W przypadku naprawy bezgotówkowej samochodu używanego na podstawie umowy leasingu, odszkodowanie wypłacone właścicielowi pojazdu, nie stanowi przychodu leasingobiorcy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 maja 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 25 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zaistniałych w związku z bezgotówkową naprawą samochodu używanego na podstawie umowy leasingu.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami z:

–10 lipca 2022 r. (wpływ 15 lipca 2022 r.),

–5 sierpnia 2022 r. (wpływ 10 sierpnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, korzystała Pani w ramach umowy leasingu z samochodu, którego używa Pani zarówno do celów prywatnych, jak i służbowych. Samochód ten uległ uszkodzeniu w wyniku stłuczki zaistniałej z winy innego kierowcy.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami drogowymi jechała Pani leasingowanym samochodem (z ważną polisą zarówno AC i OC), w celach służbowych do pracy. Niestety samochód został uszkodzony przez samochód, prowadzony przez innego uczestnika drogi – nieuważnego kierowcę. Poniosła Pani szkodę, miała Pani bardzo dużo nieprzyjemności, w związku z nią, nie mogła Pani przez kilka tygodni bezproblemowo korzystać z samochodu, a w konsekwencji, za te wszystkie niedogodności jeszcze zmuszona jest Pani ponosić dodatkowe koszty.

Naprawa samochodu została sfinansowana z OC sprawcy poprzez bezpośredni przelew pieniędzy dla serwisu A. od ubezpieczyciela ....

Ma Pani wątpliwości, czy powinna Pani zakwalifikować jako przychód kwotę, jaką ubezpieczyciel sprawcy wypłacił dla serwisu w związku z realizowaną naprawą samochodu. Pani jednoosobowa działalność gospodarcza występowała jako leasingobiorca samochodu, który to stanowił własność firmy B. - leasingodawcy.

Zgodnie z cywilistycznym pojęciem leasingu, Pani mała firma nie jest właścicielem pojazdu, a jedynie posiadaczem zależnym - leasingobiorcą, a w przypadku zaistnienia okoliczności uzasadniającej wypłatę odszkodowania, ubezpieczenie przysługuje właścicielowi pojazdu, w Pani pojęciu leasingodawcy.

W uzupełnieniu wniosku złożonym 10 lipca 2022 r. wskazała Pani, że:

1)działalność gospodarczą prowadzi Pani od 20 marca 2003 r.

2)Forma opodatkowania prowadzonej przez Panią działalności: stawka liniowa (19%).

3)We wniosku jest mowa o samochodzie osobowym, rozliczanym 50% kosztów na działalności i 50% na cele prywatne.

4)A. Opisany samochód nie jest środkiem trwałym w Pani działalności, gdyż nie stanowi Pani własności - jest leasingowany.

B.Nie dotyczy.

C.Nie dotyczy.

Powyższe stanowi Pani odpowiedź na następujące pytania:

A.czy opisany samochód stanowił/stanowi środek trwały w Pani działalności gospodarczej?

B.od kiedy ten samochód stanowi środek trwały w Pani działalności gospodarczej?

C.w jakiej dacie wprowadziła Pani opisany samochód do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych?

5)Opisany samochód uległ uszkodzeniu z winy innego uczestnika ruchu drogowego, zgodnie ze sporządzoną notatką przez policję.

Powyższe stanowi Pani odpowiedź na pytanie:

kiedy opisany samochód uległ opisanemu uszkodzeniu?

6)A. Samochód jest przedmiotem umowy leasingu, która spełnia kryteria wskazane - odpowiednio w treści art. 23f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

B.umowę leasingu zawarto 12 października 2020 r.

C.umowę zawarto na sześćdziesiąt miesięcy, tj. pięć lat do 12 października 2025 r.

D.po zawarciu umowy leasingu umowa nie była zmieniana, nie była odnawiana.

E.wartość wskazanego samochodu, wynikająca z treści zawartej umowy na dzień jej podpisania, wynosiła 30.081,30 zł netto (37.000 zł brutto), na 10 lipca 2022 r. wynosi 19.051,49 zł netto (25.970,19 zł brutto).

Powyższe stanowi Pani odpowiedź na następujące pytania:

A.przedmiotem jakiej umowy leasingu (jakiego rodzaju) jest ten samochód?

Czy umowa leasingu spełnia kryteria wskazane – odpowiednio – w treści:

–art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lub

–art. 23f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

B.kiedy zawarto wskazaną umowę leasingu?

C.na jaki okres czasu zawarto wskazaną umowę leasingu?

