Zwolnienie przedmiotowe.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 15 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia przedmiotowego. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Podatnik jest pracownikiem etatowym przedsiębiorstwa, które świadczy usługi finansowe. W związku z planowaną zmianą pojazdów służbowych, podatnik ma otrzymać do używania w celu wykonywania obowiązków służbowych samochód osobowy o napędzie hybrydowym. Taki pojazd charakteryzuje się tym, iż dysponuje dwoma źródłami napędu tj. będzie zasilany „tandemem” złożonym z jednostki spalinowej (benzynowej) oraz elektrycznej. Oznacza to, że pojazd będzie można tankować benzyną oraz ładować prądem elektrycznym.

W przypadku benzyny, jedynym miejscem gdzie można ją nabyć i zatankować pojazd jest koncesjonowana stacja paliw np. (…). W przypadku prądu, możliwe będzie skorzystanie z miejsca ładowania pojazdu w miejscu pracy Wnioskodawcy, na ulicy gdzie znajdować się będzie ładowarka a także na stacji paliw gdzie umiejscowione są stacje ładowania prądem elektrycznym. W każdym z tych przypadków zostanie wystawiona faktura przez sprzedawcę benzyny lub prądu na rzecz firmy, w której pracuje Podatnik, co jest standardową formą rozliczenia zakupu takich towarów w przypadku pojazdów służbowych. Towar pod postacią paliwa konwencjonalnego lub prądu nabywa firma, w której pracuje Podatnik, gdyż tankowany / ładowany jest pojazd służbowy stanowiący własność pracodawcy. Podatnik jest jedynie niejako pośrednikiem pomiędzy dostawcą towaru a jego nabywcą. Pojazd jak już wskazano, używany jest do celów służbowych pracodawcy Podatnika.

Wskazać należy, że szeroko rozumiana elektromobilność na terytorium RP jest w fazie rozwoju, toteż stacje ładowania pojazdów znajdują się na niewielkiej ilości stacji paliw jak i mało jest ogólnodostępnych ładowarek. Poza tym, pojazd hybrydowy można ładować z gniazdka tak samo jak podłącza się do gniazdka o napięciu 230V telewizor czy ładuje się telefon komórkowy. W tym więc zakresie, Wnioskodawca przewiduje ładowanie pojazdu w domu poprzez podłączenie go do gniazdka np. wieczorem lub w nocy. Wnioskodawca planuje ładowanie pojazdu na cele służbowe tzn. zamierza obciążyć takim kosztem swojego pracodawcę, na co już otrzymał zgodę. Ładowanie pojazdu odbywać się będzie przy udziale licznika prądu zamontowanego przy gniazdku, które ładować będzie pojazd. Licznik może przybrać formę zarówno urządzenia wpinanego w gniazdko (pomiędzy gniazdkiem a wtyczką ładującą pojazd) jak i rozdziału sieci energetycznej (z dodatkowym licznikiem z zakładu energetycznego). Licznik prądu (w obu ze wskazanych w zdaniu poprzednim rozwiązań) zapewniać będzie możliwość dokładnego określenia zużytego prądu niezbędnego do naładowania pojazdu na cele służbowe. Podatnik zsumuje łączną ilość zużytego prądu do ładowania pojazdu w ciągu miesiąca kalendarzowego na cele służbowe, przygotuje zestawienie wg wzoru otrzymanego od pracodawcy i dalej przekaże je do pracodawcy celem uzyskania zwrotu za ładowanie pojazdu własnym prądem do celów służbowych. Kalkulacja i koszt zużytego prądu wynikać będzie z faktury, którą Podatnik otrzyma z zakładu energetycznego za cały zużyty prąd. Na tej podstawie pracodawca ma zwrócić Podatnikowi dokładny koszt zużytego prądu na cele służbowe tj. na podstawie przygotowanego zestawienia poniesionych kosztów na ładowanie pojazdu służbowego.

Dodać należy, że Wnioskodawca będzie obciążony ryczałtem, o którym mowa w art. 12 ust. 2a ustawy o PIT, w związku z wykorzystywaniem samochodu służbowego do celów prywatnych.

