Zbycie nieruchomości nabytej w spadku. - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.428.2022.1.MKA

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.428.2022.1.MKA

Temat interpretacji

Zbycie nieruchomości nabytej w spadku.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 maja 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 29 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sprzedaży nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani ojciec A. zmarł w 2004 r. Po jego śmierci Pani matka B. założyła sprawę o stwierdzenie nabycia spadku po A. Zgodnie z postanowieniem z 2007 r. nabyła Pani 1/2 spadku po ojcu. W wyniku ugody sądowej zawartej w 2017 r. stała się Pani właścicielką mieszkania X. Ugoda sądowa stanowiła, że w skład majątku wspólnego małżonków: B. i C. wchodziły:

1.prawo własności lokalu mieszkalnego Y o wartości 120 000 zł,

2.prawo własności lokalu mieszkalnego X o wartości 109 800 zł,

3.niezabudowana nieruchomość Z o wartości 130 000 zł,

4.samochód osobowy o wartości 200 zł.

W skład po A. wchodziło:

1.udział 1/2 w nieruchomości z pkt 1,

2.udział 1/2 w nieruchomości z pkt 2,

3.udział 1/2 w nieruchomości z pkt 3,

4.udział 1/2 w samochodzie z pkt 4.

W wyniku ugody:

1.Nastąpiła sprzedaż niezabudowanej nieruchomości Z za kwotę 130 000 zł (w wyniku czego B. otrzymała 65 000 zł, Pani otrzymała 32 500 zł, wnuki po A. otrzymały 32 500 zł).

2.Przyznano na własność mieszkanie Y B (odpisała się i wnuki po A.).

3.Przyznano na własność mieszkanie X Pani (odpisała się B. i wnuki).

4.B. i Pani solidarnie spłaciłyście wnuki w kwocie 57 500,01 zł.

W 2021 r. sprzedała Pani mieszkanie X nabyte w wyniku powyższego podziału spadku za kwotę 204 000 zł.

Pytania

1)Czy jeśli sprzedała Pani mieszkanie X w 2021 r. to czy musi Pani złożyć PIT-39 i zadeklarować zapłatę podatku lub przeznaczyć tę kwotę na cele mieszkaniowe?

2)Czy obowiązuje Panią zwolnienie z tytułu art. 10 pkt 5 i 7 ustawy o PIT?

3)Jeżeli nie, to od jakiej kwoty powinna Pani zapłacić podatek lub przeznaczyć ją na cele mieszkaniowe?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, na podstawie art. 10 pkt 5 i 7 ustawy o PIT to zdarzenie jest obojętne podatkowo, gdyż mieszkanie nabyła Pani w drodze działu spadku.

Jeżeli jednak musi Pani zapłacić lub przeznaczyć na cele mieszkaniowe pewną część, nabycia ponad udział, to można tu brać pod uwagę 1/4 mieszkania X.

Skąd to wynika?

Z mieszkania Y Pani odpisała się w 1/4, a Pani mama (B.) odpisała się w 1/2 z mieszkania X. Zostaje więc 1/4, którą nabyła Pani ponad udział.

Jest to jednak nabycie w drodze dziedziczenia, nie ma przepływów pieniężnych. W przypadku nabycia 1/4 w mieszkaniu X po wnukach, ta część znosi się ze spłatą ich w wysokości udziału 1/4 Pani udziału w niezabudowanej nieruchomości X.

Jeżeli zostałby uwzględniony art. 10 pkt 5, to nabycie przez Panią nieruchomości przy X liczy się od momentu nabycia jej przez spadkodawcę (więcej niż 5 lat), Pani ojca A. i Pani mamy B.

Nabycie przez Panią nieruchomości X, odbyło się tylko w drodze spadku.

Jeśli zostanie uznane, że 1/4 nabyto ponad udział, to wyjdzie kwota do opodatkowania lub przeznaczenia na cele mieszkaniowe 51 000 zł (204 000 zł x 25% = 51 000 zł).

Analizując inną drogą tj. patrząc na wartość 1/4 udziału w pierwotnej całej masie spadkowej 360 000 zł x 1/4 = 90 000 zł (stan na 2007 r.).

Stan na 2017 r. – po nabyciu mieszkania X i auta – 110 000 zł. Zatem wartość Pani majątku wzrosła o 20 000 zł, czyli o ok. 22,3%, co wg tej proporcji daje kwotę do opodatkowania lub przeznaczenia na cele mieszkaniowe równą 45 492 zł (204 000 zł x 22,3% = 45 492 zł)

Opierając się o wartość wyliczoną przez Urząd Skarbowy w PCC-3, od której zapłaciła Pani podatek od czynności cywilno-prawnych tj. od kwoty 57 500 zł (została uznana za nabycie ponad udział). Kwota ta stanowi 16 % z całej masy spadkowej 360 000 zł x 100%, 37 500 zł – x%, x = 16%.

Opierając się na tym nabyciu ponad udział, kwota od jakiej ma Pani zapłacić podatek lub przeznaczyć je na cele mieszkaniowe to: 32 640 zł (204 000 zł x 16% = 32 640 zł).

