Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na zapłatę zryczałtowanego podatku dochodowego za uczestnika teleturnieju.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą, Spółka jest zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym. Spółka jest na dzień złożenia Wniosku polskim rezydentem podatkowym w podatku dochodowym od osób prawnych („CIT”), tj. posiada siedzibę działalności gospodarczej oraz miejsce zarządu w Polsce. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca jest niezależną spółką zajmującą się produkcją filmową i telewizyjną, działającą na rynku mediów od wielu lat. Specjalizuje się w kompleksowej realizacji projektów audiowizualnych dla największych nadawców telewizyjnych i platform streamingowych, zarówno krajowych, jak i zagranicznych.

Spółka realizuje produkcje telewizyjne, internetowe oraz transmisje na żywo. Zakres działalności obejmuje wszystkie etapy procesu produkcyjnego: od opracowania koncepcji i scenariusza, poprzez produkcję zdjęciową, montaż, oprawę graficzną, postprodukcję dźwięku i obrazu, aż po emisję programu.

Wnioskodawca posiada własne zaplecze techniczne, w tym sprzęt do realizacji nagrań, kamery, oświetlenie, drony, mikrofony oraz profesjonalny wóz transmisyjny.

Zespół spółki składa się z doświadczonych specjalistów - producentów, reżyserów, scenarzystów, operatorów kamer, montażystów, grafików oraz realizatorów dźwięku i obrazu. Dzięki temu możliwe jest szybkie skompletowanie odpowiedniej ekipy do konkretnej produkcji - zarówno małej, jak i wymagającej obsługi dużego planu zdjęciowego.

Wnioskodawca zajmuje się także organizacją castingu, wyszukiwaniem lokalizacji, organizacją produkcji w różnorodnych miejscach oraz realizacją formatów własnych i adaptacji licencjonowanych.

Spółka świadczy usługi produkcyjne zarówno na potrzeby zewnętrznych zleceniodawców (stacje TV, platformy VOD, agencje reklamowe), jak i na potrzeby własne.

Obecnie spółka przygotowuje nowy teleturniej, który będzie emitowany przez ogólnopolską stację telewizyjną. Spółka będzie producentem tego programu i będzie odpowiadać m.in. za organizację castingów oraz realizację projektu. W ramach planowanego teleturnieju przewidziane są różnorodne nagrody dla uczestników, obejmujące zarówno nagrody pieniężne, jak i rzeczowe - od sprzętu AGD, przez wycieczki krajowe i zagraniczne, aż po nagrody o znacznej wartości, takie jak samochody osobowe, dalej „Nagrody Główne” Beneficjentem nagród w teleturnieju będą wyłącznie osoby fizyczne.

Teleturniej, będzie spełniał przesłanki uznania go za grę organizowaną przez środki masowego przekazu, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT. W związku z tym nagrody rzeczowe oraz pieniężne o wartości do 2000 zł brutto korzystają ze zwolnienia z opodatkowania.

Natomiast zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, od nagród uzyskanych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych organizowanych i emitowanych przez środki masowego przekazu, których wartość przekracza 2 000 zł, należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wartości nagrody. Odpowiedzialność za prawidłowe ustalenie wysokości podatku, jego pobór oraz terminowe odprowadzenie do właściwego urzędu skarbowego spoczywa na płatniku, czyli w tym przypadku na Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 i art. 42 ust. 1 ww. ustawy, obowiązki płatnika spoczywają na podmiocie wypłacającym lub wydającym nagrodę.

Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przed wydaniem nagrody rzeczowej, zwycięzca (podatnik) zobowiązany jest do uiszczenia na rzecz płatnika należnego zryczałtowanego podatku dochodowego. W związku z tym nagroda pieniężna powinna zostać potrącona przez Wnioskodawcę - jako organizatora teleturnieju - i przeznaczona na pokrycie podatku z tytułu wygranej.

W związku powyższym, Spółka analizuje możliwość przyjęcia na siebie ciężaru zapłaty podatku w imieniu uczestników, zarówno w przypadku nagród pieniężnych, jak i rzeczowych. Motywacją tej decyzji jest ryzyko organizacyjne, komunikacyjne i wizerunkowe, związane z oczekiwaniem, że uczestnik - często osoba bez przygotowania prawno-finansowego - samodzielnie i terminowo opłaci podatek dochodowy przed otrzymaniem nagrody. Spółka chce uniknąć sytuacji, w której uczestnicy nie będą mogli odebrać nagród ze względu na brak środków na zapłatę podatku, co mogłoby skutkować ich rezygnacją lub roszczeniami.