Pytanie

Czy prawidłowym będzie stwierdzenie, że otrzymany od pracodawcy zwrot kosztów ładowania pojazdu hybrydowego prądem w miejscu zamieszkania Podatnika będzie wolny od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, prawidłowym będzie stwierdzenie, że otrzymany od pracodawcy zwrot kosztów ładowania pojazdu hybrydowego prądem w miejscu zamieszkania Podatnika będzie wolny od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT „Wolne od podatku dochodowego są: (...) ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność”. Wskazany przez Podatnika sposób rozliczenia z pracodawcą, w ocenie Wnioskodawcy, wolny będzie od podatku PIT. Zgodnie z internetowym słownikiem PWN ekwiwalent to „rzecz równa innej wartością”. Podatnik w zamian za zużyty do celów służbowych prąd przeznaczony do ładowania pojazdu otrzymać ma od pracodawcy kwotę pieniężną wyliczoną i wskazaną w przekazanym pracodawcy zestawieniu miesięcznym. Kwota ta zaś będzie dokładnie obliczona i skalkulowana na podstawie faktury, którą Wnioskodawca otrzyma z zakładu energetycznego. Podatnik nie będzie stosował żadnych uproszczeń czy zaokrągleń jak i narzutów, zamierza obciążać pracodawcę dokładnym kosztem zużytego prądu, który będzie niezbędny do naładowania pojazdu służbowego pracodawcy.

W ocenie Podatnika, nie można w tym przypadku mówić o żadnym przysporzeniu po jego stronie gdyż rozliczenie wyglądać będzie dokładnie tak samo jak w przypadku gdy Podatnik tankować będzie benzyną ten sam pojazd służbowy z tą różnicą, że tankowanie benzyną może mieć miejsce wyłącznie na stacji paliw, która bezpośrednio wystawi fakturę na firmę, w której pracuje Podatnik. Tak samo będzie to miało miejsce w przypadku ładowania pojazdu na tej samej stacji paliw. Jak już wskazano, ładowanie pojazdu prądem nie musi odbywać się wyłącznie na stacji paliw, można tego dokonać wszędzie tam gdzie postawiona jest dedykowana infrastruktura ładująca ale i w domu, ze zwykłego gniazdka z napięciem 230V.

Zwrócić jednak należy uwagę, iż tankowanie pojazdu benzyną trwa zazwyczaj kilka minut, poza tym konwencjonalne stacje paliw dostępne są praktycznie na każdym kroku. W przypadku ładowania pojazdu prądem elektrycznym, trwa ono nieporównywalnie dłużej jak i dostępna jest o wiele mniejsza ilość miejsc, gdzie można dokonać ładowania prądem elektrycznym pojazdu. Przykładowa stacja paliw (…) znajduje się w odległości niecałych 2 km od miejsca zamieszkania Podatnika przy czym nie ma na niej stacji ładowania pojazdu. Inna stacja paliw (…) z możliwością ładowania pojazdu znajduje się już w odległości ponad 7 km. Siedziba zaś firmy, w której pracuje Podatnik oraz dostępna ładowarka, odległa jest od miejsca zamieszkania Podatnika o ponad 20 km. Zupełnie więc logicznym, rozsądnym jak i przede wszystkim możliwym i bezpiecznym będzie ładowanie pojazdu w miejscu zamieszkania Podatnika, przy czym Podatnik nie jest sprzedawcą prądu (nie zamierza nim być) a jedynie będzie wnioskował o zwrot wydatków przez niego poniesionych wydatkowanych na ładowanie pojazdu służbowego do celów służbowych. W celu dokładnego określenia ilości zużytego prądu podatnik skorzysta z licznika na gniazdku gdzie ładowany będzie pojazd hybrydowy. Na podstawie kosztów wynikających z faktury, którą otrzyma Podatnik od zakładu energetycznego, przygotuje on zestawienie miesięczne, obliczy ilość zużytego prądu (wynikającą z dedykowanego licznika), pomnoży przez cenę jednostkową i zwróci się do pracodawcy o zwrot wydatków. Taką sytuację należy przyrównać do sytuacji, gdy Podatnik dokonałby ładowania pojazdu na stacji paliw czy w innym miejscu ogólnodostępnym przy czym, w opisywanym przypadku, Podatnik jest niejako pośrednikiem pomiędzy dostawcą energii a pracodawcą jako nabywcą prądu.

