Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości i możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 maja 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym  11 lipca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni planuje sprzedać budowany obecnie lokal mieszkalny położony  w ….. przy ul. ... („Lokal”), który zakupi na własność wraz z prawem wyłącznego korzystania z komórki lokatorskiej, a uzyskane w ten sposób środki zamierza przeznaczyć na zakup mieszkania lub domu („Nieruchomość Zagraniczna”) na obszarze Unii Europejskiej (w …..). Przewidywane nabycie Lokalu w Polsce nastąpi w 2022 r., zaś jego sprzedaż i zakup Nieruchomości Zagranicznej (m.in. ze środków uzyskanych ze sprzedaży Lokalu), nastąpi w tym samym roku lub w roku następnym (2023 r.). Lokal mieszkalny  w Polsce będzie nabywany częściowo ze środków własnych, a częściowo z kredytu (max. 30% wartości).

Nieruchomość Zagraniczna zostanie przez Wnioskodawczynię nabyta indywidualnie  do majątku odrębnego lub wspólnie z mężem, bądź z udziałem osoby trzeciej.

System pracy zdalnej oraz piastowane stanowisko umożliwia Wnioskodawczyni wykonywanie pracy na odległość, tak że zamieszkiwanie w Nieruchomości Zagranicznej przez okres dwóch lub trzech miesięcy w roku jest możliwe i potrzeby mieszkaniowe będą przez Wnioskodawczynię realizowane w tym okresie osobiście. W pozostałym okresie mieszkanie może być udostępniane osobom trzecim w ramach okresowego najmu lub użyczenia.

Wydatki związane z zakupem Nieruchomości Zagranicznej mają na celu osobistą realizację celów mieszkaniowych w najbliższych latach w miesiącach zimowych, natomiast docelowo Nieruchomość Zagraniczna ma stać się miejscem zamieszkania na emeryturze.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że w ramach umowy z deweloperem Wnioskodawczyni nabędzie samodzielny lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. Dodatkowo Wnioskodawczyni planuje nabyć prawo do wyłącznego korzystania ze znajdującej się w garażu podziemnym komórki lokatorskiej (korzystanie  na podstawie umowy o podział quoad usum). Zbycie lokalu nie nastąpi w ramach wykonywanej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Przychód ze sprzedaży lokalu Wnioskodawczyni planuje w całości przeznaczyć w ciągu 3 lat (od końca roku,  w którym dojdzie do zbycia lokalu) na nabycie nieruchomości w Hiszpanii. Wnioskodawczyni będzie przysługiwać prawo własności nieruchomości w Hiszpanii. Jeśli do nabycia dojdzie wspólnie z inną osobą, przysługiwać Jej będzie współwłasność nieruchomości. Należy założyć, że każdy ze współwłaścicieli będzie mógł swobodnie dysponować nieruchomością po wzajemnym uzgodnieniu. Wnioskodawczyni zakłada, że nabycie nieruchomości  w Hiszpanii i przeniesienie na Nią prawa własności nastąpi jednocześnie. Własność lokalu  w Polsce, który Wnioskodawczyni zamierza zbyć, zostanie na Nią przeniesiona w 2022 r.

Pytanie

1.Czy słuszne jest stanowisko Wnioskodawczyni, że sprzedaż Lokalu korzystać będzie ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy PIT, gdyż wydatki na nabycie Nieruchomości Zagranicznej dokonane zostaną na własne cele mieszkaniowe realizowane w okresie 2-3 miesięcy w roku, nawet jeśli przez pozostałą część roku Nieruchomość Zagraniczna będzie wynajmowana lub użyczana osobom trzecim?

2.Czy za wydatki na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni, oprócz ceny zakupu Nieruchomości Zagranicznej, można uznać podatek nakładany na nabywcę (6-10%

w zależności od regionu Hiszpanii), koszty notarialne i opłatę za wpis prawa własności Nieruchomości Zagranicznej do księgi wieczystej?