D.czy po zawarciu umowy leasingu doszło do zmian tej umowy bądź jej ewentualnego odnowienia. Jeśli tak, prosimy by Pani podała w jakiej dacie/datach doszło do zmiany/zmian umowy lub jej odnowienia?

E.jaka jest wartość wskazanego samochodu wynikająca z treści zawartej umowy leasingu? Czy wskazana wartość przekracza kwotę 150 000 zł lub (w przypadku pojazdu elektrycznego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 110, 1093 i 2269) oraz w przypadku pojazdu napędzanego wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy) - 225 000 zł?

7)Pani wyrażenie: „odszkodowanie „wypłacone leasingodawcy”, tj. właścicielowi pojazdu” - naprawa nastąpiła bezgotówkowo, żadnych uzgodnień z Panią nie poczyniono. Pani odwołanie do „odszkodowania wypłaconego leasingodawcy” zostało niewłaściwie użyte. Miała Pani na uwadze, że wszelkie płatności za naprawę pojazdu (użyła Pani niewłaściwie sformułowania „wypłacone odszkodowanie”), jakie były przekazywane na naprawę pojazdu toczyły się pomiędzy leasingodawcą, firmą ubezpieczeniową i warsztatem, gdzie pojazd był naprawiany. Pani osoba nie uczestniczyła w żadnych negocjacjach z tym związanych.

Powyższe stanowi Pani odpowiedź na pytanie:

co wyraża zawarte w Pani pytaniu wskazanie: „odszkodowanie „wypłacone leasingodawcy”, tj. właścicielowi pojazdu”?

We wniosku (jak i w samym pytaniu), wskazuje Pani na bezgotówkową naprawę samochodu.

Pani pytanie zawiera jednak odwołanie do: „odszkodowania „wypłaconego leasingodawcy”, tj. właścicielowi pojazdu”.

Z tego względu prosimy Panią o doprecyzowanie tej części pytania, tzn. opisanie o jakim wypłaconym leasingodawcy odszkodowaniu jest mowa i jak to odszkodowanie ma się do bezgotówkowej naprawy samochodu.

8)Nie zostały Pani wypłacone żadne środki z tytułu uszkodzenia opisanego samochodu/przedmiotu leasingu.

Powyższe stanowi Pani odpowiedź na pytanie:

czy zostały Pani wypłacone jakiekolwiek środki - z tytułu uszkodzenia opisanego samochodu/przedmiotu leasingu?

Natomiast, w uzupełnieniu wniosku złożonym 10 sierpnia 2022 r., doprecyzowała Pani, że:

1)Z rozmów przeprowadzonych z Finansującym uzyskała Pani dwie różne odpowiedzi: pierwotnie, że jest to leasing finansowy, po naszym wezwaniu o ponowne uzupełnienie wniosku, że jest to leasing operacyjny. Pani księgowość również skłania się do odpowiedzi, że jest to jednak leasing operacyjny. W umowie nie ma jednoznacznego stwierdzenia, wobec czego może Pani jednak domniemać, że jednak jest to leasing operacyjny.

Powyższe stanowi Pani odpowiedź na pytanie:

czy zawarta przez Panią 12 października 2020 r. umowa leasingu na opisany we wniosku samochód to:

a)umowa leasingu operacyjnego, czy

b)umowa leasingu finansowego?

2)W odpowiedzi przytoczy Pani punkty (wyciąg z umowy leasingu, którą zawarła Pani z Finansującym), dotyczące przesłanek, co do wyciągnięcia wniosków, skłaniających się do jednej z odpowiedzi:

(...)

Wobec powyższych zapisów, trudno Pani jednoznacznie określić odpowiedź. Skłania się jednocześnie, do odpowiedzi A) art. 23b, że wszelkie koszty ponoszone przez Panią są przychodem Finansującego, co określa umowa leasingu, zawarta pomiędzy stronami. Prosi Pani o interpretację, po zapoznaniu się z przedstawionymi przez Panią danymi.

Powyższe stanowi Pani odpowiedź na następujące pytania:

Jeśli:

a)zawarła Pani umowę leasingu operacyjnego, prosimy Panią o podanie, czy umowa ta wypełnia warunki wskazane w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

b)zawarła Pani umowę leasingu finansowego, prosimy Panią o podanie, czy umowa ta wypełnia warunki wskazane w art. 23f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3)Samochód nie jest Pani własnością, nie jest wprowadzony do Pani firmy jako środek trwały. Nie dokonuje Pani żadnych odpisów amortyzacyjnych. Ma Pani prawo, ale nie musi Pani z niego korzystać, w przypadku wyrażenia chęci ewentualnego wykupu samochodu, po ustaniu umowy leasingu. Ostatnia rata leasingu nie jest ratą, po której uiszczeniu przez Panią samochód stanie się Pani własnością. Po ustaniu umowy leasingu, jeżeli będzie Pani wyrażała taką wolę może Pani samochód wykupić, ale to będzie odrębna transakcja, na którą otrzyma Pani kolejną fakturę VAT, do zapłacenia.

