Ewidencjonowanie wydatków związanych ze świadczeniem usług medycznych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 7 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ewidencjonowania wydatków związanych ze świadczeniem usług medycznych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz obowiązku wykazania materiałów medycznych w spisie z natury. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani działalność gospodarczą jako osoba fizyczna pod nazwą: Gabinet Laryngologiczno- Alergologiczny. Rozlicza Pani podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów ewidencjonuje koszty metodą "uproszczoną" zgodnie z art. 22 ust. 4, 5d i 6b ustawy o pdof. Przy świadczeniu usług medycznych w swoim gabinecie zużywa Pani i będzie zużywała różnorodne materiały jednorazowego użytku tj. wzierniki uszne, strzykawki, leki, testy, lancety do testów alergologicznych, nożyki do testów, szpatułki, kompresy, ustniki do badań, materiały opatrunkowe itp. Materiały te są zużywane i będą zużywane w związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, nie są i nie będą odsprzedawane pacjentom.

Materiały medyczne jednorazowego użytku może Pani podzielić na:

1.wykorzystywane przy badaniach lekarskich - laryngologicznych - wzierniki uszne, leki (krople, maści, tabletki, itp. ), szpatułki, kompresy, materiały opatrunkowe, itp.,

2.wykorzystywane przy badaniach lekarskich - alergologicznych - leki, testy, komory do testów płatkowych (płatki), nożyki (lancety) do testów, ustniki, itp.

Należy podkreślić, że wszystkie te materiały medyczne, służące zarówno badaniom laryngologicznym jak i alergologicznym są materiałami jednorazowego użytku i po postawieniu diagnozy lekarskiej (po odczytaniu) są wyrzucane, ścierane i odklejane: leki są podawane pacjentowi (w postaci kropli, maści, aerozolu, czy tabletek), a materiały opatrunkowe służą głównie do przemywania, zaklejania, czy naklejania. Wszystkie materiały medyczne jednorazowego użytku (także testy (lancety), komory do testów, nożyki, ustniki, wzierniki, itp.) służą jedynie do postawienia podstawowej (finalnej) diagnozy; nie są i nie będą wykonywane dodatkowe badania.

Opłata za usługę medyczną jest stała. W związku z faktem, że materiały zużywane do postawienia diagnozy przy badaniu alergologicznym są droższe, cena za usługę medyczną dotyczącą problemów laryngologicznych jest niższa niż cena za usługę medyczną dotycząca problemów alergologicznych. Za wykonanie testów pacjent nie wnosi dodatkowej opłaty. Testy służą do postawienia stosownej diagnozy przy wykonywaniu badania alergologicznego.

Pytanie

Czy materiały jednorazowego użytku zużywane przy badaniach lekarskich - laryngologicznych - wzierniki uszne, leki (krople, maści, tabletki itp.), szpatułki, kompresy, materiały opatrunkowe itp. oraz wykorzystywane przy badaniach lekarskich - alergologicznych - leki, testy, nożyki (lancety) do testów, ustniki itp. należy zakwalifikować do materiałów podlegających ujęciu w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz w sporządzanym zgodnie z § 24-25 rozporządzenia spisie z natury, czy są to "pozostałe koszty", które należy ująć w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów i nie ujmować ich w sporządzanym zgodnie z § 24-25 rozporządzenia spisie z natury?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, materiały jednorazowego użytku zużywane przy badaniach lekarskich - laryngologicznych - wzierniki uszne, leki (krople, maści, tabletki itp ), szpatułki, kompresy, materiały opatrunkowe, itp oraz te wykorzystywane przy badaniach lekarskich - alergologicznych - leki, testy, nożyki (lancety) do testów, ustniki. itp należy zakwalifikować do "pozostałych kosztów", które winny być ujęte w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów i nie ujmować ich w sporządzanym zgodnie z § 24-25 rozporządzenia spisie z natury.

Zgodnie bowiem z § 3 pkt 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi.

Pani zdaniem, materiały jednorazowe służące do postawienia diagnozy podczas badań lekarskich laryngologicznych - wzierniki uszne, leki (krople, maści, tabletki itp ), szpatułki, kompresy, materiały opatrunkowe itp. oraz podczas badań lekarskich - alergologicznych - leki, testy, nożyki (lancety) do testów, ustniki itp nie są materiałami podstawowymi, bo nie stają się główną substancją świadczonej usługi medycznej, ani też nie są jej częścią składową, ani nie są z nią ściśle złączone (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedzibą w Lublinie z dnia 30 stycznia 2008 r. sygn. I SA/Lu 723/07).

Z kolei materiały pomocnicze - § 3 pkt 1 lit. c) ww. rozporządzenia - to materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości.

