Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy tzw. ulgi IP Box. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 stycznia 2022 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem i w zakresie prowadzenia portalu internetowego. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o PIT.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca wytworzył a obecnie rozwija oprogramowanie komputerowe w postaci serwisu internetowego (dalej: „Serwis”). Począwszy od 1 stycznia 2020 r., Wnioskodawca na podstawie zawartej na czas nieokreślony umowy (dalej: „Umowa”) uzyskuje przychody z licencjonowania za wynagrodzeniem Serwisu (dalej: „Przedmiot Umowy” lub „Oprogramowanie”) na rzecz spółki kapitałowej (dalej: „Spółka”), w której jest jednocześnie jedynym udziałowcem.

Na podstawie zawartej Umowy, Spółka (dalej również: „Licencjobiorca”) nabyła prawo do korzystania z Przedmiotu Umowy, w szczególności do:

a)administrowania Serwisem,

b)dokonywania zmian w kodzie programistycznym,

c)dokonywania zmian w zakresie grafiki Serwisu,

d)zamieszczania w Serwisie materiałów reklamowych, między innymi banerów reklamowych lub linków odsyłających do stron internetowych.

Na podstawie zawartej Umowy, Licencjobiorca jest zobowiązany utrzymywać Przedmiot Umowy w stanie przydatnym do umówionego użytku przez cały czas obowiązywania Umowy, w szczególności do:

a)ponoszenia wszelkich opłat i kosztów związanych z utrzymaniem Serwisu internetowego,

b)wykorzystania Serwisu zgodnie z przepisami prawa,

c)ponoszenia wszelkich opłat i kosztów związanych z utrzymaniem Domeny i zapewnieniem hostingu.

Strony uzgodniły kwartalne wynagrodzenie licencyjne, do zapłaty którego zobowiązana jest Spółka na rzecz Wnioskodawcy. Celem precyzyjnego wyjaśnienia, wynagrodzenie to nie dotyczy sprzedaży (rozporządzenia prawem) licencji na autorskie prawo do programu komputerowego, lecz udzielenia licencji na użytkowanie Serwisu przez Licencjobiorcę - za wynagrodzeniem kwartalnym. Wnioskodawca na podstawie zawartej Umowy udzielił jedynie prawa do korzystania z Przedmiotu Umowy (Oprogramowania) i nie dokonał sprzedaży licencji na autorskie prawo do programu komputerowego.

Na podstawie Umowy, Licencjobiorca uzyskuje począwszy od 2020 r. pożytki w postaci opłat subskrypcyjnych. Wnioskodawca zaś w odniesieniu do części umów zawartych przed tą datą tj. w 2019 r., również w dalszym ciągu uzyskuje przychody subskrypcyjne. Opłaty subskrypcyjne to opłaty za usługę polegającą na udostępnianiu innym podmiotom (tj. użytkownikom) możliwości korzystania z Serwisu.

Przedmiotowe Oprogramowanie, stanowiące program komputerowy i podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „UPAP”) zostało wytworzone i było rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przede wszystkim w okresie do końca 2019 r. Po zawarciu Umowy (która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.), Wnioskodawca w dalszym ciągu ponosi koszty prac związanych z rozwojem Oprogramowania (zgodnie z Umową to Licencjobiorca jest uprawniony do dokonywania zmian w kodzie programistycznym), niemniej ich poziom jest dużo niższy w porównaniu do kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę przed 1 stycznia 2020.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania jest działalnością twórczą, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia, celem zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Wnioskodawcy jest działalnością obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.), tj. działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności polegającej na badaniach naukowych.

Wnioskodawca tworzy bezpośrednio kody źródłowe aplikacji, które bądź stanowią składowe komponentów, bądź są bezpośrednio całością komponentów Oprogramowania. Wnioskodawca tworzy kody samodzielnie, jak również w zespole wraz z innymi programistami (w zależności od wielkości oraz złożoności danego modułu), jak również modyfikuje (ulepsza) istniejący już kod źródłowy.

Praca polegająca na opracowywaniu konkretnych rozwiązań informatycznych ma niepowtarzalny charakter w tym znaczeniu, iż przedstawione założenia mogą być w praktyce wdrożone na kilkadziesiąt różnych sposobów, przy wykorzystaniu różnych technologii. Nawet w przypadku stosunkowo nieskomplikowanych modyfikacji istniejących już programów, modyfikacje te mogą być wykonane na dziesiątki różnych sposobów, spośród których wiele jest złych, a wiele w porównywalnym stopniu dobrych.

