Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 czerwca 2022 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 9 sierpnia 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzenie działalności gospodarczej rozpoczął w 2022 r., prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza od dnia 2 marca 2022 r. polega na tworzeniu (poprzez pisanie kodu źródłowego), od podstaw autorskiego oprogramowania. Jest to oprogramowanie obsługujące działanie sterowników i systemów przemysłowych (na liniach produkcyjnych).

Wnioskodawca pragnie zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za okres począwszy od dnia 2 marca 2022 r., a także chciałby stosować tę stawkę w przyszłości.

Wnioskodawca korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach określonych w art. 30c (podatek liniowy) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wytworzone w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art. 74 i n. ww. ustawy.

Efekty pracy programistycznej wykonywanej przez Wnioskodawcę są i będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: odznaczają się (i będą się odznaczały) rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są (i będą) kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej oraz nie są (nie będą) efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest i będzie tworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest i będzie ono tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji. Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe.

Efektem tych prac (działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzonej w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, bezpośrednio dla potrzeb Jego działalności gospodarczej) jest (i będzie) stworzenie produktów (oprogramowania), które Wnioskodawca oferuje w swojej działalności gospodarczej, i które - w stosunku do Jego dotychczasowej działalności - mają i będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Opracowywane były i będą nowe lub ulepszone produkty, usługi i procesy, które wedle wiedzy Wnioskodawcy i mając na uwadze Jego indywidualny wkład w każdy projekt, a także Jego coraz bogatsze doświadczenie, są i będą albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się i będą się odróżniały od rozwiązań już funkcjonujących, znanych Wnioskodawcy. Sprzedawał On i będzie sprzedawał ukończone oprogramowanie.

Tworzone w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy oprogramowanie obsługuje i będzie obsługiwać realizację nowych procesów u klientów, uwzględniając zmieniające się z miesiąca na miesiąc standardy programistyczne i technologie programistyczne, a także możliwości techniczne urządzeń przemysłowych. Nowy, ulepszony charakter tych produktów nie jest i nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. Całość działalności programistycznej w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie oprogramowania, aby było użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego, a także nowym możliwościom urządzeń przemysłowych, ich sterowników, systemów i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem.

Wszystkie efekty ww. prac, prawa do których Wnioskodawca przenosił i będzie przenosił na klientów, zostały albo zostaną wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

Zasadniczo istnieje i będzie istnieć jeden rodzaj wynagrodzenia osiąganego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z tworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku. Jest to i będzie wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, w ramach których jest i będzie tworzone oprogramowanie spełniające ww. kryteria, zlecanych kolejno Wnioskodawcy przez klientów, na podstawie zawartych z nimi umów.

W ramach tego jednego rodzaju wynagrodzenia Wnioskodawca osiągał i osiągnie przychody (wliczone w wynagrodzenie za świadczone usługi) z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do stworzonego w ramach Jego działalności gospodarczej oprogramowania, a także udzielenia klientowi prawa do wykonywania praw zależnych. Na podstawie zawartej z klientem umowy, Wnioskodawca dotychczas przenosił, przenosi i będzie przenosił bowiem na rzecz klienta majątkowe prawa autorskie do stworzonego oprogramowania (kodu źródłowego), na wszystkich polach eksploatacji określonych w umowie z klientem, jak również udziela (i będzie udzielał) zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosił (przenosi, będzie przenosił) na klienta prawo udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom.

Warunki wynagradzania określone są w taki sposób, że Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie godzinowe, liczone według stawki przypisanej dla każdej godziny roboczej, które mnoży się przez ilość godzin roboczych przeznaczonych na prace programistyczne. W przypadku projektów jakie realizował i realizuje Wnioskodawca, stawka godzinowa ustalana jest po to, aby klient otrzymał kompletne i ukończone rozwiązanie, a Wnioskodawca nie ponosił ryzyka niedoszacowania prac koniecznych do wykonania na rzecz klienta. Wynagrodzenie godzinowe jest ustalane przed przystąpieniem do prac i wypłacane po ukończeniu poszczególnych etapów prac programistycznych. Wynagrodzenie jest więc zależne od ilości i zakresu zadań. Mając na uwadze dotychczasowe relacje z klientem, prace takie powinny zamykać się w ramach jednego miesiąca, ale mogą również obejmować dłuższy okres. Wnioskodawca nie wyklucza jednak w przyszłości rozliczania usług opisanych we wniosku, za pomocą wynagrodzenia zryczałtowanego (całkowita kwota zlecenia programistycznego z góry określona przed przystąpieniem do prac), jednak również jego wysokość będzie zależna od ilości i zakresu zadań (wprost proporcjonalnie), stanowi iloczyn godzin oszacowanych przez Wnioskodawcę na realizację projektu.

