Koszty uzyskania przychodów. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-1.4011.1175.2021.2.RK

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 23 marca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.1175.2021.2.RK

Temat interpretacji

Koszty uzyskania przychodów.

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 26 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 marca 2022 r. (wpływ 15 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do CEiDG z kodem PKD 69.10.Z – Działalność prawnicza i wykonuje zawód adwokata. Miejsce zamieszkania Wnioskodawcy to X…w, które oddalone jest od głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej o około 10 km. Poza tym Wnioskodawca posiada dodatkowe miejsce wykonywania działalności (filia) w miejscowości Y oddalonej o 46 km od miejsca zamieszkania i 54 km od głównej siedziby. Wnioskodawca poza tym świadczy pomoc prawną w sądach, prokuraturach, urzędach organów administracji na obszarze województwa ... i innych. Do miejsc wykonywania działalności Wnioskodawca dojeżdża pojazdem, który użytkowany jest na podstawie umowy leasingu. Samochód wykorzystywany jest również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca, zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, częściowo odlicza poniesione w zw. z użytkowaniem samochodu wydatki. Samochód na co dzień garażowany jest w miejscu ogólnie dostępnym przy drodze, gdzie mają na niego wpływ warunki atmosferyczne – śnieg, deszcz, mróz, przez co pojazd ulega pogorszeniu, korozji. Wnioskodawca nie jest właścicielem garażu ani miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym.

W piśmie z 11 marca 2022 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą prowadzi od dnia 5 lipca 2018 r. Przychód opodatkowuje na zasadach ogólnych i rozliczenie następuje na podstawie dokumentacji w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca zamierza wynająć miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym lub garaż. Zamierza zaliczyć czynsz najmu miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub garażu do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Związkiem pomiędzy wydatkiem na czynsz najmu garażu lub miejsca w garażu wielostanowiskowym jest konieczność poniesienia jego kosztów, jako kosztów zabezpieczenia samochodu służbowego służącego do dojazdu z miejsca zamieszkania do pracy oraz z miejsca zamieszkania do sądów, urzędów i klientów przed pogorszeniem się stanu technicznego i wizualnego samochodu poprzez działanie warunków atmosferycznych, co ma miejsce w przypadku garażowania pojazdu na zewnątrz - w miejscach ogólnodostępnych.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy koszty czynszu najmu miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub garażu dla pojazdu służbowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu, a które to miejsce postojowe lub garaż znajduje się w okolicy miejsca zamieszkania Wnioskodawcy, będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (wpisaną do CEiDG) pod innym adresem niż adres zamieszkania i rozliczającą się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych, prowadzącą podatkową księgę przychodów i rozchodów, może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Pojazd służbowy wykorzystywany przez Wnioskodawcę stanowi narzędzie niezbędne do świadczenia przez Niego usług prawnych poza siedzibą kancelarii.

Działalność prawnicza związana z reprezentacją klientów przed sądami i innymi organami wymaga mobilności i dojazdu do siedziby sądów i organów na wskazaną przez nie godzinę. Również konieczność nagłych i przeprowadzanych w niestandardowych godzinach, spotkań z klientami w siedzibie kancelarii wymaga mobilności oraz szybkości dojazdu samochodem z miejsca zamieszkania do miejsca prowadzanie działalności i wyłącza możliwość korzystania jedynie z transportu zbiorowego.

Tym samym, uzasadnionym i koniecznym jest korzystanie z samochodu osobowego. Celem zabezpieczenia tego samochodu przed pogorszeniem stanu technicznego i wizualnego poprzez wpływ warunków atmosferycznych (deszcz, śnieg, grad, wiatr, promienie słoneczne) uzasadnionym jest korzystanie z osłoniętego miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub garażu celem parkowania samochodu. Powstały w związku z koniecznością najmu takiego miejsca postojowego lub garażu koszt zaliczyć należy do kosztów uzyskania przychodu jako koszt zachowania i zabezpieczenia źródła przychodu. W związku z powyższym oraz z faktem, że wskazany koszt nie stanowi kosztu wymienionego w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca uważa, że może On zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-być właściwie udokumentowany.

Oznacza to, że kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku       przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. O tym co jest celowe i potrzebne w ramach prowadzonej działalności, decyduje podatnik, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa jednak obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z wysokością osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków na czynszu najmu miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub garażu dla pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu, należy wskazać, że w przypadku wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub garażu dla pojazdu, pomiędzy poniesionymi wydatkami, a prowadzoną działalnością należy wykazać istnienie związku przyczynowo-skutkowego, o którym mowa powyżej. To na podatniku spoczywa ten obowiązek.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wydatki związane z najmem miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub garażu, ponoszone będą w związku z prawidłowym zabezpieczeniem samochodu, wykorzystywanego w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu, służącego do dojazdu z miejsca zamieszkania do pracy oraz z miejsca zamieszkania do sądów, urzędów i klientów oraz przed pogorszeniem stanu technicznego pojazdu. Ww. wydatki nie zostały przez ustawodawcę wskazane jako wydatki, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, koszty czynszu najmu miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub garażu dla pojazdu wykorzystywanego przez Pana w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu, a które to miejsce postojowe lub garaż znajduje się w okolicy miejsca zamieszkania pod innym adresem niż adres zamieszkania, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów pod warunkiem właściwego ich udokumentowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, kontrolnego, czy kontroli celno-skarbowej. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).