Również praca polegająca na opracowywaniu konkretnych kodów źródłowych w oparciu o przygotowany projekt techniczny (w przypadku, kiedy jest on opracowywany) nie jest jedynie czysto odtwórczym przeniesieniem na język programowania elementów zawartych w projekcie.

Mając powyższe na uwadze, działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu oprogramowania ma charakter twórczy, prowadzi do powstania utworów chronionych na gruncie praw autorskich, a tym samym rezultaty działań Wnioskodawcy (opracowywane kody źródłowe składające się na tworzone Oprogramowanie) mają zawsze z jego perspektywy charakter niepowtarzalny, unikatowy, i nie stanowią jedynie kopii rozwiązań opracowanych uprzednio.

Poza wspomnianym powyżej przychodem z opłat licencyjnych należnych za korzystanie z Serwisu / Oprogramowania (dalej: Przychody Licencyjne), Wnioskodawca począwszy od 1 stycznia 2020 r. osiągał następujące rodzaje przychodów:

a)przychody z opłat subskrypcyjnych, wynikające z umów zawartych z użytkownikami Serwisu w okresie poprzedzającym zawarcie Umowy ze Spółką (dalej: „Przychody Subskrypcyjne”),

b)przychody z najmu samochodów, nieruchomości, sprzętu biurowego (dalej: „Przychody z Najmu”),

c)przychody z reklam umieszczanych w Serwisie, wynikające z umów zawartych w okresie poprzedzającym zawarcie Umowy ze Spółką (dalej: „Przychody z Reklam”),

d)przychody związane z opakowaniami zwrotnymi (dalej: „Przychody z Opakowań”).

1.1. Preferencyjne opodatkowanie IP Box

Niniejszy wniosek o interpretację dotyczy prawa do skorzystania przez Wnioskodawcę z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: „IP Box”) w odniesieniu do roku podatkowego 2020 i lat kolejnych.

1.1.1. Prawo IP Box

Wnioskodawca w odrębnej ewidencji prowadzonej na potrzeby opodatkowania IP Box (dalej:

„Ewidencja”) wyodrębnił kwalifikowane prawo własności intelektualnej (dalej: „Prawo IP Box”), tj. przysługujące Wnioskodawcy majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania.

1.1.2. Koszty działalności badawczo-rozwojowej dotyczącej Prawa IP Box

Oprogramowanie będące przedmiotem licencjonowania na rzecz Spółki zostało wytworzone i było rozwijane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy prowadzonej przede wszystkim do pierwszej połowy 2020 r. (pomimo zawarcia Umowy, Wnioskodawca w pierwszej połowie 2020 r. ponosił jeszcze koszty związane z rozwojem Serwisu), niemniej również obecnie Wnioskodawca prowadzi określone prace związane z rozwojem tego oprogramowania, choć poziom kosztów związanych z tymi pracami jest nieporównywalnie mniejszy od kosztów ponoszonych przed zawarciem umowy licencyjnej.

Oprogramowanie było tworzone i jest obecnie rozwijane w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca jest podmiotem, któremu przysługują autorskie prawa majątkowe do stworzonego Oprogramowania. To Wnioskodawca, przy aktywnej roli pracowników oraz współpracowników podejmował kluczowe i strategiczne decyzje odnośnie kierunku prowadzonych prac jak również samodzielnie organizował prace projektowe. Tym samym to Wnioskodawca jako przedsiębiorca był podmiotem faktycznie realizującym działalność badawczo-rozwojową.

Projekt stworzenia i rozwoju Oprogramowania miał skomplikowany charakter i każdorazowo wymagał podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Miały one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz miały niepowtarzalny charakter. Działania Wnioskodawcy nie mogą być więc uznane za rutynowe oraz dotyczące tylko okresowych zmian w Oprogramowaniu.

Wnioskodawca w ramach tworzenia / rozwijania Oprogramowania prowadził (i prowadzi obecnie) ewidencję pozwalającą na wyodrębnienie kosztów prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej dotyczącej Oprogramowania (dalej: „Koszty B+R”) począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r. Na Koszty B+R składają się koszty usług świadczonych przez programistów współpracujących z Wnioskodawcą w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, niebędących podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą, zaangażowanych w prace programistyczne związane z rozwojem Oprogramowania (dalej: „Koszty Zewnętrzne B+R”).

Koszty B+R wydzielone przez Wnioskodawcę w prowadzonej Ewidencji obejmują wyłącznie okres od 1 stycznia 2019 r. (przed 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca nie prowadził Ewidencji pozwalającej na wyodrębnianie Kosztów B+R ponoszonych w związku z tworzeniem / rozwijaniem Serwisu).