Spółka planuje również, aby w przypadku Nagród Głównych niekorzystających ze zwolnienia z podatku, uczestnik otrzymał - oprócz nagrody głównej - również dodatkową nagrodę pieniężną w wysokości 11,11% wartości Nagrody Głównej, dalej „Dodatkowa Nagroda Pieniężna”. Dodatkowa Nagroda Pieniężna będzie przeznaczona na pokrycie zryczałtowanego podatku dochodowego, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT. Wypłata tej dodatkowej nagrody pieniężnej nastąpi wyłącznie w formie potrącenia - tj. Spółka jako płatnik zatrzyma ją i wpłaci do urzędu skarbowego tytułem należnego podatku dochodowego uczestnika.

W projekcie regulaminu programu Spółka chce umieścić jednoznaczny zapis, zgodnie z którym: „Jeżeli przepisy prawa powszechnie obowiązującego przewidują powstanie obowiązku podatkowego w związku z przyznaniem Nagrody Głównej o określonej wartości, do Nagrody Głównej zostanie dodana przez Organizatora Dodatkowa Nagroda Pieniężna w kwocie stanowiącej 11,11% wartości Nagrody. W takim przypadku, część nagrody, stanowiąca dodaną kwotę pieniężną, nie zostanie wypłacona Laureatowi, lecz zostanie pobrana przez Organizatora przed wydaniem Laureatowi Nagrody, jako 10% zryczałtowany podatek dochodowy od wartości Nagrody, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Spółka planuje również uzyskanie od uczestników jednoznacznej zgody na takie rozliczenie podatku poprzez podpisanie stosownego protokołu odbioru nagrody.

W ocenie spółki, takie rozwiązanie zapewni:

• płynność organizacyjną programu,
• uproszczenie procesu przekazywania nagród,
• bezpieczeństwo podatkowe uczestników,
• uniknięcie ewentualnych sporów wynikających z nieporozumień co do zasad opodatkowania.

Z tego względu spółka planuje odpowiednio zapisać powyższe zasady w regulaminie teleturnieju oraz w materiałach informacyjnych dla uczestników. Przygotowuje także odpowiednie dokumenty potwierdzające przyjęcie przez uczestników nagrody wraz ze zgodą na zastosowaną formę rozliczenia.

Pytania

1.Czy w przypadku organizacji teleturnieju, w ramach którego uczestnik otrzymuje Nagrodę Rzeczową oraz Dodatkową Nagrodę Pieniężną w wysokości 11,11% wartości Nagrody Rzeczowej (przeznaczoną na pokrycie zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT), Spółka jako płatnik będzie zobowiązana do pobrania i odprowadzenia 10% podatku dochodowego od łącznej wartości nagród (rzeczowej oraz pieniężnej), bez konieczności pobierania wpłaty pieniężnej od uczestnika - a także czy w takim przypadku będzie ciążył na Spółce obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-8AR?

2.Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca jako organizator teleturnieju przyznaje uczestnikowi Nagrodę Rzeczową oraz Dodatkową Nagrodę Pieniężną w wysokości 11,11% jej wartości - przy czym nagroda pieniężna nie jest wypłacana uczestnikowi, lecz zatrzymywana i przeznaczona na zapłatę zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT - wartość Nagrody Rzeczowej oraz Dodatkowej Nagrody Pieniężnej, wykorzystanej na zapłatę podatku, może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania nr 1 w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż:

2.Wartość zapłaconego zryczałtowanego podatku dochodowego (10% wartości nagrody rzeczowej i pieniężnej), sfinansowanego ze środków dodatkowej nagrody pieniężnej, może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatek ten pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z prowadzoną działalnością gospodarczą, służy promocji i budowaniu wizerunku Wnioskodawcy, a jego celem jest zwiększenie przychodów poprzez realizację projektu medialnego.

Ad 2

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, czyli:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania; w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła,
• nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT,
• został właściwie udokumentowany.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Opłacone podatki związane z działalnością gospodarczą wydają się bezsprzecznie spełniać pierwszy warunek zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Jednakże niektóre z nich zostały wymienione w art. 16 ustawy CIT, co dyskwalifikuje je z możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych.

Dodatkowa nagroda pieniężna przyznawana uczestnikom teleturnieju - odpowiadająca kwocie 11,11% wartości nagrody rzeczowej - stanowi element związany bezpośrednio z realizacją zobowiązania Wnioskodawcy jako organizatora programu wobec uczestników. Jej celem jest zapewnienie efektywnej realizacji postanowień regulaminu programu, zgodnie z którym Wnioskodawca pokrywa zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT.

Organizacja teleturnieju oraz przyznanie nagród rzeczowych i dodatkowej nagrody pieniężnej służy zwiększeniu oglądalności programu, budowaniu marki i pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy oraz zwiększeniu zainteresowania reklamodawców. Działania te mają zatem bezpośredni związek z generowaniem przychodów Wnioskodawcy. Poniesienie przez Wnioskodawcę ciężaru podatku poprzez wypłatę dodatkowej kwoty 11,11% służy realizacji tych samych celów - zapewnieniu uczestnikowi pełnej wartości nagrody, bez konieczności samodzielnego regulowania podatku.

Kwota 11,11% wypłacana uczestnikom stanowi świadczenie pieniężne, a nie wyłącznie podatek. Jest to element nagrody, którego celem jest pokrycie zobowiązania podatkowego wynikającego z art. 41 ust. 7 ustawy o PIT. Podlega ono - łącznie z wartością nagrody rzeczowej - opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W sytuacji, w której płatnik decyduje się ponieść ciężar podatku za podatnika i wypłaca dodatkowe świadczenie w celu pokrycia podatku, wypłacona kwota ubruttowienia stanowi odrębny, rzeczywisty koszt, związany z przychodem, a nie podatek sensu stricto.

Z powyższego wynika, że również w przypadku przyznania dodatkowej nagrody pieniężnej (mającej pokryć należny zryczałtowany podatek), mamy do czynienia z rzeczywistym kosztem ponoszonym przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, który nie został wymieniony w katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów „kar, odszkodowań, grzywien oraz innych sankcji o charakterze publicznoprawnym”, ale przepis ten nie dotyczy podatków, które nie są naliczane wobec podatnika w trybie sankcyjnym, lecz jako normalny element konstrukcji opodatkowania świadczenia rzeczowego (nagrody).

W związku z tym brak jest podstaw do uznania, że wypłata dodatkowej kwoty stanowiącej element nagrody, przeznaczonej na pokrycie należnego podatku, podlega wyłączeniu z kosztów.

W analizowanym przypadku wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na pokrycie zryczałtowanego podatku dochodowego uczestników teleturnieju spełnia wszystkie przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT dodatkowo wydatek ten jest ponoszony w sposób celowy, racjonalny oraz pozostaje w bezpośrednim i funkcjonalnym związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą w zakresie produkcji i realizacji programów telewizyjnych oraz działalności marketingowej i reklamowej.

Pokrycie podatku przez Wnioskodawcę służy przede wszystkim zapewnieniu sprawnej realizacji przedsięwzięcia medialnego, jakim jest organizacja i emisja programu. Działanie to eliminuje ryzyko zakłóceń organizacyjnych wynikających z sytuacji, w których uczestnicy, zobowiązani do samodzielnego uregulowania podatku od wygranej, nie posiadają wystarczających środków finansowych, co mogłoby uniemożliwić odbiór nagrody i tym samym zakłócić planowany przebieg programu. Tym samym, działanie to przyczynia się do zapewnienia płynności organizacyjnej i terminowej realizacji projektu.

Pokrycie przez Wnioskodawcę podatku dochodowego należnego od uczestników wpływa pozytywnie na postrzeganą atrakcyjność udziału w programie, co bezpośrednio przekłada się na większe zainteresowanie ze strony potencjalnych uczestników i widzów. Atrakcyjna formuła programu oraz jego przystępność (brak konieczności samodzielnego rozliczania podatku przez uczestnika) stanowi skuteczne narzędzie marketingowe wspierające budowanie zasięgu i popularności programu w grupie docelowej.

Zastosowanie takiego rozwiązania wspiera budowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy jako organizatora programu, który dba o interesy uczestników i eliminuje dla nich ryzyka związane z ponoszeniem dodatkowych, nieprzewidzianych kosztów podatkowych. Działanie to ma wymierny walor promocyjny oraz reputacyjny, co w długofalowej perspektywie wpływa korzystnie na pozycję rynkową Wnioskodawcy i jego postrzegalność jako wiarygodnego partnera w branży medialnej.

Kolejnym aspektem gospodarczym uzasadniającym omawiany wydatek jest ograniczenie ryzyk prawnych oraz wizerunkowych, które mogłyby wyniknąć z sytuacji, w których uczestnicy nie zostaliby uprzednio poinformowani o obowiązku samodzielnego poniesienia ciężaru podatku lub nie byliby w stanie go uiścić. Tego typu przypadki mogłyby skutkować negatywnymi reakcjami medialnymi, skargami uczestników, a nawet roszczeniami, co godziłoby w interesy Wnioskodawcy oraz w wartość jego marek.

Wydatek ten będzie również należycie udokumentowany, w szczególności poprzez: dokumenty związane z organizacją i realizacją programu, regulamin programu zawierający jednoznaczne postanowienia w zakresie przejęcia ciężaru podatkowego przez organizatora, protokoły odbioru nagród podpisane przez uczestników, właściwe deklaracje podatkowe (w tym PIT-8AR) oraz dokumenty księgowe potwierdzające wypłatę i rozliczenie świadczeń.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę gospodarczy cel poniesienia wydatku, jego należyte udokumentowanie, związek z prowadzoną działalnością i brak podstaw do wyłączenia na gruncie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, należy uznać, że wydatek polegający na pokryciu przez Wnioskodawcę podatku dochodowego należnego od uczestników programu spełnia przesłanki do uznania go za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy. 

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Koszty, przez które najogólniej rozumie się wyrażone w jednostkach pieniężnych celowe nakłady poniesione przez przedsiębiorstwo są kategorią ekonomiczną występującą na gruncie prawa bilansowego i prawa podatkowego.

Dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych ustawodawca kwestie dotyczące kosztów podatkowych uregulował w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), w której koszty sklasyfikował w zasadniczy sposób jako koszty uzyskania przychodów i jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Właściwe określenie kosztów uzyskania przychodów i określenie daty zaliczenia ich do rachunku podatkowego jest o tyle istotne, że rzutuje w danym momencie na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, której przedmiotem co do zasady jest - jak wynika z art. 7 ust. 1-2 cytowanej ustawy podatkowej - dochód oznaczający nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Kryteria pozwalające uznać określone wydatki za koszty uzyskania przychodów wskazuje art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem:

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów lub wydatków, których wysokość zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych została ustawowo ograniczona.

Treść przywołanego art. 15 ust. 1 wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

1)konieczność faktycznego poniesienia wydatku,

2)poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu, względnie zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodów.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, jak i kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami - pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawodawca w omawianym przepisie nie zdefiniował pojęcia „koszty bezpośrednio związane z przychodami” oraz „koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami”. Co prawda, ogólne znaczenie tych pojęć można ustalić posługując się ich językowym znaczeniem. I tak, przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu, kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie koszty niebędące kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem. W stosunku do tego rodzaju kosztów doszukiwanie się ich bezpośredniości w relacji z przychodami nie wchodzi w rachubę. Takie bowiem koszty, chociaż niewątpliwie związane z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami.

Jednakże należy mieć na względzie, że każda próba zdefiniowania tych pojęć „kosztowych” w danym przypadku musi opierać się na analizie uwzględniającej konkretne okoliczności sprawy. Innymi słowy taka analiza nie może być przeprowadzona in abstracto, lecz musi brać pod uwagę okoliczności każdego konkretnego przypadku. Ocena tej kwestii musi być dokonywana niezależnie, w każdym indywidualnym przypadku, nie ma bowiem jednej reguły kwalifikacji kosztów w różnych stanach faktycznych - uwzględnić przy tym trzeba warunki danej jednostki, jak również i to, że na charakter danego kosztu ma wpływ polityka w zakresie rachunkowości, będąca odzwierciedleniem rodzaju działalności wykonywanej przez podatnika.

Jednak nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki zmniejszać podstawę opodatkowania. Skoro bowiem ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z określonym celem, to musi być ten cel widoczny. Ponoszone koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać realność celu.

Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (cel, zasadność wydatku dla funkcjonowania podmiotu). Ze względu na szeroki zakres celu, powinno poddawać się szczegółowej analizie czynniki wpływające na ten cel w postaci racjonalności i efektywności;
• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, względnie zachowania albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ponadto obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku przyczynowo-skutkowego z osiąganymi przychodami (o związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Drugi z elementów zawartych w omawianym przepisie stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie może być ujęty w zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Do tego katalogu należą m.in. wydatki, które nie są zaliczane do kosztów podatkowych.

Przede wszystkim należy mieć na uwadze przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Wykładnia gramatyczna użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty uzyskania przychodów”, nie pozostawia więc żadnych wątpliwości co do tego, że podatnik ma prawo zaliczyć do wspomnianych wyżej kosztów wszelkie poniesione wydatki (z enumeratywnym wyłączeniem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 cyt. ustawy) jednakże tylko wtedy, gdy wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, zarazem zaś przekonywająco uzasadni, że ich poniesienie bądź to miało wpływ na wysokość osiąganych przychodów, bądź też mogło wpłynąć na tę wysokość lub że służy zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

A zatem organ podatkowy ma obowiązek uznać konkretny wydatek za koszt uzyskania przychodu, jeżeli podatnik faktycznie poniesie wydatek, wykaże związek wydatku z uzyskanym lub racjonalnie spodziewanym przychodem i przedstawi dowód umożliwiający obiektywną ocenę przez organy, że powyższe okoliczności miały miejsce.

Należy także zaakcentować, że działania w celu osiągnięcia przychodu nie można utożsamiać z celowością tego działania, albowiem ustawa o CIT do tego pojęcia się nie odwołuje. O tym co jest celowe, potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, a nie organ podatkowy. Przyjęcie odmiennego poglądu prowadziłoby bowiem do sytuacji, że organy podatkowe oceniając celowość wydatku w istocie brałyby na siebie ryzyko wynikające z prowadzenia działalności gospodarczej (tak również NSA w wyroku z dnia 13 maja 1998 r., sygn. akt SA/Sz 1354/97, LEX nr 35944).

Nie mniej jednak, mimo że podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kierując się kryteriami własnego rachunku ekonomicznego - to kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych winna opierać się na przepisach prawa podatkowego. I jakkolwiek strony mogą w ramach kodeksowej zasady swobody kształtowania umów swobodnie kształtować swoje prawa i obowiązki w zawieranych umowach, które nie mogą być przedmiotem ingerencji organów podatkowych, w sytuacji, gdy skutki tych umów odnoszą się do zobowiązań podatkowych podatników, organ ma nie tylko prawo, lecz obowiązek dokonać oceny tych skutków opierając się na przepisach prawa podatkowego.

W związku z powyższym, aby wydatek mógł być uznany za koszty uzyskania przychodów musi spełniać wyżej wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

A zatem nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym.

W rozpatrywanej sprawie Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy Spółka jako organizator konkursu będzie uprawniona do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wartości przyznanej uczestnikowi Nagrody Rzeczowej oraz Dodatkowej Nagrody Pieniężnej w wysokości 11,11% , wykorzystanej na zapłatę zryczałtowanego podatku dochodowego.

Aby ustosunkować się do zadanego przez Państwa pytania należy w pierwszej kolejności rozważyć, czy opisane przez Spółkę we wniosku wydatki spełniają kryteria uznania ich za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że są Państwo niezależną spółką zajmującą się produkcją filmową i telewizyjną, działającą na rynku mediów od wielu lat. Realizują Państwo produkcje telewizyjne, internetowe oraz transmisje na żywo. Obecnie Spółka przygotowuje nowy teleturniej, który będzie emitowany przez ogólnopolską stację telewizyjną. Spółka będzie producentem tego programu i będzie odpowiadać m.in. za organizację castingów oraz realizację projektu. W ramach planowanego teleturnieju przewidziane są różnorodne nagrody dla uczestników, obejmujące zarówno nagrody pieniężne, jak i rzeczowe - od sprzętu AGD, przez wycieczki krajowe i zagraniczne, aż po nagrody o znacznej wartości, takie jak samochody osobowe. Beneficjentem nagród w teleturnieju będą wyłącznie osoby fizyczne.

Nagrody rzeczowe oraz pieniężne o wartości do 2000 zł brutto korzystają ze zwolnienia z opodatkowania. Natomiast, od nagród uzyskanych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych organizowanych i emitowanych przez środki masowego przekazu, których wartość przekracza 2 000 zł, należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wartości nagrody. Odpowiedzialność za prawidłowe ustalenie wysokości podatku, jego pobór oraz terminowe odprowadzenie do właściwego urzędu skarbowego spoczywa na Państwu jako płatniku. Przed wydaniem nagrody rzeczowej, zwycięzca (podatnik) zobowiązany jest do uiszczenia na rzecz płatnika należnego zryczałtowanego podatku dochodowego. W związku z tym nagroda pieniężna powinna zostać potrącona przez Spółkę (jako organizatora teleturnieju) i przeznaczona na pokrycie podatku z tytułu wygranej.

