Ulga badawczo-rozwojowa.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 10 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 1 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 kwietnia 2022 r. (wpływ 13 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem:

1)Zainteresowany będący stroną postępowania

Pan (...)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania

Pani (...)

Opis stanów faktycznych  

Wnioskodawca jest spółką osobową prawa handlowego, tj. spółką komandytową, wpisaną do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez odpowiednio właściwy dla siedziby spółki sąd rejonowy. Prowadzi ona działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej od 13 września 2019 r. Spółka ta powstała z przekształcenia spółki cywilnej. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski zgodnie z art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca, z uwagi na zmiany, które weszły w życie od 01.01.2020 r. w zakresie opodatkowania spółek komandytowych, wystąpił równolegle z wnioskiem w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Przedmiotowa spółka w zakresie swojej działalności operacyjnej zajmuje się produkcją i dostawą towarów jedynie dużym odbiorcom hurtowym w Polsce, ale również za granicą (głównie Unia Europejska i „daleki wschód”). Wnioskodawca zawiera umowy z obiorcami w formie pisemnej.

Wnioskodawca w ramach działalności stworzył (...). Zastosowanie tych (...) to przede wszystkim (...). Zastosowanie technologii podnosi również bezpieczeństwo oraz ergonomię pracy.

Wnioskodawca w latach (...) skorzystał z opracowania (...) w celu opracowania budowy prototypu (...). Dzięki temu opracowaniu Wnioskodawca stworzył (...).

Wnioskodawca posiada własne laboratorium, w którym tworzone są prototypy i prowadzone są działania twórcze na potrzeby produkcji.

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, podkreślenia wymaga fakt, że działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca nie posiada centrum badawczo-rozwojowego. Ponadto nie działa w specjalnej strefie ekonomicznej, o której mowa w ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1670 z późn. zm.). Wnioskodawca nie korzysta z innych zwolnień przewidzianych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm.).

W prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi następujące koszty:

1.maszyny i urządzenia do wdrożenia do produkcji nowych innowacyjnych produktów ‒ Wnioskodawca nie może używać ich do innych potrzeb działalności spółki, bowiem są one wysoce wyspecjalizowane;

2.zakup urządzeń do laboratorium, które nie są środkami trwałymi ‒ potrzebne do prowadzenia działań zmierzających do ustalenia twórczych rozwiązań do produkcji;

3.zakup oprogramowania projektowego ‒ niezbędne do tworzenia linii produkcyjnych;

4.zakup oprogramowania do cyfryzacji firmy ‒ niezbędne do zarządzania laboratorium celem ustalenia nowoczesnych produktów;

5.usługi doradcze z jednostek badawczych;

6.koszty pracownicze pracowników pracujących w laboratorium oraz konstruktorów, którzy prowadzą działania zmierzające do stworzenia linii produkcyjnych i prototypów.

Wnioskodawca w prowadzonych księgach rachunkowych dokonuje stosownego ewidencjonowania kosztów opisanych w niniejszym wniosku w ewidencji pomocniczej. Wnioskodawca dokonał stosownych zapisów w polityce rachunkowości spółki.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowani udzielili odpowiedzi na następujące pytania:

W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że Wnioskodawca jest spółką osobową prawa handlowego, tj. spółka komandytową (…), proszę udzielić jednoznacznej odpowiedzi, czy złożony wniosek o wydanie interpretacji podatkowej dotyczy Pana sytuacji prawno-podatkowej i za jaki okres podatkowy?

Sytuacja dotyczy okresu od roku 2018 do 30.04.2021 r. Wniosek dotyczy Wnioskodawcy jako wspólnika spółki osobowej, która w rzeczonym okresie była transparentna podatkowo.

Opisu prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności o podanie, na czym ta działalność polega, jakie są jej cele i jakie czynności, zadania w ramach tej działalności Spółka podejmuje?