1.1.3. Przychody IP Box

Jako przychody osiągane z Prawa IP Box (dalej: „Przychody IP Box”) Wnioskodawca kwalifikuje:

a)Przychody Licencyjne,

b)Przychody Subskrypcyjne.

Z kolei Przychody z Najmu, Przychody z Reklam, Przychody z Opakowań oraz ewentualnie inne przychody podatkowe które mogą zostać osiągnięte przez Wnioskodawcę kwalifikowane są jako przychody składające się na dochód podatkowy opodatkowany według ogólnych zasad (dalej: „Przychody Pozostałe”).

1.1.4. Koszty IP Box

W zakresie kosztów uzyskania przychodów wprowadzone rozwiązania ewidencyjne mają na celu wyodrębnienie kosztów (dalej: „Koszty IP Box”) związanych z Przychodami IP Box.

Na Koszty IP Box składają się koszty zaliczane do dwóch kategorii:

a)koszty dające powiązać się bezpośrednio z Przychodami IP Box (dalej: „Koszty Bezpośrednie IP Box”),

b)koszty niedające powiązać się bezpośrednio z Przychodami IP Box (dalej: „Koszty Pośrednie IP Box”).

Do Kosztów Bezpośrednich IP Box Wnioskodawca zalicza koszty dające powiązać się bezpośrednio z przychodami osiąganymi z Umowy, czyli w rozliczeniu za 2020 r. koszty prac informatycznych dotyczących Serwisu, ponoszone przez Wnioskodawcę.

W celu ustalenia Kosztów Pośrednich IP Box, w pierwszej kolejności wyodrębnieniu podlegają koszty (dalej: „Koszty Bezpośrednie Pozostałe”) dające się powiązać bezpośrednio z Przychodami Pozostałymi.

Do Kosztów Bezpośrednich Pozostałych w rozliczeniu za 2020 r. zaliczać będą się wydatki związane bezpośrednio z samochodami / nieruchomością będącymi przedmiotem najmu.

Celem obliczenia Kosztów Pośrednich IP Box, Wnioskodawca ustala współczynnik alokacji (dalej: „Współczynnik”), będący ilorazem Przychodów IP Box (dzielna) oraz całości przychodów osiągniętych przez Wnioskodawcę w danym okresie (dzielnik).

Do Kosztów Pośrednich IP Box zaliczeniu podlegają koszty uzyskania przychodów związane z całokształtem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę (mające generalnie wpływ na osiąganie zarówno Przychodów IP Box, jak i Przychodów Pozostałych), takie jak koszty usług księgowych, koszty obsługi prawnej, koszty usług telekomunikacyjnych, koszty materiałów biurowych, w proporcji wynikającej z przemnożenia kwoty ww. kosztów poniesionych w danym okresie rozliczeniowym przez ustalony dla danego okresu Współczynnik.

2. Dochód IP Box

Różnica pomiędzy ustalonymi w powyższy sposób Przychodami IP Box oraz Kosztami IP Box stanowić będzie dochód z Prawa IP Box (dalej: „Dochód IP Box”).

Pozostały dochód osiągany przez Wnioskodawcę (dalej: „Dochód Pozostały”) podlegał będzie opodatkowaniu PIT na zasadach ogólnych.

3. Rozwiązania ewidencyjne

Jak zostało już wspomniane, w Ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę wyodrębnione zostało Oprogramowanie jako Prawo IP Box, spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT.

Jednocześnie, w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji podatkowej nastąpiło wyodrębnienie:

‒Kosztów B+R,

‒Przychodów IP Box i Kosztów IP Box,

– w sposób zapewniający ustalenie Dochodu IP Box w odniesieniu do Prawa IP Box (tj. Oprogramowania).

Wnioskodawca podkreśla, iż z technicznego punktu widzenia, Ewidencja, w ramach której nastąpiło wyodrębnienie Prawa IP Box, Kosztów B+R, Przychodów IP Box oraz Kosztów IP Box prowadzona jest w postaci arkusza kalkulacyjnego XLS i pliku PDF.

Wnioskodawca prowadzi Ewidencję pozwalającą na wyodrębnianie elementów niezbędnych do obliczania Dochodu IP Box (w szczególności Kosztów B+R) począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zdarzenie przyszłe będące przedmiotem niniejszego wniosku jest tożsame z opisanym stanem faktycznym.

