Opinia zabezpieczająca Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 25 maja 2021 r., sygn. DKP3.8011.31.2020

Temat interpretacji

Opinia zabezpieczająca w zakresie czynności polegającej na podwyższeniu kapitału zakładowego spółki zagranicznej, a następnie przeniesieniu przez wspólników wszystkich udziałów w kapitale zakładowym spółki polskiej w formie wkładu niepieniężnego (aportu) w zamian za nowoutworzone udziały spółki zagranicznej oraz ewentualnej wypłacie dywidend, dokonanej po zmianie struktury własnościowej, na rzecz nowego i jedynego wspólnika (udziałowca) spółki polskiej, tj. spółki zagranicznej.

Dnia 25 maja 2021 r. – na podstawie art. 119y § 1 w związku z art. 119a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm., dalej Ordynacja podatkowa) – po rozpatrzeniu wniosku z dnia 27.10.2020 r. (data wpływu: 02.11.2020 r.) o wydanie opinii zabezpieczającej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej wydał opinię zabezpieczającą.

A. Opis czynności poddanej ocenie:

Przedmiotem postępowania zainicjowanego wnioskiem o wydanie opinii zabezpieczającej (dalej również jako: Wniosek) była analiza – dokonana na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od osób fizycznych oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – czy podwyższenie kapitału zakładowego spółki zagranicznej a następnie przeniesienie przez wspólników wszystkich udziałów w kapitale zakładowym spółki polskiej na rzecz spółki zagranicznej w formie wkładu niepieniężnego (aportu) w zamian za nowoutworzone udziały spółki zagranicznej oraz ewentualna wypłata dywidend dokonana po zmianie struktury własnościowej, przez spółkę polską na rzecz swojego jedynego wspólnika (udziałowca) – spółki zagranicznej, w okolicznościach wynikających ze złożonego Wniosku – odpowiada ewentualnie ustawowym kryteriom unikania opodatkowania wskazanym w art. 119a § 1 Ordynacji podatkowej.

Spółka Polska jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na moment wystąpienia z wnioskiem o wydanie opinii zabezpieczającej wspólnikami (udziałowcami) Spółki są osoby fizyczne będące rezydentami podatkowymi Włoch. Wszyscy trzej wspólnicy (udziałowcy) są osobami ze sobą spokrewnionymi – Członkami Rodziny.

Trzej ww. wspólnicy (udziałowcy) posiadają również udziały w spółce prawa włoskiego z siedzibą we Włoszech, funkcjonującej w formie societa' a responsabilita' limitata, będącej odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka Włoska prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbliżonym do działalności gospodarczej Spółki Polskiej.

B. Wyjaśnienie powodów podjętego rozstrzygnięcia:

a. Identyfikacja korzyści podatkowej

Wnioskodawcy dokonując zmian w strukturze własnościowej Spółki Polskiej chcą skorzystać z przepisów art. 3 ust. 2a i 2b ustawy PIT, art. 3 ust. 2 i 3 ustawy CIT i art. 1 ust. 1 pkt 5 ustawy PCC, a w przypadku wypłaty dywidend art. 22 ust. 4 i art. 26 ust. 1c lub 1g ustawy CIT.

Korzyści podatkowe podlegające ocenie, które Wnioskodawcy wskazują to:

• − niepowstanie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Członków Rodziny w związku z wniesieniem aportem udziałów do Spółki Włoskiej,

• − niepowstanie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych w związku z ww. czynnością po stronie Spółki Włoskiej,

• − niepowstanie zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki Włoskiej w zamian za wkład niepieniężny,

• − niepowstanie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu wypłaty dywidendy po stronie Spółki Włoskiej,

• − brak obowiązku pobrania podatku przez płatnika, tj. Spółkę Polską wynikający z niepowstania zobowiązania podatkowego po stronie Spółki Włoskiej w wyniku wypłaty dywidendy.

Wnioskodawcy wskazują, że z uwagi na fakt, że Członkowie Rodziny są rezydentami podatkowymi Włoch, to wniesienie przez nich udziałów na podwyższony kapitał zakładowy Spółki Włoskiej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce po ich stronie, gdyż ograniczony obowiązek podatkowy, konstytuowany przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przewiduje w takiej sytuacji powstania obowiązku podatkowego po stronie Członków Rodziny. Brak opodatkowania podatkiem dochodowym po stronie Członków Rodziny przy aporcie udziałów Spółki Polskiej do Spółki Włoskiej znajduje również umocowanie w przepisach umowy polsko-włoskiej.