Wnioskodawca w ramach działalności stworzył (...). Zastosowanie tych (...) to przede wszystkim (...). Zastosowanie technologii podnosi również bezpieczeństwo oraz ergonomię pracy. Wnioskodawca w latach (...) skorzystał z opracowania (...) w celu opracowania budowy prototypu (...). Dzięki temu opracowaniu Wnioskodawca stworzył (...). Wnioskodawca posiada własne laboratorium, w którym tworzone są prototypy i prowadzone są działania twórcze na potrzeby produkcji. Wnioskodawca przedmiotowe rozwiązania stworzył na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Celem tych prac było stworzenie takiego produktu, który nie jest normalnie dostępny na rynku w sprzedaży. Wnioskodawca w pierwszej kolejności uzyskał informacje o zapotrzebowaniu na rynku. Dalej w ramach prowadzonej działalności stworzył prototypy, które zostały opracowane na podstawie dobranej technologii. Ostatecznie Wnioskodawca wprowadził ten produkt jako oferowany swoim klientom.

Czy działalność, której dotyczy wniosek, jest prowadzona przez Spółkę w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań; w jaki sposób dzięki tej działalności zwiększają się zasoby wiedzy oraz w czym (w jakich czynnościach, zadaniach) przejawia się wykorzystanie posiadanych już zasobów wiedzy?

Działalność Wnioskodawcy, której dotyczy wniosek, jest prowadzona w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca zastosował istniejące technologie i materiały odpowiednio dobrane do stworzenia nowych produktów, które zostały zaoferowane klientom. Wnioskodawca musiał odpowiednio zbadać materiały przed ich zastosowaniem.

Czy działalność prowadzona przez Spółkę w ramach opisanego projektu badawczo-rozwojowego jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe i/lub prace rozwojowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.)?

Wnioskodawca prowadzi twórczą działalność gospodarczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Czy tworzone prototypy są konstruowane wyłącznie na cele działalności badawczo-rozwojowej; czy są produktem końcowym gotowym do wykorzystania komercyjnego?

Tworzone (...) są stworzone zarówno dla celów komercyjnych, jak i własnych, natomiast (...) została sprzedana przez Wnioskodawcę.

Czy prowadzą Państwo odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe w celu wytworzenia każdego poszczególnego prototypu?

Tak, są to odrębne projekty.

Czy wytworzone prototypy zawsze są efektem Pana prac rozwojowych lub Pana badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Tak, są to zawsze efekty prowadzonych prac rozwojowych.

Co dokładnie Zainteresowani rozumieją pod pojęciem maszyny i urządzenia do wdrożenia do produkcji nowych innowacyjnych produktów; w jaki sposób te maszyny i urządzenia są wykorzystywane w działalności opisanej we wniosku?

Wnioskodawca rozumie przez to zakup następujących maszyn i urządzeń do wdrożenia do produkcji ‒ linia do (...), w skład której wchodzą ‒(...). Elementy laboratorium badawczego, takie jak: (...). Maszyny i urządzenia wyżej wymienione potrzebne są do badań fizyczkochemicznych materiałów i prototypów.

Czy maszyny i urządzenia do wdrożenia do produkcji nowych innowacyjnych produktów są środkami trwałymi, od których Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych; jeżeli nie – to prosimy wskazać, czy powyższe maszyny i urządzenia są sprzętem specjalistycznym wykorzystywanym bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności czy są to naczynia i przybory laboratoryjne lub urządzenia pomiarowe?

Jest to sprzęt specjalistyczny wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności twórczej, w ramach której Wnioskodawca stworzył prototypy. Są to również przybory laboratoryjne i urządzenia pomiarowe.

Co dokładnie Zainteresowani rozumieją pod pojęciem urządzeń do laboratorium, które nie są środkami trwałymi; w jaki sposób te urządzenia są wykorzystywane w działalności opisanej we wniosku?

Wnioskodawca, pracując nad materiałem do (...), musiał prowadzić stosowne badania laboratoryjne celem sprawdzenia materiału, jego właściwości fizycznych i chemicznych.

Czy urządzenia do laboratorium są sprzętem specjalistycznym wykorzystywanym bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności czy są to naczynia i przybory laboratoryjne lub urządzenia pomiarowe?

Tak, jest to sprzęt specjalistyczny wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności twórczej, w ramach którego tworzy prototypy. Tak, są to również naczynia i przybory laboratoryjne oraz urządzenia pomiarowe.

Czy oprogramowanie projektowe niezbędne do tworzenia linii produkcyjnych oraz oprogramowanie niezbędne do zarządzania laboratorium są wykorzystywane w opisanych we wniosku pracach oraz w jaki sposób?

Tak, to oprogramowanie jest wykorzystywane w opisanych we wniosku pracach. Zarządzanie laboratorium umożliwiało Wnioskodawcy przede wszystkim skuteczne prowadzenie badań nad materiałem. Bez nich Wnioskodawca nie mógłby ustalić, jakie właściwości ma materiał do tworzonych (...). Wskazać należy, że program projektowy umożliwiał wyprodukowanie (...). Bez tego programu rysunki i ustalenia linii produkcyjnej musiałyby być wykonane ręcznie.

Czy oprogramowanie projektowe i oprogramowanie do cyfryzacji firmy stanowią wartości niematerialne i prawne, od których Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych?

Tak, stanowią one wartości niematerialne i prawne, od których spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych.

Co dokładnie Państwo rozumieją pod pojęciem usługi doradcze z jednostek badawczych; w jaki sposób usługi te są wykorzystywane w działalności opisanej we wniosku?

Usługi doradcze z jednostek badawczych są to zlecenia na wykonanie konkretnych usług badawczych w celu opiniowania i pomocy naukowej zastosowania poszczególnych elementów w konstruowanych przez Zainteresowanych produktach.

Czy podmioty, na rzecz których ponosi Spółka wydatki na usługi doradcze, to podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Tak, były to podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Czy pracownicy, o których mowa we wniosku, są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę czy umowy cywilnoprawnej; jeśli tak – to jakiej (np. umowa o dzieło, umowa zlecenia)?

Tak, są to pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę.

W przypadku gdy pracownicy są zatrudnieni na umowę o pracę, to prosimy wskazać jakie elementy wynagrodzenia wchodzą w skład kosztów pracowniczych będących przedmiotem wniosku?

Wynagrodzenie pracowników jest wynagrodzeniem zasadniczym nie niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę.

Jakie zadania/czynności wykonują pracownicy pracujący w laboratorium oraz konstruktorzy w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej?

Zadaniem konstruktorów jest tworzenie rysunków konstrukcyjnych projektowanych wyrobów. Zadaniem pracowników laboratorium jest budowa prototypu lub jego części i przeprowadzanie prób obciążeń mechanicznych i elektrotechnicznych.

Czy pracownicy pracujący w laboratorium oraz konstruktorzy wykonują także inne czynności niezwiązane z działalnością badawczo-rozwojową Spółki?

Pracownicy laboratorium oraz konstruktorzy są jednocześnie pracownikami spółki zatrudnionymi do bieżącej działalności, część swojego etatu przeznaczają na prace B+R i są one oddzielnie ewidencjonowane.

W przypadku gdy pracownicy są zatrudnieni na podstawie umowy zlecenia i umowy o dzieło, to prosimy wskazać, czy stanowią wyłącznie należności ze źródła określonego w treści art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pracownicy nie są zatrudnieni na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Czy Zainteresowani za lata, za które chcą skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, korzystali ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawca nie prowadzi działalności w strefie ekonomicznej.

Czy Zainteresowani za lata, za które chcą skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, korzystali ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Nie. Wnioskodawcy nie korzystali z tego zwolnienia podatkowego.

Czy wydatki ponoszone w związku z realizacją projektów badawczo-rozwojowych zostały przez Zainteresowanych odliczone od podstawy opodatkowania lub zostały Spółce zwrócone w jakiekolwiek formie?

Wydatki nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania oraz nie zostały zwrócone spółce w jakiejkolwiek formie.