W ocenie Wnioskodawcy, przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i związany z udzieleniem klientowi uprawnień w zakresie praw zależnych do tworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania stanowiącego utwór, stanowi i będzie stanowić część wynagrodzenia netto z tytułu świadczenia usług, w ramach których tworzone jest i będzie autorskie oprogramowanie, a to z uwagi na fakt, że nakład pracy Wnioskodawcy na stworzenie unikatowych, indywidualnych i twórczych rozwiązań programistycznych zgodnych z najnowszymi, nietypowymi i unikatowymi technologiami w zakresie informatyki i programowania, stanowi w ramach dotychczasowej współpracy z klientem, część czasu jaki musi On poświęcić (a zakładając dalszą pracę w takim systemie, będzie musiał poświęcić również w przyszłości) na świadczenie usług, w ramach których tworzone jest i będzie w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy autorskie oprogramowanie. Pozostała część wynagrodzenia składającego się na wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, to wynagrodzenie za czynności, z którymi nie wiąże się tworzenie kwalifikowanego IP, czynności niemające charakteru twórczego.

Wobec powyższego, dochodem z kwalifikowanego prawa autorskiego są i będą dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (majątkowych praw autorskich i praw zależnych do programu komputerowego chronionego na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy), uwzględnionego w cenie sprzedaży usług (30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na tworzeniu oprogramowania opisanego we wniosku, Wnioskodawca ponosi (będzie ponosił w przyszłości) następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów na:

1)sprzęt komputerowy (laptop, mysz, słuchawki, monitor), elektroniczny (smartfon) oraz niezbędne oprogramowanie - jest to koszt niezbędny w wykonywanej działalności. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu, urządzeń peryferyjnych współdziałających z komputerem oraz programów niezbędnych do jego prawidłowego działania, niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac programistycznych prowadzonych w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej;

2)księgowość - koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). Jest to wydatek niezbędny do prowadzenia działalności w ogóle, wypełniania w tym zakresie prawnych obowiązków. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega również na prowadzeniu bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Tak więc, wydatek ten jest bezpośrednio powiązany z prowadzeniem bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, gdyż ta działalność również wymaga rozliczeń podatkowych, składania deklaracji podatkowych, wystawiania faktur, rozliczania kosztów podatkowych i wypełniania pozostałych obowiązków podatnika;

3)obsługę prawną - która jest niezbędna w zakresie właściwego uregulowania praw autorskich, które są zbywane przez Wnioskodawcę, ale też konieczna do zgodnego z przepisami ukształtowania stosunków prawnych z klientami, aby możliwe było skorzystanie z ulgi IP Box w zakresie wytwarzania chronionych prawem autorskim programów komputerowych, w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej;

4)użytkowanie samochodu - koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu to cena zakupu (wartość do 10 000 zł), koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz klientów (przede wszystkim dojazdu do nich, dojazdu na ich linie produkcyjne), jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, a więc wpływa on na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej.

Wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym oprogramowaniem. Ponadto, kalkulując wskaźnik nexus, Wnioskodawca uwzględnia również wydatki poniesione na składki ubezpieczenia społecznego, tj. składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które są obowiązkowe, aby móc prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług w zakresie tworzenia oprogramowania w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu), Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych programów komputerowych, opisanych we wniosku według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wliczonych w cenę usługi do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym oprogramowaniem dotyczące więcej niż jednego programu komputerowego, opisanego we wniosku, alokowane są do programów komputerowych, których dotyczą „kluczem przychodowym” ustalanym według metody wskazanej w zdaniu poprzednim. Koszty wprost powiązane z konkretnymi programami komputerowymi tworzonymi w ramach działalności badawczo-rozwojowej, opisanej we wniosku, są bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów, z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca począwszy od 2 marca 2022 r. prowadzi na bieżąco i będzie prowadził na bieżąco, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czynności zlecone Wnioskodawcy w ramach świadczenia usług na rzecz klienta nie są absolutnie wykonywane pod jego kierownictwem i podobnie będzie w przyszłości.

Podmiot, dla którego od rozpoczęcia prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest wytwarzane oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, ma siedzibę w innym kraju Unii Europejskiej (Irlandia). Wnioskodawca dotychczas prowadził swoją działalność gospodarczą opisaną we wniosku wyłącznie w Polsce. Nie jest wykluczone, że w przyszłości część czynności na rzecz ww. klienta będzie wykonywana na terenie Irlandii. Wykluczone jest natomiast to, że Wnioskodawca będzie prowadził swoją działalność gospodarczą, opisaną we wniosku poprzez zakład w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Irlandią.

Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie opisanych we wniosku usług obejmujących tworzenie oprogramowania.

