– Przychód z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej powstaje w chwili wymiany waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy (walutę tradycyjną), towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną. – Obowiązek wykazania przychodów i kosztów dotyczących odpłatnego zbycia waluty wirtualnej w zeznaniu podatkowym PIT-38.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego jest:

•nieprawidłowe w części, w której uważa Pan, że powstanie obowiązku zapłacenia podatku dochodowego zależne jest od posiadania na koniec roku środków fiducjarnych,

•prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. W celu inwestycji prywatnego majątku Wnioskodawca rozpoczął inwestycję w kryptowaluty (waluty wirtualne w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu - dalej: „waluty wirtualne”). W tym celu Wnioskodawca posiada konto na giełdzie, dokonał zakupu walut wirtualnych za walutę fiducjarną i prowadzi obrót walutami wirtualnymi. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o AML. Sprzedaż jak i zakup walut wirtualnych we własnym imieniu i na własny rachunek lub wymiana na inne waluty wirtualne nie stanowi żadnego z rodzajów działalności regulowanej wskazanej w tym przepisie. Inwestycja w kryptowaluty była formą inwestycji prywatnego majątku, niezwiązanego z działalnością gospodarczą.

Kryptowaluty, do których odnosi się Wnioskodawca, spełniają definicję waluty wirtualnej, o której mowa w art. 5a pkt 33a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „ustawa o PIT”) w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 26 ustawy z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (dalej jako: „ustawa o AML”).

W ramach transakcji walut wirtualnych Wnioskodawca dokonuje transakcji w postaci kupowania i sprzedawania kryptowaluty za waluty tradycyjne (tzw. sprzedaż waluty "wirtualnej" w zamian za walutę "rzeczywistą") lub wymienia między sobą (tzw. zamiany kryptowaluty na kryptowalutę). Wnioskodawca dokonuje transakcji na giełdach kryptowalutowych (scentralizowanych i zdecentralizowanych). Sprzedaż waluty wirtualnej (tzw. sprzedaż waluty "wirtualnej" w zamian za walutę "rzeczywistą"), która następuje na giełdzie kryptowalut, jest udokumentowana odpowiednimi zapisami na rachunkach giełd kryptowalut oraz zapisem wpływu środków na rachunek bankowy.

Podstawowym celem nabywania kryptowalut jest ich dalsza odsprzedaż i uzyskanie zysków na zmianach kursów kryptowalut (tzw. trading), ewentualnie na różnicach kursów pomiędzy poszczególnymi giełdami (tzw. arbitraż). Te transakcje dokonywane są przez Wnioskodawcę w ramach tzw. strategii krótkoterminowej. Wnioskodawca także dokonuje i dokonywał zakupów w ramach tzw. strategii długoterminowej (kiedy kupuje kryptowalutę i liczy na wzrost jej wartości w dłuższym okresie - kilku lat).

W dalszej kolejności Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w trakcie roku podatkowego dochodzi do różnej ilości transakcji, co przy wybraniu prawidłowej strategii tradingowej może spowodować kilkukrotne powiększenie startowego kapitału Wnioskodawcy. Z tego powodu Wnioskodawca w trakcie roku podatkowego z dnia na dzień może wielokrotnie dokonywać różnego rodzaju transakcji polegających na kupnie waluty wirtualnej, jej sprzedaży jak i wymianie waluty wirtualnej na walutę wirtualną. W związku z tym przy dokonywaniu takiego rodzaju transakcji w trakcie roku dochodzi do powstania kosztów polegających na nabyciu kryptowaluty. Wobec tego Wnioskodawca nie wyklucza sytuacji, iż na koniec roku podatkowego, czyli na dzień 31 grudnia będzie w posiadaniu jedynie waluty wirtualnej, co oznacza że zarówno kapitał, z którym zaczynał inwestowanie jak i dochód Wnioskodawcy powstały wskutek tradowania w ciągu roku zostanie w całości zainwestowany w walutę wirtualną, co rzecz jasna spowoduje, iż Wnioskodawca nie będzie w posiadaniu środków fiducjarnych. W związku z czym na dzień 31 grudnia możliwe jest powstanie sytuacji, gdy Wnioskodawca osiąga przychód równoznaczny poniesionym kosztom na nabycie waluty wirtualnej.

