Interpretacja indywidualna z dnia 17 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.322.2022.2.AKU
Temat interpretacji
Odliczenie wydatków w ramach ulgi termomodernizacyjnej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wraz z mężem mieszka Pani w domu jednorodzinnym, wybudowanym systemem gospodarczym, za Państwa wspólne pieniądze po ślubie. Dom stoi na działce, którą mąż dostał przed ślubem od swoich rodziców, o pozwolenie na budowę starali się Państwo wspólnie i oboje na nim widniejecie. Budowa domu zakończyła się kilka lat temu. W zeszłym roku (2021), by odciążyć domowy budżet zdecydowali się Państwo na montaż instalacji fotowoltaicznej, faktura za instalację fotowoltaiczną wystawiona jest na Panią.
Od 2017 r. PIT-36 rozliczają Państwo wspólnie. W 2021 r. chcieliście Państwo skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej na montaż instalacji fotowoltaicznej na Państwa domu, jednak księgowa, która pomaga wypełnić zeznanie roczne PIT-36 nie była do końca pewna, czy jest to możliwe, gdyż z jednej strony, dom jednorodzinny wybudowali Państwo wspólnie i jest Państwa wspólną własnością, to działka już jest męża.
W uzupełnieniu wniosku wyjaśniła Pani, że:
a)nieruchomość, której dotyczy przedsięwzięcie termomodernizacyjne jest „budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.;
b)wydatki poniesione są na realizacje przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, a dokładniej na budowę instalacji fotowoltaicznej;
c)wydatki, o których mowa znajdują się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z 21 grudnia 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489); pkt 2 ppkt 13 – montaż instalacji fotowoltaicznej;
d)przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało zakończone;
e)budynek leżący na działce należącej do męża w Pani i męża rozumieniu jest odrębnym przedmiotem własności, na podstawie umowy słownej zawartej między Panią a mężem przed rozpoczęciem budowy Państwa domu, która mówi w skrócie, że wszystkie koszty związane z budową domu pokrywane są z majątku wspólnego. Co za tym idzie, jest Pani współwłaścicielką połowy domu. Żadna umowa pisemna nie została zawarta.
O tym, że jest Pani osobą, która inwestowała w ten budynek mieszkalny świadczą: pozwolenie na budowę (wydane na Panią i męża), pierwsza strona dziennika budowy, gdzie wpisana jest Pani jako inwestor.
f)wydatki na opisane przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostały poniesione z majątku wspólnego małżonków, zgodnie z art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego;
g)wydatki poniesione na przedsięwzięcie mają zostać dofinansowane w kwocie 3 000 zł z programu „Mój prąd 3.0”(złożyła Pani wniosek, lecz pieniędzy na koncie jeszcze nie ma), który jest przedsięwzięciem Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
h)wydatki poniesione na ww. przedsięwzięcie zostały uwzględnione do odliczenia ulgi termomodernizacyjnej od dochodu;
i)data wystawienia faktury dokumentującej wykonanie usługi montażu instalacji fotowoltaicznej – 26 kwietnia 2021 r.;
j)otrzymała Pani fakturę VAT, gdzie sprzedawca uwzględnił stawkę VAT 8 %;
k)łączna kwota odliczana przez Panią w ramach ulgi termomodernizacyjnej nie przekroczy kwoty 53 000 zł.
Pytanie
Czy rozliczając się wraz z mężem, przy wyżej opisanych okolicznościach, może Pani skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej i odliczyć od podatku dochodowego koszty poniesione na montaż instalacji fotowoltaicznej?
Pani stanowisko w sprawie
Może Pani skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej na montaż instalacji fotowoltaicznej i odliczyć koszty, ponieważ jesteście Państwo małżonkami, wspólnie wybudowaliście ten dom. Potwierdza to również przykład zawarty w objaśnieniu podatkowym z dnia 13 września 2019 r. do art. 26h (przykład 11) – Podatnik wraz ze współmałżonkiem jest właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego należącego do ich majątku wspólnego...