Wnioskodawca samodzielnie ponosi i będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem pytania nr 1 jest Jego działalność programistyczna opisana we wniosku, która wyczerpuje całość prowadzonej dotychczas przez Niego działalności gospodarczej. Przedmiotem pytania nr 1 nie są wyodrębnione zadania w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Przedmiotem pytania nr 1 jest całość działań realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach umowy z Kontrahentem. Jest to umowa o współpracy (umowy o świadczenie usług programistycznych), w ramach której zobowiązany jest On do tworzenia oprogramowania obsługującego działanie sterowników i systemów przemysłowych (na liniach produkcyjnych). Przedmiotem pytania nr 1 nie są wyodrębnione zadania realizowane przez Wnioskodawcę w ramach poszczególnych umów z Kontrahentami.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej samodzielnie prowadził i prowadzi On badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Składały i składają się na nie:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, w szczególności poprzez weryfikację błędów jakie obserwowane są w oprogramowaniu tworzonym przez Wnioskodawcę i wyciąganie z nich wniosków na przyszłość, przeprowadzanie testów pracy urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych z zastosowaniem oprogramowania tworzonego przez Niego, w celu poprawiania precyzyjności oprogramowania obsługującego działanie sterowników i systemów przemysłowych;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług, lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń, w szczególności poprzez śledzenie i stosowanie nowych (zmieniających się stale) technologii programistycznych, ze względu na bardzo szybki postęp oprogramowania, a także urządzeń, które jest przez nie obsługiwane, tworzenie oprogramowania dla różnorodnych linii produkcyjnych, z różnorodnym zapotrzebowaniem, w tym dzięki temu opracowywanie nowych programów komputerowych i ciągłe tworzenie oprogramowania obsługującego nowe procesy na liniach produkcyjnych, co wymaga stałego poszerzania wiedzy i umiejętności.

Wnioskodawca prowadzi ww. badania począwszy od 2 marca 2022 r.

Stosowane przez Wnioskodawcę metody badawcze to: obserwacja, testowanie, prowadzenie symulacji, modelowanie, badanie dokumentacji, badanie linii produkcyjnych, obliczenia matematyczne, badanie kodu źródłowego, badanie błędów oprogramowania, rozwijanie metod optymalizacyjnych.

Prowadzone przez Wnioskodawcę badania przynosiły dotychczas określone efekty, a więc stworzenie oprogramowania prawidłowo realizującego założone funkcje, działającego w założonej technologii, działającego bezawaryjnie, przy założeniu, że i funkcjonalności i technologie stale ulegają zmianom wynikającym z zapotrzebowania klienta (odbiorców oprogramowania) i dynamicznego postępu technologicznego, a także dążenia do ograniczania zużycia energii, zwiększania efektywności urządzeń przemysłowych, zwiększania szybkości pracy urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych.

W ramach opisanej we wniosku działalności, Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace te prowadzone są począwszy od 2 marca 2022 r. Jest to działalność obejmująca: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, w tym poprzez analizę błędów występujących w oprogramowaniu, tworzenie symulacji działania oprogramowania, obserwację działania urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych z zastosowaniem oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę, do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji. Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe.

Celem ww. prac rozwojowych było i jest stworzenie oprogramowania prawidłowo realizującego założone funkcje, działającego w założonej technologii, działającego bezawaryjnie, przy założeniu, że i funkcjonalności i technologie stale ulegają zmianom wynikającym z zapotrzebowania klientów i dynamicznego postępu technologicznego, a także dążenia do ograniczania zużycia energii, zwiększania efektywności urządzeń przemysłowych, zwiększania szybkości pracy urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych.

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę kończą się pozytywnym wynikiem. Ich wynikiem jest baza wiedzy i Jego doświadczeń w zakresie tworzenia unikatowego kodu źródłowego oprogramowania, która jest wykorzystywana przez Niego na potrzeby realizacji kolejnych projektów programistycznych (programów komputerowych), poprzez stosowanie i ciągłe ulepszanie wypracowanych i testowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań, po to aby tworzone przez Niego oprogramowanie było zgodne z najnowszymi standardami technologicznymi, pozwalało na efektywną energetycznie pracę urządzeń przemysłowych, a także pozwalało urządzeniom przemysłowym na realizację najbardziej wymagających i trudnych zadań.

Działalność Wnioskodawcy zasadniczo sprowadza się do projektowania nowych produktów (oprogramowania), obsługujących realizację nowych bądź zmienionych procesów na liniach produkcyjnych. Tytułem przykładu można wskazać, że Wnioskodawca stworzył oprogramowanie, wykorzystywane w procesie produkcji tuszu drukarskiego. Głównym celem tego programu komputerowego była optymalizacja produkcji, poprzez akwizycje danych, tworzenie wizualizacji i zarządzanie produkcją. Program komputerowy umożliwia stosowanie różnych receptur deklarowanych podczas przygotowania technologii procesu i tworzenie na ich podstawie gotowego wyrobu, poprzez selektywny dobór parametrów produkcji. Tworząc oprogramowanie, które obsługuje coraz to nowe procesy produkcji, Wnioskodawca stale poszerza swoją wiedzę i doświadczenie w zakresie programowania, którą wykorzystuje przy tworzeniu kolejnych programów komputerowych, potrzebnych do obsługi kolejnych zadań realizowanych przez urządzenia przemysłowe i linie produkcyjne, przy uwzględnieniu postępu technologicznego. Wnioskodawca oferuje więc i będzie oferował produkty (oprogramowanie), które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy, Jego produkty (oprogramowanie), mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter tych produktów nie jest absolutnie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, gdyż ze względu na dynamiczny postęp technologiczny, takie zabiegi są niewystarczające.