Pani stanowisko w sprawie

Stanowisko do pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż Lokalu podlegać będzie zwolnieniu z podatku  na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy PIT, gdyż środki uzyskane z tej sprzedaży przeznaczy Ona na nabycie Nieruchomości Zagranicznej na własne cele mieszkaniowe. Okresowe wynajmowanie lub użyczenie Nieruchomości Zagranicznej pozostanie bez wpływu na możliwość zastosowania ww. zwolnienia.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 1

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy PIT, wolne są od podatku dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 Ustawy PIT, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 pkt 1 lit. a) uważa się wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie związanych z tym budynkiem lub lokalem. Zgodnie z art. 21 ust. 25a Ustawy PIT, wydatki o których mowa  w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c) uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Zgodnie z art. 21 ust. 27 Ustawy PIT, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Przepisy Ustawy PIT nie definiują pojęcia własnych celów mieszkaniowych. Należy jednak uznać, że chodzi w tym przypadku o wykorzystywanie nabytej nieruchomości (np. mieszkania) na potrzeby zamieszkiwania w nim, w tym również jeżeli będzie miało ono miejsce jedynie przez część roku podatkowego. Zdaniem Wnioskodawczyni, okresowe wynajmowanie lub użyczenie Nieruchomości Zagranicznej (w czasie, gdy nie jest ona zamieszkiwana przez Wnioskodawczynię), pozostanie bez wpływu na możliwość uznania,

że nieruchomość ta została nabyta na własne cele mieszkaniowe. Ustawa PIT nie określa żadnego minimalnego okresu zajmowania nieruchomości na własne cele mieszkaniowe. Przepisy Ustawy PIT nie zwierają również sformułowania, że nabywana nieruchomość ma być przeznaczona wyłącznie na własne cele mieszkaniowe. Gdyby intencją ustawodawcy było ograniczenie zakresu zwolnienia wyłącznie do sytuacji, w której przez 100% czasu nieruchomość wykorzystywana jest na cele osobiste podatnika, dałby temu wyraz posługując się w treści przepisów słowem „wyłącznie”. Wynajmowanie lub użyczenie Nieruchomości Zagranicznej w okresie, w którym Wnioskodawczyni przebywać będzie w Polsce, nie stoi zatem na przeszkodzie uznaniu, że Nieruchomość Zagraniczna została nabyta na własne cele mieszkaniowe.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 26 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r., Nr 17, poz. 127) właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje konieczne do wykonywania umowy, a także informacje dotyczące prawa wewnętrznego Umawiających się Państw co do podatków objętych umową w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, które one przewidują jest zgodne z umową. Tym samym spełnione będą również przesłanki wynikające z art. 21 ust. 27 Ustawy PIT. W wyroku z 29 listopada 2016 r. (sygn. akt II FSK 3126/14) Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionych lokali mieszkalnych samo w sobie  nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie realizował w tych mieszkaniach  własnych celów mieszkaniowych. Podobnie uznał Dyrektor KIS w interpretacji z dnia  z 26 marca 2019 r., nr 0114-KDIP3-2 4011.115.2019.1.MZ, stwierdzając, że: „Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje utraty prawa do ulgi określonej ww. przepisem, w przypadku sprzedaży bądź czasowego wynajmu nieruchomości nabytej  na własne cele mieszkaniowe.”

Stanowisko do pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawczyni, koszty takie jak podatek ustawowo nakładany na nabywcę nieruchomości, koszty notarialne oraz opłaty za wpis prawa własności do księgi wieczystej stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 2