W celu lepszego zobrazowania stanu faktycznego oraz problematyki wniosku Wnioskodawca pragnie wskazać, iż sytuacja o której mowa w akapicie poprzednim może m.in. polegać na następującym:

1.Wnioskodawca zaczyna inwestowanie na giełdzie ze startowym kapitałem w wysokości np. 1000 zł;

2.Wnioskodawca korzystając z kapitału, o którym mowa w ustępie poprzednim dokonuje dużej ilości różnego rodzaju transakcji. Wnioskodawca wymienia poniżej przykładowe transakcje:

1)Kupowanie kryptowaluty (np. X) za walutę fiducjarną (np. za złotówki),

2)Wymiana kryptowaluty (np. wymiana X uzyskanego w punkcie poprzednim na inną kryptowalutę - np. Y),

3)Sprzedaż kryptowaluty uzyskanej w punkcie poprzednim za walutę fiducjarną (np. za euro),

4)Wymiana euro na różnego rodzaju stablecoiny (np. na X1, Y1),

5)Kupowanie kilku rodzajów kryptowalut (np. Y, Q, V itd.) za stablecoiny uzyskane w punkcie poprzednim,

6)Sprzedanie wszystkich uzyskanych kryptowalut za walutę fiducjarną (np. za dolary amerykańskie),

7)Kupno za walutę fiducjarną, o której mowa w punkcie poprzednim kryptowaluty (np. X, Y, Z);

3)Na podstawie dokonywanych transakcji, o których mowa w ustępie poprzednim Wnioskodawca przy wybraniu właściwej strategii oraz dopasowania zmian kursowych jest w stanie powiększyć startowy kapitał, o którym mowa w ust. 1 np. do kwoty np. 100.000 zł, czyli zarobić 99.000 zł. Będzie to oczywiście rezultatem pracy Wnioskodawcy polegającej często nawet na dokonywaniu 50-100 transakcji dziennie na giełdzie kryptowalut, a transakcje o których mowa w pkt 1-7 mogą powstać w różnej kolejności;

4)W konsekwencji spełnienia powyższych ustępów Wnioskodawca może mieć na koniec roku podatkowego już nie 1000 zł jak w ust. 1, lecz zarobioną kwotę 100.000 zł (w walucie fiducjarnej) albo np. pewną ilość kryptowalut których wartość wynosi 100.000 zł.

5)Wnioskodawca chce mieć jednak pewność sytuacji, w której dokona zakupu za całość zarobionych walut fiducjarnych kryptowaluty i tym samym wedle niego nie powstanie nadwyżka przychodów nad kosztami, która sprawiłaby iż osiągnąłby on dochód do opodatkowania.

W podsumowaniu do omówionej powyżej sytuacji, która może być przykładową w odniesieniu do stanu faktycznego Wnioskodawcy, należy wywieść wniosek, że na skutek dokonania czynności inwestycyjnych Wnioskodawca będzie w stanie, mając jedynie 1000 zł, zarobić na koniec roku podatkowego kwotę 100.000 zł. Przy czym Wnioskodawca może być na koniec roku podatkowego w posiadaniu tych 100.000 zł w postaci waluty fiducjarnej (złotówki) albo też tylko w postaci kryptowalut (np. 2 X o wartości 35 000 zł każdy oraz 12 Y o wartości 2 500 zł każdy).

Wnioskodawca wskazuje także, że ponosi koszty w związku z nabywaniem walut wirtualnych, m.in: cena zakupu kryptowalut, prowizje giełd lub innych pośredników pobierane od każdej zawartej transakcji (zarówno transakcji, jak i zakupu). Bez poniesienia opisywanych kosztów nie będzie Wnioskodawca w stanie osiągnąć przychodów - są to bowiem koszty związane z zakupem samych kryptowalut (tj. cena za jaką kryptowaluty zostały kupione), prowizja od każdej transakcji zakupu lub sprzedaży (zarówno giełdy, jak i kantory pobierają prowizję związaną z zakupem/sprzedażą kryptowalut; prowizja to określony procent wartości transakcji pobierany w kryptowalucie lub w walucie tradycyjnej). Także opłaty związane z przelaniem kryptowalut z konta na giełdzie na portfel kryptowalutowy i z tego portfela na giełdę pobierane przez giełdę są związane z transakcjami kryptowalutowymi. Konto na giełdzie nie powinno być traktowane jako portfel - często zdarzają się kradzieże z giełd. Konieczne jest więc przechowywanie kryptowalut na posiadanym portfelu kryptowalut.

Pana pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż osiągnięcie przez Wnioskodawcę przychodu, o którym mowa w stanie faktycznym oraz posiadanie przez niego na koniec roku podatkowego waluty fiducjarnej uzyskanej wskutek sprzedaży waluty wirtualnej skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego wskutek uzyskania dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż wykazanie w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o PIT, przychodu oraz kosztów wygenerowanych w sposób szczegółowo opisany w stanie faktycznym nie będzie skutkowało powstaniem dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT?

