Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest:

–nieprawidłowe w części dotyczącej zaliczenia kosztu najmu biura do wskaźnika nexus,

–prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z dnia 23 listopada, 9, 7 i 13 grudnia 2022 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od sierpnia 2022 r. jednoosobową działalność gospodarczą w obszarze tworzenia oprogramowania oraz świadczenia usług programistycznych. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej „ustawa o PIT”). Opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej następuje według zasad ogólnych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje czynności w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego - sztucznej inteligencji, tj. algorytmów statystycznych i uczących się (dalej „Oprogramowanie”) służących m.in. do (...). Wnioskodawca posiada wiedzę oraz wykształcenie w zakresie technologii informatycznych ze specjalizacją w sztucznej inteligencji, a także doświadczenie w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem Oprogramowania na rzecz swoich kontrahentów w Polsce.

Tworzenie Oprogramowania przez Wnioskodawcę opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach opracowywanych w odpowiedzi na zgłaszane zapotrzebowanie kontrahenta i obejmuje projektowanie, implementowanie oraz testowanie Oprogramowania, a także udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, samodzielnie tworzy a także ulepsza oprogramowanie lub jego komponenty w sposób kompleksowy, tj. cały kod występujący w danym Oprogramowaniu jest jego autorstwa. W przypadku rozwoju już wcześniej stworzonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania, prace zawsze polegają na stworzeniu całkowicie nowych, ulepszonych i innowacyjnych rozwiązań, mających na celu zastąpienie poprzedniej wersji Oprogramowania. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie nie jest efektem powtarzalnych, rutynowych prac, które wymagają dla osiągnięcia rezultatu jedynie podstawowych umiejętności programistycznych, i których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć. Czynności podejmowane w ramach tworzenia lub rozwijania Oprogramowania zawsze mają charakter twórczy, a także wymagający opracowania niekonwencjonalnych rozwiązań. Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie zawsze odznacza się oryginalnym i autorskim charakterem. W związku z powyższym tworzone Oprogramowanie, jako utwór, każdorazowo korzysta z ochrony prawnej przewidzianej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Wnioskodawcy jako twórcy zawsze przysługują osobiste i majątkowe prawa do tworzonego Oprogramowania. Natomiast w ramach zawartych umów, Wnioskodawca za wynagrodzeniem przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania na kontrahenta. Przeniesienie praw na kontrahenta odbywa się poprzez wgranie przez Wnioskodawcę stworzonego lub zmodyfikowanego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego do repozytorium wskazanego przez kontrahenta. Przejście autorskich praw majątkowych Wnioskodawcy na kontrahenta następuje bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, na wszystkich znanych polach eksploatacji, w szczególności obejmuje prawo do: zwielokrotniania całości lub części utworu jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, wprowadzania utworu do każdego rodzaju pamięci urządzeń, na których będzie wykorzystywany utwór, w tym pamięci wewnętrznej oraz zewnętrznej, na nośnikach informacji, w chmurze, na serwerach, wprowadzania do sieci Internet, intranet, extranet, sieci lokalnej, czy też do każdej innej sieci, instalowania oraz uruchamiania na urządzeniach takich jak komputery, urządzenia mobilne, serwery, infrastruktura chmurowa, oraz udostępniania możliwości korzystania z utworu online oraz udostępniania w ten sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym; multiplikowania utworu, wykonywania jego odmian i dowolnych instancji, jego dowolnej rozbudowy, ograniczenia, tłumaczenia, konwersji; tłumaczenia, aktualizowania, przystosowywania oraz dokonywania innych zmian w utworze oraz zwielokrotniania wyników tych czynności jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; rozpowszechniania, sprzedaży, udostępniania odpłatnie i nieodpłatnie na rzecz podmiotów trzecich utworu, jego części lub jego kopii.

Zgodnie z zawartą umową, otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie, zależne od ilości czasu, jaki Wnioskodawca poświęcił na tworzenie lub rozwijanie Oprogramowania, obejmuje wynagrodzenie za:

1)przeniesienie autorskich praw majątkowych Wnioskodawcy na rzecz kontrahenta,

2)zezwolenie na korzystanie i rozporządzanie opracowaniami utworu bez ograniczeń na wszystkich znanych polach eksploatacji,

3)niewykonywanie autorskich praw osobistych do utworu.

Realizowane przez Wnioskodawcę prace w zakresie rozwoju Oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe komponenty Oprogramowania, które mają sprostać wymogom rynku, kontrahentów oraz postępowi technologicznemu. Prowadzone prace rozwojowe nad Oprogramowaniem nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do Oprogramowania. Prace realizowane przez Wnioskodawcę nie są również projektami powtarzalnymi - każda nowa funkcjonalność, nowy projekt lub oprogramowanie wymaga indywidualnego podejścia, w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. W wyniku prac prowadzonych nad Oprogramowaniem powstaje nowy kod źródłowy stanowiący Oprogramowanie.

W związku ze stałym tworzeniem Oprogramowania poprzez opracowywanie i wdrażanie nowych elementów, Wnioskodawca pracuje nad jego wytwarzaniem w usystematyzowany sposób, podzielony na etapy takie jak:

1)zapoznanie się z wymaganiami kontrahenta, zbieranie danych oraz ich eksploracyjna analiza, planowanie prac;

2)praca nad przygotowaniem Oprogramowania;

3)implementacja jednego lub więcej algorytmów lub modeli oraz wybór ostatecznej ramowej architektury rozwiązania;

4)optymalizacja, w tym zmiany oraz poprawki związane z wytworzeniem Oprogramowania;

5)test jakości, sprawności, funkcjonalności i awaryjności Oprogramowania;

6)przyjęcie przez kontrahenta danego elementu wytworzonego Oprogramowania (wraz z przeniesieniem majątkowych praw autorskich do Oprogramowania na kontrahenta).

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy spełnia cechy działalności badawczo- rozwojowej:

1)nowatorskość i twórczość - Wnioskodawca tworzy oprogramowanie lub jego komponenty od podstaw, w zależności od potrzeb kontrahenta. Wnioskodawca odpowiedzialny jest za dostarczenie konkretnego rozwiązania, wobec czego zobowiązany jest do samodzielnego opracowania i znalezienia odpowiedniego sposobu,

2)metodyczność - Wnioskodawca prowadzi działalność systematycznie oraz uporządkowanie w sposób opisany powyżej.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonane czynności ponosi Wnioskodawca. Wnioskodawca wykonuje czynności w miejscu i czasie wybranym przez siebie, zapewniającym należyte wykonanie usługi. Jako wykonujący te czynności Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. W ramach działalności gospodarczej opracowuje całkowicie nowe lub ulepszone Oprogramowanie niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi lub planuje ponosić następujące wydatki związane bezpośrednio z wytwarzaniem Oprogramowania, a tym samym powstawaniem nowych praw własności intelektualnej:

–transport, w tym koszty napraw i eksploatacji roweru, skutera i samochodu;

–najem biura;

–serwery, domeny i usługi internetowe;

–oprogramowanie biurowe i specjalistyczne;

–wyjazdy służbowe;

–usługi telekomunikacyjne i telefon komórkowy (abonament telefoniczny i Internet);

–koszty zakupu bibliotek programistycznych;

–prowadzenie księgowości;

–sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne;

–urządzenia i materiały biurowe (materiały, sprzęty biurowe i eksploatacyjne);

–książki branżowe i szkolenia (materiały doskonalenia zawodowego).

W przypadku nieponoszenia wskazanych powyżej kosztów Wnioskodawca nie mógłby realizować prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty związane z nabyciem, eksploatacją lub naprawą roweru, skutera oraz samochodu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport na spotkania z kontrahentem celem poznania jego wymagań oraz oczekiwań związanych z tworzonym Oprogramowaniem. Osobiste zapoznanie się z indywidualnymi potrzebami klienta wpływa zaś pozytywnie na efektywność oraz jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług programistycznych. Korzystanie przez Wnioskodawcę ze wskazanych środków transportu, jak i usług telekomunikacyjnych oraz telefonu komórkowego jest niezbędne dla sprawnego tworzenia Oprogramowania. Wydatki na usługi księgowe pozwalają na wyszczególnienie oraz prowadzenie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej w ramach ulgi IP BOX. Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego Oprogramowania. Bez zakupu odpowiedniego sprzętu komputerowego, urządzeń peryferyjnych oraz programów komputerowych, a także ponoszenia wydatków na ich eksploatacje, wytwarzanie Oprogramowania nie byłoby możliwe. Sprzęt komputerowy oraz programy komputerowe stanowią podstawowe narzędzie pracy Wnioskodawcy.

Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez Wnioskodawcę informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawca nieustannie pogłębia swój zasób wiedzy, poprzez szkolenia oraz materiały edukacyjne. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych publikacji i szkoleń. Wydatki związane z najmem biura, a także zakupem materiałów i sprzętów biurowych oraz eksploatacyjnych są Wnioskodawcy niezbędne dla tworzenia Oprogramowania. Aby móc wykonywać swoje obowiązki, Wnioskodawca musi posiadać, rozwijać oraz utrzymywać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję dla celów IP BOX od dnia rozpoczęcia działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, tj. od dnia 2 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji na bieżąco wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca ewidencję prowadzi w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także kosztów przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki, do działań, które traktuje jako prace rozwojowe w następujący sposób. Najpierw określa, czy dany wydatek stanowi koszt bezpośrednio czy pośrednio związany z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W tym celu wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencje i ujmuje w niej koszty związane z IP BOX. Przychód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wnioskodawca obniża zarówno o koszty bezpośrednie i pośrednie. Do wskaźnika nexus wnioskodawca zalicza jedynie koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, tym samym nie wszystkie wydatki jakie przypisane są do kosztów uzyskania przychodu z konkretnego Oprogramowania są uwzględnione w wskaźniku nexus. Wydatki nieuwzględniane we wskaźniku nexus wnioskodawca ujmuje w kosztach pośrednich. W takim przypadku w zależności od stopnia, w jakim przychód ze sprzedaży kwalifikowanego IP pozostaje w przychodzie ogółem, w takiej wysokości dany wydatek-koszt pośredni (którego przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) będzie stanowił koszt podlegający odliczeniu od przychodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie prowadzi ani nie prowadził badań naukowych w myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W ramach prowadzonej działalności wnioskodawca samodzielnie prowadzi prace rozwojowe. Wnioskodawca od sierpnia 2022 r. zajmuje się projektowaniem, implementacją oraz rozwojem modelu uczenia maszynowego (tj. sztucznej inteligencji) dla jednego z kontrahentów, mającego na celu (...). Oprogramowanie bazuje na najnowszych osiągnięciach w dziedzinie sztucznej inteligencji oraz w głównej mierze własnej inwencji twórczej wnioskodawcy i jego autorskich pomysłach. W ostatnim czasie wnioskodawca m.in. zaprojektował i wytworzył algorytm (...). Celem algorytmów sztucznej inteligencji jest (...).

Architektura oprogramowania stanowi nowość w dziedzinie systemów (...) i jest rozwiązaniem innowacyjnym na rynku. Celem stworzenia jednego ze wspomnianych algorytmów wnioskodawca m.in. podjął się takich czynności, jak:

a)zebranie temporalnych danych historycznych z wewnętrznego źródła oraz podzielenie ich na zbiór treningowy, walidacyjny oraz testowy w sposób nieingerujący w ciągłość danych czasowych,

b)wstępne przetworzenie oraz obróbka danych ze wskazaniem na wyszczególnienie punktów zmiany trendu,

c)ekstrakcja oraz inżynieria cech (w tym danych statystycznych) pomocnych w procesie uczenia modelu wykrywania punktów zmiany trendu,

d)zaprojektowanie modelu, przystosowanego do danych temporalnych, który będzie w stanie dokonywać (...),

e)przeprowadzenie badań eksperymentalnych na szeregu zmiennych (w tym hiperparametrach modeli), aby zmaksymalizować miary jakości, a także wynik symulacji dziedzinowej,

f)analiza i dokumentacja wyników poprzednich etapów w celu re-iteracji procesu i jego ulepszenia.

Czynności te były dopracowywane w sposób inkrementalny, w zależności od wyników wykonywanych na każdym etapie badań eksperymentalnych, i to przede wszystkim ten aspekt przeważa o unikalności i innowacyjności procesu. Każdy etap przeprowadzany był w sposób biorący pod uwagę specyfikę dziedziny oraz konkretnego problemu. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie nie jest efektem powtarzalnych, rutynowych prac, które wymagają dla osiągnięcia rezultatu jedynie podstawowych umiejętności programistycznych, i których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć. Zarówno powstałe już algorytmy jak i te, nad którymi wnioskodawca wciąż pracuje nie były i nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do nich, bowiem wnioskodawca wytworzył je lub wytwarza samodzielnie od podstaw, mierząc się przy tym z wyzwaniami stawianymi mu przez kontrahenta, który oczekuje nowoczesnych i niespotykanych nigdzie indziej rozwiązań programistycznych.

Podejmowane przez Wnioskodawcę czynności podejmowane w ramach tworzenia lub rozwijania i modyfikacji oprogramowania zawsze mają charakter twórczy, a także wymagający opracowania niekonwencjonalnych rozwiązań. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie zawsze odznacza się oryginalnym i autorskim charakterem. W związku z powyższym tworzone oprogramowanie, jako utwór, każdorazowo korzysta z ochrony prawnej przewidzianej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy jako twórcy zawsze przysługują autorskie prawa osobiste do tworzonego oprogramowania, natomiast autorskie prawa majątkowe przysługują wnioskodawcy do momentu przeniesienia ich na kontrahenta.

Wnioskodawca stosuje miesięczne okresy rozliczeniowe.

Zgodnie z zawartą umową, wysokość otrzymywanego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia jest zależna od czasu, jaki Wnioskodawca poświęcił na tworzenie lub rozwijanie oprogramowania. Wynagrodzenie to obejmuje wynagrodzenie za: przeniesienie autorskich praw majątkowych Wnioskodawcy do oprogramowania na rzecz kontrahenta, zezwolenie na korzystanie i rozporządzanie opracowaniami utworu bez ograniczeń na wszystkich znanych polach eksploatacji oraz niewykonywanie autorskich praw osobistych do utworu.

Przeniesienie praw na kontrahenta odbywa się każdorazowo poprzez wgranie przez wnioskodawcę stworzonego lub ulepszonego przez wnioskodawcę kodu źródłowego do repozytorium wskazanego przez kontrahenta i następuje bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, na wszystkich znanych polach eksploatacji, w szczególności obejmuje prawo do: zwielokrotniania całości lub części utworu jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, wprowadzania utworu do każdego rodzaju pamięci urządzeń, na których będzie wykorzystywany utwór, w tym pamięci wewnętrznej oraz zewnętrznej, na nośnikach informacji, w chmurze, na serwerach, wprowadzania do sieci Internet, intranet, extranet, sieci lokalnej, czy też do każdej innej sieci, instalowania oraz uruchamiania na urządzeniach takich jak komputery, urządzenia mobilne, serwery, infrastruktura chmurowa, oraz udostępniania możliwości korzystania z utworu online oraz udostępniania w ten sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym; multiplikowania utworu, wykonywania jego odmian i dowolnych instancji, jego dowolnej rozbudowy, ograniczenia, tłumaczenia, konwersji; tłumaczenia, aktualizowania, przystosowywania oraz dokonywania innych zmian w utworze oraz zwielokrotniania wyników tych czynności jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; rozpowszechniania, sprzedaży, udostępniania odpłatnie i nieodpłatnie na rzecz podmiotów trzecich utworu, jego części lub jego kopii.

Na gruncie wspomnianej umowy, która została zawarta w formie pisemnej (zgodnie z art. 53 ustawy Prawo autorskie), obejmującej pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione i znane w chwili jej zawarcia, i dotyczącej powstałych na jej gruncie i na warunkach w niej określonych utworów (art. 41 ust. 2, 3, 4 ww. ustawy), transfer autorskich praw majątkowych do oprogramowania jest automatyczny i nie wymaga od Wnioskodawcy i kontrahenta dokonywania żadnych innych oświadczeń lub czynności poza tymi opisanymi powyżej.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz kontrahenta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac, gdyż nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych. Wnioskodawca natomiast prowadzi ewidencję czasu pracy, na podstawie której jest w stanie wskazać ile czasu zajęło mu stworzenie lub ulepszenie danego oprogramowania.

Wskazane koszty są bezpośrednio związane z wytworzeniem oprogramowania, gdyż stanowią one koszty działalności wnioskodawcy w zakresie jego tworzenia. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów wnioskodawca nie mógłby realizować prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga zarówno sprzętu oraz ponoszenia dodatkowych wskazanych we wniosku kosztów. Koszty związane z nabyciem, eksploatacją lub naprawą roweru, skutera oraz samochodu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport w szczególności na spotkania z kontrahentem celem konsultacji tworzonego oprogramowania. Środek transportu a także telefon komórkowy pozwala na konsultację z klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, przez co wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych. Księgowość: pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego oprogramowania. Sprzęt komputerowy, urządzenia peryferyjne, oprogramowanie: bez zakupu odpowiedniego sprzętu komputerowego, urządzeń peryferyjnych oraz oprogramowania wytwarzanie oprogramowania nie byłoby możliwe, sprzęt komputerowy i wskazane powyżej koszty stanowią podstawowe narzędzie pracy wnioskodawcy. Książki branżowe i szkolenia: oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu ustawicznie pogłębia on swój zasób wiedzy, poprzez szkolenia oraz materiały edukacyjne. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych publikacji i szkoleń. Materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne: Wnioskodawca kupuje te artykuły, ponieważ są mu niezbędne w prowadzonej działalności. Aby móc wykonywać swoje obowiązki, Wnioskodawca musi posiadać i rozwijać oraz utrzymywać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe.

Wniosek dotyczy dochodów osiąganych przez Wnioskodawcę od sierpnia 2022 r. jak i w kolejnych miesiącach i latach, zakładając kontynuowanie tworzenia, rozwijania lub ulepszania oprogramowania w sposób przedstawiony we wniosku.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej samodzielnie prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, w odniesieniu do wymienionych we wniosku kategorii wydatków:

a)transport - Wnioskodawca od sierpnia 2022 r. poniósł wydatki związane z zakupem paliwa, opon oraz przeglądu samochodu. Nie poniósł natomiast wydatków związanych z użytkowaniem roweru lub skutera, lecz planuje je ponieść w przyszłości w związku z potencjalnymi spotkaniami z kontrahentem celem omówienia oczekiwanych funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Za koszy transportu Wnioskodawca rozumie koszty paliwa oraz ewentualnych napraw i eksploatacji wskazanych środków transportu, w tym koszty serwisu, części zamiennych, ubezpieczenia, przeglądów;

b)najem biura - Wnioskodawca w przyszłości planuje ponosić koszty najmu biura, rozumianego jako czynsz najmu i opłaty za media. W założeniu wnioskodawcy lokal miałby mu służyć jako miejsce do prowadzenia prac rozwojowych;

c)serwery, domeny i usługi internetowe - pod tą kategorią Wnioskodawca rozumie koszty związane z zakupem przestrzeni dyskowej, serwerów, mocy obliczeniowej. Wnioskodawca może ponosić wskazane wydatki w przyszłości;

d)oprogramowanie biurowe i specjalistyczne - pod tą kategorią Wnioskodawca rozumie możliwe wydatki związane z zakupem oprogramowania systemowego (systemu operacyjnego) oraz oprogramowania specjalistycznego umożlwiającego tworzenie, modyfikacje oraz testowanie oprogramowania. Wnioskodawca nie poniósł jeszcze wydatków z omawianej kategorii;

e)wyjazdy służbowe - Wnioskodawca nie odbył jeszcze wyjazdu służbowego natomiast istnieje możliwość, iż będą one miały miejsce w przyszłości. Za wydatki związane z wyjazdami służbowymi wnioskodawca rozumie koszty zakwaterowania oraz wyżywienia;

f)usługi telekomunikacyjne i telefon komórkowy - wnioskodawca dla celów prowadzonych prac rozwojowych nabył telefon komórkowy, który umożliwia mu komunikację mailową z kontrahentem w przypadku braku dostępu do komputera. Za koszty usług telekomunikacyjnych wnioskodawca rozumie również opłaty za Internet oraz abonament telefoniczny.

g)koszty zakupu bibliotek programistycznych - wydatki związane z zakupem bibliotek programistycznych, rozumianych jako narzędzia do pracy ze zbiorami danych i uczeniem maszynowym (sztuczną inteligencją). Wnioskodawca nie poniósł jeszcze omawianych wydatków.