W ocenie Podatnika nie można tutaj mówić o przychodzie po stronie Podatnika jeśli prąd zużywany jest na cele służbowe pracodawcy, istnieje obiektywna możliwość dokładnego obliczenia zużycia prądu w tym celu, gdzie przedstawiony wniosek będzie każdorazowo weryfikowany przez służby księgowe pracodawcy Podatnika.

Ze wskazanego na wstępie interpretowanego przepisu ustawy o PIT wynika, że kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku PIT po spełnieniu łącznie następujących warunków:

a)ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,

b)kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania,

c)narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,

d)narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy (tak np. wskazał Dyrektor w interpretacji indywidualnej z 23 kwietnia 2021 r., sygn. akt 0113-KDIPT2-3.4011.74.2021.3.MS).

W sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę spełnione są w całości wyżej wskazane przesłanki. Ekwiwalent będzie wypłacony w pieniądzu, przelewem na konto bankowego Podatnika, na podstawie przedstawionego zestawienia. Kwota ekwiwalentu będzie odpowiadać poniesionym przez Podatnika wydatkom, to znaczy będzie zachodził racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą a wartością zużytego prądu, na podstawie wskazań licznika dedykowanego do gniazdka, gdzie ładowany będzie samochód. Ponadto prąd będzie stanowił własność Podatnika jak i będzie wykorzystany przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy Podatnika.

Warto także przywołać w tym miejscu Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, który dotyczyły konstytucyjności m.in. art. 12 ust. 1 ustawy o PIT w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Wyrok TK). W wydanym Wyroku wskazano w sentencji, iż za inne nieodpłatne świadczenia stanowiące przysporzenie podatnika mogą być uznane takie świadczenia, które:

W opisywanej sytuacji nie ma mowy o świadczeniu, które powodowałoby powstanie po stronie Podatnika przysporzenia stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem PIT. Nie ma tutaj po pierwsze mowy o świadczeniu uzyskanym przez pracownika, Podatnik nie korzysta w żaden sposób z tego, że ładuje pojazd służbowy należący do pracodawcy, wręcz przeciwnie, wydatkuje ze swojego majątku pieniądze na nabycie prądu do ładowania pojazdu pracodawcy, czyni to więc kosztem swojego majątku. Po drugie jednak, zamierza uzyskać od pracodawcy zwrot wydatkowanych kwot na zakupiony prąd, który to został zużyty wyłącznie w interesie pracodawcy. Po trzecie więc, nie ma tutaj mowy o jakiejkolwiek korzyści, która miałaby być przypisana Wnioskodawcy, Podatnik ma tylko i wyłącznie uzyskać zwrot poniesionych wydatków.

Końcowo Wnioskodawca chciałby przywołać interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 października 2015 r., sygn. akt IBPB-2-1/4511-338/15/AD, w której dokonano interpretacji sytuacji zwrotu pracownikowi kosztów za wykonywane połączenia telefoniczne na rzecz pracodawcy. Dyrektor wskazał, iż:

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.):

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 12 ust. 2a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2021 roku:

Zgodnie z ww. przepisem w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

Stosownie do art. 12 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei jak wynika z art. 12 ust. 2c ww. ustawy:

W myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przedstawionego przez Pana zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan pracownikiem etatowym przedsiębiorstwa, które świadczy usługi finansowe. Ma Pan otrzymać do używania w celu wykonywania obowiązków służbowych samochód osobowy o napędzie hybrydowym. Pojazd ten będzie można tankować benzyną oraz ładować prądem elektrycznym. W przypadku benzyny, jedynym miejscem gdzie można ją nabyć i zatankować pojazd jest koncesjonowana stacja paliw. W przypadku prądu, możliwe będzie skorzystanie z miejsca ładowania pojazdu w Pana miejscu pracy, na ulicy gdzie znajdować się będzie ładowarka a także na stacji paliw gdzie umiejscowione są stacje ładowania prądem elektrycznym. W każdym z tych przypadków zostanie wystawiona faktura przez sprzedawcę benzyny lub prądu na rzecz firmy, w której Pan pracuje. Przewiduje Pan również ładowanie pojazdu w domu poprzez podłączenie go do gniazdka. Planuje Pan ładowanie pojazdu na cele służbowe tzn. zamierza Pan obciążyć takim kosztem swojego pracodawcę, na co już otrzymał Pan zgodę. Ładowanie pojazdu odbywać się będzie przy udziale licznika prądu zamontowanego przy gniazdku, które ładować będzie pojazd. Licznik może przybrać formę zarówno urządzenia wpinanego w gniazdko (pomiędzy gniazdkiem a wtyczką ładującą pojazd) jak i rozdziału sieci energetycznej (z dodatkowym licznikiem z zakładu energetycznego). Licznik prądu zapewniać będzie możliwość dokładnego określenia zużytego prądu niezbędnego do naładowania pojazdu na cele służbowe. Zsumuje Pan łączną ilość zużytego prądu do ładowania pojazdu w ciągu miesiąca kalendarzowego na cele służbowe, przygotuje zestawienie wg wzoru otrzymanego od pracodawcy i przekaże je pracodawcy celem uzyskania zwrotu za ładowanie pojazdu własnym prądem do celów służbowych. Kalkulacja i koszt zużytego prądu wynikać będzie z faktury, którą Pan otrzyma z zakładu energetycznego za cały zużyty prąd. Na tej podstawie pracodawca zwróci Panu dokładny koszt zużytego prądu na cele służbowe tj. na podstawie przygotowanego zestawienia poniesionych kosztów na ładowanie pojazdu służbowego. Ponadto będzie Pan także obciążony ryczałtem, o którym mowa w art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z wykorzystywaniem samochodu służbowego do celów prywatnych.

Zatem powziął Pan wątpliwość, czy w wyżej opisanych okolicznościach otrzymany przez Pana od pracodawcy zwrot kosztów ładowania samochodu służbowego z napędem hybrydowym prądem w Pana miejscu zamieszkania będzie wolny od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić należy, że użyty w wyżej cytowanym art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on od pracodawcy realną korzyść mającą wymiar finansowy, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji otrzymany przez Pana zwrot kosztów ładowania samochodu służbowego będzie stanowił dla Pana przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego przepisu wynika, że kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku po spełnieniu łącznie następujących warunków:

-ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,

-kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania,

-narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,

-narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.

Zgodnie z definicją słownikową ekwiwalent oznacza rzecz zastępującą inną rzecz o równej wartości, odpowiednik, równoważnik (Współczesny słownik języka polskiego, Dunaj B. Warszawa 2007).

Zatem ekwiwalent nie zawsze będzie oznaczał zwrot faktycznie poniesionych wydatków przez pracownika. Jako kwotę ekwiwalentu można przyjąć z góry określoną sumę, która spełni przesłanki warunkujące uznanie jej za ekwiwalent.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji gdy ekwiwalent spełniać będzie wskazane przesłanki, a więc będzie wypłacany w pieniądzu i będzie odpowiadał poniesionym przez Pana wydatkom w związku wykorzystaniem Pana sieci elektrycznej w celu ładowania samochodu stanowiącego własność pracodawcy w celu wykonywania zadań służbowych to wypłacany Panu ekwiwalent będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy przy spełnieniu ww. warunków.

Wobec powyższego otrzymany przez Pana od pracodawcy zwrot kosztów ładowania pojazdu hybrydowego prądem w Pana miejscu zamieszkania, będzie stanowił dla Pana przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Pana zdarzeniem przyszłym jak i Pana własnym stanowiskiem. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).