Pana stanowisko

Ad 1. W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku osiągnięcia przez niego przychodu, o którym mowa w stanie faktycznym (czyli w wysokości 100.000 zł) oraz posiadania przez niego na koniec roku podatkowego tego przychodu w postaci waluty fiducjarnej skutkuje to powstaniem zobowiązania podatkowego wskutek uzyskania dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30b ust. 1b Ustawy o PIT, dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych, a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 14-16.

Stosownie do art 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia walut wirtualnych i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 30b ust. 1b Ustawy o PIT dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych a kosztami uzyskania przychodów.

W związku z powyższym Wnioskodawca jest zdania, iż w przypadku inwestowania ze startowym kapitałem w wysokości np. 1.000 zł, dokonując różnego rodzaju transakcji, a w szczególności tych wymienionych w ust. 2 w stanie faktycznym, Wnioskodawca może zarobić np. 99.000 zł (na skutek wyłącznie handlu pomiędzy walutami wirtualnymi i dokonaniu ich sprzedaży w całości na koniec roku podatkowego). Wskutek czego jeżeli Wnioskodawca na koniec roku podatkowego będzie w posiadaniu kwoty np. 100.000 zł w postaci waluty fiducjarnej, z powodu sprzedaży posiadanej dotychczas kryptowaluty, to wobec tego powstaje dochód w rozumieniu w art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT, gdyż te 99.000 zł powstały zasadniczo z odpłatnego zbycia walut wirtualnych. Wobec tego Wnioskodawca będzie obowiązany wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o PIT, przychody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia walut wirtualnych oraz koszty związane z ich bezpośrednim nabyciem/zbyciem, o których mowa w art. 30b ust. 6a ustawy o PIT i obliczyć na tej podstawie należny podatek dochodowy.

Ad 2. W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku powstania sytuacji osiągnięcia na koniec roku podatkowego przychodu w wysokości równej poniesionym kosztom na nabycie waluty wirtualnej nie będzie miało miejsce powstanie dochodu w rozumieniu art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT, wskutek czego nie powstanie podatek dochodowy z tego tytułu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT, odrębnymi źródłami przychodów są: kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 11 Ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej. W myśl art. 17 ust. 1f Ustawy o PIT, przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej rozumie się wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną.

Według art. 5a pkt 33a ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o walucie wirtualnej oznacza to walutę wirtualną w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o AML. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o AML przez walutę wirtualną rozumie się cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest:

1.prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznej,

2.międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do tej organizacji lub z nią współpracujące,

3.pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,

4.instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,

5.wekslem lub czekiem

–oraz jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, a także może być elektronicznie przechowywane lub przeniesione albo może być przedmiotem handlu elektronicznego.

Zgodnie z art. 30b ust. 1b Ustawy o PIT, dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych, a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 14-16.

Stosownie do art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia walut wirtualnych i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 30b ust. 1b Ustawy o PIT dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych a kosztami uzyskania przychodów. Co ważne, opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b ustawy o PIT podlega suma wszystkich uzyskanych w całym roku podatkowym dochodów, o których mowa w tym przepisie, a powstałe zobowiązanie podatkowe podlega wykazaniu na odrębnym zeznaniu rocznym. Wobec tego Wnioskodawca jest zdania, iż w przypadku powstania sytuacji opisanej w stanie faktycznym, a mianowicie w przypadku gdy na koniec roku podatkowego Wnioskodawca nie będzie w posiadaniu waluty fiducjarnej wskutek jej wcześniejszej wymiany na walutę wirtualną (kupno kryptowaluty) w celu dalszego tradowania, to nie powstanie obowiązek podatkowy, gdyż osiągnięte przychody Wnioskodawcy w trakcie roku będą równe poniesionym kosztom na nabycie waluty wirtualnej, wskutek czego nie powstanie dochód w rozumieniu art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT.

Jako że dochodem w rozumieniu przepisu art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych a sumą kosztów ich uzyskania (określonych na podstawie art. 22 ust. 14-16 tej ustawy), to należy zaznaczyć, że skoro Wnioskodawca na koniec roku podatkowego nie jest w posiadaniu waluty fiducjarnej (w postaci kapitału startowego oraz zysku powstałego wskutek tradowania i zmian kursowych), gdyż środki te zostały w całości wymienione na walutę wirtualną, to zdaniem Wnioskodawcy trafnym jest twierdzenie, iż w sytuacji tej nie powstaje dochód, a w związku z czym nie powstaje również podatek dochodowy z tego tytułu.