W ramach działalności opisanej we wniosku Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi również prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a w szczególności są to spotkania i ustalenia z klientami, prace ewidencyjne, a także prace integracyjne. Wnioskodawca prowadził je również od 2 marca 2022 r.

Pod pojęciem program komputerowy, należy rozumieć zestaw komend, które w przypadku umieszczenia ich na nośniku odczytywanym przez komputer, są w stanie sprawić, że komputer wyposażony w zdolność ich przetwarzania wskaże, wykona lub osiągnie określone funkcje, zadanie lub rezultat. Są to programy komputerowe obsługujące działanie sterowników i systemów przemysłowych (na liniach produkcyjnych), aby urządzenia na linii produkcyjnej wykonywały kolejno zadane (zaprogramowane) im zadania, np. transportowanie elementu, odkładanie elementu, napełnianie elementu itp., efektem których jest powstanie konkretnego produktu wyprodukowanego na tej linii. Pojęcia: „program komputerowy”, „oprogramowanie”, „produkty”, „kod źródłowy”, „usługi” są używane zamiennie, żeby określić te same efekty prac Wnioskodawcy.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa On „programem komputerowym”, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.

Efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „programem komputerowym” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 i n. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę badań naukowych lub prac rozwojowych, w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził albo prowadzi odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem Jego pracy, gdyż każdy taki „program komputerowy” ma swoją specyfikę. „Programy komputerowe” Wnioskodawcy zawsze są efektem Jego prac rozwojowych lub Jego badań naukowych, w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Opisana we wniosku działalność obejmuje wyłącznie tworzenie przez Wnioskodawcę programów komputerowych, w tym również jako dodatkowe oprogramowanie łączone z istniejącym już oprogramowaniem. W takim przypadku jest On użytkownikiem istniejącego wcześniej oprogramowania (dla którego tworzy nadbudowę stanowiącą dodatkowy, odrębny program komputerowy), posiadającym prawo do korzystania z niego na podstawie umowy licencyjnej. Z umów licencyjnych w takich przypadkach nie wynika wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z licencji. Rozwinięcie w istocie stanowi nowe, odrębne oprogramowanie, tworzone przez Wnioskodawcę. W takim przypadku tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy do takiego nowego, odrębnego oprogramowania przysługują/przysługiwały prawa autorskie, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, stanowi przejaw Jego działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Wnioskodawca przenosi/przenosił na Kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania, na podstawie odrębnej umowy o przeniesienie majątkowych praw autorskich.

Dotychczasowe umowy z Kontrahentem regulowały i regulują kwestię wynagrodzenia Wnioskodawcy w ten sposób, że było to/jest wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług programistycznych, w które wliczone jest wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Kontrahenta majątkowych praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę na jego zlecenie. Ponadto, przedmiotem umowy jest przeniesienie na Kontrahenta uprawnień w zakresie wykonywania autorskich praw zależnych do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę na zlecenie jego Kontrahenta. Umowy nie wyodrębniają jaka część wynagrodzenia przypada z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich i autorskich praw zależnych. Dotychczas dochód z kwalifikowanego IP stanowił część wynagrodzenia netto otrzymywanego przez Wnioskodawcę. Tak więc, zawsze był niższy niż wynagrodzenie, ale jednocześnie wprost proporcjonalny do tego wynagrodzenia.

Umowy z Kontrahentem regulowały i regulują kwestię wynagrodzenia Wnioskodawcy w ten sposób, że było to/jest wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług programistycznych, w które wliczone jest wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Kontrahenta majątkowych praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę na jego zlecenie (zapłata dotyczy całości czynności jakie są realizowane przez Wnioskodawcę w ramach umowy). Ponadto, przedmiotem umowy zawartej z Kontrahentem jest przeniesienie na Kontrahenta uprawnień w zakresie wykonywania praw zależnych do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę na zlecenie jego Kontrahenta (wynagrodzenie z tego tytułu jest również wliczone w wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług). Umowy nie wyodrębniają jaka część wynagrodzenia przypada z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich i autorskich praw zależnych. Mając na uwadze dotychczasowe relacje z klientem, uzgodnione okresy rozliczeniowe obejmowały jeden miesiąc (stały okres rozliczeniowy), w ramach którego to okresu Wnioskodawca musiał ukończyć uzgodnione z klientem programy komputerowe, aby się rozliczyć. Faktury, które wystawia On na rzecz Kontrahenta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na Kontrahenta. Jest to podyktowane faktem, że koszt praw autorskich jest wliczony w cenę usługi, zgodnie z ustaleniami z Kontrahentem, a więc skoro należności z tego tytułu są wliczone w cenę usługi, nie ma potrzeby wyróżniania w tym zakresie odrębnego wynagrodzenia. Dla kontrahenta najważniejsza jest informacja ile ma łącznie zapłacić Wnioskodawcy, a drugorzędne znaczenie ma to, co na tę kwotę się składa. Podobnie z punktu widzenia interesów Wnioskodawcy każdorazowo najważniejsze jest uzgodnienie łącznego wynagrodzenia jakie powinien uzyskać od Kontrahenta.

