Interpretacja indywidualna - stanowisko jest prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie m.in. podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 8 września 2025 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku CIT podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Jednocześnie na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność (…)

Grupa Spółek powiązanych, do której należy również Wnioskodawca postanowiły, że Wnioskodawca będzie w ramach grupy kapitałowej pełnił rolę: Centrum Usług Wspólnych (dalej jako: „CUW”).

Wobec czego Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz pozostałych spółek z grupy:

   1) usługi księgowe - polegające na przyjmowaniu zasad (polityki) rachunkowości, prowadzeniu, na podstawie dowodów księgowych ksiąg rachunkowych, okresowe ustalanie lub sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, wycenie aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego, sporządzaniu sprawozdań finansowych, gromadzeniu i przechowywaniu dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej ustawą, poddaniu badaniu i ogłaszanie sprawozdań finansowych - jeśli podlegają takiemu obowiązkowi,

   2) usługi administracyjne - polegające na wspieraniu codziennego funkcjonowania firmy, organizacji lub instytucji poprzez wykonywanie zadań związanych z zarządzaniem biurem, obiegiem dokumentów, komunikacją wewnętrzną i zewnętrzną oraz wsparciem operacyjnym. Ich celem jest zapewnienie sprawnej organizacji pracy i efektywności działania poszczególnych Spółek z Grupy,

   3) usługi kadrowe - polegające na kompleksowej obsłudze spraw związanych z zatrudnianiem, ewidencją, rozliczaniem oraz obsługą pracowników w firmie. Ich głównym celem jest zapewnienie zgodności z przepisami prawa pracy i ułatwienie przedsiębiorcy zarządzania zasobami ludzkimi,

   4) usługi pośrednictwa handlowego w sprzedaży usług - polegające na łączeniu odbiorców i sprzedawców (...) oraz wspieraniu procesu zawierania transakcji między nimi,

   5) usługi logistyczne - polegające na planowaniu, realizacji i kontroli przepływu transportu (...) - od punktu początkowego do końcowego odbiorcy (klienta). Głównym celem tych usług jest zapewnienie sprawnego, terminowego i ekonomicznego przemieszczania towarów wraz z usługami towarzyszącymi (organizowaniem odpowiedniej dokumentacji etc).

Usługi świadczone przez Spółkę będące przedmiotem wniosku są realizowane dla podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku CIT.

Wynagrodzenie za świadczenie usług na rzecz podmiotów powiązanych ustalane są na warunkach rynkowych. Usługi Spółki rozliczane będą w kwartalnych okresach rozliczeniowych, pokrywających się z kwartałem kalendarzowym. Pierwszy okres rozliczeniowy będzie obejmował pierwszy niepełny kwartał kalendarzowy oraz następujący po nim kwartał kalendarzowy. Strony umowy ustalą, że na poczet wykonania usługi będą wystawiane faktury zaliczkowe stanowiące 1/3 przewidywanego wynagrodzenia kwartalnego. Faktury zaliczkowe będą wystawiane w ostatnim dniu roboczym miesiąca kalendarzowego. Faktura końcowa zostanie wystawiona do 15 tego dnia po okresie rozliczeniowym.

Wysokość zaliczek będzie przez strony ustalana nie częściej niż raz na pół roku, uwzględniając prognozowaną wysokość wynagrodzenia. Po zakończeniu roku kalendarzowego Wnioskodawca dokona weryfikacji rocznej poniesionych kosztów i zastrzega sobie wystawienie faktury korygującej.

Przy czym Spółka dołoży wszelkich starań, aby wynagrodzenie określone w powyższy sposób było obliczone w sposób prawidłowy. Nie można jednak wykluczyć, że taki podział wynagrodzenia ulegnie modyfikacji w wyniku powtórnego przeliczenia parametrów go kształtujących (np. dostarczonych ostatecznie ilości dokumentów, ilości pracowników) czy też w wyniku modyfikacji bazy kosztowej spowodowanej korektami księgowania kosztów. Jednak wynagrodzenie za okresy rozliczeniowe będą naliczane wedle najlepszej wiedzy Spółki na podstawie przedstawianych dokumentów.

Wynagrodzenie każdej ze Spółek z tytułu usługi Pośrednictwa zostanie wyliczone w oparciu o wygenerowany obrót dla każdej ze Spółek. Przez obrót rozumie się przychody zafakturowane oraz te, które powinny być zafakturowane zgodnie z przepisami prawa.

Wynagrodzenie z tytułu usługi Księgowości zostanie wyliczone jako baza kosztowa powiększona o marżę 5% i podzielone pomiędzy Spółki według klucza opartego o ilość zaksięgowanych operacji gospodarczych (dokumentów księgowych/zapisów księgowych).

Wynagrodzenie z tytułu usługi Administracji zostanie wyliczone jako baza kosztowa powiększona o marżę 5% i podzielone pomiędzy Spółki według klucza opartego o udział przychodów danej Spółki w ogólnej kwocie przychodów wszystkich Spółek.

Wynagrodzenie z tytułu usługi Kadrowej zostanie wyliczone jako baza kosztowa powiększona o marżę 5% i podzielone pomiędzy Spółki według klucza opartego o ilość zatrudnionych pracowników.

Wynagrodzenie z tytułu usługi Logistycznej zostanie wyliczone jako baza kosztowa powiększona o marżę 5%. Te wynagrodzenie będzie dzielone według klucza podziału opartego o ilość zamówionych usług logistycznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

   1. Na pytanie, na czym polegają świadczone przez Państwa usługi biurowe, o które pytają Państwo w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 1 i jakie czynności w ramach tej usługi wykonują Państwo, bowiem nie zostały one opisane w opisie zdarzenia przyszłego we wniosku?