W celu jaśniejszego przedstawienia problemu, który jest poruszany w niniejszym pytaniu Wnioskodawca pragnie oprzeć swoje rozważania na sytuacji opisanej szczegółowo w ust. 1-4 stanu faktycznego. Jak już zostało wcześniej poruszone Wnioskodawca uważa, iż jeśli na koniec roku podatkowego nie będzie w posiadaniu waluty fiducjarnej wskutek jej wcześniejszej wymiany na walutę wirtualną to nie powstanie zobowiązanie podatkowe wskutek braku dochodu w rozumieniu art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT. Zdaniem Wnioskodawcy jeśli posiadał on początkowo jedynie 1.000 zł, a wskutek dużej ilości transakcji na giełdzie kryptowalut udało mu się zarobić i na koniec roku posiadał już nie 1.000 zł, a 100.000 zł, to każda taka transakcja, która prowadziła do tej końcowej kwoty, generowała za każdym razem nowy przychód oraz nowe koszty. Wobec tego zdaniem Wnioskodawcy tak generowane przychody wskutek sprzedaży kryptowaluty (za walutę fiducjarną) należy uważać za przychód, a dokonywanie zakupu kryptowaluty (za walutę fiducjarną) należy uważać za koszt. Zakładając, że kwota ta zostanie uzyskana na koniec roku podatkowego, to w konsekwencji kwota przychodu którą należy wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, będzie wynosiła 100.000 zł.

Ważne żeby podkreślić, iż w przypadku gdy Wnioskodawca będzie w posiadaniu przychodu w wysokości 100.000 zł, mimo posiadanego pierwotnie kapitału w wysokości jedynie 1.000 zł, a w dalszej kolejności za tę kwotę 100.000 zł nabędzie w dniu 31 grudnia kryptowaluty, to zdaniem Wnioskodawcy oczywistym jest, iż w ten sposób również powstanie koszt podatkowy w wysokości 100.000 zł. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o PIT, należy wykazać:

1.kwotę 100.000 zł przychodu (kwota ta zawiera w sobie zainwestowane pierwotnie 1.000 zł oraz pozostałe 99.000 zł uzyskane drogą tradowania) w rozumieniu art. 30b ust. 6 pkt 2 ustawy o PIT oraz

2.kwotę 100.000 zł kosztów, które zostały poniesione na nabycie kryptowaluty (kwota ta zawiera w sobie kwotę 1.000 zł, która została poniesiona na nabycie kryptowaluty, oraz pozostałe 99.000 zł uzyskane w drodze tradowania, a później wydane na nabycie kryptowaluty) w rozumieniu art. 30b ust. 6 pkt 2 w zw. z art. 22 ust. 14-16 ustawy o PIT.

Biorąc powyższe rozważania pod uwagę Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż mimo pierwotnego posiadania kapitału w wysokości 1.000 zł jest on w stanie uzyskać drogą tradowania 99.000 zł, a później kwotę tę wydać w całości na kupno kryptowalut, wskutek czego na koniec roku podatkowego Wnioskodawca będzie w posiadaniu jedynie waluty wirtualnej wartej 100.000 zł, co oznacza że zarówno kwota przychodu jak i kwota kosztów wynosi 100.000 zł. W związku z tym Wnioskodawca uważa, iż nie powstaje zobowiązanie podatkowe wskutek braku dochodu na koniec roku podatkowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 14 Ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej stanowią udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

W myśl art. 22 ust. 15 Ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 14, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 16.

Podsumowując, Wnioskodawca jest w przekonaniu, iż w przypadku gdy wskutek ciągłego tradowania Wnioskodawca za każdym razem będzie powiększał swój kapitał startowy w rezultacie prawidłowego tradowania oraz zmian kursowych to powstanie obowiązku zapłacenia podatku dochodowego od dochodów w rozumieniu art. 30b ust. 1b ustawy o PIT zależne jest od posiadania na koniec roku środków fiducjarnych powstałych w następstwie tradowania czy zmian kursowych w wysokości wyższej niż koszty poniesione na nabycie kryptowalut. Natomiast w przypadku powstania sytuacji gdy Wnioskodawca na koniec roku podatkowego nie pozostawił sobie środków fiducjarnych do dyspozycji, lecz zainwestował je w walutę wirtualną to oznacza to, że nie wystąpił po jego stronie dochód, gdyż koszty poniesione na zakup waluty wirtualnej równe są przychodom z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej, wskutek czego po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odrębnymi źródłami przychodów są:

–pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);

–kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy:

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej.