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) Ustawy PIT, za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Z wykładni językowej przywołanego przepisu wynika, że powyższym zwolnieniem objęta jest nie tylko cena zakupu, lecz także inne wydatki związane z nabyciem lokalu mieszkalnego. Można do nich zaliczyć taksę notarialną wraz z podatkiem VAT za sporządzenie umowy przedwstępnej i umowy sprzedaży, podatek od czynności cywilnoprawnych od umowy sprzedaży, koszty sądowe w postępowaniu wieczystoksięgowym (wpis prawa własności), prowizję pośrednika uczestniczącego w nabyciu lokalu mieszkalnego. Przepis wyraźnie mówi o wydatkach poniesionych „na nabycie” m.in. lokalu mieszkalnego, nie ogranicza zatem  ww. zwolnienia tylko do ceny zakupu mieszkania. Oznacza to, że powyższe wydatki mogą stanowić wydatki na cele mieszkaniowe, na tych samych zasadach jak cena nabycia lokalu mieszkalnego, jednakże pod warunkiem, że wnioskodawca poniesie je najwcześniej, zgodnie z tym co zostało wskazane, w dniu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach   w interpretacji z dnia 7 listopada 2013 r., nr IBPBII/2/415-824/13/ŁCz.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym   od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):                       

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a kwota uzyskana  ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku nienastępującej w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni zakupi na własność samodzielny lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. Dodatkowo Wnioskodawczyni planuje nabyć prawo do wyłącznego korzystania ze znajdującej się w garażu podziemnym komórki lokatorskiej (korzystanie na podstawie umowy o podział quoad usum). Przewidywane nabycie nieruchomości nastąpi w 2022 r. W tym samym roku lub w roku następnym, Wnioskodawczyni planuje sprzedaż tej nieruchomości.

Wobec powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nastąpi przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostanie dokonane  w wykonywaniu działalności gospodarczej, to będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.  

Na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości ich części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby odpłatne zbycie mogło dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Nie należy ich jednak utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu, których zasady ustalania uregulowane zostały w art. 22 ust. 6c i 6d ustawy o podatku dochodowym   od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Art. 22 ust. 6c cytowanej ustawy stanowi, że:

W świetle art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na gruncie art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Dochód ze sprzedaży nieruchomości ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca w sposób jednoznaczny wskazał w nim cele mieszkaniowe, których realizacja pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje więc taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Przedmiotem analizy w sprawie jest możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w przypadku przeznaczenia przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości położonej   w Polsce na nabycie nieruchomości lub udziału w nieruchomości (mieszkania lub domu) w Hiszpanii.

Z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

W świetle natomiast art. 25a cytowanej ustawy:

Treść art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Na mocy art. 21 ust. 27 przywołanej ustawy:

Ponadto art. 21 ust. 28 powołanej ustawy stanowi, że:

W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala  na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Wskazać w tym miejscu należy, że ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. poz. 483 ze zm.) stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt,  że tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to,  że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Zaznaczyć należy, że ustawodawca prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia m.in. od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego. Celem tym może być nabycie – w określonym przepisami prawa terminie – budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału   w takim lokalu, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,   w których to nieruchomościach podatnik będzie zaspokajał swoje własne potrzeby mieszkaniowe.

Zatem, aby możliwe było skorzystanie z wyżej wymienionego zwolnienia to poniesione wydatki na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych muszą spełniać wszystkie warunki z art. 21 ust. 1 pkt 131 tejże ustawy.

Intencją ustawodawcy tworzącego to zwolnienie było zachęcenie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości czy praw majątkowych, innych nieruchomości lub praw majątkowych przeznaczonych do zaspakajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych.

Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały  na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego własnych celów mieszkaniowych.

Zwolnieniem tym nie są objęte przychody ze sprzedaży nieruchomości i praw przeznaczone na zakup innych nieruchomości lub praw w sytuacji, gdy czynności te wskazują  np. na działanie o charakterze zarobkowym, spekulacyjnym, inwestycyjnym lub innym nie wskazującym na działanie ukierunkowane na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

W świetle powyższego, skorzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest  od kumulatywnego spełnienia dwóch przesłanek: wydatkowania przychodu na cele mieszkaniowe i dokonania tej czynności przed upływem trzyletniego terminu.

