Interpretacja indywidualna z dnia 28.02.2020, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.706.2019.2.ISL, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

IP BOX - opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 20 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 6 lutego 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 28 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.706.2019.1.ISL, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP 28 stycznia 2020 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 31 stycznia 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia .). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 6 lutego 2020 r. (nadane za pośrednictwem platformy ePUAP 6 lutego 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 4 czerwca 2018 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Od czerwca 2018 r. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz (...) Spółka akcyjna z siedzibą w (...) (dalej: Spółka) na podstawie zawartej umowy. Na mocy przedmiotowej umowy Wnioskodawca wykonuje następujące usługi: prowadzi analizy na potrzeby projektów wdrożeniowych realizowanych w Spółce oraz tworzy dokumentację analityczną na potrzeby tych projektów, wdraża zlecone prace rozwojowe w ramach projektów informatycznych wykonywanych w Spółce, tworzy dokumentację związaną z realizowanymi w Spółce projektami informatycznymi, doradza przy wdrożeniach systemów informatycznych, doradza w zakresie przygotowywania ofert dla klientów Spółki, jak również w zakresie doboru sprzętu, ale też wykonuje zlecone zadania programistyczne i informatyczne realizowane w Spółce. W tym miejscu wskazać należy, że w ramach ww. usług Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie na rzecz Spółki. W ramach wspomnianej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego programu komputerowego. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych objęte jest wynagrodzeniem określonym w umowie za wykonywanie usług na rzecz Spółki. Wnioskodawca uzyskuje więc dochód z przenoszenia autorskich praw majątkowych na rzecz Spółki.

Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Zdarza się jednak, że Wnioskodawca korzysta z kodu, który nie został przez Niego wytworzony, wówczas rozwija ten kod. Oprogramowanie jest jednak wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej i jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Wnioskodawca tworzy oprogramowanie wykorzystywane przez linie lotnicze, w celu poprawienia jakości świadczonych przez nie usług. Wnioskodawca pracuje nad rozwojem aplikacji na tablety, wykorzystywanej przez załogę samolotu. Aplikacja ta ma przekazywać informacje o lotach i pasażerach (stewardesa poprzez aplikację ma dostęp do listy swoich lotów na kilka kolejnych dni, ma możliwość sprawdzenia danych pasażerów oraz miejsc w samolocie). Aplikacja ta ma też umożliwiać skorzystanie z podręczników w wersji cyfrowej i wypełnienie formularzy w wersji cyfrowej (podsumowanie lotu, incydenty itd.) i wysłania ich dalej. Aplikacja serwerowa, która zbiera dane z wielu źródeł i udostępnia je wcześniej opisanej aplikacji na tablety jest źródłem danych). Wnioskodawca pracuje też nad aplikacją, która przetwarza formularze, złożone przez załogę lotu (generuje pliki pdf, raporty, wysyła maile na podstawie formularzy itd.), jak również nad aplikacją administracyjną, która służy do konfiguracji innych aplikacji. Wyżej wskazane aplikacje są aplikacjami innowacyjnymi i niespotykanymi. Wiele nowych funkcjonalności jest unikalnych, ponieważ powstają na konkretną prośbę danej linii lotniczej. Wnioskodawca na zlecenie klienta pracuje nad wdrożeniem nowej usługi, która w takie formie nie występuje jeszcze nigdzie - np. cyfrowe składanie zamówień na posiłek w klasie biznes. Wnioskodawca tworzy też zupełnie nowe programy, funkcjonalności. Wnioskodawca wówczas zajmuje się analizą danego problemu i projektuje rozwiązanie poprzez wybór potrzebnych technologii narzędzi. Wnioskodawca poszerza wiedzę/umiejętności niezbędne do wykonania programu, stworzenia koncepcji projektu, a efektem jest napisanie programu. Tak powstały program jest następnie testowany i analizowany pod kątem spełnienia wymogów i potrzeb klienta.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Wnioskodawca stale poszerza zasoby swojej wiedzy w ramach swojej działalności i wykorzystuje ją do tworzenia oprogramowania. Swoją wiedzę Wnioskodawca pozyskuje biorąc udział w szkoleniach, z samouczków i konferencji IT.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i rozwija oprogramowanie dla zleceniodawcy bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy w ramach zespołu programistów są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej, lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółki, a polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania - Wnioskodawca ponosi wydatki takie jak: opłaty za wynajem sprzętu, zakup oprogramowania, czy dodatkowego sprzętu (laptop, drukarka, słuchawki), opłaty za wynajem sprzętu komputerowego, jak i koszty zakupu sprzętu dodatkowego, czy oprogramowania są bezpośrednimi kosztami koniecznymi do fizycznego świadczenia usług dla zleceniodawcy - fizycznego wytwarzania na jego rzecz nowego oprogramowania. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP BOX, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze zleceniodawcą z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że w przypadku skorzystania z ulgi IP BOX przedstawi posiadaną odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W piśmie z dnia 6 lutego 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że wybraną przez Niego formą opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej jest podatek liniowy. Całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzony jest program komputerowy. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Na podstawie umowy zawartej ze zleceniodawcą Wnioskodawca udziela zleceniodawcy zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosi na zleceniodawcę prawo udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom. Wnioskodawca rozwija program poprzez tworzenie nowych modułów programu, jego części tzw. funkcjonalności. Wnioskodawca jest autorem i właścicielem tworzonych modułów. Moduł tworzony przez Wnioskodawcę jest samodzielnie tworzoną częścią tego oprogramowania, która jako taka stanowi utwór i podlega ochronie w myśl art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Taki moduł jest następnie przyłączany do istniejącego oprogramowania. Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. - dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Ulepszenie/rozwinięcie oprogramowania następuje na podstawie umowy o świadczenie usług. Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie poprzez tworzenie nowych modułów, funkcjonalności od podstaw samodzielnie, które to moduły są następnie dodawane do istniejącego oprogramowania należącego do Spółki. Rozwijanie oprogramowania w ten sposób odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług. Wnioskodawca jest autorem i właścicielem modułów. Wnioskodawca następnie przenosi autorskie prawa majątkowe do tych modułów na Spółkę, a więc po ich połączeniu z oprogramowaniem Spółka jest właścicielem oprogramowania i ww. modułów ulepszonego oprogramowania. Spółka nie udziela licencji wyłącznej umożliwiającej rozwijanie przez Wnioskodawcę kodu, jednakże podkreślić trzeba, że Wnioskodawca samodzielnie tworzy moduły oprogramowania, kody i to On jest właścicielem tych kodów - tworzy osobny utwór, którego jest autorem i nie potrzebuje do takiego podejmowania czynności licencji wyłącznej. Następnie autorskie prawa majątkowe do takiej części oprogramowania są przenoszone na Spółkę. Ulepszenie i rozwinięcie programu komputerowego przez Wnioskodawcę odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej ze Spółką. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej W sytuacji, gdy Wnioskodawca ulepsza/rozwija oprogramowanie poprzez tworzenie nowych modułów/funkcjonalności Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem ww. oprogramowania, Wnioskodawca osiągał i osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP zawierającą comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz za wykonywanie przez Niego opisanych we wniosku czynności. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze wykonując czynności związane z prowadzoną przez Niego działalnością. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu, usługi. Opisane we wniosku koszty wiążą się w sposób bezpośredni z wytworzeniem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego IP. Rozwijanie i tworzenie oprogramowania odbywają się przy użyciu sprzętu komputerowego, za który Wnioskodawca płaci czynsz (laptop, monitor, klawiatura, myszka). Laptop służy Wnioskodawcy jako narzędzie pracy o zwiększonej mobilności. Jest używany do poszerzania wiedzy i umiejętności poprzez uczestnictwo w kursach online. Słuchawki z mikrofonem - służą do komunikacji przy telekonferencjach, na których ustalane są szczegóły nowych funkcjonalności, rozbudowy i ulepszeń oprogramowania. Drukarka jest niezbędna się do drukowania schematów, diagramów i dokumentacji związanych z rozwijaniem/tworzeniem oprogramowania. Ponoszone przez Wnioskodawcę koszty czynsz za wynajem sprzętu komputerowego, zakup oprogramowania lub dodatkowego sprzętu (laptop, drukarka, słuchawki), są kosztami niezbędnymi do prowadzenia przez Niego działalności, albowiem bez wymienionego sprzętu nie jest możliwe tworzenie, czy rozwijanie oprogramowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez Niego oprogramowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85).

W myśl tych przepisów:

• Badania naukowe są działalnością obejmującą:
  1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów, bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
  2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

• Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowanie produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do wytworzenia i rozwinięcia systemu faktoringowego o zautomatyzowanych procesach. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Niego wydatki na wynajem sprzętu komputerowego, zakup dodatkowego sprzętu, czy oprogramowania, stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a) wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Każdy z ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez Niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju. Bezpośredni związek z działalnością badawczo- rozwojową Wnioskodawcy, ma też wynajem sprzętu niezbędnego Mu do codziennej pracy. Bez dostępu do tego sprzętu Wnioskodawca nie miałby fizycznie możliwości wytwarzania oprogramowania, ani bieżącego komunikowania się ze zleceniodawcą, w celu wytwarzania oprogramowania, czyli przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy & Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

&− podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto, zgodnie z komentarzem do art. 30ca omawianej ustawy pt. Innovation Box & domknięcie łańcucha zachęt fiskalnych na działalność rozwojową (LEX 353669, autor: Żagun K.), wskazano, że Zastosowanie omawianej ulgi będzie możliwe wówczas, gdy podatnik będzie właścicielem, współwłaścicielem lub będzie posiadał wyłączną licencję do korzystania z powyżej wskazanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

• wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

• wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

• wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki oraz Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste zamknięcie łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, albo użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej (tzw. licencji wyłącznej) i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in.: patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 4 czerwca 2018 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie wykorzystywane przez linie lotnicze, w celu poprawienia jakości świadczonych przez nie usług. Od czerwca 2018 r. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Spółki akcyjnej (dalej: Spółka) na podstawie zawartej umowy. Na mocy przedmiotowej umowy Wnioskodawca wykonuje następujące usługi: prowadzi analizy na potrzeby projektów wdrożeniowych realizowanych w Spółce oraz tworzy dokumentację analityczną na potrzeby tych projektów, wdraża zlecone prace rozwojowe w ramach projektów informatycznych wykonywanych w Spółce, tworzy dokumentację związaną z realizowanymi w Spółce projektami informatycznymi, doradza przy wdrożeniach systemów informatycznych, doradza w zakresie przygotowywania ofert dla klientów Spółki, jak również w zakresie doboru sprzętu, ale też wykonuje zlecone zadania programistyczne i informatyczne realizowane w Spółce. W ramach ww. umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego programu komputerowego, zatem osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych objęte jest wynagrodzeniem określonym w umowie za wykonywanie usług na rzecz Spółki. Wnioskodawca uzyskuje więc dochód z przenoszenia autorskich praw majątkowych na rzecz Spółki. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Kiedy Wnioskodawca korzysta z kodu, który nie został przez Niego wytworzony, wówczas rozwija ten kod. Oprogramowanie jest jednak wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej i jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności oprogramowania. Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i rozwija oprogramowanie dla zleceniodawcy bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Na podstawie umowy zawartej ze zleceniodawcą Wnioskodawca udziela zleceniodawcy zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosi na zleceniodawcę prawo udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom. Wnioskodawca rozwija program poprzez tworzenie nowych modułów programu, jego części tzw. funkcjonalności. Wnioskodawca jest autorem i właścicielem tworzonych modułów. Moduł tworzony przez Wnioskodawcę jest samodzielnie tworzoną częścią tego oprogramowania, która jako taka stanowi utwór i podlega ochronie w myśl art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Taki moduł jest następnie przyłączany do istniejącego oprogramowania. Ulepszenie/rozwinięcie oprogramowania następuje na podstawie umowy o świadczenie usług. Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie poprzez tworzenie nowych modułów, funkcjonalności od podstaw samodzielnie, które to moduły są następnie dodawane do istniejącego oprogramowania należącego do Spółki. Rozwijanie oprogramowania w ten sposób odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług. Wnioskodawca jest autorem i właścicielem modułów. Wnioskodawca następnie przenosi autorskie prawa majątkowe do tych modułów na Spółkę, a więc po ich połączeniu z oprogramowaniem Spółka jest właścicielem oprogramowania i ww. modułów ulepszonego oprogramowania. Spółka nie udziela licencji wyłącznej umożliwiającej rozwijanie przez Wnioskodawcę kodu, jednakże podkreślić trzeba, że Wnioskodawca samodzielnie tworzy moduły oprogramowania, kody i to On jest właścicielem tych kodów - tworzy osobny utwór, którego jest autorem i nie potrzebuje do takiego podejmowania czynności licencji wyłącznej. Następnie autorskie prawa majątkowe do takiej części oprogramowania są przenoszone na Spółkę. Ulepszenie i rozwinięcie programu komputerowego przez Wnioskodawcę odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej ze Spółką. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej W sytuacji, gdy Wnioskodawca ulepsza/rozwija oprogramowanie poprzez tworzenie nowych modułów/funkcjonalności Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem ww. oprogramowania, Wnioskodawca osiągał i osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP zawierającą comiesięczne zestawienie dokumentów które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz za wykonywanie przez Niego opisanych we wniosku czynności. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze wykonując czynności związane z prowadzoną przez Niego działalnością. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu, usługi. W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółki, ponosi On wydatki takie jak: czynsz za wynajem sprzętu komputerowego, zakup dodatkowego oprogramowania, czy sprzętu takiego jak laptop, drukarka, słuchawki. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku, do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania.

Wskazać należy, że oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszeniem jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z tytułu wytworzonego i rozwijanego autorskiego oprogramowania, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zostało wytworzone/rozwinięte w ramach prowadzonej działalności badawczo rozwojowej, będą stanowiły dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może do dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zastosować 5% stawkę podatkową.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków takich jak: czynsz za wynajem sprzętu komputerowego, zakup dodatkowego oprogramowania, czy sprzętu takiego jak laptop, drukarka, słuchawki, za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał związek pomiędzy:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z powyższym, Wnioskodawca winien również ustalać odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Reasumując, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu wytworzonego i rozwijanego autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone i rozwinięte w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę.

Natomiast, wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym wydatki, tj. czynsz za wynajem sprzętu komputerowego, koszty na zakup dodatkowego oprogramowania, czy sprzętu takiego jak laptop, drukarka, słuchawki ponoszone przez Wnioskodawcę będą stanowić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w proporcji do przychodów przypadających ze zbycia wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia tego prawa do ogólnej kwoty przychodów z działalności gospodarczej uzyskanych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja, przepisów (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej