Obowiązki płatnika związane z wypłatą środków pieniężnych (cashback). - Interpretacja - 0113-KDIPT2-3.4011.129.2022.2.RR

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.129.2022.2.RR

Temat interpretacji

Obowiązki płatnika związane z wypłatą środków pieniężnych (cashback).

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy :

-podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wypłatą środków pieniężnych (cashback),

-podatku od towarów i usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcą (zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT) jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej także : „Spółka), która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się marketingiem afiliacyjnym. W tym celu Spółka stworzyła stronę internetową (dalej: „Platforma), na której za pomocą odnośników kieruje użytkowników (dalej: „Użytkownicy) na strony sklepów internetowych, dzięki czemu jest wynagradzana prowizją za każdą transakcję, która zostanie dokonana przez Użytkownika na stronie danego sklepu internetowego. Spółka w tym celu dołączyła do sieci afiliacyjnej (dalej: „Serwis afiliacyjny), która umożliwia jej połączenie swojej Platformy z ponad 500 sklepami internetowymi. Świadczone przez Spółkę usługi są zatem usługami reklamy/promocji sklepów internetowych.

Spółka dzięki zakupom dokonanym przez Użytkowników za pośrednictwem Platformy otrzymuje od Serwisu afiliacyjnego (kontrahenta będącego podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy o VAT, nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski – mającego siedzibę w Niemczech) określony procent kwoty wydanej przez Użytkownika na zakup w jednym ze sklepów internetowych, z czego określony procent tej kwoty jest następnie przez Spółkę przekazywany Użytkownikowi – tzw. cashback. Spółka nie otrzymuje żadnego stałego wynagrodzenia ani od Serwisu afiliacyjnego ani od sklepów internetowych. Otrzymywane środki pieniężne pochodzą wyłącznie od Serwisu afiliacyjnego, a osiągnięcie przez Spółkę przychodu zależy wyłącznie od dokonanych zakupów przez Użytkowników. Z kolei Serwis afiliacyjny dostaje wynagrodzenie od sklepów internetowych za poszerzanie sieci afiliacyjnej, m.in. o Platformę Spółki.

Ekonomiczny ciężar wypłacenia określonej kwoty środków pieniężnych (cashbacku) Użytkownikowi (osobie fizycznej, która ukończyła 18 lat i posiada pełną zdolność do czynności prawnych) dokonującemu zakupów w sklepie internetowym ponosi sklep internetowy. To on wynagradza Serwis afiliacyjny za dokonane przez Użytkownika zakupy. Serwis afiliacyjny z kolej przekazuje część tego wynagrodzenia Spółce, która następnie wypłaca określony procent tej kwoty Użytkownikowi (otrzymane środki pieniężne od Serwisu afiliacyjnego składają się z jednej kwoty należnej Spółce i Użytkownikowi, która obejmuje wynagrodzenie zarówno dla Spółki jak i dla Użytkownika). O wysokości zwrotu kwoty Użytkownikowi decyduje Spółka w oparciu o ustalone wynagrodzenie przez Serwis afiliacyjny.

Spółka nie może swobodnie dysponować, ani korzystać z całej kwoty jaką otrzymuje od Serwisu afiliacyjnego. Może to robić wyłącznie w kwocie jej należnej jako otrzymane wynagrodzenie za świadczone usługi na rzecz Serwisu afiliacyjnego.

Aby otrzymać cashback Użytkownik musi założyć na Platformie darmowe konto. Użytkownik nie ponosi żadnych kosztów związanych z posiadaniem konta. W celu otrzymania cashbacku Użytkownik musi „wejść do danego sklepu internetowego przez Platformę wybierając w pierwszej kolejności interesujący go sklep internetowy z dostępnej listy sklepów, a następnie klikając przycisk „do sklepu. Platforma przekierowuje go wówczas do wybranego sklepu, gdzie Użytkownik dokonuje zakupów i finalizuje zamówienie w ten sam sposób, jak gdyby „wszedł do sklepu z pominięciem Platformy.

Użytkownik przed przekierowaniem jest informowany, że zakup powinien być przez niego dokonany w czasie do 15 minut od momentu wejścia do sklepu internetowego. Użytkownik może również zainstalować w przeglądarce internetowej dedykowaną Platformie wtyczkę, która informuje go czy dany sklep internetowy, na którego stronie obecnie się znajduje, współpracuje z Platformą i możliwe jest uzyskanie zwrotu części kwoty za złożone zamówienie. W tym wypadku Użytkownik nie musi wchodzić do danego sklepu przez Platformę, by aktywować cashback. Obecnie wtyczka dostępna jest w dwóch przeglądarkach (... i ...).