Pani zdaniem, materiały zużywane podczas badań lekarskich - laryngologicznych - wzierniki uszne, leki (krople, maści, tabletki, itp. ), szpatułki, kompresy, materiały opatrunkowe itp. oraz wykorzystywane przy badaniach lekarskich - alergologicznych - leki, testy, nożyki (lancety) do testów, ustnik, itp. nie są materiałami pomocniczymi. Materiały te wprawdzie zostały wykorzystane w celu wykonania usługi, ale nie oddają bezpośrednio swoich właściwości świadczonej usłudze medycznej. (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedzibą w Lublinie z dnia 30 stycznia 2008 r. sygn I SA/Lu 723/07).

Powyższe stanowisko uwzględnia wydaną dla Pani w dniu 21 grudnia 2015 r. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPB1/4511-551/15-4/AG. Powyższa interpretacja została oparta na Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Należy jednak zaznaczyć, że nowe Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów nie zmieniło przepisów w zakresie dotyczącym poprzedniej interpretacji tj. par. 3, pkt. 1 rozporządzenia, par. 27 (zmienił on tylko numer na 24).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm. dalej: „ustawa o PIT”):

Powyższy przepis ma charakter ogólny. Z tego względu, każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy badać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania wyróżnia się koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). W przypadku kosztów pośrednich brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

·nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o PIT:

W myśl art. 24 ust. 2 ustawy o PIT:

Tym samym w remanencie początkowym oraz końcowym podatnik zobowiązany jest ująć m.in. materiały podstawowe oraz materiały pomocnicze.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji wyżej wskazanych pojęć. Ich wyjaśnienie można odnaleźć w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2019 r. poz. 2544).

Określenia użyte w § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia oznaczają:

W świetle powyższego przepisu warunkiem uznania określonego materiału za pomocniczy jest łączne spełnienie trzech warunków:

·materiał nie stanowi materiału podstawowego w rozumieniu przepisów rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów,

·materiał zostanie zużyty w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

·materiał musi bezpośrednio oddawać wyrobowi swoje właściwości.

Zgodnie z § 16 ust. 1  i 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów:

Przy czym szczegółowe zasady dokonywania zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zostały zawarte w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia, stanowiącym objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Jak wynika z treści ww. załącznika, kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych wg cen zakupu. Natomiast kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów.

Zasady dotyczące sporządzenia spisu z natury określa natomiast § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług medycznych - Gabinet Laryngologiczno-Alergologiczny. Dla celów tej działalności prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przy świadczeniu usług medycznych w swoim gabinecie zużywa Pani materiały jednorazowego użytku, tj. przy badaniach lekarskich - laryngologicznych wykorzystuje: wzierniki uszne, leki (krople, maści, tabletki itp.), szpatułki, kompresy, materiały opatrunkowe), a przy badaniach lekarskich - alergologicznych: leki, testy, komory do testów płatkowych (płatki), nożyki –lancety do testów, ustniki. Przy czym leki są podawane pacjentowi w postaci kropli, maści, aerozolu, czy tabletek, a materiały opatrunkowe służą głównie do przemywania, zaklejania, czy naklejania. Wszystkie materiały medyczne jednorazowego użytku (także: testy (lancety), komory do testów, nożyki, ustniki, wzierniki itp.) służą jedynie do postawienia podstawowej (finalnej) diagnozy; nie są wykonywane dodatkowe badania. Po postawieniu diagnozy lekarskiej (po odczytaniu) są wyrzucane, ścierane i odklejane.

Opłata za usługę medyczną jest stała. W związku z faktem, że materiały zużyte do postawienia diagnozy przy badaniu alergologicznym są droższe, cena za usługę medyczną dotyczącą problemów laryngologicznych jest niższa niż cena za usługę medyczną dotyczącą problemów alergologicznych. Za wykonanie testów pacjent nie wnosi dodatkowej opłaty.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego zauważyć należy, że bez wątpienia materiały jednorazowego użytku zużywane w związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą spełniają dwa pierwsze warunki niezbędne do uznania danego materiału za pomocniczy, tj. nie stanowią materiału podstawowego w rozumieniu przepisów rozporządzenia oraz zostały zużyte w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jednakże, z uwagi na niematerialny charakter świadczonych przez Wnioskodawczynię usług, nie oddają one bezpośrednio wyrobowi, czyli diagnozie lekarskiej, swoich właściwości.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w sytuacji gdy zużywane podczas wykonywania usług medycznych, tj. wykorzystywane przy badaniach lekarskich - laryngologicznych wzierniki uszne, leki (krople, maści, tabletki itp.), szpatułki, kompresy, materiały opatrunkowe, a przy badaniach lekarskich alergologicznych: leki, testy, komory do testów płatkowych (płatki), nożyki – lancety do testów, ustniki, nie stanowią materiałów podstawowych, pomocniczych, czy też towarów handlowych w rozumieniu § 3 pkt 1 lit. a, b, c) ww. rozporządzenia, to nie mogą zostać ujęte zgodnie z § 24-25 w sporządzanym spisie z natury.

Zakup ww. artykułów medycznych jednorazowego użytku winien być ewidencjonowany w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (pozostałe wydatki), przeznaczonej do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, Pani stanowisko w zakresie postawionego pytania jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).