Wnioskodawca dokonał pomyłki pisarskiej. Będzie świadczył:

1) usługi księgowe. Nie będzie świadczył usług biurowych.

2) usługi administracyjne,

3) usługi kadrowe,

4) usługi pośrednictwa handlowego,

5) usługi logistyczne

        - opisane w treści wniosku.

Usługi Księgowe - czynności obejmujące prowadzenie pełnej i uproszczonej księgowości, ewidencję VAT, przygotowanie deklaracji, sporządzanie sprawozdań finansowych, prowadzenie rejestrów, obsługa audytów i raportowanie.

Usługi Administracyjne - obsługa zamówień materiałów biurowych, prowadzenie działań windykacyjnych, organizacja i obsługa spotkań, kontakt z kancelariami prawnymi i doradcami, korespondencja.

Usługi Kadrowe - prowadzenie dokumentacji kadrowej, obsługa akt osobowych, zgłoszenia do ZUS, prowadzenie ewidencji czasu pracy, badania lekarskie, szkolenia BHP, obsługa umów o pracę i cywilnoprawnych.

Usługi Pośrednictwa - kojarzenie stron transakcji, pozyskiwanie klientów i podwykonawców, przygotowanie ofert, udział w przetargach, przedstawianie usług.

Usługi Logistyczne - organizacja transportu, kontakt i wybór firm transportowych, kontrola przepływu towarów, zarządzanie dokumentacją przewozową.

   2. Na pytanie, w jaki sposób rozliczane są usług biurowe?

Wnioskodawca będzie świadczył usługi księgowe oraz pozostałe wskazane w treści wniosku. Nie będzie świadczył usług biurowych.

Wynagrodzenie za usługi księgowe zostanie wyliczone jako baza kosztowa powiększona o marżę na poziomie 5% i podzielone pomiędzy Spółki według klucza opartego o ilość zaksięgowanych operacji gospodarczych (ilość dokumentów/zapisów księgowych).

   3. Na pytanie czy usługi, o które Państwo pytają we wniosku, czyli usługi biurowe, administracyjne, usługi kadrowe, usługi pośrednictwa handlowego i usługi logistyczne są świadczone w sposób nieprzerwany, regularny?

Odpowiedź jest twierdząca. Wszystkie usługi będą świadczone w sposób nieprzerwany, regularny.

   4. Na pytanie czy ww. usługi, o które pytają Państwo we wniosku polegają na wykonywaniu wielu kolejnych, powtarzalnych czynności w dłuższym okresie?

Odpowiedź jest twierdząca. Usługi wskazane we wniosku będą świadczone w sposób nieprzerwany i regularny.

   5. Na pytanie, czy wystawienie faktur korygujących związane jest z rozliczeniem wcześniej wykonanych usług, które nie zostały ujęte w pierwotnie wystawionych fakturach, czy też z dostosowaniem ceny świadczonych usług do określonego poziomu rentowności?

Wystawione faktury będą obejmowały wszystkie wykonane czynności, ale modyfikacji może ulec wynagrodzenie w wyniku powtórnego przeliczenia należnego spółce wynagrodzenia. Chodzi o korektę związaną z dostosowaniem ostatecznej ceny na wykonane usługi. Nie chodzi o wyrównanie poziomu rentowności a ujęcie wszystkich kosztów związanych z kalkulacją ceny w prawidłowej wysokości.

   6. Na pytanie, jeżeli korekty związane są z dostosowaniem ceny do określonego poziomu rentowności to proszę o wskazanie czy korekty zostały dokonane w związku z tym, że:

- nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki,

- znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej

      - a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych?

Nie nastąpi zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki. Podstawą korekt u Wnioskodawcy będą w istocie zdarzenia w związku ze zidentyfikowanymi błędami w metodyce kalkulacji ceny, błędami rachunkowymi lub kalkulacyjnymi. Są to zatem zdarzenia wymuszające na Wnioskodawcy skorygowanie ceny przez uwzględnienie w bazie kosztowej kosztów nieprawidłowo uwzględnionych, także kosztów przyjętych w innej wysokości, niż prawidłowa - co może być wynikiem wyłącznie błędu ludzkiego. W tym zakresie, nie są to okoliczności, których nie można było przewidzieć w momencie ustalania wynagrodzenia między wnioskodawcą jako usługodawcą a spółkami jako usługobiorcami za dany okres rozliczeniowy. Intencją i powodem do wystawienia faktur korygujących, nie będzie zatem dostosowanie ceny transferowej do określonego poziomu rentowności, a jedynie zweryfikowanie poprawności przyjętej pierwotnie bazy kosztowej.

Koszty i przychody są znane, ewentualnie mogą nie zostać ujęte w prawidłowej wysokości bądź nie wszystkie koszty zostaną wcześniej ujęte przez Wnioskodawcę w wystawionej fakturze, z powodu błędu czy omyłki.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

 1) Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest podejście Spółki, zgodnie z którym opisane usługi, świadczone w ramach Centrum Usług Wspólnych są świadczone w okresach rozliczeniowych, o których mowa w art. 12 ust. 3c ustawy o CIT i w związku z tym Spółka powinna rozpoznać przychód podatkowy z tytułu sprzedaży opisanych usług na koniec takiego okresu rozliczeniowego tj. w ostatnim dniu kwartału? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7)

 2) Czy opisane korekty przeprowadzane przez Spółkę po zakończeniu roku w efekcie weryfikacji cen dotyczące wartości transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi stanowią korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e ustawy o podatku CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 8)

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad 1.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm., dalej: „ustawy CIT”):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą określa przepis art. 12 ust. 3a ustawy CIT. Stanowi on, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo

2. uregulowania należności.

Ustawodawca przewidział także szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych.