Zgodnie z regulaminem Platformy, Użytkownik nie może używać kuponów rabatowych otrzymanych poza Platformą. W przypadku użycia takich kuponów rabatowych możliwa jest odmowa zwrotu gotówki (cashbacku). Wnioskodawca może również odmówić zwrotu gotówki w sytuacji, gdy Użytkownik płaci kartą podarunkową lub kartą stałego klienta. Jeżeli nie dojdzie do nabycia towarów lub usług, w związku z którymi Użytkownikowi został przyznany cashback (np. Użytkownik anuluje lub dokona zwrotu swojego zamówienia, w przypadku odstąpienia od umowy, na podstawie której dokonano zakupu), a także w przypadku nadużyć Użytkownika lub błędnego zaksięgowania danej czynności, cashback nie zostanie przyznany lub zostanie anulowany.

Wysokość cashbacku zależy od sklepu internetowego. Informacje o tym, jaki procent zwrotu można uzyskać każdorazowo podany jest na karcie sklepu internetowego. Niektóre sklepy internetowe naliczają zwrot gotówki w zależności od kwoty netto. Informacja o tym, od jakiej kwoty (netto czy brutto) dany sklep internetowy nalicza cashback, jest podana w informacji o danym sklepie. Rejestracja transakcji zakupu na koncie osobistym Użytkownika następuje w ciągu 48 godzin od momentu dokonania zakupu przez Użytkownika w sklepie internetowym. Uzyskanie prawa do cashbacku przez Użytkownika powoduje obowiązek wydania go przez Spółkę w terminie od 30 do 150 dni od dnia dokonania zakupu w sklepie internetowym.

Zgromadzone i potwierdzone środki Użytkownik może wypłacić w dowolnym momencie, pod warunkiem, iż została zebrana minimalna kwota do wypłaty, wynosząca 50 PLN. Wypłata środków nie wiąże się z żadnymi kosztami obciążających Użytkownika.

Spółka dokonuje wypłaty środków w terminie do 14 dni od złożenia przez Użytkownika dyspozycji wypłaty cashback, przy czym dyspozycja wypłaty może zostać złożona nie wcześniej niż po upływie 150 dni od dnia dokonania zakupu w sklepie internetowym.

Klientowi nie przysługuje prawo wymiany cashbacka na żadną inną nagrodę lub świadczenie. Użytkownikiem, zgodnie z regulaminem Platformy może być tylko osoba fizyczna, która ukończyła 18 lat i posiada pełną zdolność do czynności prawnych. Zwrot środków finansowych (cashback) dotyczy wszystkich Użytkowników na takich samych warunkach wynikających z regulaminu Platformy. Końcowo Spółka pragnie wskazać, iż wniosek w przedmiotowej sprawie został już raz złożony 4 października 2021 r. (data wpływu do organu: 6 października 2021 r.), jednakże z uwagi na uchybienie terminu na udzielenie odpowiedzi na wezwanie Organu z 15 grudnia 2021 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.551.2021.2.MS, 0113-KDIP3-1.4011.864.2021.3.AK postanowieniem z 11 stycznia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pozostawił wniosek bez rozpatrzenia.

Pytania

1.Czy w świetle art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, świadczone przez Spółkę usługi na rzecz Serwisu afiliacyjnego posiadającego siedzibę na terytorium Niemiec nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce?

2.W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 i uznaniu, że świadczone przez Spółkę usługi podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce, to czy świadczone przez Spółkę usługi na rzecz Serwisu afiliacyjnego korzystają ze zwolnienia z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT?

3.Czy wypłata przez Wnioskodawcę środków (cashback) na rzecz Użytkownika podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

4.Czy na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika, w związku z czym, czy Wnioskodawca jest obowiązany do obliczania, poboru i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych Użytkownikom środków pieniężnych (cashbacku)?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 4 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w odniesieniu do pozostałych pytań zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 4

W ocenie Wnioskodawcy, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika, w związku z czym, nie jest On obowiązany do obliczania, poboru i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych Użytkownikom środków pieniężnych (cashbacku).