Ponadto w przesłanym uzupełnieniu, wyjaśniono, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wskazane we wniosku kwartalne wynagrodzenie licencyjne dotyczy udzielenia licencji na użytkowanie Oprogramowania komputerowego, podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – jako całości, tj. z uwzględnieniem dokonywanych zmian w drodze rozwijania Oprogramowania.

Wskazane we wniosku opłaty subskrypcyjne dotyczą udostępniania możliwości korzystania z oprogramowania podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – jako całości, tj. z uwzględnieniem dokonywanych zmian w drodze rozwijania Oprogramowania.

W ramach rozwoju Oprogramowania zasadniczo nie powstają odrębne programy komputerowe podlegające odrębnemu licencjonowaniu bądź odrębnemu udostępnianiu.

W odniesieniu do wydatków na wynagrodzenia programistów współpracujących z Wnioskodawcą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyjaśniono, że programiści ci prowadzą działalność gospodarczą, a Wnioskodawca nabywa od nich - za wynagrodzeniem - wyniki ich prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca potwierdził również, że wskazani we wniosku programiści są to osoby niebędące podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wskazana we wniosku ewidencja, prowadzona jest w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca rozlicza swoje przychody (dochody) z działalności gospodarczej wg zasad przewidzianych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy).

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że przedmiotem pytania nr 2 jest wyłącznie kwestia uwzględnienia kosztów, według metodologii wskazanej w pkt 1.1.4 wniosku (a nie jak wskazano w pkt 1.1.3) – a tym samym możliwości zastosowania zaprezentowanego tam współczynnika, i w konsekwencji pytanie to nie dotyczy możliwości uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu konkretnych wydatków wskazanych we wniosku. Natomiast przedmiotem pytania nr 3 jest wyłącznie kwestia możliwości uwzględnienia we wskaźniku Nexus stosowanym do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2020 r.

Kosztów B+R wskazanych w pkt 1.1.2 (a nie jak wskazano w pkt 1.1.3) poniesionych w 2019 r.

Dochód IP BOX do którego Wnioskodawca zamierza stosować 5% stawkę opodatkowania rozumiany jest przez Wnioskodawcę jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Pytania (pytania Nr 2 i 3 ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

1)Czy Oprogramowanie przedstawione w opisie zaistniałego zdarzenia, spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, a tym samym czy Dochód IP Box, osiągany z Praw IP Box, będzie mógł podlegać opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

2)Czy ustalając Dochód IP Box, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania Kosztów IP Box, według metodologii wskazanej w pkt 1.1.4. niniejszego wniosku, a w szczególności czy będzie miał prawo do ustalania Kosztów Pośrednich IP Box w oparciu o Współczynnik?

3)Czy wydzielenie Kosztów B+R, zdefiniowanych w pkt 1.1.2. niniejszego wniosku, ponoszonych w okresie od 1 stycznia 2019 r., będzie wystarczające dla zastosowania przez Wnioskodawcę opodatkowania preferencyjną stawką 5% w odniesieniu do Dochodu IP Box osiąganego począwszy od 1 stycznia 2020 r.?

4)Czy w celu obliczania Wskaźnika Nexus, Wnioskodawca jest uprawniony do traktowania Kosztów Zewnętrznych B+R jako kosztów nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z Prawem IP Box od podmiotów niepowiązanych, wskazanych pod lit. b wzoru regulowanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

W ocenie Wnioskodawcy Oprogramowanie przedstawione w opisie zaistniałego zdarzenia, spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, a tym samym Dochód IP Box, osiągany zarówno z licencji tego Oprogramowania jak również z opłat subskrypcyjnych, będzie mógł podlegać opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są patenty, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, pod warunkiem iż przedmiot ochrony ww. praw został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z kolei w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, pod warunkiem iż przedmiot ochrony ww. prawa został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 UPAP, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Z kolei art. 1 ust. 2 pkt 1 UPAP wymienia programy komputerowe jako jeden z przykładów utworów chronionych prawami autorskimi.

Jak zostało podkreślone w stanie faktycznym, dla celów stosowania preferencyjnego opodatkowania IP Box Wnioskodawca dokonał wyodrębnienia Praw IP Box, które obejmują majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania.

Należy podkreślić, iż Oprogramowanie jest programem komputerowym spełniającym cechy utworu w rozumieniu UPAP, a co za tym idzie jest przedmiotem praw autorskich.