Zastosowanie ma wówczas przepis art. 12 ust. 3c ustawy CIT, zgodnie z którym jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Analizując przepis art. 12 ust. 3c ustawy CIT, należy zauważyć, że:

   - dotyczy on wszystkich usług, które strony rozliczają cyklicznie; ustawodawca w żaden sposób nie zawęził katalogu tych usług;

   - strony ustaliły, że będą one rozliczane cyklicznie;

   - wspomniana regulacja dotyczy tylko usług, nie obejmuje natomiast dostawy towarów, nawet jeżeli ma ona charakter ciągły;

   - okres rozliczeniowy może wynikać zarówno z umowy, jak i z wystawionej faktury VAT;

   - okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 1 rok;

   - w przypadku usług rozliczanych w okresach cyklicznych datą powstania przychodu jest zawsze koniec okresu rozliczeniowego, nie ma natomiast wówczas znaczenia, ani data wystawienia faktury, ani data otrzymania należności.

Zatem, w odniesieniu do usług rozliczanych okresowo (w okresach rozliczeniowych) - co powinno wynikać z ustaleń między stronami - za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze.

Jak zostało już wyżej wyjaśnione, okres rozliczeniowy obejmuje okres, w którym następuje cykliczne wykonanie usługi, jednocześnie usługa ta rozliczana jest za ten okres. Innymi słowy rozliczenie między stronami umowy dotyczy okresu, w którym ma miejsce świadczenie usługi. Zatem okresem rozliczeniowym przykładowo może być kalendarzowy miesiąc, kwartał lub rok bądź inny okres.

Odnosząc powyższe do przytoczonych wcześniej przepisów ustawy o CIT zauważyć należy, że przepisy art. 12 ust. 3c jasno formułują zasadę, z której jednoznacznie wynika, że jeżeli strony ustalą, iż dana usługa rozliczana jest okresowo, to za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego, określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy świadczone usługi w ramach Centrum Usług Wspólnych są świadczone w okresach rozliczeniowych zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT i w związku z tym Spółka powinna rozpoznać przychód podatkowy z tytułu sprzedaży tych usług na koniec okresu rozliczeniowego, tj. w tym przypadku na ostatni dzień kwartału.

Postanowienia umowy z podmiotami powiązanymi wprost będą zawierały sformułowania, że strony umowy rozliczają się w „okresie rozliczeniowym”, którym co do zasady jest kwartał. Wysokość wynagrodzenia za świadczenie usług jest prognozowana na dany kwartał i jest różna w zależności od zaangażowania w danym kwartale. Co istotne w okresie kwartału będą wystawiane faktury zaliczkowe, stanowiące wartość prognozowanego wynagrodzenia kwartalnego, przy czym skoro w tym przypadku zastosowanie znajdzie przepis szczególny  - to wystawienie faktury zaliczkowej i otrzymanie należności zaliczkowej nie spowoduje, zdaniem Wnioskodawcy, powstania przychodu podatkowego.

Z tego względu Spółka stoi na stanowisku, że do świadczonych przez nią usług w ramach Centrum Usług Wspólnych będą mieć zastosowanie regulacje zawarte w art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, a obowiązek podatkowy w CIT powstanie w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego - czyli każdego kwartału.

Tym samym, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym [winno być: zdarzeniu przyszłym - przyp. organu] prawidłowe jest podejście Spółki, zgodnie z którym do opisanych usług świadczonych  w okresach rozliczeniowych, zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3c ustawy o CIT i w związku z tym Spółka powinna rozpoznać przychód podatkowy z tytułu sprzedaży opisanych usług na koniec takiego okresu rozliczeniowego tj. w ostatnim dniu kwartału.

Ad 2.

Korekta cen transferowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, korekty wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy nie spełniają wszystkich przesłanek z art. 11e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), a w konsekwencji nie stanowią i nie będą stanowić korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e ustawy o CIT, zatem Wnioskodawca powinien je rozpoznać z uwzględnieniem zasad ogólnych dotyczących korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o CIT.

Na gruncie ustawy o CIT istnieje możliwość wyodrębnienia poszczególnych regulacji odnoszących się do sposobu rozpoznawania korekt kosztów i przychodów podatkowych w zależności od ich rodzaju.

W świetle obecnie obowiązującego brzmienia art. 11e ustawy o CIT, podatnik może dokonać korekty cen transferowych poprzez zmianę wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania przychodów, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

 1) w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie roku podatkowego ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty niepowiązane;

 2) nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki lub znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej, a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych;

 3) w momencie dokonania korekty podatnik posiada oświadczenie podmiotu powiązanego lub dowód księgowy potwierdzające dokonanie przez ten podmiot korekty cen transferowych w tej samej wysokości co podatnik;

 4) istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem, w którym podmiot powiązany, o którym mowa w pkt 3, ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd.

Jak wynika z uzasadnienia do rządowego projektu ustawy nowelizującej (VIII kadencja, druk sejmowy Nr 2860, s. 183): „(...) regulacja (art. 11e ustawy o CIT) definiuje szczegółowe warunki dopuszczalności stosowania korekt cen transferowych. W praktyce gospodarczej często występują sytuacje, w których poziom ceny transferowej w trakcie roku nie ulega znaczącym modyfikacjom, w efekcie powodując odchylenia pomiędzy zrealizowanym poziomem rentowności podmiotu powiązanego a rynkowym poziomem rentowności, wynikającym przykładowo z analizy porównawczej. Taka sytuacja może mieć miejsce chociażby w relacji producenta o ograniczonym zakresie funkcji, ryzyk i aktywów z podmiotem centralnym zarządzającym łańcuchem dostaw (tzw. entrepreneur) - który to podmiot nie zawsze będzie stroną bezpośrednich transakcji z producentem.