Powyższe stanowisko tłumaczy Pani również tym, że – o ile przed ślubem – na działce nie było domu, to po ślubie zbudowała Pani wspólnie z mężem dom jednorodzinny, który należy do Państwa majątku wspólnego i jest Państwa wspólną własnością, a potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – (Wspólność ustawowa; majątek wspólny), który mówi: § 1. Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
Wobec powyższego adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
Stosownie do art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to:
budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.).
W myśl natomiast art. 3 pkt 2a Prawa budowlanego:
ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
Artykuł 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że:
ilekroć w ustawie jest mowa o przedsięwzięciu termomodernizacyjnym - oznacza to przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.
W myśl art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2021 r., poz. 554), użyte w ustawie określenia przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznaczają:
przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:
a)ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
b)ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
c)wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
d)całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).
Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:
1)materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
2)węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
3)kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
4)kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
5)zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
6)kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
7)przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
8)materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
9)materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
10)materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
11)pompa ciepła wraz z osprzętem,
12)kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
13)ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
14)stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
15)materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.
Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:
1)wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
2)wykonanie analizy termograficznej budynku,
3)wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
4)wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
5)docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
6)wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
7)wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
8)montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
9)montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
10)montaż pompy ciepła,
11)montaż kolektora słonecznego,
12)montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
13)montaż instalacji fotowoltaicznej,
14)uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
15)regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
16)demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.
Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.
W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.
Zgodnie z art. 26h ust. 3 cyt. ustawy:
wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.
W myśl art. 26h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.
Stosownie do art. 26h ust. 5 ww. ustawy:
odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:
1)sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2)zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.
Na podstawie art. 26h ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki.
Art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że:
kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
Stosownie do art. 26h ust. 8 cyt. ustawy:
podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.
W myśl art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
w przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin.
Reasumując, ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem takiego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.
Z treści wniosku wynika, że 26 kwietnia 2021 r. zakupiła Pani instalację fotowoltaiczną, która została zainstalowana na budynku mieszkalnym, znajdującym się na działce należącej do majątku odrębnego Pani męża. Faktura została wystawiona na Panią. W Pani małżeństwie panuje ustrój wspólności majątkowej i wydatki na opisane przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostały poniesione z majątku wspólnego małżonków. Zawarła Pani z mężem przed rozpoczęciem budowy umowę słowną, w myśl której wszystkie koszty związane z budową domu pokrywane są z majątku wspólnego. W konsekwencji, Pani zdaniem, jest Pani współwłaścicielką połowy domu. Żadna umowa pisemna nie została zawarta. Na dowód, że inwestowała Pani w ten budynek mieszkalny świadczą: pozwolenie na budowę (wydane na Panią i męża) i pierwsza strona dziennika budowy, gdzie wpisana jest Pani jako inwestor.
W tym miejscu należy wskazać, że moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740, ze zm.), a art. 158 Kodeksu określa wyraźnie formę tej czynności prawnej.
W myśl art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Przy czym – zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego:
Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.
W myśl art. 91 ustawy z dnia 9 maja 2020 r. Prawo o notariacie (Dz.U. z 2020 r., poz. 1192, ze zm.)
Notariusz sporządza akt notarialny, jeżeli wymaga tego przepis prawa lub taka jest wola stron.
Z treści powyższych przepisów wynika, że przeniesienie własności nieruchomości czy też udziału w nieruchomości wymaga formy aktu notarialnego. W związku z powyższym umowa przeniesienia własności nieruchomości czy też udziału w nieruchomości musi zostać sporządzona przed notariuszem, o którym mowa w Prawie o notariacie.
Powyższe stwierdzenie potwierdza wyrok Sądu Najwyższego z 14 marca 1973 r., sygn. akt III CRN 33/73, w którym Sąd podkreślił, że umowa o przeniesienie własności nieruchomości, nie zawarta w formie aktu notarialnego, jest nieważna.