Podsumowując, skoro wyodrębnione Prawo IP Box jest majątkowym prawem autorskim do Programu Komputerowego, spełniającym cechy utworu w rozumieniu UPAP, a sam Program Komputerowy został opracowywany/rozwinięty przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, nie ulega wątpliwości, iż Prawo IP Box spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a co za tym idzie Dochód IP Box, rozumiany jako iloczyn różnicy pomiędzy przychodami z Praw IP BOX (Przychody licencyjne oraz Przychody Subskrypcyjne) a Kosztami IP BOX oraz wskaźnika nexus, będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Odnosząc się do prawa opodatkowania 5% stawką podatku Dochodu IP Box (na który, jak zostało już podkreślone, składają się Przychody Licencyjne oraz Przychody Subskrypcyjne), odwołać należy się do brzmienia:

a)art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

b)art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, zgodnie z którym dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Podstawą traktowania Przychodów Licencyjnych jako elementu kalkulacyjnego Dochodu IP Box będzie przywołany powyżej art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o PIT, jako że Przychody Licencyjne są w istocie opłatami licencyjnymi należnymi Wnioskodawcy za korzystanie z Serwisu na podstawie Umowy zawartej ze Spółką.

Z kolei podstawą traktowania Przychodów Subskrypcyjnych jako elementu kalkulacyjnego Dochodu IP Box będzie przywołany powyżej art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, jako że opłaty subskrypcyjne stanowią wynagrodzenie za usługę polegającą na dostępie do Serwisu (Wnioskodawca stoi przy tym na stanowisku, iż całość wynagrodzenia za przedmiotową usługę należy kwalifikować jako przychód osiągany z Serwisu/Prawa IP Box; Wnioskodawca nie oczekuje jednakże oceny tego zagadnienia w ramach niniejszego wniosku o interpretację).

Podsumowując, skoro wyodrębnione Prawo IP Box jest autorskim prawem do programu komputerowego w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, podlegającym ochronie na podstawie stosownych przepisów ustaw i umów międzynarodowych, a samo Oprogramowanie zostało wytworzone i było rozwijane oraz ulepszane w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, nie ulega wątpliwości, iż Prawo IP Box spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a co za tym idzie Dochód IP Box (rozumiany jak powyżej), osiągany z tego Prawa IP Box, tj. zarówno z licencji tego Oprogramowania jak również z opłat subskrypcyjnych, będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, ustalając Dochód IP Box, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania Kosztów IP Box, według metodologii wskazanej w pkt 1.1.4. niniejszego wniosku, a w szczególności będzie miał prawo do ustalania Kosztów Pośrednich IP Box w oparciu o Współczynnik.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 2

Jak zostało już podkreślone, zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) m. in. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak zaznaczył już uprzednio Wnioskodawca, ustawa o PIT nie reguluje bezpośrednio zagadnienia metodologii ustalania dochodu osiąganego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, aczkolwiek uwzględniając podstawowe założenia konstrukcyjne ustawy o PIT nie ulega wątpliwości, iż ustalenie ww. dochodu wymaga:

a)ustalenia przychodów podatkowych osiąganych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

b)ustalenia kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodami osiąganymi z

c)kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w celu ustalenia kosztów uzyskania przychodów związanych z Przychodami IP Box (Koszty IP Box), Wnioskodawca dokonał podziału wszystkich kategorii kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę na trzy odrębne kategorie:

a)koszty dające powiązać się bezpośrednio z Przychodami IP Box (Koszty Bezpośrednie IP Box),

b)koszty dające się powiązać bezpośrednio z Przychodami Pozostałymi (Koszty Bezpośrednie Pozostałe),

c)koszty związane z całokształtem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę (mające generalnie wpływ na osiąganie zarówno Przychodów IP Box, jak i Przychodów Pozostałych).

Koszty Bezpośrednie IP Box są uwzględniane przy obliczaniu Dochodu IP Box w całości, natomiast koszty związane z całokształtem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę są uwzględniane przy obliczaniu Dochodu IP Box jedynie w proporcji wynikającej z zastosowania Współczynnika (Koszty Pośrednie IP Box). Jak zostało podkreślone, Współczynnik ma charakter przychodowy, to znaczy jest ilorazem Przychodów IP Box (dzielna) oraz całości przychodów osiągniętych przez Wnioskodawcę w danym okresie (dzielnik).

W ocenie Wnioskodawcy prawidłowość zastosowania Współczynnika w celu obliczania tak zdefiniowanych Kosztów IP Box wynika z art. 22 ust. 3 ustawy o PIT stosowanego per analogiam. Zgodnie z przedmiotowym przepisem, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W ocenie Wnioskodawcy, skoro współczynnik przychodowy powinien być stosowany w celu obliczania kosztów pośrednich związanych z przychodami osiąganymi w ramach strumieni dochodów podlegających i niepodlegających opodatkowaniu (zwolnionych z opodatkowania), to w pełni zasadne jest jego stosowanie również w celu obliczania kosztów pośrednich związanych z przychodami osiąganymi w ramach strumieni dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych oraz z zastosowaniem preferencji IP Box.