Dodatkowo wskazano, że Spółka Włoska ma swoją siedzibę we Włoszech i tam też podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów, również po jej stronie w związku z otrzymaniem wkładu niepieniężnego nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce, gdyż ograniczony obowiązek podatkowy, konstytuowany przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie przewiduje w takiej sytuacji powstania obowiązku podatkowego po stronie Spółki Włoskiej.

Ponadto, z uwagi na siedzibę Spółki Włoskiej oraz fakt, że miejsce jej efektywnego zarządu znajduje się we Włoszech, a także z uwagi na fakt, że do wniesienia wkładu niepieniężnego dojdzie pod prawem włoskim, w Polsce nie powstanie zobowiązanie podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki Włoskiej w zamian za wkład niepieniężny.

Zatem korzyścią podatkową, która powstanie w związku ze zmianą struktury własnościowej jest niepowstanie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Członków Rodziny oraz w podatku dochodowym od osób prawnych i podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie Spółki Włoskiej.

Kolejno wskazano, że Spółka Włoska posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tzw. ograniczony obowiązek podatkowy, tzn. podlega w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiąga na jej terytorium (art. 3 ust. 2 ustawy CIT).

Po zmianie struktury własnościowej Spółka Włoska spełniać będzie wszystkie przesłanki materialnoprawne do zwolnienia wypłacanej na jej rzecz przez Spółkę Polską dywidendy na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy CIT. Po stronie Spółki Włoskiej powstanie korzyść podatkowa w podatku dochodowym od osób prawnych przy wypłacie przyszłych dywidend w postaci niepowstania zobowiązania podatkowego. W konsekwencji planowanych czynności dojdzie do powstania także po stronie Spółki Polskiej korzyści podatkowej, w postaci braku obowiązku pobrania podatku dochodowego od osób prawnych w związku z pełnieniem funkcji płatnika, ponieważ po stronie Spółki Włoskiej powstanie korzyść podatkowa w postaci niepowstania zobowiązania podatkowego.

Nie ulega zatem wątpliwości, że Wnioskodawcy uzyskają korzyść podatkową w rozumieniu art. 3 pkt 18 Ordynacji podatkowej.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że w niniejszej sprawie możliwe jest zidentyfikowanie pierwszej z przesłanek, koniecznych dla stwierdzenia unikania opodatkowywania – tj. powstania korzyści podatkowej.

b. Ustalenie czy osiągnięcie korzyści podatkowej było głównym lub jednym z głównych celów dokonania czynności

Obowiązkiem Szefa KAS jest rozważenie, czy osiągnięcie wyżej wskazanych korzyści podatkowych było głównym lub jednym z głównych celów dokonania czynności, w tym sensie czy było najważniejszym, podstawowym, zasadniczym lub jednym z najważniejszych, podstawowych, zasadniczych celów czynności. Badając tę okoliczność Szef KAS – zgodnie z regułą interpretacyjną zawartą w art. 119d Ordynacji podatkowej – wziął pod uwagę cele ekonomiczne wskazane przez stronę wynikające z treści wniosku oraz jego uzupełnienia.

W związku z tym Szef KAS miał na uwadze cele czynności wskazane przez Wnioskodawców, tj.:

• − utworzenie grupy kapitałowej, kontrolowanej przez członków rodziny, w której funkcję spółki dominującej pełnić będzie Spółka Włoska (z uwagi na to, że funkcjonuje ona na rynku dłużej, niż Spółka Polska, a także z uwagi na to, że Członkowie Rodziny zamieszkują w kraju jej siedziby),

• − dokapitalizowanie Spółki Włoskiej, a co za tym idzie zwiększenie jej możliwości inwestycyjnych (gospodarczych), zwiększenie jej zdolności kredytowej oraz wzmocnienie pozycji Spółki Polskiej,

• − ułatwienie zaplanowanej przez Członków Rodziny sukcesji międzypokoleniowej,

• − realizacja interesu ekonomicznego Spółki Włoskiej, którym jest realizacja polityki inwestycyjnej (gospodarczej) spółki i maksymalizacja jej własnego zysku poprzez ewentualną wypłatę dywidend.