Umowa zawarta z Kontrahentem reguluje przeniesienie majątkowych i zależnych praw autorskich do wszystkich programów komputerowych stworzonych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta (zbiorczo). Przeniesienie odbywa się na polach eksploatacji określonych w zawartej z Kontrahentem umowie, w momencie ustalenia każdego z programów komputerowych. Po implementacji na urządzenia przemysłowe programów komputerowych Wnioskodawcy widoczne jest realizowanie przez linię produkcyjną zadań określonych z klientem w odpowiedniej sekwencji, a więc nie jest potrzebne dodatkowe wyodrębnianie programów (jasne jest to, że stworzony został program komputerowy, który ma obsługiwać konkretny proces i faktycznie ten proces obsługuje). Przejście praw następuje na podstawie postanowień umowy niejako automatycznie. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wydanie Kontrahentowi kodu źródłowego programu komputerowego, do czego zobowiązują ustalenia z nim.

Jako, że wniosek Wnioskodawcy obejmuje wyłącznie zdarzenia przyszłe, pragnie On wskazać, że akurat koszty zakupu oprogramowania planuje ponieść w przyszłości. Miał On na myśli oprogramowanie biurowe (pakiet biurowy), w tym edytor tekstu, narzędzie do tworzenia arkuszy kalkulacyjnych, narzędzie do prezentacji multimedialnych, narzędzie do obsługi skrzynki mailowej, tj. oprogramowanie niezbędne do tworzenia dokumentacji oprogramowania, ale też prowadzenia komunikacji w zakresie realizowanych projektów polegających na tworzeniu oprogramowania, o którym mowa we wniosku.

Koszt usług księgowych jest kosztem ponoszonym przez Wnioskodawcę regularnie w związku z ciągłym charakterem usług tego rodzaju. Koszt usługi księgowej nie był jednorazowy. Ponosi On ten koszt za każdy miesiąc świadczenia na Jego rzecz usług księgowych (rozliczenia miesięczne).

Wnioskodawca składki na ubezpieczenie społeczne zalicza do kosztów uzyskania przychodów, w takim zakresie, w jakim ulegają one ujęciu w rozliczeniu ulgi IP Box.

Środek trwały stanowi tylko i wyłącznie samochód.

Funkcjonalne powiązanie poszczególnych wydatków, o których mowa we wniosku, z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy prezentuje się następująco:

1)wydatki na sprzęt komputerowy, elektroniczny oraz niezbędne oprogramowanie – są to koszty niezbędne w wykonywanej działalności, polegającej na tworzeniu oprogramowania w ramach działań stanowiących badania naukowe lub prace rozwojowe. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu (w tym jego dodatkowego wyposażenia), smartfonu służącego do kontaktu i prowadzenia ustaleń z klientami oraz programów niezbędnych do prawidłowego działania komputera, niemożliwe byłoby w ogóle wykonanie, zapisanie i odtworzenie prac, przygotowanie dokumentacji tworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania, prowadzenie w ogóle wszystkich działań w zakresie badań naukowych lub prac rozwojowych;

2)na księgowość – jest to wydatek niezbędny do prowadzenia działalności w ogóle, wypełniania prawnych obowiązków w zakresie rozliczeń podatkowych i rozliczeń z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, w tym również rozliczeń dotyczących ulgi IP Box. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim programów komputerowych w ramach prowadzenia wszystkich działań stanowiących badania naukowe lub prace rozwojowe;

3)na obsługę prawną – która jest niezbędna w zakresie właściwego uregulowania praw autorskich, zbywanych przez Wnioskodawcę, ustalenia kwestii podatkowych związanych z prowadzoną działalnością programistyczną, ale też konieczna do zgodnego z przepisami ukształtowania stosunków prawnych z klientami, aby możliwe było skorzystanie z ulgi IP Box, której stosowanie możliwe jest w związku z tworzeniem oprogramowania w ramach całej działalności obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe;

4)na użytkowanie samochodu – który stanowi istotne ułatwienie w prowadzeniu programistycznej działalności gospodarczej (ułatwia przemieszczanie się), ma wpływ na sprawniejsze i efektywniejsze tworzenie oprogramowania (w ramach wszystkich działań stanowiących badania naukowe lub prace rozwojowe, które były przez Wnioskodawcę prowadzone na rzecz klienta zlokalizowanego poza Jego miejscem zamieszkania);

5)składki na ubezpieczenia społeczne – obowiązkowe wydatki, aby móc prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na konieczność ich poniesienia, aby jako przedsiębiorca mieć możliwość wytwarzania chronionych prawem autorskim programów komputerowych (w ramach wszystkich działań stanowiących badania naukowe lub prace rozwojowe).

W celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych albo badań naukowych, w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, to poszczególne wydatki na paliwo, miały wyłączny związek z konkretnymi badaniami naukowymi, pracami rozwojowymi.

Kryterium jakie stosuje w tym zakresie Wnioskodawca jest następujące: w przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu), Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych programów komputerowych (a w ramach nich wszystkich łącznie badań naukowych lub prac rozwojowych, gdyż z nimi wszystkimi posiadają funkcjonalny związek), według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wliczonych w cenę usługi, w ramach tworzenia poszczególnych programów komputerowy (a w ramach nich badań naukowych lub prac rozwojowych), do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym oprogramowaniem, dotyczące więcej niż jednego programu komputerowego, alokowane są do programów komputerowych, których dotyczą „kluczem przychodowym”, ustalanym według metody wskazanej w zdaniu poprzednim. Koszty wprost powiązane z konkretnymi programami komputerowymi (a w ramach nich z konkretnymi badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi), są bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów (a także badań naukowych lub prac rozwojowych), z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, jeżeli wydatki te stanowią koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Opodatkowanie preferencyjną stawką 5% Wnioskodawca zastosuje wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowa ewidencja, o której mowa we wniosku, prowadzona jest w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W przypadku ewentualnego zamiaru corocznego korzystania przez Wnioskodawcę z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w latach następnych, będzie On uzyskiwał ww. dochody w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionych we wniosku.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca w związku z tworzonymi w ramach działalności badawczo-rozwojowej programami komputerowymi stanowiącymi utwór, może rozliczać dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z przeniesienia autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych i przeniesienia (udzielenia) uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, uwzględnione w cenie świadczonych usług, obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności może korzystać On z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%?
2. Czy wydatki na:

a)sprzęt komputerowy, elektroniczny oraz niezbędne oprogramowanie;

b)księgowość;

c)obsługę prawną;

d)użytkowanie samochodu;

e)składki na ubezpieczenia społeczne;

uznać można za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Natomiast, zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Kolejne programy komputerowe, które wytwarza i będzie wytwarzał Wnioskodawca, stanowią i będą stanowić ulepszenie wcześniejszego oprogramowania jakie On wytwarzał (są i będą tworzone przy zastosowaniu nowości w zakresie rozwiązań programistycznych i technologii, są i będą dostosowane do zmieniających się potrzeb klientów i użytkowników oprogramowania, a więc wykorzystywane w ramach nowych zastosowań, są i będą tworzone z wykorzystaniem stale poszerzanego doświadczenia i poszerzanej wiedzy Wnioskodawcy).

Powyższa działalność Wnioskodawcy jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie programów komputerowych, aby były użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem, a nie skierowana na rutynowe wprowadzanie zmian (w tym dostosowujących tylko istniejący program komputerowy do szczególnej specyfiki i szczególnych wymagań klientów) lub skierowana na powielanie tych samych rozwiązań. Ww. oprogramowanie jest i będzie tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe i badania naukowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji.

Ponadto, prace te stanowią:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów, bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, w szczególności poprzez weryfikację błędów jakie obserwowane są w oprogramowaniu tworzonym przez Wnioskodawcę i wyciąganie z nich wniosków na przyszłość, przeprowadzanie testów pracy urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych z zastosowaniem oprogramowania tworzonego przez Niego, w celu poprawiania precyzyjności oprogramowania;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń, w szczególności poprzez śledzenie i stosowanie nowych (zmieniających się stale) technologii programistycznych, ze względu na bardzo szybki postęp oprogramowania, a także urządzeń, które jest przez nie obsługiwane, tworzenie oprogramowania dla różnorodnych linii produkcyjnych, z różnorodnym zapotrzebowaniem, w tym dzięki temu opracowywanie nowych programów komputerowych i ciągłe tworzenie oprogramowania obsługującego nowe procesy na liniach produkcyjnych, co wymaga stałego poszerzania wiedzy i umiejętności.

Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe. Oprogramowanie jest i będzie tworzone przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawca na bieżąco śledzi, wykorzystując je w kolejnych tworzonych programach komputerowych, co też wyróżnia Wnioskodawcę wśród Jego konkurencji. Oprogramowanie Wnioskodawcy jest i będzie albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się i będzie się odróżniać od rozwiązań już funkcjonujących, które są Mu znane.

Opisana we wniosku działalność badawczo-rozwojowa, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę bezpośrednio przez Niego dla potrzeb Jego działalności gospodarczej.

Wszystkie efekty Jego prac, prawa do których przeniósł albo będzie przenosił na klienta, zostały albo zostaną przez Wnioskodawcę wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania. Tym samym oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest i będzie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i spełnia te przesłanki.