Stwierdzenie, że na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika w związku z wypłatą Użytkownikom środków pieniężnych (cashbacku) wymaga wykazania, że środki pieniężne stanowią dla tych Użytkowników przychód. W niniejszej sprawie nie można jednak tego uczynić.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19. art. 25b. art. 30ca. art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze I innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z literalnym brzmieniem powyższej regulacji stwierdzić należy, iż aby można było uznać środki pieniężne za przychód konieczne jest, aby podatnik ten „otrzymał” je lub żeby były one „postawione do jego dyspozycji”. Wskazać należy, iż w niniejszym stanie faktycznym co prawda Użytkownikowi przelewane są na jego rachunek bankowy środki pieniężne, jednakże wymaga zauważenia fakt, iż są to w rzeczywistości środki pieniężne, które należą do tego Użytkownika – środki pieniężne, które wpłacił za zakupiony w sklepie internetowym towar, które następnie w pewnej części są mu zwracane w związku zastosowaniem korekty zapłaconej przez Użytkownika kwoty. Mamy więc de facto do czynienia nie z „otrzymaniem” środków pieniężnych, a ich zwrotem. Zwrotem, który przybiera formę obniżki ceny rabatu z tytułu dokonania zakupu w danym sklepie internetowym.

W ustawie o PIT brak jest definicji rabatu. Zasadne zatem jest odwołanie się do reguł języka polskiego, zgodnie z którymi terminy „bonifikata, rabat, opust, upust” oznaczają zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie rabatu polega na obniżeniu ceny zakupu towaru. Stosowanie przez sklepy internetowe promocji w postaci obniżenia ceny towarów nigdy nie skutkowało uznaniem, że konsument, który skorzystał z oferty uzyskał przychód o wartości odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną przed i po rabacie. Po stronie konsumenta nie powstaje bowiem przysporzenie majątkowe, które mogłoby zostać uznane za przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zastosowanie przez sklep rabatu nie skutkuje przyrostem majątkowym, w wyniku jego zastosowania podatnik nie staje się przecież bogatszy.

W niniejszym stanie faktycznym skutkiem udzielania rabatu jest skorygowanie ceny zakupu określonych towarów i zwrotu różnicy wpłaconej przez Użytkownika kwoty a kwoty wynikającej po zastosowaniu „rabatu”.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 9 stycznia 2019 r. również potwierdził brak obowiązku rozpoznania przychodu z tytułu otrzymanego rabatu. Wskazał on, że: „(...) w związku z planowanym wprowadzaniem rabatów z tytułu sprzedaży mieszkań, po stronie uprawnionych, czyli Beneficjentów oraz pracowników i współpracowników Grupy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu uzyskania rabatu. Korzystanie z rabatu przez uprawnionych będzie neutralne podatkowo dla wszystkich” (nr 0114-KDIP3-2.4011.580.2018.1.AK1). Analogiczne wnioski płyną z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 sierpnia 2017 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.217.2017.1.MS1. W ocenie Wnioskodawcy bez znaczenia jest fakt, iż w niniejszej sprawie rabat/obniżka ceny jest „uruchamiana” po dokonaniu zakupu i zapłaty za zakupione towary. Co więcej, zauważyć należy, iż rabat jest udzielany przez sklep internetowy, a Spółka jedynie pośredniczy w zwrocie kwoty równej obniżce.

Cashback można porównać do kuponu rabatowego otrzymanego w ramach promocji od podmiotu prowadzącego internetową platformę handlową, uprawniającego go do zakupu za pośrednictwem tej platformy w przyszłości dowolnego produktu po obniżonej cenie. W tym wypadku konsument również otrzymuje „prawo” do zakupu danego produktu po obniżonej cenie. Kupon rabatowy nie przybiera co prawda formy środków pieniężnych, jednakże w swej istocie również powoduje, że konsument płaci za towar mniej niż konsument nieposiadający kuponu – w stanie faktycznym – niekorzystający z Platformy.

W ocenie sądów administracyjnych kupon rabatowy nie stanowi dla podatnika przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 i 9 oraz art. 14 ust. 1 i art. 20 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Po 1313/16). Odroczenie, abo inaczej – następczy charakter obniżki standardowej ceny towarów przyznanej po dokonaniu transakcji – w ocenie Wnioskodawcy – nie skutkuje wypełnieniem definicji przychodu w rozumieniu ustawy o PIT.

Co więcej, zauważyć należy, iż cashback wypłacany Użytkownikowi jest de facto wypłacany przez Serwis afiliacyjny. Mimo, że to Wnioskodawca przelewa środki pieniężne na rachunek bankowy Użytkownika to środki pieniężne pochodzą od Serwisu afiliacyjnego. Natomiast płatnikiem może być podmiot, który faktycznie ponosi ekonomiczny ciężar przekazywanych środków pieniężnych. W tym przypadku nie jest to Wnioskodawca.

