1. Czy otrzymanie zwrotu podatku od nieruchomości stanowi przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? 2. Czy otrzymanie zwrotu podatku od nieruchomości skutkować będzie powstaniem przychodu po stronie spółki podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy powstania przychodu z tytułu zwrotu od dzierżawcy kwoty równowartości podatku od nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 marca 2022 r. (wpływ 17 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Syn A.B. (dalej także „Wnioskodawca") i ojciec C.B. (dalej łącznie „Wspólnicy") zawiązali spółkę jawną (dalej „Spółka"). Spółka prowadzić będzie działalność w zakresie dzierżawy nieruchomości rolnej pod fotowoltaikę (dalej „"Nieruchomość").

Nieruchomość mająca być dzierżawiona przez Spółkę, tytułem wkładu niepieniężnego, została wniesiona do Spółki do używania przez Wnioskodawcę. Nieruchomość stanowi Jego majątek prywatny. Podstawę wniesienia przez Wnioskodawcę Nieruchomości do Spółki do używania stanowiła umowa Spółki. Podatnikiem podatku od nieruchomości mającej stanowić przedmiot dzierżawy, zgodnie z przepisami ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, będzie właściciel nieruchomości, tj. Wnioskodawca i to On będzie zobowiązany uiszczać podatek do Urzędu Gminy.

Zgodnie z umową dzierżawy, jaka zostanie zawarta pomiędzy Spółką (Wydzierżawiającym), Dzierżawcą i Wnioskodawcą (właścicielem Nieruchomości), Dzierżawca uiszczać będzie czynsz dzierżawny na rzecz Spółki. Ponadto, zgodnie ze wspomnianą umową dzierżawy, Dzierżawca zobowiązany będzie zwracać bezpośrednio Wnioskodawcy podatek od nieruchomości, który jako właściciel nieruchomości zobowiązany będzie płacić w związku z powstaniem Instalacji Fotowoltaicznej.

Przychody uzyskiwane w ramach Spółki Wspólnicy zamierzają opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z przepisami ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1.A.B. - Wnioskodawca, nie będzie występował w umowie jako wydzierżawiający. W umowie dzierżawy jako wydzierżawiający występuje Spółka XYZ Spółka Jawna.

2.Nieruchomość została wniesiona, jako wkład niepieniężny, do spółki XYZ Spółka Jawna 2 sierpnia 2021 r.

3.Nieruchomość nie została wniesiona do Spółki XYZ Spółka Jawna na podstawie umowy przenoszącej własność tej nieruchomości w formie aktu notarialnego.

4.Nieruchomość została wniesiona do spółki XYZ Spółka Jawna jedynie do używania na czas nieoznaczony, a właścicielem nieruchomości pozostaje nadal Wnioskodawca i to na Nim ciąży opłacenie podatku od nieruchomości. Spółka XYZ Spółka Jawna nie jest właścicielem nieruchomości.

Pytania

1.Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego otrzymanie przez Wnioskodawcę (jako właściciela Nieruchomości wydzierżawianej przez Spółkę) zwrotu podatku od nieruchomości stanowi dla niego przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego otrzymanie przez Wnioskodawcę (jako właściciela Nieruchomości wydzierżawianej przez Spółkę) zwrotu podatku od nieruchomości skutkować będzie powstaniem przychodu po stronie Spółki podlegającego opodatkowaniu przez Wnioskodawcę zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, na przedstawione powyżej zapytania należy udzielić odpowiedzi przeczących.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

a)spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b)spółkę kapitałową w organizacji,

c)spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d)spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

e)spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 powyższej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Umowa dzierżawy stanowi umowę nazwaną, uregulowaną w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). Zgodnie z art. 693 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Stosownie do art. 694 Kodeksu cywilnego:

Do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów poniższych.

Zgodnie z art. 862 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Jeżeli rzeczy mają być wniesione tylko do używania, stosuje się odpowiednio w powyższym zakresie przepisy o najmie.

Stosownie do art. 49 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeksu Spółek Handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm.):

Jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść tytułem wkładu do spółki rzeczy inne niż pieniądze na własność lub do używania, wówczas do jego obowiązku świadczenia i ryzyka przypadkowej utraty przedmiotu świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży lub o najmie.