Czy opisana we wniosku działalność prowadzona przez Spółkę w celu realizacji projektów wpisuje się we wszystkie niżej wymienione kryteria – jeżeli tak, to dlaczego:

‒jest ukierunkowana na nowe odkrycia (działalność nowatorska – umożliwia pozyskanie nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji i pomysłów związanych z projektowaniem nowych produktów lub procesów),

‒jest oparta na oryginalnych koncepcjach i hipotezach (działalność twórcza wykluczająca wszelkie rutynowe, odtwórcze działania związane np. ze zmianami w produkcie),

‒jej efektem jest projektowanie i tworzenie przez Spółkę produktów i procesów, które – w stosunku do dotychczasowej jej działalności – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty i procesy w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Spółki albo w ogóle w praktyce gospodarczej,

‒jest zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie (działalność systematyczna – przeprowadzana w sposób zaplanowany, przy użyciu określonych zasobów ludzkich i finansowych),

‒brak jest pewności co do jej wyniku końcowego (działalność w warunkach niepewności),

‒prowadzi do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone (działalność powtarzalna i/lub możliwa do odtworzenia)?

Zainteresowani wskazali, co następuje:

‒jest ukierunkowana na nowe odkrycia i pomysły związane z projektowaniem nowych produktów. Wnioskodawca stworzył nowe rozwiązania w zakresie (...), które dotychczas nie były dostępne na rynku. (...), którą stworzył Wnioskodawca, również nie była dostępna w sprzedaży;

‒jest oparta na oryginalnych koncepcjach. Wnioskodawca w tym zakresie, w szczególności w zakresie materiałów użytych do stworzenia obu projektów, prowadził prace nad materiałem, badał jego właściwości fizykochemiczne po to, aby jak najlepiej spełniał swoje funkcje. Nie jest to działalność rutynowa;

‒jej efektem jest projektowanie i tworzenie przez spółkę produktów, które w stosunku do dotychczasowej działalności mają nowy bardziej innowacyjny charakter. Produkty w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie spółki i na rynku;

‒jest zaplanowana, bowiem Wnioskodawca poniósł koszty stworzenia tych prototypów, które finalnie miały spowodować zwiększenie zysków;

‒Wnioskodawca działał w warunkach niepewności, jednakże końcowo przedstawione prace zostały zakończone pozytywnie;

‒wyniki mogą być powtórzone, bowiem Wnioskodawca prowadził dokumentację tych prototypów.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym może zastosować ulgę badawczo-rozwojową opisaną w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT?

2.Czy wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę koszty mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 ustawy o PIT?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Państwa zdaniem ‒ w odniesieniu do pytania nr 1 ‒ w opisanym w stanie faktycznym Zainteresowani mogą zastosować ulgę badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ust.1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „Prawo o SWiN”). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W rozumieniu tego przepisu określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

‒działalność ma charakter twórczy,

‒działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,

‒działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 26e ustawy o PIT podatnik odlicza od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Państwa zdaniem ‒ w odniesieniu do pytania nr 2 ‒ wszystkie wymienione przez Zainteresowanych koszty mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 ustawy o PIT.

Ustawodawca w przedmiotowym przepisie wskazuje zamknięty katalog kosztów, które mogą zostać uznane za kwalifikowane. Zamknięcie tego katalogu oznacza, że tylko te w nim wymienione mogą być przedmiotem ulgi.

Wnioskodawca wskazał następujące koszty:

1.maszyny i urządzenia do wdrożenia do produkcji nowych innowacyjnych produktów ‒ Wnioskodawca nie może używać ich do innych potrzeb działalności spółki, bowiem są one wysoce wyspecjalizowane;

2.zakup urządzeń do laboratorium, które nie są środkami trwałymi ‒ potrzebne do prowadzenia działań zmierzających do ustalenia twórczych rozwiązań do produkcji;

3.zakup oprogramowania projektowego ‒ niezbędne do tworzenia linii produkcyjnych;

4.zakup oprogramowania do cyfryzacji firmy ‒ niezbędne do zarządzania laboratorium celem ustalenia nowoczesnych produktów;

5.usługi doradcze z jednostek badawczych;

6.koszty pracownicze pracowników pracujących w laboratorium oraz konstruktorów, którzy prowadzą działania zmierzające do stworzenia linii produkcyjnych i prototypów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W związku z wejściem w życie 1 stycznia 2021 r. przepisów ustawy z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123) ‒ spółki komandytowe uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w terminie – 1 stycznia 2021 r. lub 1 maja 2021 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.):

Spółki komandytowe stały się odrębnymi, samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Innymi słowy spółka komandytowa przestała być spółką transparentną podatkowo. W konsekwencji, działalność prowadzona przez spółkę komandytową nie może być traktowana jak działalność prowadzona przez wspólników.

W Państwa sprawie jesteście Państwo wspólnikami spółki komandytowej (dalej: Spółka), która podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych stała się 1 maja 2021 r. Stąd Państwa wniosek wspólny w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej dotyczy 2018 r. i lat następnych aż do 30 kwietnia 2021 r. Wniosek wspólny dotyczy zatem okresu, w którym Spółka była transparentna podatkowo, a podatnikami podatku dochodowego byli jej wspólnicy.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.:

W myśl natomiast art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.:

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie powyższego – wielkość przychodów przypadających na podatnika (wspólnika spółki niebędącej osobą prawną) określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodów oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną tę przez spółkę działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.:                          

Stosownie do treści art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.:

Z kolei zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.:

Ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1669) zmieniono przepisy art. 5a pkt 39 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

O ile treść art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozostała taka sama, to art. 19 ww. ustawy wprowadzono nowe definicje badań naukowych i prac rozwojowych, których źródłem stała się ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zmiana miała na celu zapewnienie spójności definicji badań naukowych i prac rozwojowych z tymi obowiązującymi w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Dokonana zmiana treści art. 5a pkt 39 oraz 40 ustawy podatkowej miała charakter doprecyzowujący i ujednolicający obowiązujące w polskim prawie definicje.

Stosownie do obowiązującego od 1 października 2018 r. art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.:

Stosownie do treści art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574):

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Przenosząc powyższe na grunt Państwa sprawy, wyraźnie podkreślamy, że w celu stwierdzenia, czy prowadzą Państwo działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Spółka w zakresie swojej działalności operacyjnej zajmuje się produkcją i dostawą towarów jedynie dużym odbiorcom hurtowym w Polsce, ale również za granicą. Spółka w ramach działalności stworzyła (...), służącą do (...). Zastosowanie tych (...) to przede wszystkim (...). Zastosowanie tej technologii podnosi również bezpieczeństwo oraz ergonomię pracy. Spółka w latach (...) skorzystała także z opracowania (...) w celu opracowania budowy prototypu (...). Dzięki temu opracowaniu Spółka stworzyła (...). Spółka posiada własne laboratorium, w którym tworzone są prototypy i prowadzone są działania twórcze na potrzeby produkcji. Spółka opisane rozwiązania stworzyła na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Celem tych prac było stworzenie takiego produktu, który nie jest normalnie dostępny na rynku w sprzedaży. Spółka w pierwszej kolejności uzyskała informacje o zapotrzebowaniu na rynku. Dalej w ramach prowadzonej działalności stworzyła prototypy, które zostały opracowane na podstawie dobranej technologii. Ostatecznie Spółka wprowadziła ten produkt swoim klientom. Ponadto Zainteresowani wskazali, że działalność, której dotyczy wniosek, jest prowadzona w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Spółka zastosowała istniejące technologie i materiały odpowiednio dobrane do stworzenia nowych produktów, które zostały zaoferowane klientom. Spółka musiała odpowiednio zbadać materiały przed ich zastosowaniem. Spółka prowadzi twórczą działalnością gospodarczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wskazaliście Państwo, że każdy z projektów był odrębny, a wytworzone prototypy są zawsze efektem prowadzonych prac rozwojowych. Ponadto działalność Spółki jest ukierunkowana na nowe odkrycia i pomysły, jest oparta na oryginalnych koncepcjach, jej efektem jest projektowanie i tworzenie przez spółkę produktów, które w stosunku do dotychczasowej działalności mają nowy bardziej innowacyjny charakter. Produkty w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie Spółki i na rynku. Jest to działalność zaplanowana, Spółka działa w warunkach niepewności, a wyniki mogą być powtórzone.