Wnioskodawcy wskazali, że obecnie Spółka Polska oraz Spółka Włoska są powiązane ze sobą pośrednio, poprzez swoich wspólników.

W ocenie Wnioskodawców planowana reorganizacja własnościowa pozwoli na uniknięcie zakłóceń w funkcjonowaniu w sprawach wymagających wyrażenia zgody w formie uchwały zgromadzenia wspólników, które bez reorganizacji mogłyby powstać w przypadku śmierci jednego ze wspólników będących osobami fizycznymi. Ponadto, wskazano że utworzenie grupy kapitałowej pozwoli na efektywniejsze zarządzanie aktywami obu spółek z uwagi na skoncentrowanie ośrodka zarządzania (decyzyjnego) na poziomie spółki dominującej, w szczególności w perspektywie nadchodzących zmian legislacyjnych w polskim prawie spółek prawa handlowego, zmierzających do wprowadzenia regulacji prawnych ułatwiających zarządzanie grupą kapitałową przez spółkę dominującą.

Zdaniem Wnioskodawców utworzenie grupy kapitałowej otworzy Spółce Polskiej dostęp do zaplecza finansowego i know-how Spółki Włoskiej, która jako spółka dominująca będzie mogła inwestować bezpośrednio w swoją spółkę zależną, jednocześnie czerpiąc z tego korzyści ekonomiczne, bowiem wzrost wartości ekonomicznej Spółki będzie prowadził bezpośrednio do wzrostu wartości ekonomicznej Spółki Włoskiej z korzyścią dla Członków Rodziny.

Wnioskodawcy podkreślają, że zmiana struktury własnościowej ma na celu utworzenie grupy kapitałowej, kontrolowanej przez Członków Rodziny w której funkcję spółki dominującej pełnić będzie Spółka Włoska, a także dokapitalizowanie Spółki Włoskiej, a co za tym idzie zwiększenie jej możliwości inwestycyjnych (gospodarczych) oraz zwiększenie jej zdolności kredytowej.

Poprawa zdolności kredytowej Spółki Włoskiej, będąca efektem dokapitalizowania może wpływać na wielkość możliwego do uzyskania kredytu bankowego, warunki udzielenia takiego kredytu czy wysokość oprocentowania, co może mieć szczególne znaczenie w przypadku ewentualnego podjęcia w przyszłości decyzji o dalszych inwestycjach.

Końcowo wskazano, że dywidenda wypłacona na rzecz wspólników może zostać przez nich wykorzystana w celu realizacji dalszych inwestycji. Ten cel mają właśnie realizować przyszłe wypłaty dywidend przez Spółką Polską na rzecz Spółki Włoskiej, już po dokonaniu zmiany w strukturze własnościowej.

Wnioskodawcy podkreślają, że wypłata dywidendy na rzecz Spółki Włoskiej, na podstawie prawomocnej uchwały wspólników Spółki, stanowić będzie realizację prawnego obowiązku spoczywającego na Spółce i jej zarządzie. Brak wypłaty dywidendy mógłby wiązać się z roszczeniami ze strony wspólnika i negatywnymi konsekwencjami ekonomicznymi po stronie Spółki (konieczność naprawienia wyrządzonej szkody).

Szef KAS podziela zdanie Wnioskodawców, że utworzenie grupy kapitałowej pozwoli na skonsolidowanie finansów spółek kontrolowanych przez Członków Rodziny, co przełoży się na efektywniejsze zarządzanie aktywami spółek w celu zapewnienia stabilnego wzrostu gospodarczego oraz dostęp do lepszego (tańszego) finansowania. Funkcjonowanie w formie grupy kapitałowej może przełożyć się również na lepszą pozycję negocjacyjną z dostawcami, poszerzenie portfela klientów (z uwagi na możliwość budowania marki (marketingu) całej grupy kapitałowej, zamiast poszczególnych spółek) oraz uproszczenie i usprawnienie wzajemnej współpracy między Spółką i Spółką Włoską, która ma miejsce od powstania Spółki.

Bezsporne jest także, że zmiana struktury własnościowej spowoduje, że udziały w Spółce Polskiej będą podlegały pośredniemu dziedziczeniu jako część aktywów Spółki Włoskiej. Mając na uwadze transgraniczny charakter aktywów posiadanych przez Członków Rodziny można przyjąć, że brak konieczności podejmowania czynności związanych z sukcesją bezpośrednio wobec Spółki Polskiej np. dokonania odpowiednich zgłoszeń do KRS ułatwia taki proces i wyłącza w nim ewentualną konieczność stosowania prawa polskiego, które jest prawem państwa obcego dla wnioskodawców będących osobami fizycznymi.