W myśl art. 48 § 2 ww. ustawy:

Wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Zatem za przychody ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Uwzględniając powyższe, uznać należy, że podstawą generowania przychodów z dzierżawy jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wydzierżawiającego, natomiast wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem dzierżawy ponoszone przez dzierżawcę, nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu, o ile z umowy wynika, że to dzierżawca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu „świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wydzierżawiającego. Skoro bowiem obowiązek ponoszenia określonych wydatków zostaje umownie przeniesiony na podmiot, który faktycznie użytkuje daną nieruchomość, to ich ponoszenie przez ten podmiot nie powinno skutkować przysporzeniem majątkowym po stronie podmiotu, który tę nieruchomość oddaje do używania (czy to bezpośrednio na podstawie umowy dzierżawy czy np. pośrednio w przypadku umowy poddzierżawy) i w wyniku takiego oddania do użytkowania zostaje zwolniony (bezpośrednio, pośrednio) z obowiązku ponoszenia tych wydatków.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że założył Pan wraz z ojcem Spółkę jawną, która prowadzić będzie działalność w zakresie dzierżawy nieruchomości rolnej pod fotowoltaikę. Nieruchomość ta stanowi Pana majątek prywatny. Nieruchomość tę wniósł Pan do Spółki do używania 2 sierpnia 2021 r. na podstawie umowy Spółki na czas nieoznaczony. Spółka Jawna nie jest właścicielem nieruchomości. Wskazał Pan, że zgodnie z przepisami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, podatnikiem podatku od nieruchomości będzie Pan jako właściciel nieruchomości, i to Pan będzie zobowiązany uiszczać podatek do Urzędu Gminy. Zgodnie z umową dzierżawy, jaka zostanie zawarta pomiędzy Spółką (Wydzierżawiającym), Dzierżawcą i Panem (właścicielem Nieruchomości), Dzierżawca uiszczać będzie czynsz dzierżawny na rzecz Spółki. Ponadto, zgodnie ze wspomnianą umową dzierżawy, Dzierżawca zobowiązany będzie zwracać bezpośrednio Panu wydatek poniesiony z tytułu podatku od nieruchomości, do którego zapłaty będzie Pan zobowiązany w związku z powstaniem instalacji fotowoltaicznej. Przychody uzyskiwane w ramach Spółki zamierza Pan opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz zawartych uprzednio wyjaśnień należy uznać, że koszty związane z podatkiem od nieruchomości, do których ponoszenia zobowiązany będzie – zgodnie z umową dzierżawy – dzierżawca, nie będą stanowić dla Pana jako właściciela przedmiotowej nieruchomości przysporzenia majątkowego. Tym samym nie generuje to przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dla Pana jako właściciela nieruchomości. Jednocześnie należy zaznaczyć, że w takim przypadku na mocy umowy dzierżawy zostanie przeniesiony na dzierżawcę jedynie ciężar pokrycia kosztu dotyczącego podatku od nieruchomości. Nie nastąpi natomiast zmiana osoby zobowiązanej do zapłaty podatku od nieruchomości.

Także Pana stanowisko, że otrzymana od dzierżawcy kwota zwrotu kosztów nie stanowi natomiast przychodu po stronie Spółki jawnej, który następnie miałby Pan opodatkować jako wspólnik, jest prawidłowe. Spółka nie otrzymuje bowiem środków pieniężnych tytułem zwrotu kosztów podatku od nieruchomości, a zatem nie można stwierdzić, aby powstało przysporzenie majątkowe generujące przychód. Zwrot ten nie będzie ujęty w prowadzonej ewidencji Spółki. Ponadto, jak wynika z opisu zdarzenia do zapłaty podatku od nieruchomości zobowiązany jest Pan, a nie Spółka jawna.

Reasumując – w związku z zawartą umową dzierżawy nie powstanie przychód z tytułu zapłaconego przez Pana i zwracanej przez dzierżawcę kwoty odpowiadającej podatkowi od nieruchomości zarówno po Pana stronie jako właściciela Nieruchomości, jak i po stronie Spółki, który następnie miałby Pan opodatkować jako wspólnik.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).