Zatem, nie można zgodzić się ze stwierdzeniem, że na podstawie umowy ustnej, którą zawarła Pani z mężem przed rozpoczęciem budowy domu doszło do przeniesienia na Pani rzecz prawa do współwłasności w przedmiotowej nieruchomości. Jak to zostało wskazane, umowa dotycząca przeniesienia własności (współwłasności) nieruchomości powinna być zawarta (pod rygorem nieważności) w formie pisemnej przed notariuszem. W opisanej sprawie zabrakło sformalizowania ustnej umowy, w związku z czym jest ona nieważna. W konsekwencji, w wyniku tak zawartej umowy, nie stała się Pani współwłaścicielką nieruchomości, o której mowa we wniosku.
Osobną kwestią jest ustalenie, czy budynek mieszkalny wybudowany przez Panią i męża, ze środków pochodzących z majątku wspólnego małżonków stanowi odrębny przedmiot własności.
Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, należy zatem odnieść się do przepisów prawa cywilnego, tj. w szczególności do art. 46 i art. 48 ustawy Kodeks cywilny.
Zgodnie z art. 46 § 1 ww. ustawy:
nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak i budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Z powyższej definicji wynika, że na gruncie polskiego prawa możemy wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości w sensie prawnym:
-grunty (stanowiące część powierzchni ziemskiej),
-budynki trwale z gruntem związane (tzw. nieruchomości budynkowe),
-części tych budynków (tzw. nieruchomości lokalowe).
Z treści art. 48 Kodeksu cywilnego wynika, że:
z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane.
W myśl art. 47 ww. Kodeksu, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że budynek jako część składowa nieruchomości z wyjątkami przewidzianymi w ustawie – nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Zatem, w przypadku wybudowania budynku na gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość).
W opisanym stanie faktycznym budynek mieszkalny został wybudowany na gruncie stanowiącym własność Pani męża (działka nie znajduje się w użytkowaniu wieczystym), co oznacza, że budynek ten nie stanowi odrębnej od tego gruntu nieruchomości. W konsekwencji, pomimo faktu, że ww. budynek mieszkalny został wybudowany ze wspólnych pieniędzy (Pani i męża), to fakt, że działka, na której dom został wybudowany jest wyłączną własnością Pani męża oznacza, że budynek także jest jego własnością.
Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że ulga termomodernizacyjna przysługuje podatnikowi, który poniósł wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne w budynku mieszkalnym jednorodzinnym i posiada tytuł prawny do tej nieruchomości (prawo własności lub prawo do określonej jej części na zasadzie współwłasności). Natomiast, poniesiony przez Panią wydatek na zakup i montaż paneli fotowoltaicznych związany z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie został zrealizowany w budynku mieszkalnym, którego jest Pani właścicielem/współwłaścicielem. Zatem, w składanym przez Panią wspólnie z małżonkiem zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie Pani mogła odliczyć od podstawy obliczenia podatku wydatków na powyższe przedsięwzięcie, określonych w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to z faktu, że tylko podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku.
Jednocześnie pragniemy wskazać, że podany przez Panią przykład nr 11, znajdujący się w Objaśnieniach Ministra Finansów z dnia 16 września 2019 r. dotyczących ulgi termomodernizacyjnej, opisuje inny stan faktyczny niż zaprezentowany przez Panią we wniosku. Przykład dotyczy podatnika, który jest współwłaścicielem budynku razem ze współmałżonkiem i właścicielem innego budynku należącego do jego majątku odrębnego. Jest to zatem odmienny stan faktyczny od przedstawionego przez Panią we wniosku, a w związku z tym, nie może być podstawą do uznania Pani stanowiska za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.
Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy tylko Pani sytuacji prawnopodatkowej. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pani męża, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie może indywidualnie wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie, spełniającym wymogi formalne, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).