Efektem pracy Wnioskodawcy, o której mowa we wniosku, jest i będzie wyłącznie kod źródłowy, a więc program komputerowy. Wytworzone od początku do końca przez Niego oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór (będący programem komputerowym), podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego zgodnie z art. 74 i n. ww. ustawy, gdyż efekty pracy programistycznej Wnioskodawcy:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów programistycznych.

Tak więc, oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki określone w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stwierdzić należy, że dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, a także udzielenia klientowi prawa do wykonywania autorskich praw zależnych, wyliczony z przychodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z wynagrodzenia netto otrzymywanego z tytułu świadczenia usług obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, uzyskiwany przez Niego w związku z tworzeniem w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania, stanowiącego utwór w rozumieniu przepisów prawa autorskiego, wliczony w cenę usług świadczonych na rzecz klienta Wnioskodawcy, stanowi i będzie stanowił dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym bardziej, że Wnioskodawca na bieżąco prowadzi i będzie prowadził, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję, która pozwoli na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca w związku z tworzonymi w ramach działalności badawczo-rozwojowej programami komputerowymi stanowiącymi utwór, może rozliczać dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z przeniesienia Jego autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych, a także autorskich praw zależnych, uwzględnione w cenie świadczonych usług, obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania ww. dochodów według stawki 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2

Za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uznaje i będzie uznawał wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, niewymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Z uwagi na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, ponosi On i będzie ponosił w przyszłości wydatki wskazane we wniosku w opisie zdarzenia przyszłego.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki te (w tym odpisy amortyzacyjne w przypadku środków trwałych), w sytuacji gdy dotyczą całej Jego działalności gospodarczej Wnioskodawcy (przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe, tzn. stanowią koszty pośrednie całej działalności gospodarczej Wnioskodawcy), powinien je On przyporządkować do przychodów z poszczególnych programów komputerowych (a w ramach nich wszystkich łącznie badań naukowych lub prac rozwojowych, gdyż z nimi wszystkimi posiadają funkcjonalny związek), według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wliczonych w cenę usługi, w ramach poszczególnych programów komputerowych (a w ramach nich badań naukowych lub prac rozwojowych), do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym oprogramowaniem, dotyczące więcej niż jednego programu komputerowego, alokowane są do programów komputerowych, których dotyczą „kluczem przychodowym”, ustalanym według metody wskazanej w zdaniu poprzednim. Koszty wprost powiązane z konkretnymi programami komputerowymi (a w ramach nich z konkretnymi badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi) są bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów (a także badań naukowych lub prac rozwojowych), z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Z uwagi na brak przepisów, które regulowałyby ww. kwestie, częściowego przypisania kosztów do przychodów w związku z obliczeniem dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, należy w tym miejscu odwołać się do art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis w takim przypadku należałoby stosować na zasadzie analogii. Zgodnie z jego treścią, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W orzecznictwie wskazuje się, że sposób alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Niego do konkretnego przychodu z kwalifikowanego IP, powinien On przyporządkować wydatki do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym.

Reasumując należy wskazać, że w ocenie Wnioskodawcy, wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej będącej działalnością badawczo – rozwojową (co zostało opisane i wyjaśnione w opisie zdarzenia przyszłego), związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, bez względu na to czy są tzw. kosztami pośrednimi (których przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) czy bezpośrednimi (które są powiązane z konkretnym rodzajem przychodu) są (będą również w przyszłości) kosztami prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a to z uwagi na fakt, że koszty tego typu są bezpośrednio powiązane z działalnością badawczo-rozwojową (badaniami naukowymi i pracami rozwojowymi) prowadzoną przez Wnioskodawcę, a w konsekwencji z wytwarzaniem opisanych programów komputerowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze. zm.):

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć  – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia  się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace  badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności,  w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Rozpatrując możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw  (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Jak wynika z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie On koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

-wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

-wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że fakt sporządzenia odrębnej ewidencji dopiero w przyszłości nie wypełnia przesłanki z art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rzetelne dokumentowanie, monitorowanie na bieżąco wszystkich operacji finansowych dotyczących IP Box nie może bowiem polegać na zaewidencjonowaniu i wyodrębnieniu ich na koniec okresu rozliczeniowego. Stworzenie w przyszłości odrębnej ewidencji tylko po to, aby wypełnić obowiązek wynikający z powołanego przepisu, nawet w sytuacji, kiedy na jej podstawie możliwe będzie prawidłowe określenie podstawy opodatkowania stawką 5%, uniemożliwia zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

-zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

-należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 74 ust. 2 ww. ustawy:

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.Działalność Pana związana jest z tworzeniem programów komputerowych.

2.Zawarł Pan z Kontrahentem umowę o współpracy (umowa o świadczenie usług programistycznych), w ramach której zobowiązany jest Pan do tworzenia oprogramowania obsługującego działanie sterowników i systemów przemysłowych (na liniach produkcyjnych).