Po zakończeniu roku może okazać się, że wskutek wystąpienia zmian okoliczności istotnych z punktu widzenia cen transferowych suma wynagrodzenia otrzymanego przez producenta w trakcie roku może nie być wystarczająca do osiągnięcia rynkowego poziomu rentowności i, w rezultacie, konieczne jest dokonanie korekty rentowności w celu uzyskania wyniku finansowego zgodnego z poziomem rynkowym. Istotne z punktu widzenia cen transferowych okoliczności, których nie można było przewidzieć w momencie planowania poziomu cen transferowych na dany rok mogą obejmować przykładowo istotne zmiany rynkowych cen podstawowych surowców lub materiałów, wahania kursów walutowych, zmiany stóp procentowych czy też znaczące wahania popytu lub podaży danego produktu, spowodowane czynnikami niezależnymi od podatnika i podmiotu powiązanego. Różnice pomiędzy zakładanym poziomem rentowności a rentownością rzeczywistą mogą wynikać również z modelu, w którym do ustalania cen transferowych w trakcie roku wykorzystywane były informacje o kosztach historycznych, a podatnik w trakcie roku nie miał możliwości dokonania dostosowania do kosztów rzeczywistych - podczas gdy zmieniają się istotne okoliczności mogące mieć wpływ na poziom ceny transferowej.

Wówczas, na koniec roku może powstać różnica, wynikająca z porównania kosztów historycznych i rzeczywistych. Z uwagi na potencjalnie istotny wpływ możliwości dokonywania takich korekt na dochody podatkowe Skarbu Państwa, wprowadzono warunki, które ograniczą możliwość nadużywania korekt cen transferowych przez podatników i odpowiednio zabezpieczą interes Skarbu Państwa.”

Niezależnie od definicji korekty cen transferowych na gruncie ustawy o CIT, ustawodawca określił moment rozpoznawania korekt cen transferowych na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1ab ustawy o CIT, przy ustalaniu wysokości kosztów uzyskania przychodów uwzględnia się:

 1) korektę cen transferowych zmniejszającą koszty uzyskania przychodów, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w  art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1 i 2;

 2) korektę cen transferowych zwiększającą koszty uzyskania przychodów, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1-4;

 3) korektę cen transferowych, o której mowa w art. 11e, dokonaną w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli nie została uwzględniona w wyniku finansowym netto podatnika za dowolny rok tego okresu zgodnie z przepisami o rachunkowości i nie dotyczy transakcji dokonywanych w tym okresie.

W myśl art. 15 ust. 4i ustawy o CIT, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Równocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 4j ustawy o CIT, jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 4i, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

Artykuł 15 ust. 4k pkt 2 ustawy o CIT wskazuje, że przepisów ust. 4i i 4j nie stosuje się do korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e.

Z powyższego wynika, że korekty cen transferowych, o których mowa w art. 11e ustawy o CIT są objęte zakresem regulacji art. 15 ust. 4k pkt 2 ustawy o CIT, co wyklucza prawo do dokonywania bieżącej korekty rozliczeń poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona/otrzymana faktura korygująca, na podstawie art. 15 ust. 4i ustawy o CIT.

Jak wskazano powyżej, korekta cen transferowych może zostać dokonana „in plus” bądź „in minus”, tj. odpowiednio zwiększać wynik finansowy poprzez zmniejszenie kosztów lub zwiększenie przychodów albo zmniejszać wynik finansowy poprzez zwiększenie kosztów lub zmniejszenie przychodów.

Korekta wyniku finansowego to korekta, w której podatnik sam dostosowuje dla celów podatkowych pierwotnie ustaloną cenę transferową do poziomu, który według niego spełnia zasadę ceny rynkowej (ang. arms length principle).

Zgodnie z art. 11e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przez cenę transferową rozumie się rezultat finansowy, w tym cenę, wynagrodzenie, wynik finansowy lub wskaźnik finansowy.

Uwzględniając ugruntowane stanowisko organów podatkowych, korekty dokonywane są w grupach podmiotów powiązanych w celu doprowadzenia wyniku finansowego poszczególnych podmiotów powiązanych, działających w ramach łańcucha wartości, do poziomu zgodnego z zasadą ceny rynkowej, poprzez prawidłową dystrybucję dochodu między te podmioty, biorąc pod uwagę pełnione przez nie funkcje, ponoszone ryzyka oraz angażowane aktywa (tzw. profil funkcjonalny). Wynik finansowy zgodny z zasadą ceny rynkowej oznacza wynik finansowy, który w porównywalnych okolicznościach osiągnęłyby podmioty niepowiązane uznane za porównywalne w zakresie danej transakcji lub działalności.

Jak wskazuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2024 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.191.2024.3.MF lub w interpretacji indywidualnej z dnia 27 maja 2024 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.159.2024.3.MF), korekta cen transferowych dokonywana jest okresowo, zazwyczaj po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego, kiedy znane są już niezbędne dane finansowe. Wystąpienie korekty wynika z zaistnienia w trakcie tego okresu, bądź po jego zakończeniu okoliczności, które nie mogły być znane stronom transakcji podczas jej planowania, a które spowodowały, że istnieje konieczność dostosowania poziomu pierwotnie ustalonej ceny transferowej do poziomu zgodnego z zasadą ceny rynkowej.

Podsumowując powyższe, z perspektywy prawidłowego sposobu rozpoznania danej korekty dokonywanej w transakcjach między podmiotami powiązanymi na gruncie przepisów ustawy o CIT, kluczowe jest zweryfikowanie każdego z warunków wymienionych w art. 11e ustawy o CIT, które są decydujące do uznania czy korekta kosztów uzyskania przychodów powinna zostać rozpoznana na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 15 ust. 4i oraz 4j ustawy o CIT, czy też zastosowanie znajdą szczególne regulacje odnoszące się do korekt cen transferowych, których rozpoznanie uregulowane zostało w art. 15 ust. 1ab i art. 15 ust. 4k pkt 2 ustawy o CIT.