Należy podkreślić, iż możliwość alokacji pośrednich kosztów uzyskania przychodów według współczynnika przychodowego uregulowanego w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT dla celów ustalania dochodu opodatkowanego według zasad ogólnych oraz z zastosowaniem preferencji IP Box znajduje powszechnie potwierdzenie w wydawanych interpretacjach. Tytułem przykładu wskazać można interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 grudnia 2020 r. (0113-KDIPT2-3.4011.788.2020.2.ID).

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, wydzielenie Kosztów B+R, zdefiniowanych w pkt 1.1.4. niniejszego wniosku, ponoszonych w okresie od 1 stycznia 2019 r. będzie wystarczające dla zastosowania przez Wnioskodawcę opodatkowania preferencyjną stawką 5% w odniesieniu do Dochodu IP Box osiąganego począwszy od 1 stycznia 2020 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 3

Przechodząc do uzasadnienia stanowiska w ww. zakresie, Wnioskodawca w pierwszej kolejności pragnie zaznaczyć, iż wprowadzenie Wskaźnika Nexus do przepisów regulujących zasady preferencyjnego opodatkowania IP Box służy ograniczeniu korzyści podatkowych płynących z zastosowania preferencyjnego opodatkowania IP Box w sytuacjach, w których ma miejsce zlecanie (outsourcing) czynności badawczo-rozwojowych na rzecz innych podmiotów.

Na gruncie przepisów ustawy o PIT, ograniczenie zakresu preferencyjnego opodatkowania IP Box ma miejsce w tych sytuacjach, w których:

‒podatnik zleca wykonywanie części prac badawczo-rozwojowych na rzecz podmiotów powiązanych i nabywa od nich wyniki przedmiotowych prac (lit. c we wzorze uregulowanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT),

‒podatnik nabywa kwalifikowane prawa własności intelektualnej (lit. d we wzorze uregulowanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

W obu ww. sytuacjach, ujęcie ponoszonych przez podatnika kosztów w mianowniku wzoru uregulowanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (lit. c lub lit. d) prowadzić może do sytuacji, w której obliczony Wskaźnik Nexus będzie mniejszy niż 1, a co za tym idzie nie cały dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podlegał będzie opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Z kolei w sytuacjach, w których podatnik w ogóle nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów powiązanych ani nie nabywa kwalifikowanych praw własności intelektualnej (to znaczy nie ponosi kosztów ujmowanych pod lit. c lub d we wzorze uregulowanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT), lecz ponosi wyłącznie koszty działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej bezpośrednio przez podatnika (lit. a we wzorze uregulowanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT), względnie koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów niepowiązanych (lit. b we wzorze uregulowanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT), niezależnie od wielkości ponoszonych kosztów Wskaźnik Nexus zawsze wynosił będzie 1 (zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT Wskaźnik Nexus nigdy nie może wynosić więcej niż 1), a całość dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej zawsze w całości podlegała będzie opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Jak zostało podkreślone w stanie faktycznym, Wnioskodawca dokonał wyodrębnienia Kosztów B+R, na które składają się Koszty Zewnętrzne B+R, to znaczy wydatki na wynagrodzenia programistów współpracujących z Wnioskodawcą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, związane z wytworzeniem i rozwojem Oprogramowania.

Należy przy tym podkreślić, iż Wnioskodawca, nie ponosił i nie ponosi kosztów, które dałoby się zakwalifikować jako koszty nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów powiązanych (lit. c we wzorze uregulowanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT) lub jako koszty nabywania kwalifikowanych praw własności intelektualnej (lit. d we wzorze uregulowanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Jeżeli chodzi o horyzont czasowy wyodrębnienia Kosztów B+R, jak zostało podkreślone w stanie faktycznym, przedmiotowe wyodrębnienie nastąpiło począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 Ustawy zmieniającej, w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a którzy na podstawie prowadzonej ewidencji nie mogą ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności, na potrzeby stosowania przepisów dotyczących IP Box, mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Z kolei zgodnie z art. 24 ust. 2 Ustawy zmieniającej, jeżeli w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie ponoszą kosztów związanych z prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po dniu 31 grudnia 2012 r. Z uwagi na fakt, iż jak zostało podkreślone w stanie faktycznym, Wnioskodawca nie prowadził ewidencji kosztów działalności badawczo-rozwojowej w sposób pozwalający na ustalenie wysokości kosztów związanych z Oprogramowaniem w okresie pomiędzy 1 stycznia 2013 r. a dniem 31 grudnia 2018 r., na podstawie przywołanych powyżej przepisów Ustawy zmieniającej w pełni wystarczające powinno być wyodrębnienie Kosztów B+R ponoszonych począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż potwierdzenie prawidłowości ww. stanowiska znajduje oparcie w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 listopada 2019 r. (0111-KDIB1-3.4010.347.2019.1.APO).