Mając powyższe na względzie, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika, w związku z czym, Wnioskodawca nie jest obowiązany do obliczania, poboru i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych Użytkownikom środków pieniężnych (cashbacku).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: 

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl pkt 9 tego artykułu:

Do źródeł przychodów zalicza się inne źródła.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolna od podatku dochodowego wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2 000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Wobec powyższego, aby wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego spełnione muszą być następujące warunki:

-nagroda związana być musi ze sprzedażą premiową towarów lub usług,

-jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 2 000 zł,

-nagroda nie została otrzymana przez podmioty w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „sprzedaż premiowa”.

Podstawowe znaczenie we wszystkich dziedzinach prawa ma wykładnia językowa. Wykładnia językowa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice, co pozwala na sformułowanie reguły, że każda interpretacja powinna w zasadzie pozostawać w ramach możliwego znaczenia słownikowego danego wyrażenia. Pojęcie „sprzedaży premiowej” nie występuje w żadnym akcie normatywnym.

Z definicji słownikowej internetowego wielkiego słownika języka polskiego (http://www.wsjp.pl) wynika, że sprzedaż to „oddawanie towarów lub usług za określoną sumę pieniędzy.” Ponadto, umowa sprzedaży została zdefiniowana i uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin „premia”, „premiowa” również nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego premia to: „dodatek do pensji przyznawany pracownikowi zależnie od osiągniętych wyników pracy”; „nagroda za coś, często mająca zachęcić do czegoś osobę nagradzaną” (https://sjp.pwn.pl). Innymi słowy, pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że:

Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego:

Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Zatem, strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku określonego zakupu. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii. Z nagrodą związaną ze sprzedażą premiową mamy do czynienia wówczas, gdy dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży, czyli zbycia rzeczy lub usługi.

Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru lub usługi. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje również pojęcia rabatu. Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego (internetowe wydanie) definiuje pojęcie – bonifikata, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie bonifikaty polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 178):

Ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług:

W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca w związku zakupami towarów lub usług dokonanymi przez Użytkowników za pośrednictwem Platformy otrzymuje od Serwisu afiliacyjnego określony procent kwoty wydanej przez Użytkownika na zakup w jednym ze sklepów internetowych, z czego określony procent tej kwoty jest następnie przez Wnioskodawcę przekazywany Użytkownikowi – tzw. cashback. Sklep internetowy ponosi ekonomiczny ciężar wypłacenia określonej kwoty środków pieniężnych (cashback) Użytkownikowi dokonującemu w nim zakupów towarów lub usług.

Zatem, kwoty przekazywane Użytkownikom za zakup towarów lub usług (cashback) nie stanowią rabatu lecz są nagrodą związaną ze sprzedażą premiową.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1)obliczenie,

2)pobranie,

3)wpłacenie

-podatku, zaliczki.

Konkretyzacja tych obowiązków w odniesieniu do nagród związanych ze sprzedażą premiową znalazła swój wyraz w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak stosownie do treści art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego               – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Jak stanowi art. 30 ust. 3 ww. ustawy:

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Stosownie do art. 30 ust. 8 tej ustawy:

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.

W myśl art. 41 ust. 4 tej ustawy:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W myśl art. 42 ust. 1a ww. ustawy:

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że na Państwu nie ciążą obowiązki płatnika z tytułu wypłacenia określonej kwoty środków pieniężnych (cashback) Użytkownikowi dokonującemu zakupów towarów lub usług. Płatnikiem jest podmiot, który zleca kompleksową obsługę danego przedsięwzięcia i ponosi ekonomiczny ciężar przekazywanych nagród.

W przedmiotowej sprawie, ekonomiczny (finansowy) ciężar przekazywanych nagród w formie wypłaty określonej kwoty środków pieniężnych (cashback) Użytkownikowi dokonującemu zakupu towarów lub usług ponosi sklep internetowy i to na nim ciążą obowiązki płatnika.

Stanowisko Państwa należało uznać za nieprawidłowe, gdyż na Państwu nie ciążą obowiązki płatnika w zakresie obliczania, poboru i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy lecz w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, przy czym brak tego obowiązku nie jest związany z udzieleniem rabatu Użytkownikom, lecz z przekazywaniem im nagród związanych ze sprzedażą premiową w formie wypłaty określonej kwoty środków pieniężnych (cashback).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna jest wydana przy założeniu, że osoby fizyczne, o których mowa we wniosku to osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. Z 2022 r. poz. 329; ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).