Z opisu sprawy wynika więc, że działalność Spółki, której Zainteresowani są wspólnikami, dotycząca produkcji towarów (...) mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W myśl art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Z kolei stosownie do art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

W myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Na podstawie powyższych przepisów stwierdzamy, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1)podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2)koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3)koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4)podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

5)w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6)podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7)kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

8)koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że Spółka:

1)powadzi działalność badawczo-rozwojową, ponosi koszty kwalifikowane w postaci maszyn i urządzeń do wdrożenia do produkcji nowych innowacyjnych produktów, zakupu urządzeń do laboratorium, zakupu oprogramowania projektowego, zakupu oprogramowania do cyfryzacji firmy, usług doradczych z jednostek badawczych oraz kosztów pracowniczych pracowników pracujących w laboratorium oraz konstruktorów,

2)koszty kwalifikowane zalicza w poczet kosztów uzyskania przychodów, w tym przez dokonywane w roku podatkowym odpisy amortyzacyjne,

3)nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia oraz nie uzyskuje dochodów z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu,

4)w prowadzonych księgach rachunkowych dokonuje stosownego ewidencjonowania kosztów opisanych we wniosku w ewidencji pomocniczej oraz dokonuje stosownych zapisów w polityce rachunkowości,

5)nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego,

6)wydatki nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania oraz nie zostały zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie.

Powyższe oznacza, że zostały spełnione przesłanki do zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Zatem przysługuje Państwu, co do zasady, prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do rozpatrzenia pozostaje kwestia uznania ponoszonych przez Spółkę w związku z działalnością badawczo-rozwojową opisanych we wniosku wydatków za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu – każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków na nabycie maszyn i urządzeń do wdrożenia do produkcji nowych innowacyjnych produktów oraz zakup urządzeń do laboratorium, które nie są środkami trwałymi.

Zgodnie z powołanym już art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ‒ kosztami kwalifikowanymi są niebędący środkami trwałymi sprzęt specjalistyczny wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczynia i przybory laboratoryjne oraz urządzenia pomiarowe.

Wskazali Państwo, że maszynami i urządzeniami do wdrożenia do produkcji nowych innowacyjnych produktów są:

‒linia do (...), w skład której wchodzą ‒ (...);

‒elementy laboratorium badawczego, takie jak: (...).

Maszyny i urządzenia wyżej wymienione potrzebne są do badań fizyczkochemicznych materiałów i prototypów. Jest to sprzęt specjalistyczny wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności twórczej, w ramach której Spółka stworzyła prototypy. Są to również przybory laboratoryjne i urządzenia pomiarowe.

W opisie sprawy wskazali Państwo ponadto, że Spółka, pracując nad materiałem do (...), musiała prowadzić stosowne badania laboratoryjne celem sprawdzenia materiału, jego właściwości fizycznych i chemicznych. Wskazane urządzenia do laboratorium, które nie są środkami trwałymi, potrzebne do prowadzenia działań zmierzających do ustalenia twórczych rozwiązań produkcji, to również sprzęt specjalistyczny wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności twórczej, w ramach którego Spółka tworzy prototypy. Są to również naczynia i przybory laboratoryjne oraz urządzenia pomiarowe.

W odniesieniu do wszystkich opisanych kosztów stwierdzamy zatem, że są kosztami kwalifikowanymi, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i mogą zostać odliczone przez Państwa w ramach ulgi badawczo-rozwojowej (proporcjonalnie do posiadanych przez Państwa udziałów w zyskach Spółki).

Ponadto wskazali Państwo wśród wydatków związanych z realizacją projektów badawczo-rozwojowych także koszty amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, tj. zakup oprogramowania projektowego oraz zakup oprogramowania do cyfryzacji firmy. Spółka bowiem dokonywała odpisów amortyzacyjnych od tych wartości niematerialnych i prawnych.

Na podstawie art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Wyjaśniamy, że kosztami kwalifikowanymi mogą być – zgodnie z cytowanym już wyżej art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dokonywane w roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Na podstawie tej regulacji stwierdzamy, że przesłanki, które muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych stanowiły koszty kwalifikowane, to:

-odpisy amortyzacyjne zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

-wartości niematerialne i prawne, których dotyczą odpisy amortyzacyjne, są wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Choć ustawodawca nie użył w art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że do kosztów kwalifikowanych podatnicy mogą zaliczyć dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem to sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Dlatego stwierdzamy, że odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej ponoszone przez Spółkę w ramach opisanych projektów stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków na nabycie usług doradczych z jednostek badawczych.