Poniżej załącza Pani wyciąg z umowy leasingu, o której mowa:

(...)

Wobec powyższych faktów, Pani stanowisko, dotyczące ponoszenia przez Panią, jako tylko korzystającego bez prawa własności do rzeczonego pojazdu, dodatkowych kosztów, które wynikają z rozliczeń za szkodę/kolizję, która powstała nie z Pani winy, Pani podtrzymuje. Nie ponosząc żadnych korzyści, z tego, że samochód został naprawiony, rozliczony bezgotówkowo, poza Pani udziałem, opłacone wszelkiego rodzaju ubezpieczenia, jakie nakazał Pani Finansujący i jednocześnie właściciel leasingowanego pojazdu, uważa Pani, że obciążanie Pani dodatkowymi kosztami za niesłuszne.

Powyższe stanowi Pani odpowiedź na pytanie:

czy opisany we wniosku samochód stanowi środek trwały w Pani działalności gospodarczej?

Pytanie

Czy w przypadku naprawy bezgotówkowej samochodu używanego na podstawie umowy leasingu, odszkodowanie „wypłacone leasingodawcy”, tj. właścicielowi pojazdu, nie stanowi przychodu leasingobiorcy, tzn. dla Pani - jako Wnioskodawcy - jest obojętne podatkowo?

Pani stanowisko w sprawie

Przedstawiając własne stanowisko w spawie podała Pani, że Pani jednoosobowa działalność gospodarcza występowała jako leasingobiorca samochodu, który to stanowił własność firmy B. - leasingodawcy. Zgodnie z cywilistycznym pojęciem leasingu, Pani mała firma nie jest właścicielem pojazdu, a jedynie posiadaczem zależnym - leasingobiorcą, a w przypadku zaistnienia okoliczności uzasadniającej wypłatę odszkodowania, ubezpieczenie przysługuje właścicielowi pojazdu, w Pani pojęciu leasingodawcy.

W uzupełnieniu wniosku złożonym 10 lipca 2022 r. doprecyzowała Pani, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem m.in. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podała Pani, że samochód nie stanowi Pani własności, jest Pani leasingobiorcą, a więc jedynie posiadaczem zależnym, a w przypadku zaistnienia okoliczności uzasadniającej wypłatę odszkodowania, ubezpieczenie przysługuje właścicielowi pojazdu (leasingodawcy).

W przypadku naprawy bezgotówkowej samochodu używanego na podstawie umowy leasingu, wartość naprawy nie stanowi przychodu leasingobiorcy i jest obojętne podatkowo.

Nie otrzymała Pani żadnego odszkodowania, ani innych świadczeń pieniężnych w związku z opisaną sytuacją, zatem podatek od osób fizycznych w Pani rozumieniu przepisów nie występuje.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1126 ze zm.):

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 tej ustawy:

za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 12 cytowanej ustawy:

przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Co do zasady, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe, uzyskane w związku z tą działalnością, o ile ustawa nie wyłącza ich z tej kategorii. Przychodem z działalności gospodarczej będą więc także przekazane przez ubezpieczyciela odszkodowania za szkody w składnikach majątku związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą - wskazane w art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Składnikami majątku związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą będą zarówno składniki majątku stanowiące środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w tej działalności, jak i wszelkie inne przedmioty, które są w funkcjonalny sposób związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, tj. wszelkie przedmioty wykorzystywane przez Podatnika w prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przepis art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że:

do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwoty zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że w przypadku, gdy Podatnik poniesie wydatek, który zostaje sfinansowany kwotą pochodzącą z tytułu ubezpieczenia, nie można mówić o zwrocie wydatku poniesionego przez podatnika. Otrzymane odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia jest realizacją świadczenia wynikającego z postanowień umowy ubezpieczenia i stanowi wyrównanie poniesionego wydatku (na pokrycie szkody z majątku Podatnika), w kwocie odpowiadającej poniesionemu przez Podatnika wydatkowi, a nie zwrot tego wydatku. Tym samym, kwoty wypłaconych odszkodowań, nawet na pokrycie wydatków poniesionych przez Podatnika, niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, nie stanowią zwrotu wydatków, w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego, odszkodowania - jeżeli mają związek z prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą - stanowią podlegający opodatkowaniu przychód z tej działalności, chyba że wymienione są w katalogu zwolnień przedmiotowych określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wówczas odszkodowania te korzystają ze zwolnienia od podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

a)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,

b)dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 wskazanej wyżej ustawy:

umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej ,,finansującym'', oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej ,,korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Stosownie do art. 709¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.):

Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

W myśl art. 709⁵ tej ustawy:

§ 1. Jeżeli po wydaniu korzystającemu rzecz została utracona z powodu okoliczności, za które finansujący nie ponosi odpowiedzialności, umowa leasingu wygasa.

§ 2. Korzystający powinien niezwłocznie zawiadomić finansującego o utracie rzeczy.

§ 3. Jeżeli umowa leasingu wygasła z przyczyn określonych w § 1, finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i wygaśnięcia umowy leasingu oraz z tytułu ubezpieczenia rzeczy, a także naprawienia szkody.

Zgodnie z art. 709⁷ § 1 wskazanej wyżej ustawy:

Korzystający obowiązany jest utrzymywać rzecz w należytym stanie, w szczególności dokonywać jej konserwacji i napraw niezbędnych do zachowania rzeczy w stanie niepogorszonym, z uwzględnieniem jej zużycia wskutek prawidłowego używania, oraz ponosić ciężary związane z własnością lub posiadaniem rzeczy.

Z komentarza do. art. 709⁷ § 1 Kodeksu cywilnego (Kidyba Andrzej (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania - część szczególna, wyd. II) wynika, że przepis ten:

zobowiązuje korzystającego do utrzymywania przedmiotu leasingu w należytym stanie. Przejawem zachowań mieszczących się w realizacji tego obowiązku jest dokonywanie napraw i konserwacji rzeczy, niezbędnych do jej utrzymania w stanie niepogorszonym. Oznacza to, że koszty dokonywania napraw i konserwacji przedmiotu leasingu obciążają korzystającego, co obejmuje również koszty nabycia części czy materiałów potrzebnych do ich przeprowadzenia. Jednakże zakres tego obowiązku został wyznaczony przez takie naprawy i konserwacje, które są niezbędne do zachowania rzeczy w stanie niepogorszonym. Naprawy i konserwacja wykraczające poza te granice leżą w gestii finansującego i to on powinien ponosić ich koszty. Jednak przy ustalaniu stanu niepogorszonego uwzględnić jednocześnie należy zużycie rzeczy będące następstwem jej prawidłowego używania.

Podkreślenia wymaga, że problemy związane z likwidacją szkód komunikacyjnych w odniesieniu do pojazdów będących przedmiotem leasingu powinny być rozstrzygane w ramach rozliczeń między finansującym a korzystającym. Przy tym należy zaznaczyć, że obydwie strony umowy leasingu – zarówno leasingobiorca, jak i leasingodawca – poprzez jej zawarcie wyrażają zgodę na warunki w niej zapisane. Zauważyć także należy, że zgodnie z cywilistycznym pojęciem leasingu, leasingobiorca nie jest właścicielem pojazdu, a jedynie posiadaczem zależnym, a w przypadku zaistnienia okoliczności uzasadniającej wypłatę odszkodowania, ubezpieczenie przysługuje właścicielowi pojazdu (leasingodawcy).

Tym samym, stosownie do przedstawionych we wniosku okoliczności, w przypadku naprawy bezgotówkowej samochodu używanego na podstawie umowy leasingu, odszkodowanie „wypłacone leasingodawcy”, tj. właścicielowi pojazdu, nie stanowi przychodu leasingobiorcy, tzn. dla Pani jest obojętne podatkowo.

Ze wskazanych wyżej względów, Pani stanowisko w sprawie należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślamy również, że interpretacja indywidualna wydawana jest jedynie w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe). Wydając przedmiotowe rozstrzygnięcie nie weryfikujemy podanych okoliczności, w tym w szczególności nie prowadzimy postępowania, ani nie podejmujemy rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej, czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody.

Ponadto, przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia nie była klasyfikacja zawartej przez Panią umowy do określonego rodzaju leasingu. Przedmiotową interpretację wydano w oparciu o okoliczność zawarcia przez Panią umowy, której przedmiot dotyczy art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

–Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

–Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).