Finalnie, uwzględniając fakt, iż Wskaźnik Nexus liczony jest kumulatywnie, a nie jedynie w odniesieniu do poszczególnych lat podatkowych za które obliczany jest dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (jak czytamy w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box: „Wskaźnik nexus, służący do określenia tej części dochodu z kwalifikowanych IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Oprócz właściwych przepisów o IP Box, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5”), poniesione przez Wnioskodawcę Koszty B+R, ujęte w Ewidencji prowadzonej za okres od 1 stycznia 2019 r., powinny być uwzględniane również do celów obliczania Wskaźnika Nexus w 2020 r. i w następnych latach podatkowych.

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 4

W ocenie Wnioskodawcy, w celu obliczania Wskaźnika Nexus Wnioskodawca jest uprawniony do traktowania Kosztów Zewnętrznych B+R jako kosztów nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z Prawem IP Box od podmiotów niepowiązanych, wskazanych pod lit. b wzoru regulowanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 4

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania nr 4, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3 / (a + b + c + d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT stanowi, że do ww. kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Jak zostało już podkreślone, Kosztami Zewnętrznymi B+R były koszty usług programistycznych dotyczących rozwoju Serwisu nabywanych od podmiotów niepowiązanych, stąd w ocenie Wnioskodawcy nie powinno ulegać wątpliwości, iż przedmiotowe wydatki stanowią koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z Prawem IP Box od podmiotów niepowiązanych, wskazanych pod lit. b wzoru regulowanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy:

dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wskazane we wniosku oprogramowanie, stanowiące program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które było tworzone i jest obecnie rozwijanie w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny działalności badawczo-rozwojowej, tj. działalności, która obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust.3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, i jest działalnością twórczą, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia, celem zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań – spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że dochody uzyskane przez Wnioskodawcę w latach 2020-2021 i w latach następnych z tytułu kwartalnych opłat wynikających z umowy licencyjnej dotyczącej wskazanego we wniosku oprogramowania, wytworzonego i rozwijanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, jak również z tytułu opłat subskrypcyjnych uzyskiwanych z tytułu udostępniania innym podmiotom możliwości korzystania z oprogramowania mieszczą się w kategorii dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy.

Ponadto, od 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi ewidencję w postaci arkusza kalkulacyjnego, w której wyodrębnione zostało oprogramowanie, i która jest prowadzona w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w zeznaniu podatkowym za lata 2020-2021 Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5%. Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania również w latach następnych, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny.

Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie zastosowania współczynnika alokacji kosztów uzyskania przychodów związanych z uzyskaniem przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci wytworzonego programu komputerowego w warunkach określonych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że ustalając dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej zgodnie z art. 30 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosujemy zasady ogólne wynikające z przepisów tej ustawy, czyli art. 9 ust. 2, tj. odejmując od przychodów z danego prawa własności intelektualnej koszty związane z tym konkretnym prawem własności intelektualnej.

Przepisy dotyczące stosowania preferencyjnej stawki podatkowej w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej nie wprowadzają w tym zakresie nowych zasad obliczania dochodu, jak również nie wprowadzają nowej definicji kosztów uzyskania przychodów. Zatem definicje kosztów pośrednich i bezpośrednich wynikające z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązują również w przypadku obliczania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W przypadku kosztów, obliczając dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można uwzględnić tylko koszty przypadające na dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zatem musi istnieć ścisły związek pomiędzy poniesieniem danego kosztu a osiągnięciem przychodu (dochodu) z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

To Wnioskodawca decyduje o tym, w jaki sposób wyodrębni i wykaże w prowadzonej ewidencji dany koszt. W przypadku kosztów pośrednich możliwe jest zastosowanie pewnego klucza/proporcji osiągniętego przychodu z IP w odniesieniu do wartości pozostałego przychodu osiągniętego przez podatnika, np. zgodnie z art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W celu alokowania kosztów do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy:

jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3a ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 3a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Wnioskodawca winien przyporządkować wydatki według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca ma prawo dokonać jego odpowiedniej alokacji. Zaznaczyć jednak należy, że Wnioskodawca przyporządkowując koszty w każdym przypadku będzie musiał udowodnić/wykazać związek pomiędzy poniesionym kosztem, a osiągniętym przychodem z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wybrany przez Wnioskodawcę klucz alokacji nie może być więc stosowany niejako „automatycznie” do każdego ponoszonego kosztu w związku z prowadzoną działalnością, a jedynie do kosztu, związanego z osiągnięciem przychodu z danego prawa własności intelektualnej.

Przechodząc do kwestii związanych ze wskaźnikiem nexus wyjaśnić należy, że istotne jest aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Odnosząc się do możliwości uwzględnienia we wskaźniku nexus ustalanego dla dochodów uzyskanych w 2020 r. kosztów poniesionych w 2019 r. określonych we wniosku jako „koszty B+R”, tj. kosztów poniesionych na nabycie od programistów współpracujących z Wnioskodawcą wyników ich prac badawczo-rozwojowych, wyjaśnić należy, że zgodnie ze wskazanym przez Wnioskodawcę art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193; dalej jako: „ustawa zmieniająca”), w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d ust. 2 ustawy zmienianej w art. 2, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a którzy na podstawie prowadzonej ewidencji nie mogą ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności, na potrzeby stosowania art. 30ca i art. 30cb ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d i art. 24e ustawy zmienianej w art. 2, mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Jeżeli natomiast w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie ponoszą kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po dniu 31 grudnia 2012 r. (art. 24 ust. 2 ww. ustawy zmieniającej).

W myśl powyższych regulacji, podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty działalności badawczo-rozwojowej związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej i nie mogą ustalić (na podstawie wówczas prowadzonej ewidencji) wysokości kosztów poniesionych na te kwalifikowane prawa IP w ramach działalności badawczo-rozwojowej, na potrzeby stosowania przepisów dotyczących IP Box mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Natomiast, jeżeli w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. podatnicy nie ponosili kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po dniu 31 grudnia 2012 r., o ile wydatki te nie zostały już ujęte w kosztach uzyskania przychodów, które pomniejszyły dochód.

Zatem do wyliczenia wskaźnika nexus mogą być użyte w niektórych przypadkach także koszty poniesione w przeszłości.

Wyżej wymienione przepisy intertemporalne dotyczące preferencji IP BOX nie znajdą jednak zastosowania w przypadku, gdy podatnik ponosił i ponosi nadal koszty działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i może na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej je wyodrębnić oraz ustalić ich wysokość dla celów obliczenia wskaźnika nexus. Wówczas podatnik przyjmuje ich wartość wynikającą z prowadzonej przez niego ewidencji.

W przedstawionych we wniosku okolicznościach nie będą mieć jednak zastosowania ww. przepisy przejściowe, tj. art. 24 ustawy nowelizującej, bowiem po dniu 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca ponosił koszty działalności badawczo-rozwojowej, które zostały uwzględnione w prowadzonej ewidencji.

Wobec tego należy zgodzić z się Wnioskodawcą, że wyodrębnienie kosztów na prowadzoną działalność-badawczo rozwojową poniesionych od 1 stycznia 2019 r. i uwzględnionych w prowadzonej od tego dnia odrębnej ewidencji jest wystarczające – przy spełnieniu pozostałych przesłanek wynikających z przepisów – do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanych od 1 stycznia 2020 r. preferencyjnego opodatkowania według stawki 5%.

W konsekwencji jeśli Wnioskodawca poniósł koszty, które są bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, np. na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od programistów współpracujących z Wnioskodawcą, które bezpośrednio były związane z rozwojem wskazanego we wniosku oprogramowania, zostały poniesione po 1 stycznia 2019 r. i ujęte w prowadzonej od tego dnia ewidencji to mogą one zostać uwzględnione również dla celów obliczania wskaźnika nexus w 2020 i w następnych latach podatkowych.

Za prawidłowe zatem również należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie wykazania kosztów poniesionych na nabycie od programistów współpracujących z Wnioskodawcą i niebędących podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyników ich prac badawczo-rozwojowych innych niż wymienione w lit. d związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej pod lit. b wskaźnika nexus.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Końcowo zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji, zgodnie z zakresem wskazanym przez Wnioskodawcę nie jest ocena możliwości uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu konkretnych wydatków wskazanych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).