Temat interpretacji
Ustalenie limitu w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalania limitu w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 kwietnia 2022 r. (wpływ 8 kwietnia 2021 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Główny profil działalności to działalność produkcyjna i usługowa w zakresie produkcji (...). Firma prowadziła obecnie rachunkowość w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów. W związku z zakończeniem roku finansowego 2021 zwraca się Pan z prośbą o wydanie indywidualnej interpretacji w kwestii, czy prawidłowo określił limit 2 000 000 Euro do przejścia do pełnych ksiąg rachunkowych, uwzględniając jedynie przychody netto ze sprzedaży produktów i usług, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt ustawy o rachunkowości (do przychodu liczymy przychód netto ze sprzedaży towarów i operacji finansowych), bez uwzględnienia dodatkowych przychodów określonych w art. 14 u.p.g.o.f. np.: dotacje i subwencje w ramach pomocy COVID, refundacje z PFRON – art. 26a ustawy o rehabilitacji zawodowej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że działalność gospodarczą prowadzi od 27 grudnia 1990 r. Przychody z działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym. Wnioskodawca uzyskał w 2021 r. przychód z działalności gospodarczej oraz z tytułu umowy o pracę. Subwencję finansową z PFR otrzymał 1 czerwca 2020 r., została umorzona 2 lipca 2021 r. w kwocie .... zł oraz dotację z PFRON, tytułem refundacji kosztów wynagrodzeń osób niepełnosprawnych w kwocie .... zł za 2021 r. Podstawę prawną otrzymanych dotacji i subwencji stanowi art. 21a ust. 1 ustawy z 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju (subwencja PFR), rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 10 listopada 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania pomocy z instrumentów finansowych w ramach programów operacyjnych na lata 2014-2020 w celu wspierania polskiej gospodarki w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19 oraz refundacji z PFRON - art. 26a ustawy o rehabilitacji zawodowej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Dotacje i subwencje otrzymał Pan na cele związane z finansowaniem bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej: wypłata wynagrodzeń, zakup materiałów produkcyjnych, opłata umów leasingowych. Wszystkie wydatki sfinansowane dotacjami i subwencjami miały związek z utrzymaniem działalności gospodarczej. Subwencja finansowa była przeznaczona na bieżące koszty prowadzenia działalności gospodarczej, na utrzymanie zatrudnienia, m.in. na wypłatę wynagrodzeń, zapłatę ZUS i podatków.
Czy do określenia podstawy limitu do prowadzenia pełnych ksiąg rachunkowych, musi Pan wziąć pod uwagę operacje finansowe, w tym subwencję i dotację w ramach pomocy związanej z COVID oraz dotacje takie jak refundacje z PFRON?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Pana, do określenia podstawy do limitu prowadzenia pełnych ksiąg rachunkowych, wg art. 2 ust. 1 ustawy o rachunkowości, należy uwzględnić sprzedaż z tytułu dostawy towarów oraz operacji finansowych. Wnioskodawca uważa, że nie powinny mieć tu zastosowania wszystkie przepisy art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Pana, dotację z tytułu refundacji PFRON (art. 26a ustawy o rehabilitacji zawodowej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych) oraz dofinansowania w ramach pomocy z funduszy unijnych, nie powinny być brane pod uwagę przy uwzględnianiu podstawy do limitu do prowadzenia pełnych ksiąg rachunkowych. W Pana ocenie, do operacji finansowych zalicza się udziały oraz dywidendy w zyskach, dodatnie różnice kursowe, zbycie aktywów finansowych oraz odsetki. Dofinansowania jednorazowe jak w przypadku subwencji PFR związanej z COVID-19 były stanem wyjątkowym a nie możliwością corocznego zwracania się o pomoc w takim zakresie, jako pozyskiwanie źródła przychodów świadczących o wzroście rozwoju firmy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.),
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art., 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczącą sposobu obliczenia limitu, którego przekroczenie powoduje obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Zgodnie z art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.
Określony w tym przepisie obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych po przekroczeniu określonego limitu przychodów dotyczy, co do zasady, podatników osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217, z późn. zm.),
Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro.
Z wyżej przytoczonych przepisów wynika obowiązek prowadzenia przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowane na tzw. zasadach ogólnych lub „podatkiem liniowym” podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ksiąg rachunkowych.
Przepis art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kwestii ustalenia poziomu przychodu powodującego obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych odsyła do art. 14 tej ustawy.
Z wniosku wynika, że uzyskał Pan w 2021 r. przychód z działalności gospodarczej oraz z tytułu umowy o pracę. 1 czerwca 2020 r. otrzymał subwencję finansową z PFR w kwocie .... zł, która została umorzona 2 lipca 2021 r. oraz dotację z PFRON, tytułem refundacji kosztów wynagrodzeń osób niepełnosprawnych w kwocie ..... zł za 2021 r. Podstawę prawną otrzymanych dotacji i subwencji stanowił art. 21a ust. 1 ustawy z 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji rozwoju (subwencja PFR), rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 10 listopada 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania pomocy z instrumentów finansowych w ramach programów operacyjnych na lata 2014-2020 w celu wspierania polskiej gospodarki w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19 oraz refundacji z PFRON - art. 26a ustawy o rehabilitacji zawodowej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Dotacje i subwencje otrzymał Pan na cele związane z finansowaniem bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej: wypłata wynagrodzeń, zakup materiałów produkcyjnych, opłata umów leasingowych. Wszystkie wydatki sfinansowane dotacjami i subwencjami miały związek z utrzymaniem działalności gospodarczej. Subwencja finansowa była przeznaczona na bieżące koszty prowadzenia działalności gospodarczej, na utrzymanie zatrudnienia, m.in. na wypłatę wynagrodzeń, zapłatę ZUS i podatków.
Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Należy wyjaśnić, że zakres normy określonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jedynie definiuje przychód z tytułu działalności gospodarczej. W ustawie nie zawarto rozróżnienia dla celów poziomu przychodu powodującego obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych na przychody podlegające opodatkowaniu oraz na przychody zwolnione od opodatkowania, tym samym do limitu należy zaliczyć również dotacje i subwencje, o których mowa we wniosku. Zatem, otrzymane dotacje i subwencje (z wyjątkiem przeznaczonych na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o dokonuje się odpisów amortyzacyjnych), stanowią przychód z działalności gospodarczej, który należy uwzględnić przy ustalaniu limitu przychodu powodującego obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Mając na uwadze powyższe, przy wyliczaniu limitu przychodów 2 000 000 euro, po przekroczeniu którego będzie Pan zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych, należy uwzględnić otrzymaną subwencję finansową z PFR oraz dotację z PFRON, które otrzymał Pan na cele związane z finansowaniem bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyOrdynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).