Dodatkowo Szef KAS podziela stanowisko Wnioskodawców, że planowane utworzenie grupy kapitałowej może wpłynąć korzystnie na sytuację finansową Spółki Polskiej szczególnie w perspektywie długoterminowej. Utworzenie grupy kapitałowej wiązać się będzie z uzyskaniem przez Spółkę Polską efektu synergii dzięki możliwości dokonywania wraz ze Spółką Włoską wspólnych zakupów albo możliwości wspólnego realizowania zamówień na rzecz kontrahentów, przy bardziej efektywnym wykorzystaniu ich wspólnych zasobów. Uzyskanie efektu synergii w związku z planowanym utworzeniem grupy kapitałowej powinno przełożyć się na wzrost przyszłych dochodów Spółki Polskiej.

Nie można jednak pominąć faktu, że nowa struktura własnościowa będzie pozwalała na bezpośrednie przekazanie środków pieniężnych ze Spółki Polskiej do Spółki Włoskiej bez konieczności zapłaty podatku dochodowego. Mając na uwadze, że wypłata dywidendy jest częścią składową ocenianej czynności należy uznać, że jednym z głównych celów planowanej czynności jest osiągnięcie korzyści podatkowej w postaci niepowstania zobowiązania podatkowego z tytułu otrzymanych od Spółki Polskiej dywidend, a w konsekwencji także brak obowiązku poboru podatku przez Spółkę Polską będącą płatnikiem.

Podsumowując, można uznać, że w niniejszej sprawie doszło do spełnienia także kolejnej przesłanki mogącej warunkować wydanie decyzji z zastosowaniem art. 119a Ordynacji podatkowej, tj. osiągnięcie korzyści podatkowej jest głównym lub jednym z głównych celów dokonania czynności.

c. Sprzeczność korzyści podatkowej w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu.

W ocenie Szefa KAS, sprzeczność korzyści podatkowej z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu należy dopatrywać się w takich sytuacjach, w których podatnik poprzez sztuczne działania doprowadził do zastosowania lub niezastosowania norm skutkujących efektem podatkowym nieadekwatnym do charakteru realizowanych działań gospodarczych. Przy czym, adekwatność skutków podatkowych realizowanych działań, należałoby oceniać przez pryzmat sztucznie zastosowanych lub ominiętych przepisów prawa, jak i pod kątem założeń konstrukcyjnych danego podatku, a także rozbieżności pomiędzy ekonomicznymi i podatkowymi skutkami działań w danych okolicznościach.

W efekcie, poszukując sprzeczności korzyści podatkowej z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu – zdaniem Szefa KAS – nie można poprzestać wyłącznie na analizie konstrukcji danej normy prawnej i bez zbadania okoliczności zastosowania tejże normy przyjąć, że uzyskana w ten sposób korzyść podatkowa – w każdych okolicznościach – stanowi dopuszczalny element redukcji opodatkowania, bądź też – niezależnie od wszelkich innych okoliczności – stanowi przejaw unikania opodatkowania. Tym samym wyrażenie w danych okolicznościach, wymienione w art. 119a Ordynacji podatkowej, wskazuje, że zamysł ustawodawcy należy zawsze interpretować indywidualnie dla każdego przypadku. A zatem, nie można ustalać znaczenia normy prawa w oderwaniu od okoliczności, a następnie nakładać rezultatu jej wykładni na każdy zbliżony do siebie stan faktyczny.

Wnioskodawcy dokonując zmian w strukturze własnościowej Spółki Polskiej skorzystają z przepisów art. 3 ust. 2a i 2b ustawy PIT, art. 3 ust. 2 i 3 ustawy CIT i art. 1 ust. 1 pkt 5 ustawy PCC, a w przypadku wypłaty dywidend zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 4 i art. 26 ust. 1c lub 1g ustawy CIT.

