Jak stanowi art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy:

W przedmiotowym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie:

1)Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) oraz

2)Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku:

Natomiast w myśl art. 18 ust. 2 ww. Umowy:

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

1)ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia;

2)ustawowe ubezpieczenie emerytalne;

3)ustawowe ubezpieczenie zdrowotne;

4)ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz

5)ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące z wszystkich pięciu działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego, które wypłaca się osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech. Natomiast wszelkie inne świadczenia emerytalne przekazywane z Niemiec osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce będą podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymuje emerytury z Hiszpanii, Niemiec i z Polski.

Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo niemieckie, jednakże miejscem stałego pobytu Wnioskodawczyni od lat pozostaje Polska. W latach 2016-2021 Wnioskodawczyni posiadała nieograniczony obowiązek podatkowy, tj. rezydencję podatkową, w Polsce i nie była traktowana w tym okresie jako rezydent podatkowy w Niemczech.

Wnioskodawczyni pobiera emeryturę z Niemczech od 2006 r. w związku z zatrudnieniem w sektorze państwowym – pielęgniarka w szpitalu. Emerytura z Niemiec pochodzi z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku i nie jest wypłacana przez oraz nie pochodzi z funduszy utworzonych przez państwo niemieckie, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną, z tytułu świadczonych usług pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez państwo niemieckie, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny oraz nie stanowi emerytury z tytułu świadczonych usług pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez państwo niemieckie, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny.

Od emerytury z Niemiec pobierany jest w tym kraju podatek dochodowy w wysokości  15% od kwoty stanowiącej 50% wypłacanej emerytury.

Wnioskodawczyni poinformowała niemieckie organy podatkowe o polskiej rezydencji podatkowej.

Uwzględniając zatem przedstawiony stan faktyczny oraz powyżej powołane uregulowania prawne, stwierdzić należy, że skoro otrzymuje Pani emeryturę z Niemiec pochodzącą z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego i otrzymywaną przez Panią z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, to świadczenie to podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku:

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 2 lit. a) ww. Umowy:

Natomiast, w myśl art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Umowy:

W związku z powyższym zauważyć trzeba, że co do zasady emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze, wypłacane z tytułu zatrudnienia w przeszłości, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania osoby, której są wypłacane. Natomiast renty lub emerytury wypłacane z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa (np. Hiszpanii), jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (np. w Hiszpanii) – jeżeli nie zachodzi warunek określony w art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Umowy, zgodnie z którym – renty lub emerytury będą opodatkowane tylko w tym drugim Umawiającym się Państwie (tj. np. w Polsce), jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa (np. Polski) i ma w nim miejsce zamieszkania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo niemieckie, miejscem stałego pobytu Wnioskodawczyni od lat pozostaje Polska. Wnioskodawczyni pobiera emeryturę z Hiszpanii od 2006 r. w związku z zatrudnieniem w sektorze państwowym – pielęgniarka w szpitalu. Emerytura, którą otrzymuje z Hiszpanii jest wypłacana przez państwo hiszpańskie, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez państwo hiszpańskie, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną, z tytułu świadczonych usług pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez państwo hiszpańskie, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Emerytura jest wypłacana przez Hiszpanię z systemu zabezpieczenia społecznego tego państwa. Od emerytury nie jest pobierany podatek w Hiszpanii, z uwagi na wysokość emerytury niepodlegającej opodatkowaniu (zwolnienie).

W okresie 2016-2021 Wnioskodawczyni nie była traktowana jako rezydent podatkowy w Hiszpanii.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku oraz wskazany przez Wnioskodawczynię opis sprawy, w którym Wnioskodawczyni wskazała, że posiada obywatelstwo niemieckie stwierdzić należy, że emerytura z Hiszpanii wypłacana Wnioskodawczyni przez państwo hiszpańskie, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez państwo hiszpańskie, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną, z tytułu usług świadczonych na rzecz państwa hiszpańskiego, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej podlega opodatkowaniu tylko w Hiszpanii, gdyż nie zachodzi wyłączenie określone w art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Umowy – Wnioskodawczyni nie posiada obywatelstwa polskiego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że otrzymywana przez Panią emerytura z Niemiec, pochodząca z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego i otrzymywana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, zgodnie z art. 18 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. W związku z powyższym nie była Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce od otrzymywanej w latach 2016-2021 emerytury z Niemiec.

Natomiast, w odniesieniu do emerytury z Hiszpanii stwierdzić należy, że otrzymywana przez Panią mieszkającą w Polsce i posiadającą wyłącznie obywatelstwo niemieckie emerytura z Hiszpanii, która jak wynika z opisu sprawy – jest wypłacana z tytułu pełnienia funkcji publicznych na rzecz państwa hiszpańskiego, zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. a) ww. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podlega opodatkowaniu wyłącznie w Hiszpanii. Zatem, również od emerytury z Hiszpanii otrzymywanej w latach 2016-2021 nie była Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co  do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).