Spółka analizuje możliwość przyjęcia na siebie ciężaru zapłaty podatku w imieniu uczestników, zarówno w przypadku nagród pieniężnych, jak i rzeczowych. Motywacją tej decyzji jest ryzyko organizacyjne, komunikacyjne i wizerunkowe, związane z oczekiwaniem, że uczestnik - często osoba bez przygotowania prawno-finansowego - samodzielnie i terminowo opłaci podatek dochodowy przed otrzymaniem nagrody. Spółka chce uniknąć sytuacji, w której uczestnicy nie będą mogli odebrać nagród ze względu na brak środków na zapłatę podatku, co mogłoby skutkować ich rezygnacją lub roszczeniami.

Spółka planuje również, aby w przypadku Nagród Głównych niekorzystających ze zwolnienia z podatku, uczestnik otrzymał (oprócz nagrody głównej) również dodatkową nagrodę pieniężną w wysokości 11,11% wartości Nagrody Głównej. Dodatkowa Nagroda Pieniężna będzie przeznaczona na pokrycie zryczałtowanego podatku dochodowego. Wypłata tej dodatkowej nagrody pieniężnej nastąpi wyłącznie w formie potrącenia - tj. Spółka jako płatnik zatrzyma ją i wpłaci do urzędu skarbowego tytułem należnego podatku dochodowego uczestnika.

W projekcie regulaminu programu Spółka chce umieścić jednoznaczny zapis, zgodnie z którym: „Jeżeli przepisy prawa powszechnie obowiązującego przewidują powstanie obowiązku podatkowego w związku z przyznaniem Nagrody Głównej o określonej wartości, do Nagrody Głównej zostanie dodana przez Organizatora Dodatkowa Nagroda Pieniężna w kwocie stanowiącej 11,11% wartości Nagrody. W takim przypadku, część nagrody, stanowiąca dodaną kwotę pieniężną, nie zostanie wypłacona Laureatowi, lecz zostanie pobrana przez Organizatora przed wydaniem Laureatowi Nagrody, jako 10% zryczałtowany podatek dochodowy od wartości Nagrody, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Spółka planuje również uzyskanie od uczestników jednoznacznej zgody na takie rozliczenie podatku poprzez podpisanie stosownego protokołu odbioru nagrody.

Powyższe zasady zamierzają Państwo odpowiednio zapisać w regulaminie teleturnieju oraz w materiałach informacyjnych dla uczestników. Przygotowuje także odpowiednie dokumenty potwierdzające przyjęcie przez uczestników nagrody wraz ze zgodą na zastosowaną formę rozliczenia.

Odnosząc powyższe do wyżej przedstawionych rozwiązań prawnych w ocenie tut. organu trudno przyznać, aby wydatki na zapłatę zryczałtowanego podatku dochodowego za uczestników teleturnieju nosiły przymiot kosztów związanych z przychodami Spółki bądź też kosztów służących zachowaniu czy zabezpieczeniu źródła przychodów. Zdaniem organu ponoszenie tego typu wydatków uszczupla źródło przychodów Spółki. Należy zwrócić uwagę, że bezspornym pozostaje fakt, że dzięki działaniom Spółki u uczestników teleturnieju dochodzi do przysporzenia majątku, gdyż inny podmiot ponosi za nich koszt finansowy w postaci zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego. Po stronie uczestników teleturnieju dochodzi więc do przysporzenia ich majątku, a po stronie Spółki natomiast zmniejszenie aktywów finansowych. Organ nie widzi ekonomicznego uzasadnienia do tego, aby Spółka finansowała za uczestników teleturnieju ich zobowiązania wobec budżetu i jednocześnie koszty tego finansowania przerzucała na własne skutki podatkowe.

Nie jest przekonywująca dla możliwości uznania przedmiotowych wydatków do kosztów podatkowych Państwa argumentacja, że pokrycie przez Spółkę podatku dochodowego należnego od uczestników wpływa pozytywnie na postrzeganą atrakcyjność udziału w programie, co bezpośrednio przekłada się na większe zainteresowanie ze strony potencjalnych uczestników i widzów. Atrakcyjna formuła programu oraz jego przystępność (brak konieczności samodzielnego rozliczania podatku przez uczestnika) stanowi skuteczne narzędzie marketingowe wspierające budowanie zasięgu i popularności programu w grupie docelowej. Zdaniem organu tego rodzaju argumentacja jest zabiegiem na pozór marketingowym, reklamowym.