Odnosząc się do ustalenia, czy opisane korekty kosztów uzyskania przychodu spełniają warunki do uznania ich za korektę cen transferowych o której mowa w art. 11e ustawy o CIT, ponownie wskazać należy, że zgodnie z przywołanym art. 11e ustawy o CIT podatnik może dokonać korekty cen transferowych poprzez zmianę wysokości poniesionych kosztów uzyskania przychodów, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

 1) w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie roku podatkowego ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty niepowiązane;

 2) nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki lub znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej, a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych;

 3) w momencie dokonania korekty podatnik posiada oświadczenie podmiotu powiązanego lub dowód księgowy potwierdzające dokonanie przez ten podmiot korekty cen transferowych w tej samej wysokości co podatnik;

 4) istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem, w którym podmiot powiązany, o którym mowa w pkt 3, ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd.

Warunek 1 - ustalenie w transakcji warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

W odniesieniu do spełnienia pierwszego warunku wnikającego z art. 11e pkt 1 ustawy o CIT wskazać należy, że zgodnie z tym przepisem podatnik może dokonać korekty cen transferowych, jeżeli spełnia warunek dotyczący ustalenia, czy w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie roku podatkowego ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty niepowiązane.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego [winno być: w zdarzeniu przyszłym - przyp. organu], cena transferowa przyjęta w analizowanej transakcji pomiędzy Spółką i podmiotami powiązanymi została ustalona na warunkach rynkowych.

W konsekwencji warunek wynikający z art. 11e pkt 1 ustawy o CIT należy uznać za spełniony, gdyż transakcje pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotami powiązanymi będą ustalone na warunkach rynkowych, tj. takich, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Warunek 2 - zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki lub znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej.

Odnosząc się do warunku wnikającego z art. 11e pkt 2 ustawy o CIT wskazać należy, że zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi w zakresie cen transferowych z dnia 31 marca 2021 r. „Nr 2: Korekta cen transferowych w rozumieniu art. 11e ustawy o CIT (art. 23q ustawy o PIT)” (dalej: „Objaśnienia”), jako warunek dokonania korekty cen transferowych wskazano zmianę istotnych okoliczności w trakcie roku podatkowego lub uzyskanie wiedzy o faktycznie uzyskanych przychodach lub poniesionych kosztach (s.18).

W tym zakresie, zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów ze s. 20 Objaśnień, wystarczające jest wykazanie jednej z wymienionych w art. 11e ust. 2 ustawy o CIT przesłanek.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że istota korekty cen transferowych z art. 11e ustawy o CIT polega na dostosowaniu transakcji do poziomu rynkowego transakcji na dzień jej zawarcia (do warunków, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane), która stała się nierynkowa na skutek późniejszych, istotnych okoliczności. Jak wskazano na s. 18 Objaśnień, przesłanka ta odnosi się do przypadku, gdy wystąpienie istotnych okoliczności skutkuje zmianą warunków realizacji transakcji.

W przypadku zdarzeń stanowiących podstawę do wystawienia faktur korygujących, zdaniem Wnioskodawcy nie można uznać, że nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki. Podstawą do wystawienia korekty będą w istocie zdarzenia w związku ze zidentyfikowanymi błędami w metodyce kalkulacji ceny, błędami rachunkowymi lub kalkulacyjnymi. Są to zatem zdarzenia wymuszające na Usługodawcy/Wnioskodawcy skorygowanie ceny przez uwzględnienie w bazie kosztowej kosztów nieprawidłowo uwzględnionych przy pierwotnym rozliczeniu, także kosztów przyjętych w innej wysokości, niż prawidłowa. Intencją i powodem do wystawienia faktur korygujących, nie jest zatem dostosowanie ceny transferowej do określonego poziomu rentowności.

Jednocześnie, zakresem faktur korygujących, których podstawą będą zdarzenia opisane powyżej, nie są objęte sytuacje związane z tym, że na podstawie weryfikacji przez Usługodawcę faktycznie poniesionych kosztów (do kosztów budżetowanych) dochodzi do ustalenia ceny transferowej, która nie odpowiada warunkom, jakie zawarłyby podmioty niepowiązane, a w konsekwencji należy wystawić odpowiednie korekty, żeby doprowadzić ceny (rozumiane również jako osiągnięta rentowność) do warunków rynkowych.

Podsumowując: nie nastąpi zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki. Podstawą korekt u Wnioskodawcy będą w istocie zdarzenia w związku ze zidentyfikowanymi błędami w metodyce kalkulacji ceny, błędami rachunkowymi lub kalkulacyjnymi.

Są to zatem zdarzenia wymuszające na Wnioskodawcy skorygowanie ceny przez uwzględnienie w bazie kosztowej kosztów nieprawidłowo uwzględnionych, także kosztów przyjętych w innej wysokości, niż prawidłowa - co może być wynikiem wyłącznie błędu ludzkiego. W tym zakresie, nie są to okoliczności, których nie można było przewidzieć w momencie ustalania wynagrodzenia między wnioskodawcą jako usługodawcą a spółkami jako usługobiorcami za dany okres rozliczeniowy. Intencją i powodem do wystawienia faktur korygujących, nie będzie zatem dostosowanie ceny transferowej do określonego poziomu rentowności, a jedynie zweryfikowanie poprawności przyjętej pierwotnie bazy kosztowej.