W opisie wniosku wskazano, że ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości  w Polsce Wnioskodawczyni zamierza w 2022 r. lub w 2023 r. zakupić nieruchomość położoną w Hiszpanii (nieruchomość zagraniczną). Nieruchomość zagraniczna zostanie przez Wnioskodawczynię nabyta indywidualnie do majątku odrębnego lub wspólnie z mężem, bądź z udziałem osoby trzeciej. Wnioskodawczyni będzie przysługiwać prawo własności nieruchomości w Hiszpanii. Jeśli do nabycia dojdzie wspólnie z inną osobą, Wnioskodawczyni przysługiwać będzie współwłasność nieruchomości. System pracy zdalnej oraz piastowane stanowisko umożliwia Wnioskodawczyni wykonywanie pracy na odległość, tak że zamieszkiwanie w nieruchomości zagranicznej przez okres dwóch lub trzech miesięcy w roku jest możliwe i potrzeby mieszkaniowe będą przez Wnioskodawczynię realizowane w tym okresie osobiście. W pozostałym okresie mieszkanie może być udostępniane osobom trzecim w ramach okresowego najmu lub użyczenia. Wydatki związane z zakupem nieruchomości zagranicznej mają na celu osobistą realizację celów mieszkaniowych Wnioskodawczyni w najbliższych latach, w miesiącach zimowych, natomiast docelowo nieruchomość zagraniczna ma stać się miejscem zamieszkania na emeryturze.

Jak wskazano powyżej wydatki, których realizacja uprawnia do zwolnienia określone zostały enumeratywnie w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Jednym z takich celów jest m.in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jednak wyjaśnić należy, że w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej prawo do zwolnienia ustawodawca uzależnił od istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

W przypadku nabycia nieruchomości na terytorium Hiszpanii warunek określony w art. 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zostanie spełniony, w myśl bowiem art. 26 ust. 1 zdanie pierwsze umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r.  Nr 17, poz. 127):

Mając na względzie opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przedstawione powyżej uregulowania prawne należy stwierdzić, że planowana sprzedaż nieruchomości położonej w Polsce, jeżeli zostanie dokonana przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze sprzedaży nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Natomiast, jeżeli uzyskany przez Panią przychód ze sprzedaży nieruchomości, w okresie trzech lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie, zostanie wydatkowany na nabycie nieruchomości (jej części lub udziału w nieruchomości) w Hiszpanii - w celu zamieszkania w tej nieruchomości, to osiągnięty dochód korzystać będzie  ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z ust. 25 pkt 1   i ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spełnione bowiem zostaną określone w tej ustawie przesłanki uprawniające do zastosowania przedmiotowego zwolnienia, w tym warunek określony w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, dotyczący istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania   do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium będzie Pani ponosiła wydatki na cele mieszkaniowe.

W przedmiotowej sprawie kosztami nabycia nieruchomości będą podatek nakładany na nabywcę (podatek, który nabywca zobowiązany jest zapłacić gdy dokonuje zakupu nieruchomości), koszty notarialne, opłata za wpis do księgi wieczystej.

W związku z tym dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie mógł korzystać  ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Należy tu wspomnieć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa, kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytej nieruchomości, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego  w przypadku, gdy nabył nieruchomość w celu zamieszkania w niej, przez pewien okres będzie ją wynajmował i w przyszłości, po zakończonym okresie najmu, będzie zamieszkiwał w niej realizując własne cele mieszkaniowe. Zatem, nie jest przeszkodą dla zastosowania omawianego zwolnienia wynajęcie nieruchomości, czy czasowe udostępnienie jej innym osobom, jeżeli Wnioskodawczyni zakupiła tą nieruchomość z zamiarem realizowania w niej  w przyszłości własnych celów mieszkaniowych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje utraty prawa do ulgi określonej ww. przepisem, w przypadku czasowego wynajmu nieruchomości nabytej na własne cele mieszkaniowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co  do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).