Analiza przytoczonych przepisów prowadzi do wniosku, że w przypadku osób fizycznych, które nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu podlegają one tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W wyniku planowanej czynności po stronie Członków Rodziny powstanie korzyść podatkowa w postaci niepowstania zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, które będzie wynikało z braku obowiązku podatkowego. Nie można uznać, że rozporządzanie przez osoby posiadające ograniczony obowiązek podatkowy posiadanymi udziałami w Spółce Polskiej jest sprzeczne z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu. Spółka Polska nie jest spółką, o której mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 lub 6a ustawy PIT ani nią nie była, co powoduje, że dochód osiągnięty z tytułu rozporządzenia udziałami w tej spółce nie rodzi w Polsce obowiązku podatkowego. Przepisy konstytuujące obowiązek podatkowy mają na celu określenie jurysdykcji polskiego prawa podatkowego w stosunku do dochodów, które mogą mieć jakikolwiek związek z terytorium Rzeczypospolitej bądź poprzez miejsce zamieszkania osoby fizycznej bądź poprzez miejsce uzyskania dochodu. Wniesienie przez rezydentów włoskich do Spółki Włoskiej udziałów w Spółce Polskiej nie wykazuje związku z terytorium Rzeczypospolitej wystarczającego, aby ustawodawca zdecydował o powstaniu obowiązku podatkowego w tym zakresie. W konsekwencji uzyskaną przez Członków Rodziny korzyść w postaci niepowstania zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wniesieniem udziałów w Spółce Polskiej do Spółki Włoskiej nie można uznać za sprzeczną w okolicznościach sprawy z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, w szczególności art. 3 ust. 2a i 2b ustawy PIT.

Otrzymanie przez Spółkę Włoską udziałów w Spółce Polskiej, która jak już wcześniej wskazano nie jest spółką, której wartość aktywów w przeważającej mierze jest powiązana z nieruchomościami ani nie była taką spółką, w zamian za nowoutworzone udziały także nie wykazuje związku z terytorium Rzeczypospolitej, który ustawodawca objąłby obowiązkiem podatkowym. W związku z tym nie można uznać, że korzyść podatkowa osiągnięta przez Spółkę Włoską wynikająca z zastosowania art. 3 ust. 2 i 3 ustawy CIT jest sprzeczna w okolicznościach sprawy z celem lub przedmiotem ustawy podatkowej lub jej przepisu, w szczególności art. 3 ust. 2 i 3 ustawy CIT.

Nie można także uznać, że korzyść osiągnięta przez Spółkę Włoską na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych jest sprzeczna z art. 1 ust. 5 pkt 2 ustawy PCC lub celem lub przedmiotem tej ustawy. Jak wskazano Spółka Włoska ma siedzibę we Włoszech i w tym kraju znajduje się miejsce jej efektywnego zarządu.

Odnosząc się do korzyści podatkowych powstałych w związku z wypłatą dywidendy należy zwrócić uwagę na okoliczności sprawy, które wskazują, że wypłata dywidendy przez Spółkę Włoską będzie następowała, jeżeli Spółka Włoska osiągnie zysk i zajdą przesłanki uzasadniające wypłatę dywidendy na rzecz Członków Rodziny oraz dywidenda ta będzie opodatkowana podatkiem dochodowym we Włoszech. W konsekwencji korzyść podatkowa osiągnięta przez Spółkę Włoską w postaci niepowstania zobowiązania podatkowego z tytułu otrzymany od Spółki Polskiej dywidend nie jest sprzeczna z przedmiotem lub celem ustaw o podatkach dochodowych lub art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy PIT.

Natomiast odnosząc się do korzyści podatkowej powstającej u płatnika należy wskazać, że może on zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy CIT, jeżeli spełni określone w tych przepisach obowiązki dokumentacyjne. Warto podkreślić, że zakres tych obowiązków jest różny w zależności od kwoty wypłacanych dywidend.

Za oczywiście sprzeczne z art. 26 ust. 2g ustawy CIT należy uznać dzielenie kwot wypłacanych dywidend tak, aby każdorazowo nie przekraczała ona kwoty 2 000 000 zł, co skutkowałoby brakiem obowiązku uzyskania opinii, o której mowa w tym przepisie.

Należy uznać za Wnioskodawcami, że to że kwota wypłaconej dywidendy będzie miała uzasadnienie ekonomiczne, jest z natury zdarzeniem przyszłym i niepewnym co do którego nie można założyć a priori, że będzie podlegała sztucznemu zaniżaniu. W konsekwencji, w takich okolicznościach, korzyść podatkową powstałą po stronie Spółki Polskiej polegającą na braku obowiązku poboru podatku dochodowego nie można uznać za sprzeczną z przedmiotem lub celem ustawy CIT lub jej przepisu, w szczególności art. 26 ust. 1c i 2g tej ustawy.