h)prowadzenie księgowości - Wnioskodawca co miesiąc ponosi koszty prowadzenia księgowości oraz bieżącej i odrębnej ewidencji ipbox, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także kosztów przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

i)sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne - Wnioskodawca poniósł koszty zakupu słuchawek oraz przełączników do klawiatury. Pod kosztami sprzętu komputerowego i urządzeń peryferyjnych Wnioskodawca rozumie koszty zakupu np. laptopa, myszki, klawiatury, smartwatcha, monitora, słuchawek, mikrofonu, kamery internetowej, pamięci zewnętrznej;

j)urządzenia i materiały biurowe - Wnioskodawca poniósł koszty zakupu drukarki oraz tonerów do niej. Za koszty urządzeń i materiałów biurowych Wnioskodawca rozumie również koszty zakupu papieru do drukarki, długopisów, notatników, kartek samoprzylepnych, organizerów na biurko, segregatorów, koszulek i wkładów do segregatora, a także wszelkich innych podobnych materiałów biurowych, jakie służą lub mogą służyć przy codziennej pracy;

k)książki branżowe i szkolenia - Wnioskodawca planuje ponosić wydatki związane z zakupem książek specjalistycznych, stanowiących źródło informacji o językach oprogramowania, narzędziach wykorzystywanych przy tworzeniu oprogramowania, technikach oprogramowania, technologiach informatycznych lub projektowaniu architektury systemów informatycznych oraz udziałem w szkoleniach branżowych, służących podniesieniu kwalifikacji lub poszerzeniu wiedzy z zakresu rozwiązań programistycznych.

Pana pytania:

1)Czy prawa autorskie do Oprogramowania tworzonego samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przedstawione we wniosku, są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2)Czy odpłatne przeniesienie przez Wnioskodawcę prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT?

3)Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w przedstawionym we wniosku opisie, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4)Czy możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, prawo autorskie do Oprogramowania (programów komputerowych) tworzonych samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Artykuł 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule stanowi autorskie prawo do programu komputerowego (ust. 2 pkt 8 wskazanego przepisu). Przepis ten wymaga również, aby można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, aby spełnione zostały dwa kryteria:

–prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,

–przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Oprogramowanie wytwarzane jest w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji tworzone oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, modyfikacja lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby prawo autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1)z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP,

2)ze sprzedaży kwalifikowanego IP,

3)z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest stworzenie oprogramowania o określonych parametrach i przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem wskazuje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich. Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie - zgodnie z którą Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową. Wynagrodzenie jest płatne na podstawie wystawionej faktury. Treść wiążącej Wnioskodawcę z Kontrahentem Umowy stanowi, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie Wnioskodawca wytworzy w ramach zleconej usługi należą w całości do Kontrahenta za co nie przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia poza tym wskazanym w umowie kalkulowanym według stawki godzinowej. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego i należy je zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustawodawca wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: ((a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

–prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a),

–nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 (lit. b),

–nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 (lit. c),

–nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (lit. d).

Przepisy ustawy o PIT nie zawierają jakiegokolwiek katalogu kosztów kwalifikowanych. Natomiast zawierają odniesienie, że do kosztów kwalifikowanych nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP (art. 24d ust. 5 ustawy o PIT). Za koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej są w szczególności: odsetki, opłaty finansowe oraz koszty związane z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową, obejmujące należność za sprzedaż autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. W związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca ponosi, planuje ponieść lub może ponieść wydatki na: koszty sprzętu komputerowego, oprogramowania, telefonu komórkowego, literaturę fachową i szkolenia, koszty transportu, koszty najmu biura, zakup urządzeń i materiałów biurowych, usługi księgowe, które są również kosztami w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Tworzenie Oprogramowania wymaga zarówno ponoszenia kosztów podzespołów komputerowych oraz innych kosztów umożliwiających realizację prac nad tworzeniem programu komputerowego. Zatem wskazane wydatki jako bezpośrednio powiązane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością rozumianą jako samodzielne tworzenie Oprogramowania, winny być uznane za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są lub mogą być przeznaczane na wytworzenie danego programu komputerowego należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 4.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, sprzedaż autorskich praw do programu komputerowego w ramach prowadzonej działalności pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży, gdyż:

1)zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

2)spełnia kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, tj.: - działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna), - obejmującą prace rozwojowe, - podejmowaną w sposób systematyczny, - w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

3)ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

–wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniającej kryteria działalności badawczo-rozwojowej kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

–uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

–określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie,

–prowadzenie odrębnej ewidencji związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP. W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby sprzedaż prawa autorskiego do programów komputerowych tworzonych samodzielnie w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej pozwalała na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży. Zdaniem Wnioskodawcy przyjęta przez niego wykładnia wskazanych na wstępie przepisów prawa pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej, w przypadku uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku:

–w części dotyczącejzaliczenia kosztu najmu biura do wskaźnika nexus – jest nieprawidłowe,

–w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 574):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy prawa autorskie do oprogramowania tworzonego samodzielnie przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że tworzone przez Pana oprogramowanie zawsze odznacza się oryginalnym i autorskim charakterem i każdorazowo korzysta z ochrony prawnej przewidzianej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jako twórcy zawsze przysługują Panu autorskie prawa osobiste do tworzonego oprogramowania. Jednocześnie prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której podejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadzona działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana, a polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym tworzone oraz rozwijane w ramach działalności gospodarczej programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem Pana działalności badawczo-rozwojowej – są kwalifikowanymi IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że – co do zasady – działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest również kwestia uznania odpłatnego przeniesienia prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanych usług programistycznych za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W powołanym art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

Uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że przenosi Pan za wynagrodzeniem całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania na kontrahenta. Przeniesienie praw na kontrahenta odbywa się poprzez wgranie stworzonego lub zmodyfikowanego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego do repozytorium wskazanego przez kontrahenta. Przejście autorskich praw majątkowych Wnioskodawcy na kontrahenta następuje bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, na wszystkich znanych polach eksploatacji. Zgodnie z zawartą w formie pisemnej umową, wysokość otrzymywanego wynagrodzenia jest zależna od czasu, jaki poświęcił Pan na tworzenie lub rozwijanie oprogramowania. Na gruncie wspomnianej umowy, transfer autorskich praw majątkowych do oprogramowania jest automatyczny i nie wymaga zarówno od Pana, jak i kontrahenta dokonywania żadnych innych oświadczeń lub czynności.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy stanu sprawy wskazać należy, że odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii, czy wydatki ponoszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, należy wskazać, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus, obliczanego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jako koszty podał Pan wydatki na:

–transport, w tym koszty napraw i eksploatacji roweru, skutera i samochodu;

–najem biura;

–serwery, domeny i usługi internetowe;

–oprogramowanie biurowe i specjalistyczne;

–wyjazdy służbowe;

–usługi telekomunikacyjne i telefon komórkowy (abonament telefoniczny i Internet);

–koszty zakupu bibliotek programistycznych;

–prowadzenie księgowości;

–sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne;

–urządzenia i materiały biurowe (materiały, sprzęty biurowe i eksploatacyjne);

–książki branżowe i szkolenia (materiały doskonalenia zawodowego).

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli poniósł Pan/poniesie rzeczywiście następujące wydatki:

–transport, w tym koszty napraw i eksploatacji roweru, skutera i samochodu;

–serwery, domeny i usługi internetowe;

–oprogramowanie biurowe i specjalistyczne;

–wyjazdy służbowe;

–usługi telekomunikacyjne i telefon komórkowy (abonament telefoniczny i Internet);

–koszty zakupu bibliotek programistycznych;

–prowadzenie księgowości;

–sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne;

–urządzenia i materiały biurowe (materiały, sprzęty biurowe i eksploatacyjne);

–książki branżowe i szkolenia (materiały doskonalenia zawodowego).

które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się z kolei do wydatków związanych z najmem biura wskazać należy, że wymienione wydatki nie są wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części. Bez poniesienia ww. wydatków wytworzenie kwalifikowanego IP również byłoby możliwe. Co więcej, wydatki związane z nieruchomościami nie mogą być zaliczane do kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, co wynika bezpośrednio z ust. 5 ww. przepisu, zgodnie z którym do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zatem Pana stanowisko Pana w zakresie pytania nr 3 jest:

–nieprawidłowe - w części dotyczącej zaliczenia kosztów wynajmu biura do wskaźnika nexus,

–prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest również kwestia zastosowania 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że od 2 sierpnia 2022 r. prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także kosztów przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W konsekwencji, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za rok 2022, a także za lata kolejne, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

Zastrzeżenia wymaga, że uzyskiwane przez Pana przychody niestanowiące dochodów z przeniesienia praw własności intelektualnej, nie podlegają ocenie przez tutejszy organ.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).