W myśl art. 17 ust. 1f ww. ustawy:

Przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej rozumie się wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną.

Przepis art. 17 ust. 1g ww. ustawy stanowi, że:

Przepis ust. 1 pkt 11 stosuje się również do przychodów uzyskanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z wyjątkiem działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, zaliczanej do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Według art. 5a pkt 33a ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o walucie wirtualnej oznacza to walutę wirtualną w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Pojęcie „waluta wirtualna” zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2022 r. poz. 593).

Ilekroć w ustawie jest mowa o walucie wirtualnej rozumie się przez to cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest:

a)prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznej,

b)międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do tej organizacji lub z nią współpracujące,

c)pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,

d)instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,

e)wekslem lub czekiem,

–oraz jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, a także może być elektronicznie przechowywane lub przeniesione albo może być przedmiotem handlu elektronicznego.

W świetle przytoczonych przepisów przychody z obrotu walutami wirtualnymi stanowią przychód z kapitałów pieniężnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast wymiana pomiędzy walutami wirtualnymi - niezależnie od miejsca dokonywania - jest obojętna podatkowo.

Zgodnie z art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej stanowią udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

W myśl art. 22 ust. 15 ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 14, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 16.

Stosowanie do art. 22 ust. 16 cyt. ustawy:

Nadwyżka kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 14, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi w roku podatkowym powiększa koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej poniesione w następnym roku podatkowym.

Jednocześnie w myśl art. 23 ust. 1 pkt 38d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków związanych z zamianą waluty wirtualnej na inną walutę wirtualną.

A zatem, koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej, tj.:

–udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz

–koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej,

podlegają rozliczeniu dla celów podatkowych w szczególnym trybie. Co do zasady są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Jeśli jednak w danym roku podatkowych ich wartość przekracza wartość uzyskanych przez podatnika przychodów z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej – nadwyżka kosztów nad przychodami nie jest stratą podatkową, ale jest przenoszona do rozliczenia jako koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej w następnym roku podatkowym.

W myśl art. 30b ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut wirtualnych podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 1b ww. ustawy:

Dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia walut wirtualnych a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 14-16.

Artykuł 30b ust. 5d ww. ustawy stanowi, że:

Dochodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w ust. 1 oraz w art. 27 lub art. 30c.

Stosownie do art. 30b ust. 6 pkt 2 powołanej ustawy:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia walut wirtualnych i obliczyć należny podatek dochodowy.

W myśl art. 30b ust. 6a cyt. ustawy:

W zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, podatnik wykazuje koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14-16, także wtedy, gdy w roku podatkowym nie uzyskał przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, przychód z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej powstaje w chwili wymiany waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy (walutę tradycyjną), towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną. W przypadku wystąpienia nadwyżki przychodów z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanych w roku podatkowym nad kosztami uzyskania przychodów powinien Pan ją wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-38 oraz obliczyć należny podatek dochodowy.

Natomiast w przypadku, gdy wartość uzyskanych przez Pana w danym roku podatkowym przychodów ze zbycia waluty wirtualnej będzie równa lub niższa od wartości kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych podlegających potrąceniu w tym roku podatkowym, to nie uzyska Pan w tym roku podatkowym dochodu z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej. Niemniej jednak i tak będzie miał Pan obowiązek wykazania przychodów i kosztów dotyczących odpłatnego zbycia waluty wirtualnej w zeznaniu podatkowym PIT-38.

Nie można jednak zgodzić się z Pana stanowiskiem, że powstanie obowiązku zapłacenia podatku dochodowego od dochodów ze zbycia waluty wirtualnej „zależne jest od posiadania na koniec roku środków fiducjarnych”. Niezależnie czy będzie Pan w posiadaniu takich środków, czy też nie, podstawą opodatkowania jest dochód osiągnięty w danym roku podatkowym (tj. suma przychodów z poszczególnych transakcji zbycia waluty wirtualnej w rozumieniu art. 17 ust. 1f ustawy pomniejszona o koszty uzyskania przychodów określone zgodnie z art. 22 ust. 14-16 ustawy).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Weryfikacja prawidłowości dokonanych obliczeń na potrzeby wykazania w zeznaniu podatkowym przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów nie jest elementem zastosowania przepisu – może być ona przeprowadzona dopiero na etapie ewentualnych, późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).