Przytaczając powyższe argumenty Pani zdaniem to zdarzenie jest obojętne podatkowo i jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 10 pkt 5 i 7 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Nie stanowi nabycia lub odpłatnego zbycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytej w drodze spadku i dziale spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.

Według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Artykuł 30e ust. 2 przywołanej ustawy stanowi, że

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6 d ww. ustawy:

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

W myśl art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy wynika, że:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie w wyniku działu spadku nabyła Pani udział w nieruchomości należy odnieść się do regulacji zawartych w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Stosownie do art. 926 § 1 ww. Kodeksu:

Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.

Z kolei art. 925 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

W myśl zaś art. 924 ww. Kodeksu:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Natomiast zgodnie z art. 1025 § 1 ww. ustawy:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Z przepisu tego wynika zatem, że prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom.

Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Artykuł 1037 § 1 ww. ustawy stanowi, że:

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców

W myśl art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Natomiast zgodnie z art. 211 Kodeksu cywilnego

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

W myśl art. 212 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

Art. 212 § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

Z ww. przepisów wynika zatem, że na skutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności i następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

W wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością.

Gdy w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Tak więc, co do zasady, dział spadku i zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tej czynności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Zatem, jeżeli przy dokonaniu działu spadku lub zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed ich dokonaniem, oznacza to, że dla udziału w nieruchomości nabytego w drodze działu spadku lub zniesienia współwłasności, dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Dokonując zatem analizy przedstawionego opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że nabyła Pani na wyłączną własność mieszkanie X. Poza swoim udziałem nabytym w spadku nabyła Pani 1/4 udziałów w nieruchomości odziedziczonych przez wnuków spadkodawcy oraz 1/2 udziałów przypadających Pani matce na skutek ustania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zgodnie z opisem wartość tego mieszkania wynosiła 109 800 zł, w tym do masy spadkowej z tej nieruchomości wchodziło 54 400 zł (1/2 z 109 800 zł), natomiast pozostała część z tej nieruchomości przysługiwała Pani matce po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej.

Ponadto zgodnie z treścią ugody sądowej z 2017 r. Pani, Pani matka oraz pozostali spadkobiercy sprzedaliście nieruchomość niezabudowaną X. Z kwoty uzyskanej ze sprzedaży tej nieruchomości otrzymała Pani 32 500 zł.

Wartość Pani udział w spadku zgodnie ze wskazanymi w opisie stanu faktycznego wartościami składników majątku wchodzących w skład masy spadkowej wynosiła 90 000 zł (1/4 z 360 000 zł). Zatem wartość majątku jaki Pani przypadł w dziale spadku mieściła się w wartości Pani udziału w spadku. Tym samym wartość udziału w nieruchomości nabytego w wyniku działu spadku mieściła się w wartości Pani udziału w spadku. W konsekwencji dział spadku nie stanowił nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do części mieszkania, która wchodziła w skład spadku.

W Pani sprawie istotne jest, że część udziałów w składnikach majątku, które w części weszły do masy spadkowej w tym w nieruchomościach, należała do Pani matki - żony spadkodawcy i nie podlegała dziedziczeniu. W związku z tym ta wartość majątku nie weszła do masy spadkowej.

Mając zatem na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2021 r. udziału w mieszkaniu X, nabytego w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu, w części w jakiej wchodził on do masy spadkowej, nie stanowi dla Pani źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. przepisie, ustalonego zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 5 ww. ustawy. Od tej części nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dokonanej sprzedaży.

Natomiast odpłatne zbycie udziału w tym mieszkaniu w części, który przypadł Pani matce na skutek ustania wspólności ustawowej a następnie Pani w wyniku ugody sądowej zawartej w 2017 r. skutkuje dla Pani powstaniem przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, ponieważ sprzedaż nastąpiła przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (tj. licząc od końca 2017 r.). Tym samym, dochód z odpłatnego zbycia ww. udziału w nieruchomości niezabudowanej podlega – zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy – opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, a Pani obowiązana jest do złożenia zeznania podatkowego oraz zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

W zeznaniu podatkowym może Pani również zadeklarować wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe przychodu uzyskanego ze zbycia tego mieszkania w części przypadającej na udział nabyty od Pani matki.

Reasumując sprzedaż w 2021 r. mieszkania X w części:

-przypadającej na nabycie przez Panią w drodze spadku nie stanowiła dla Pani źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. przepisie, ustalonego zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-przypadającej na nabycie od Pani matki na podstawie ugody z 2017 r. skutkuje dla Pani powstaniem przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, ponieważ sprzedaż w tejże części nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Wobec powyższego przedstawione przez Panią stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W tym miejscu należy podkreślić, że postępowanie o wydanie interpretacji ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), do którego można wydać interpretację indywidualną. Zatem, wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, nie dokonujemy wyliczeń, np. podstawy opodatkowania czy ewentualnej wysokości podatku. W związku z tym w ramach swoich kompetencji nie możemy odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Panią we własnym stanowisku, a tym samym nie możemy zweryfikować zaprezentowanych przez Panią obliczeń, gdyż wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).