Koszty i przychody są znane, ewentualnie mogą nie zostać ujęte w prawidłowej wysokości bądź nie wszystkie koszty zostaną wcześniej ujęte przez Wnioskodawcę w wystawionej fakturze, z powodu błędu czy omyłki.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w konsekwencji korekt tych nie należy kwalifikować jako korekt z art. 11e ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad 1.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Ustawa o CIT, nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 tej ustawy przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Zatem, przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Dla ustalenia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą określa przepis art. 12 ust. 3a ustawy CIT. Stanowi on, że:

Przepis art. 12 ust. 3a ustawy CIT wyraża zasadę, zgodnie z którą momentem istotnym dla ustalenia przychodu jest wykonanie świadczenia.

W kontekście wyżej powołanego art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, moment powstania przychodu z tytułu usługi, ustalany jest z uwzględnieniem w pierwszej kolejności momentu wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, jednak przychód ten powstaje nie później niż z dniem wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Ustawodawca przewidział także szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych.

Zastosowanie ma wówczas przepis art. 12 ust. 3c ustawy o CIT:

Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy.

Analizując przepis art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, należy zauważyć, że:

- dotyczy on wszystkich usług, które strony rozliczają cyklicznie; ustawodawca w żaden sposób nie zawęził katalogu tych usług;

- strony ustaliły, że będą one rozliczane cyklicznie;

- wspomniana regulacja dotyczy tylko usług, nie obejmuje natomiast dostawy towarów, nawet jeżeli ma ona charakter ciągły;

- okres rozliczeniowy może wynikać zarówno z umowy, jak i z wystawionej faktury VAT;

- okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 1 rok;

   - w przypadku usług rozliczanych w okresach cyklicznych datą powstania przychodu jest zawsze koniec okresu rozliczeniowego, nie ma natomiast wówczas znaczenia, ani data wystawienia faktury, ani data otrzymania należności.

Ponadto, jak stanowi art. 12 ust. 3e ustawy o CIT:

W tym miejscu należy podkreślić, że przepisy podatkowe nie definiują pojęcia usług ciągłych. W odniesieniu do kwestii powstania przychodów należnych w zakresie tzw. usług ciągłych należy sprecyzować zakres tego pojęcia.

Słownikowe znaczenie słowa „ciągłość” to „łączność, nieprzerywający się związek jakichś faktów, brak luk, przerw w czasie albo w przestrzeni. To także dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały”.

Usługi o charakterze ciągłym obejmują czynności polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do ich świadczenia. Wynikają one  ze zobowiązania o charakterze ciągłym, które wytwarza trwały stosunek prawny i z którego wypływają obowiązki ciągłe bądź okresowe. Istotą usług o charakterze ciągłym jest stałe  i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta.

Zatem, w odniesieniu do usług ciągłych rozliczanych okresowo (w okresach rozliczeniowych) - co powinno wynikać z ustaleń między stronami - za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, zgodnie z dyspozycją art. 12 ust. 3c ustawy o CIT.

Przepisy podatkowe nie zawierają również definicji pojęcia okresu rozliczeniowego. Zatem należy odwołać się do wykładni literalnej przepisu art. 12 ust. 3c ustawy o CIT.

Zgodnie z definicją słownikową (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN):

- „okres” to m.in. „czas, w którym ma miejsce jakieś zjawisko cykliczne i po jego upływie powtarza się jego przebieg”;

- „rozliczeniowy” to m.in. „dotyczący rozliczenia - uregulowania wzajemnych należności”;

- „rozliczenie” to „uregulowanie wzajemnych należności, zobowiązań między przedsiębiorstwem i dostawcami, dłużnikami i wierzycielami, pracodawcami i pracownikami itp.”.

Tym samym, pojęcie „okres rozliczeniowy” oznacza umownie zdefiniowany powtarzalny przedział czasowy, którego upłynięcie pociąga za sobą obowiązek uregulowania przez dane podmioty wzajemnych zobowiązań finansowych, np. miesiąc, kwartał, rok.

Wskazać jednocześnie należy, iż zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, rozpoznanie przychodu winno następować nie rzadziej niż raz w roku. Sformułowanie „nie rzadziej niż raz w roku” odnosi się do okresu w jakim świadczona usługa jest rozliczana. Oznacza to, że okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 12 miesięcy. Istotnym dla wskazania daty powstania przychodu jest okoliczność ustalenia w umowie (fakturze) rozliczania w okresach rozliczeniowych i ustalenie tych okresów. Wystąpienie więc tej sytuacji - zależnej wyłącznie od woli stron - skutkuje rozliczaniem przychodu w zgodzie z cytowanym przepisem art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, tj. w okresach rozliczeniowych. W takim przypadku przychód z tytułu usług o ustalonym okresie rozliczeniowym powinien być określany w ostatnim dniu przyjętego przez strony okresu rozliczeniowego, a data wystawienia faktury oraz termin płatności nie decydują o terminie powstania przychodu.

Gramatyczna wykładnia powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że w przypadku, gdy umowa lub wystawiona faktura zawiera postanowienia wskazujące okres rozliczeniowy, zasadą jest, że za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego.

Należy podkreślić, że do uznania, że okres rozliczeniowy wynosi taki a nie inny przedział czasowy nie wystarczy sam zapis na fakturze. Istotne są także postanowienia co do terminu, w którym należność ma być uregulowana.