3.W ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej samodzielnie prowadził i prowadzi Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

4.W ramach opisanej we wniosku działalności, Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy. Prace te prowadzone są począwszy od 2 marca 2022 r. Jest to działalność obejmująca: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, w tym poprzez analizę błędów występujących w oprogramowaniu, tworzenie symulacji działania oprogramowania, obserwację działania urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych z zastosowaniem oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę, do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji. Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe.

5.Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest i będzie tworzone przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

6.Pod pojęciem program komputerowy należy rozumieć zestaw komend, które w przypadku umieszczenia ich na nośniku odczytywanym przez komputer, są w stanie sprawić, że komputer wyposażony w zdolność ich przetwarzania wskaże, wykona lub osiągnie określone funkcje, zadanie lub rezultat.

7.Efekty Pana pracy (określa Pan „programem komputerowym”) zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskimi prawach pokrewnych tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta.

8.Efekty Pana pracy, które Pan nazywa odpowiednio „programem komputerowym” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”.

9.W każdym przypadku tworzenie przez Pana „programu komputerowego”, wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadził albo prowadzi Pan odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem Pana pracy, gdyż każdy taki „program komputerowy” ma swoją specyfikę.

10.W stosunku do dotychczasowej działalności Pana produkty (oprogramowanie) mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter.

11.Wytwarzane przez Pana oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

12.Osiągał i osiągnie Pan przychody (wliczone w wynagrodzenie za świadczone usługi) z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do stworzonego przez Pana w ramach działalności gospodarczej oprogramowania, a także udzielenia klientowi prawa do wykonywania praw zależnych.

13.Uzyskuje Pan dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (majątkowych praw autorskich i praw zależnych do programu komputerowego chronionego na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytworzonego w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej), uwzględnionego w cenie sprzedaży usług (30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

14.Umowy z Kontrahentem regulowały i regulują kwestię Pana wynagrodzenia w ten sposób, że było to/jest wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług programistycznych, w które wliczone jest wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Kontrahenta majątkowych praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Pana na jego zlecenie.

15.Faktury, które wystawia Pan na rzecz Kontrahenta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta.

16.Opodatkowanie preferencyjną stawką 5% zastosuje Pan wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

17.Świadczy Pan usługi programistyczne w Polsce. Nie jest wykluczone, że w przyszłości część czynności na rzecz klienta będzie wykonywana na terenie …. Wykluczone jest natomiast to, że Wnioskodawca będzie prowadził swoją działalność gospodarczą opisaną we wniosku poprzez zakład w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a ….

18.Od 2 marca 2022 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Osiąga Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. We wniosku wskazał Pan, że przenosi majątkowe prawa autorskie na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług. Przenosi Pan prawa autorskie odpłatnie na rzecz Zleceniodawcy. Dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jest uwzględniony w cenie sprzedaży usługi.

W ww. przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast, art. 30ca ust. 7 pkt 2 ww. ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wyjaśnić należy, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawarty” w cenie danego produktu lub usługi winien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Zgodnie z art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy zatem stwierdzić, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie produktu/usługi weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach i wybraną spośród wymienionych w art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Pana dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży świadczonej usługi na rzecz Zleceniodawcy.

Istotnym jest również, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Tym samym jest Pan uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania wobec dochodu uzyskanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na zasadach określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od 2 marca 2022 r. i może Pan skorzystać z tej ulgi w zeznaniu rocznym. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach rocznych za kolejne lata podatkowe.

Końcowo wskazać należy, że podatnik może skorzystać z preferencji IP Box, jeśli osiągany przez niego dochód z kwalifikowanych IP podlega opodatkowaniu w Polsce. Oznacza to, że preferencyjną 5% stawkę podatkową podatnik może zastosować wobec dochodu osiągniętego za granicą, o ile dochody te mogą być dochodami z kwalifikowanych IP w rozumieniu przepisów o IP Box oraz podlegają faktycznemu opodatkowaniu w Polsce.

Wobec powyższego, stanowisko Pana odnośnie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z opisu sprawy wynika, że poniósł Pan i poniesie Pan następujące wydatki na:

1)sprzęt komputerowy (laptop, mysz, słuchawki, monitor) i elektroniczny (smartfon) oraz niezbędne oprogramowanie (oprogramowanie biurowe – pakiet biurowy);

2)księgowość;

3)obsługę prawną;

4)użytkowanie samochodu (cena zakupu, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne);

5)składki na ubezpieczenie społeczne.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przy ustalaniu wskaźnika nexus, trzeba pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Może Pan poniesione wydatki na:

1)sprzęt komputerowy i elektroniczny oraz niezbędne oprogramowanie (laptop, mysz, słuchawki, monitor, smartfon, oprogramowanie);

2)księgowość;

3)obsługę prawną;

4)użytkowanie samochodu (koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne);

5)składki na ubezpieczenie społeczne

ująć we wskaźniku Nexus, jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo – rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja ta nie rozstrzyga, czy prowadzi lub będzie Pan prowadzić działalność  badawczo-rozwojową – okoliczność ta była elementem opisu zdarzenia przyszłego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co  do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).