zamiarem stałego pobytu. Od lipca 2021 r. pracuje w Polsce.

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim w ustawowej wspólności majątkowej. Wnioskodawca wraz z żoną 2017 r. kupili nieruchomość na Białorusi (dalej: „Nieruchomość ”). Nieruchomość stanowi majątek wspólny małżonków. Obecnie, w 2022 r. w związku z faktem, że Wnioskodawca nie zamierza już wracać na Białoruś, zamierza wraz z żoną sprzedać Nieruchomość.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Nieruchomość nie stanowi majątku związanego z działalnością gospodarczą, ani majątku wchodzącego w skład przedsiębiorstwa. Wnioskodawca nie wie czy z tytułu planowanej sprzedaży Nieruchomości będzie zobowiązany do zapłaty podatku na Białorusi.

Pytanie

Czy z tytułu sprzedaży Nieruchomości na terenie Białorusi Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej ?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu sprzedaży Nieruchomości na terenie Białorusi Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 UPDOF osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest obecnie polskim rezydentem podatkowym, jednakże należy wziąć pod uwagę, że w myśl art. 4a UPDOF - przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W sprawie Wnioskodawcy zastosowanie znajdą uregulowania umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 listopada 1992 r. (Dz.U. z 1993 r. poz. 534; dalej: „UPOBY"). Zgodnie z art. 13 ust. 1 UPOBY - zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu w tym drugim Umawiającym się Państwie. W rozumieniu niniejszej umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze (art. 4 ust. 1 UPOBY). Natomiast jak wynika z art. 6 ust. 2 UPOBY - określenie „majątek nieruchomy” posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Zgodnie zaś z art. 6 ust. 2 zdanie drugie Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku - określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego. Zgodnie z przywołanymi powyżej regulacjami - w przypadku sprzedaży nieruchomości położonej na terytorium Białorusi albo Polski, zyski z przeniesienia własności majątku nieruchomego podlegają opodatkowaniu w państwie, w którym położona jest nieruchomość. Innymi słowy w przypadku sprzedaży nieruchomości położonej na terenie Białorusi przez osobę mającą miejsce stałego zamieszkania w Polsce, sprzedaż ta jest opodatkowana na Białorusi - zgodnie z art. 13 ust. 1 UPOBY.

Biorąc zatem pod uwagę przepis art. 13 ust. 1 UPOBY należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości (mieszkania) położonej na Białorusi przez Wnioskodawcę mającego miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko na Białorusi, na zasadach jakie przy sprzedaży nieruchomości obowiązują w prawie białoruskim. To zaś oznacza, że Wnioskodawca nie ma obowiązku złożenia w urzędzie skarbowym w Polsce jakiegokolwiek zeznania podatkowego z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości. Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 UPOBY: „Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze Umawiające się Państwo zwolni taki dochód lub majątek od opodatkowania [...]”.

Podobne stanowisko wyrażono w Interpretacji indywidualnej z 13 lipca 2015 r., IBPB-2-2/4511-44/15/AK dotyczącej analogicznego stanu faktycznego i prawnego. Podobne stanowisko na tle innych krajów, o podobnych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania wyrażono również w interpretacji indywidualnej z 9 kwietnia 2015 r., ITPB2/4511-55/15/RS oraz interpretacji indywidualnej z 26 stycznia 2016 r., ITPB2/4511-1025/15/TJ.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W kontekście powyższego wyjaśnienia wymaga, że ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak wynika z wniosku, zamierza Pan sprzedać nieruchomość położoną na Białorusi zakupiona przez Pana i Pana żonę w 2017 r.

Wobec powyższego powziął Pan wątpliwość czy w związku ze sprzedażą nieruchomości będzie ciążył na Panu obowiązek zapłaty podatku w Polsce.

W Pana sprawie konieczne zatem jest zastosowanie przepisów umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 listopada 1992 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 120 poz. 534).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. umowy:

Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. umowy:

W rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

W myśl art. 6 ust. 2 ww. umowy:

Określenie "majątek nieruchomy" posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 zdanie drugie Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku – określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, barki i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

Zgodnie z przywołanymi powyżej regulacjami – w przypadku sprzedaży nieruchomości położonej na terytorium Białorusi, zyski z przeniesienia własności majątku nieruchomego podlegają opodatkowaniu w państwie, w którym położona jest nieruchomość. Innymi słowy w przypadku sprzedaży nieruchomości położonej na terenie Białorusi przez osobę mającą miejsce stałego zamieszkania w Polsce, sprzedaż ta jest opodatkowana na Białorusi – zgodnie z art. 13 ust. 1 umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartej pomiędzy Polską a Białorusią.

W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości położonej na terenie Białorusi stosownie do art. 13 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podlega opodatkowaniu tylko na Białorusi. To zaś oznacza, że nie ma Pan w Polsce obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzam, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości, zaznaczam, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela, tj. Pana żony. Pana żona chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).