Jak wynika z wniosku, grupa Spółek powiązanych, do której należy również Państwa Spółka postanowiły, że będziecie Państwo w ramach grupy kapitałowej pełnić rolę: Centrum Usług Wspólnych („CUW”). Wobec czego będziecie Państwo świadczył na rzecz pozostałych spółek z grupy:

usługi księgowe, usługi administracyjne, usługi kadrowe, usługi pośrednictwa, usługi logistyczne. Wynagrodzenie za świadczenie usług na rzecz podmiotów powiązanych ustalane będą na warunkach rynkowych. Usługi Spółki rozliczane będą w kwartalnych okresach rozliczeniowych, pokrywających się z kwartałem kalendarzowym. Pierwszy okres rozliczeniowy będzie obejmował pierwszy niepełny kwartał kalendarzowy oraz następujący po nim kwartał kalendarzowy. Strony umowy ustalą, że na poczet wykonania usługi będą wystawiane faktury zaliczkowe stanowiące 1/3 przewidywanego wynagrodzenia kwartalnego. Faktury zaliczkowe będą wystawiane w ostatnim dniu roboczym miesiąca kalendarzowego. Faktura końcowa zostanie wystawiona do 15 tego dnia po okresie rozliczeniowym.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in., czy w opisanym zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest podejście Spółki, zgodnie z którym opisane usługi, świadczone w ramach Centrum Usług Wspólnych są świadczone w okresach rozliczeniowych, o których mowa w art. 12 ust. 3c ustawy o CIT i w związku z tym Spółka powinna rozpoznać przychód podatkowy z tytułu sprzedaży opisanych usług na koniec takiego okresu rozliczeniowego tj. w ostatnim dniu kwartału.

Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości należy uznać, że w opisanym zdarzeniu przyszłym świadczone przez Państwa usługi księgowe, usługi administracyjne, usługi kadrowe, usługi pośrednictwa, usługi logistyczne mogą zostać zaklasyfikowane do usług o charakterze ciągłym. Rozliczenie opisanych usług będą w okresach kwartalnych, pokrywających się z kwartałem kalendarzowym, poprzez wystawienie faktur zaliczkowych stanowiące 1/3 przewidywanego wynagrodzenia kwartalnego.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przychód z tytułu świadczonych przez Państwa usług księgowych, usług administracyjnych, usług kadrowych, usług pośrednictwa, usług logistycznych powstaje zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, tj. w ostatnim dniu kwartału.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2.

Stosownie do art. 11e ustawy o CIT:

Podatnik może dokonać korekty cen transferowych poprzez zmianę wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania przychodów, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

 1) w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie roku podatkowego ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty niepowiązane;

 2) nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki lub znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej, a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych;

 3) w momencie dokonania korekty podatnik posiada oświadczenie podmiotu powiązanego lub dowód księgowy potwierdzające dokonanie przez ten podmiot korekty cen transferowych w tej samej wysokości co podatnik;

 4) istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem, w którym podmiot powiązany, o którym mowa w pkt 3, ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd.

Zgodnie z art. 12 ust. 3aa ustawy o CIT:

Przy ustaleniu wysokości przychodu uwzględnia się:

 1) korektę cen transferowych zmniejszającą przychody, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1-4;

 2) korektę cen transferowych zwiększającą przychody, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1 i 2;

 3) korektę cen transferowych, o której mowa w art. 11e, dokonaną w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli nie została uwzględniona w wyniku finansowym netto podatnika za dowolny rok tego okresu zgodnie z przepisami o rachunkowości i nie dotyczy transakcji dokonywanych w tym okresie.

Stosownie do powyższych przepisów, w wyniku korekty cen transferowych zmniejszających przychody, korekta ta powinna spełniać warunki z pkt 1-4 art. 11e, zaś korekta zwiększająca przychody, powinna spełniać warunki z pkt 1 i 2 art. 11e.

Art. 15 ust. 1ab ustawy o CIT:

Przy ustalaniu wysokości kosztów uzyskania przychodów uwzględnia się:

 1) korektę cen transferowych zmniejszającą koszty uzyskania przychodów, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1 i 2;

 2) korektę cen transferowych zwiększającą koszty uzyskania przychodów, mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1-4;

 3) korektę cen transferowych, o której mowa w art. 11e, dokonaną w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli nie została uwzględniona w wyniku finansowym netto podatnika za dowolny rok tego okresu zgodnie z przepisami o rachunkowości i nie dotyczy transakcji dokonywanych w tym okresie.

Stosownie do powyższych przepisów, w wyniku korekty cen transferowych zmniejszających przychody, korekta ta powinna spełniać warunki z pkt 1-4 art. 11e ustawy o CIT, zaś korekta zwiększająca przychody, powinna spełniać warunki z pkt 1 i 2 art. 11e ww. ustawy. Natomiast, w przypadku korekty cen transferowych skutkujących zmianą wysokości kosztów uzyskania przychodów, korekta zmniejszająca koszty powinna spełniać warunki z pkt 1 i 2 art. 11e ustawy o CIT, a zwiększająca koszty winna spełniać przesłanki z pkt 1-4 art. 11e ww. ustawy.

Korekta cen transferowych może zostać dokonana „in plus” bądź „in minus”, tj. może odpowiednio zwiększać wynik finansowy poprzez zwiększenie przychodów bądź zmniejszenie kosztów, albo zmniejszać wynik finansowy poprzez zmniejszenie przychodów lub zwiększenie kosztów.

Korekta wyniku finansowego to korekta, w której podatnik sam dostosowuje dla celów podatkowych pierwotnie ustaloną cenę transferową do poziomu, który według niego spełnia zasadę ceny rynkowej (ang. arms length principle). Przez cenę transferową rozumie się rezultat finansowy, w tym cenę, wynagrodzenie, wynik finansowy lub wskaźnik finansowy. Korekty dokonywane są w grupach podmiotów powiązanych w celu doprowadzenia wyniku finansowego poszczególnych podmiotów powiązanych, działających w ramach łańcucha wartości, do poziomu zgodnego z zasadą ceny rynkowej, poprzez prawidłową dystrybucję dochodu między te podmioty, biorąc pod uwagę pełnione przez nie funkcje, ponoszone ryzyka oraz angażowane aktywa (tzw. profil funkcjonalny). Wynik finansowy zgodny z zasadą ceny rynkowej oznacza wynik finansowy, który w porównywalnych okolicznościach osiągnęłyby podmioty niepowiązane o porównywalnym profilu funkcjonalnym.