Podsumowując, z treści wniosku nie wynika, aby w odniesieniu do wydatków na sfinansowanie zryczałtowanego podatku dochodowego za uczestników teleturnieju Spółka w sposób przekonywujący wyjaśniła wszystkie wątpliwości, jakie wyłaniają się na tle zakwalifikowania tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Należy jednocześnie wskazać, że nie można oczekiwać od organu podatkowego wydającego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną (który działając w ten sposób związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i stanowiskiem wnioskodawcy) doszukiwania się faktów, potwierdzających związek przyczynowy pomiędzy oznaczonymi wydatkami a uzyskanym przychodem, czy też związku z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów, jeżeli dostatecznych dowodów w tym zakresie nie dostarczył sam podatnik, zaś z ustaleń organu podatkowego wynikają wnioski przeciwne do ogólnie sformułowanych twierdzeń podatnika, w tym przypadku Spółki.

Uznanie za koszt uzyskania przychodu wydatków, o których mowa we wniosku a ponoszonych przez Spółkę za uczestników teleturnieju sprzeczne jest z analizowanymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ich brzmieniem, jak i wyraźnie i jasno sprecyzowanym celem prawodawcy. Nie ulega wątpliwości, że ratio legis przytaczanych przepisów podatkowych, zwłaszcza art. 15 ust. 1 ustawy o CIT nie obejmuje przenoszenia na Skarb Państwa konsekwencji, które z tego tytułu zarówno w sferze faktów gospodarczych, jak i skutków prawnych wynikają dla podatnika.

Ponosząc ryzyko ekonomiczne związane z podejmowanymi decyzjami w ramach działalności gospodarczej, Spółka nie może skutecznie oczekiwać, aby ciężar tych decyzji spoczywał na innym podmiocie, to jest niemającym żadnego związku z daną decyzją Skarbie Państwa. Przerzucanie na Budżet Państwa skutków finansowych własnych decyzji, gdy przeciwko temu świadczą przepisy podatkowe jest w ocenie tut. organu nieuprawnione.

Kolejnym aspektem, który świadczy o tym, że nie mogą Państwo zaliczyć wydatków na zapłatę zryczałtowanego podatku dochodowego za uczestników teleturnieju do kosztów uzyskania przychodów jest to, że opisane we wniosku działania noszą znamiona reprezentacji, której wyłączenie z kosztów podatkowych przewiduje art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Jak sami Państwo wskazali, pokrycie przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego należnego od uczestników teleturnieju wspiera budowanie pozytywnego wizerunku Spółki jako organizatora programu, który dba o interesy uczestników i eliminuje dla nich ryzyka związane z ponoszeniem dodatkowych, nieprzewidzianych kosztów podatkowych. Działanie to ma wymierny walor promocyjny oraz reputacyjny, co w długofalowej perspektywie wpływa korzystnie na pozycję rynkową Spółki i jego postrzegalność jako wiarygodnego partnera w branży medialnej. Aspektem gospodarczym uzasadniającym omawiany wydatek jest ograniczenie ryzyk prawnych oraz wizerunkowych, które mogłyby wyniknąć z sytuacji, w których uczestnicy nie zostaliby uprzednio poinformowani o obowiązku samodzielnego poniesienia ciężaru podatku lub nie byliby w stanie go uiścić. Tego typu przypadki mogłyby skutkować negatywnymi reakcjami medialnymi, skargami uczestników, a nawet roszczeniami, co godziłoby w interesy Spółki oraz w wartość jego marek.

Biorąc powyższe pod uwagę, po analizie całokształtu okoliczności przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że poniesione przez Państwa wydatki na zapłatę zryczałtowanego podatku dochodowego za uczestników teleturnieju, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki te nie mają związku przyczynowo-skutkowego z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz nie służą zachowaniu czy zabezpieczeniu źródła przychodów. Ponadto charakter tych wydatków jest związany z kreowaniem określonego wizerunku firmy na zewnątrz. Koszty te zostały poniesione na cele reprezentacyjne, tj. kreowanie pozytywnego wizerunku, prestiżu Spółki zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.