Wskazali Państwo, że usługi doradcze z jednostek badawczych są to zlecenia na wykonanie konkretnych usług badawczych w celu opiniowania i pomocy naukowej zastosowania poszczególnych elementów w konstruowanych przez Spółkę produktach. Były to podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

System szkolnictwa wyższego i nauki tworzą:

1)uczelnie;

2)federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, zwane dalej „federacjami”;

3)Polska Akademia Nauk, działająca na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. z 2020 r. poz. 1796), zwana dalej „PAN”;

4)instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3, zwane dalej „instytutami PAN”;

5)instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. z 2022 r. poz. 498);

6)międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „instytutami międzynarodowymi”;

6a) Centrum Łukasiewicz, działające na podstawie ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz (Dz.U. z 2020 r. poz. 2098);

6b) instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, zwane dalej „instytutami Sieci Łukasiewicz”;

7)Polska Akademia Umiejętności, zwana dalej „PAU”;

8)inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Stosownie do art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ‒ kosztami kwalifikowanymi są ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem wydatki na nabycie usług doradczych z jednostek badawczych projektów stanowią – naszym zdaniem ‒ koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku wynika również, że w związku z realizowanymi projektami badawczo-rozwojowymi Spółka ponosiła koszty z tytułu wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych na umowę o pracę (pracowników laboratorium oraz konstruktorów), realizujących działalność badawczo-rozwojową. Pracownicy są jednocześnie pracownikami Spółki zatrudnionymi do bieżącej działalności. Czyli część swojego etatu przeznaczają na prace badawczo-rozwojowe i są one oddzielnie eiwdencjonowane.

Kwestia dotycząca możliwości zaliczenia wynagrodzeń pracowników (tj. osób zatrudnionych na umowy o pracę) do kosztów kwalifikowanych została uregulowana w cytowanym wyżej art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kosztem kwalifikowanym są poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem należności ze stosunku pracy mogą być uznane za koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Przez „ogólny czas pracy pracownika w danym miesiącu” należy rozumieć wyłącznie czas faktycznie przepracowany. Zauważamy, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika, tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. Powyższe rozumienie przepisu prowadzi do sytuacji, w której każdy składnik wynagrodzenia pracownika, uzyskującego należności z tego tytułu musi być przeanalizowany pod kątem tego, czy może być uznany za koszt kwalifikowany.

Zwracamy też uwagę, że istotne jest, aby pracownicy (tj. osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę) faktycznie wykonywali zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, pracownik ten musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie pracownika będzie mogło stanowić koszt kwalifikowany w całości.

W sytuacji jednak, gdy pracownicy wykonują obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzeń wypłaconych pracownikom, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Podkreślamy, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Można zatem przyjąć, że podatnik korzystający z ulgi – dla celów dowodowych – winien prowadzić ewidencję czasu pracy poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas to wynagrodzenie nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Cytowany powyżej przepis art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje bowiem na możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych należności w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zatem koszty pracownicze obejmujące wynagrodzenie zasadnicze finansowane przez Spółkę może być uznane za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, z uwzględnieniem proporcji wskazanej w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie przepracowanym przez pracownika w danym miesiącu.

Reasumując – kosztami kwalifikowanymi podlegającymi odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej są wskazane we wniosku:

1)koszty maszyn i urządzeń do wdrożenia do produkcji nowych innowacyjnych produktów;

2)koszty urządzeń do laboratorium, które nie są środkami trwałymi;

3)koszty oprogramowania projektowego;

4)koszty oprogramowania do cyfryzacji firmy;

5)koszty usług doradczych z jednostek badawczych;

6)koszty pracownicze pracowników pracujących w laboratorium oraz konstruktorów.

W przypadku kosztów wymienionych w punktach 3, 4 i 6 są one kosztami kwalifikowanymi w tej części, w której są wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej Spółki.

To oznacza, że Zainteresowani – proporcjonalnie do posiadanych udziałów w zyskach Spółki – są uprawnieni do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan (...) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).