Korekta cen transferowych dokonywana jest okresowo, zazwyczaj po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego, kiedy znane są już niezbędne dane finansowe. Wystąpienie korekty wynika z zaistnienia w trakcie tego okresu, bądź po jego zakończeniu okoliczności, które nie mogły być znane stronom transakcji podczas jej planowania, a które spowodowały, że istnieje konieczność dostosowania poziomu pierwotnie ustalonej ceny transferowej do poziomu zgodnego z zasadą ceny rynkowej.

Korekta powinna być dokonana w racjonalnie szybkim terminie po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Przy określeniu częstotliwości oraz terminu dokonania takiej korekty powinna być wzięta pod uwagę m.in. praktyka gospodarcza przyjęta w branży, zmienność czynników ekonomicznych mających wpływ na wysokość ceny transferowej, wystąpienie okoliczności mających znaczący wpływ na zmianę pierwotnie ustalonej ceny transferowej, techniczne możliwości dokonania takiej korekty.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 dotyczą kwestii ustalenia, czy opisane korekty przeprowadzane przez Spółkę po zakończeniu roku w efekcie weryfikacji cen dotyczące wartości transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi stanowią korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e ustawy o CIT.

Przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, wymaga w pierwszej kolejności zbadania, czy przedstawiona korekta stanowi korektę cen transferowych. Korekta ceny transferowej oznacza skorygowanie (poprawienie, dostosowanie) ceny transferowej.

Cena transferowa to cena, wynagrodzenie, wynik finansowy, wskaźnik finansowy bądź inaczej określony rezultat finansowy warunków ustalonych lub narzuconych między podmiotami powiązanymi w wyniku istniejących między nimi powiązań (art. 11a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).

W pierwszej kolejności, wskazać należy, że istota korekty cen transferowych polega na urynkowieniu transakcji rynkowej na dzień jej zawarcia (zawartej na warunkach, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane), która stała się nierynkowa na skutek późniejszych, istotnych okoliczności, bądź znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej, a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych.

W odniesieniu do spełnienia pierwszego warunku wnikającego z art. 11e pkt 1 ustawy o CIT, wskazać należy, że zgodnie z tym przepisem podatnik może dokonać korekty cen transferowych, jeżeli w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie roku podatkowego ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty niepowiązane.

Z opisu sprawy wynika, że wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług na rzecz podmiotów powiązanych ustalane są na warunkach rynkowych.

Podstawowym warunkiem zastosowania korekty jest ustalenie w transakcjach kontrolowanych w trakcie roku podatkowego warunków rynkowych, czyli takich, które zostałyby ustalone przez podmioty niepowiązane. Z opisu sprawy wynika zatem, że korekta, o której mowa we wniosku, spełnia warunek wynikający z art. 11e pkt 1 ustawy o CIT.

Korektę cen transferowych stosuje się w sytuacjach określonych w art. 11e pkt 2 ustawy o CIT, tj. przy zmianie istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki lub w razie uzyskania wiedzy na temat wysokości faktycznie poniesionych kosztów lub uzyskanych przychodów będących podstawą obliczenia ceny transferowej, dokonuje się z uwzględnieniem istoty ekonomicznej transakcji kontrolowanej, w tym wyników analizy funkcjonalnej i profilu funkcjonalnego stron transakcji.

Przesłanka określona w art. 11e pkt 2 ustawy o CIT, tj. zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki, odnosi się do przypadku, gdy wystąpienie istotnych okoliczności skutkuje zmianą warunków realizacji transakcji.

Podkreślić należy, że wystąpienie pierwszego z warunków nie wyklucza możliwości wystąpienia drugiej z przesłanek, jednak wystarczające jest wykazanie jednej z nich. Istotne zaburzenie otoczenia rynkowego, mające wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki, może powodować zmianę faktycznie poniesionych kosztów lub uzyskanych przychodów w porównaniu do wielkości zakładanych, powodując tym samym ziszczenie się drugiego warunku z art. 11e ustawy o CIT.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że nie nastąpi zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki. Podstawą korekt u Wnioskodawcy będą w istocie zdarzenia w związku ze zidentyfikowanymi błędami w metodyce kalkulacji ceny, błędami rachunkowymi lub kalkulacyjnymi. Są to zatem zdarzenia wymuszające na Wnioskodawcy skorygowanie ceny przez uwzględnienie w bazie kosztowej kosztów nieprawidłowo uwzględnionych, także kosztów przyjętych w innej wysokości, niż prawidłowa - co może być wynikiem wyłącznie błędu ludzkiego. W tym zakresie, nie są to okoliczności, których nie można było przewidzieć w momencie ustalania wynagrodzenia między wnioskodawcą jako usługodawcą a spółkami jako usługobiorcami za dany okres rozliczeniowy. Intencją i powodem do wystawienia faktur korygujących, nie będzie zatem dostosowanie ceny transferowej do określonego poziomu rentowności, a jedynie zweryfikowanie poprawności przyjętej pierwotnie bazy kosztowej.

Mając powyższe na uwadze oraz przedstawiony przez Państwa opis sprawy, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony warunek wynikający z art. 11e pkt 2 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że korekty wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy nie spełniają wszystkich przesłanek z art. 11e ustawy o CIT, a w konsekwencji nie stanowią i nie będą stanowić korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e ustawy o CIT, zatem Wnioskodawca powinien je rozpoznać z uwzględnieniem zasad ogólnych dotyczących korekty kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.