Mając na uwadze ww. okoliczności Szef KAS nie zidentyfikował powodów pozwalających na uznanie, że wskazane we wniosku korzyści podatkowe są sprzeczne z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, w tym w szczególności z art. 3 ust. 2 i 3 ustawy CIT, art. 3 ust. 2a i 2b ustawy PIT, art. 1 ust. 5 pkt 2 ustawy PCC, art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy PIT oraz art. 26 ust. 1c i 2g ustawy CIT.

d. Sztuczność sposobu działania Strony

Stosownie do art. 119c § 1 Ordynacji podatkowej, sposób działania nie jest sztuczny, jeżeli na podstawie istniejących okoliczności należy przyjąć, że podmiot działający rozsądnie i kierujący się zgodnymi z prawem celami zastosowałby ten sposób działania w dominującej mierze z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Do przyczyn, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się celu osiągnięcia korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu.

Szef KAS zauważa, że celem planowanej czynności jest utworzenie grupy kapitałowej poprzez przekazanie kontroli nad Spółką Polską bezpośrednio do Spółki Włoskiej, w celu uproszczenia aktualnej struktury korporacyjnej i wyeliminowania nieefektywności związanych z pośrednim powiązaniem obu spółek. Wskazać należy, że Spółka Włoska funkcjonuje na rynku dłużej oraz posiada siedzibę w kraju miejsca zamieszkania Członków Rodziny, naturalnym kierunkiem działań zarządczych jest powierzenie Spółce Włoskiej funkcji dominującej w nowoutworzonej grupie kapitałowej. Nie można zatem uznać, że wybór Spółki Włoskiej na spółkę holdingową jest nieracjonalny i nosi znamiona sztuczności. Stworzenie struktury holdingowej łączącej spółki działającej w jednym segmencie rynku i posiadające podobną strukturę własnościową należy uznać za racjonalne działanie, które pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów finansowych posiadanych przez obie spółki – poprzez ich bezpośrednie powiązanie i wyeliminowanie ze struktury ich powiązań tych o charakterze osobowym.

Istotny także z punktu widzenia oceny sztuczności działania Wnioskodawców jest fakt, że Spółka Polska dotychczas regularnie wypłacała dywidendę swoim udziałowcom a brak wypłaty dywidendy w ostatnim roku nie jest spowodowany planowaną czynnością ale pandemią COVID-19. W Spółce Polskiej nie zostały nagromadzone znaczne zyski niepodzielone, które po przeprowadzeniu czynności mogłyby podlegać zakumulowanej wypłacie.

Jak wcześniej wskazano, decyzja o wypłacie dywidendy będzie uzależniona od sytuacji finansowej Spółki Polskiej, stabilności otoczenia gospodarczego oraz dalszych perspektyw biznesowych, jak również od sytuacji finansowej Spółki Włoskiej.

W konsekwencji w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawców, Szef KAS stwierdza, iż w oparciu o przedstawiony opis planowanych czynności nie można zidentyfikować ustawowej przesłanki sztucznego sposobu działania.

Uwagi końcowe

Podsumowując, stwierdzić należy, że czynności opisane we Wniosku nie spełniają wszystkich ustawowych kryteriów unikania opodatkowania. W ocenie Szefa KAS, pomimo możliwości osiągnięcia przez Wnioskodawców korzyści podatkowych w rozumieniu art. 3 pkt 18 lit. a i d Ordynacji podatkowej i wykazania, że osiągnięcie korzyści będzie głównym lub jednym z głównych celów dokonania czynności można przyjąć, że w danych okolicznościach korzyści podatkowe nie pozostają w sprzeczności z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu w tym w szczególności z art. 3 ust. 2 i 3 ustawy CIT, art. 3 ust. 2a i 2b ustawy PIT, art. 1 ust. 5 pkt 2 ustawy PCC, art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy PIT oraz art. 26 ust. 1c i 2g ustawy CIT, a sposób działania nie jest sztuczny.

W konsekwencji przyjąć również należy, że do przedstawionej przez Wnioskodawców korzyści podatkowej wynikającej z czynności nie znajdzie zastosowania art. 119a § 1 Ordynacji podatkowej i w związku z tym, stosownie do treści art. 119y § 1 tej ustawy, wydano opinię zabezpieczającą.