Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 20 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 15 lipca 2022 r. (wpływ 20 lipca 2022 r.) oraz z 18 sierpnia 2022 r. (wpływ 24 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju. Od dnia (...)2019 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Od samego początku przedmiotem działalności Wnioskodawczyni jest tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania/części oprogramowania. W 2020 i 2021 roku działalność Wnioskodawczyni była opodatkowana podatkiem liniowym w wysokości 19%. Wnioskodawczyni, dla wykonywanej działalności gospodarczej, prowadziła podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania, tj. tworzeniem nowych bądź ulepszaniem obecnych funkcji programu komputerowego. Oprogramowanie to tworzone jest na zamówienie Zleceniodawcy Wnioskodawczyni i od czerwca 2019 roku dotyczy ono systemu pozwalającego na (…). Wnioskodawczyni w szczególności tworzy oprogramowanie pozwalające na (…), a także analizę (…). Programuje również moduł odpowiedzialny za (…).

Działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię w związku z tworzeniem, rozwojem bądź ulepszaniem oprogramowania/części oprogramowania obejmuje nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawczyni bowiem nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w szczególności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnego oprogramowania mającego zastosowanie w branży (…).

Działalność gospodarcza Wnioskodawczyni jest działalnością podejmowaną przez nią w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wytwarzając oprogramowanie Wnioskodawczyni nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej bezpośrednio przez nią działalności gospodarczej jest rezultatem jej własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność Wnioskodawczyni polega na tworzeniu innowacyjnego oprogramowania na potrzeby podmiotów (…) i nie ma charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawczynię wymagają kreatywnego podejścia, nie są wykonywane schematycznie lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych.

Wnioskodawczyni w ramach działalności gospodarczej opracowuje nowe, ulepszone produkty, usługi, procesy nie występujące dotychczas w jej praktyce gospodarczej. Rozwiązania te są przy tym na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Algorytmy rozwiązań proponowane przez Wnioskodawczynię jej Zleceniodawcy nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Zleceniodawca nabywa od Wnioskodawczyni zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie komputerowe. Oprogramowanie to przy każdorazowej realizacji zleceń jest niejako skrojone na miarę potrzeb i indywidualnych uwarunkowań konkretnego podmiotu z branży (…). Jako że każdy taki podmiot oferuje inne, zindywidualizowane produkty – oprogramowanie Wnioskodawczyni znacząco więc różni się od rozwiązań wcześniej występujących w jej praktyce gospodarczej.

Każde wytworzone przez Wnioskodawczynię oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku dokonywania przez Wnioskodawczynię rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania wszystkie efekty realizowanych przez nią zleceń programistycznych na rzecz kontrahenta są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu. Po zakończeniu konkretnego etapu prac, Wnioskodawczyni każdorazowo przenosi na kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonej części oprogramowania.

Podejmowane przez Wnioskodawczynię działania polegające na modyfikacji, ewentualnie ulepszeniu/rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności lub funkcjonalności tego oprogramowania. Poprzez wprowadzanie zupełnie nowych funkcjonalności oprogramowania Wnioskodawczyni czyni program lepiej dopasowanym do rzeczywistości i potrzeb występujących w przedsiębiorstwie zlecającym. W zależności od programu komputerowego następuje to poprzez nadpisanie kodu, bądź jego równoległe wpisanie tworząc przykładowo nową funkcjonalność.

Zgodnie z zawartą ze Zleceniodawcą Umową, prawa własności intelektualnej do wytworzonych przez Wnioskodawczynię w wyniku lub w związku z wykonywaniem Umowy utworów, są z chwilą powstania tychże utworów w całości przenoszone przez Wnioskodawczynię na Zleceniodawcę.

Wnioskodawczyni w latach 2020-2021, których to lat dotyczy przedstawiony we wniosku stan faktyczny, osiągała dochód z kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług programistycznych.

Wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawczyni za wykonanie usług programistycznych nie stanowi w całości zapłaty za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego stanowi część rzeczonej zapłaty. Część ta nie jest wyodrębniona kwotowo, lecz za pomocą proporcji określonej na podstawie odsetkowego udziału czynności zmierzających do wytworzenia kwalifikowalnego IP (czynności noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej) w ogóle czynności wykonywanych przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Odsetek ten stanowi 50% całkowitego wynagrodzenia za wykonanie usług. Wnioskodawczyni zamierza opodatkować stawką preferencyjną tylko tę część wynagrodzenia, tj. 50% wynagrodzenia za świadczone usługi programistyczne.

Dokładnie 50% przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawczynię z pozarolniczej działalności gospodarczej stanowi przychody z tytułu przeniesienia autorskiego prawa do programu komputerowego na Zleceniodawcę zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2021 r., poz. 1128 ze zm.). Odsetek ten wynika z tego, że 50% czynności wykonywanych przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej opiera się na wytwarzaniu programów komputerowych wykorzystywanych w podmiotach z branży (…) do celów (…), a także do (…), jak i również do (…). Owo wytwarzanie programów komputerowych (programowanie) stanowi badania i prace rozwojowe. Pozostałe 50% czynności wykonywanych przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej stanowią inne działania o charakterze bardziej technicznym, rutynowym, takie jak np. prezentowanie i dokumentowanie wypracowanych rozwiązań współpracownikom oraz użytkownikom czy zapewnienie niezakłóconego działania danego programu.

Co istotne, świadcząc usługi na rzecz Zleceniodawcy, to Wnioskodawczyni ponosi ryzyko gospodarcze za należyte wykonanie Umowy (ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą). Wnioskodawczyni nie działa pod kierownictwem i nadzorem ze strony zlecającego. Wnioskodawczyni ma dowolność w wyborze miejsca i czasu wykonywania czynności zleconych jej w ramach umowy z kontrahentem.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawczynię czynności ponosi Wnioskodawczyni, ponieważ to Wnioskodawczyni jest twórcą danego programu komputerowego, w tym kodu.

W 2020 oraz w 2021 roku Wnioskodawczyni poniosła wymienione poniżej koszty związane z wytworzeniem i rozwojem oprogramowania, bez których prowadzenie działalności związanej z wytwarzaniem programów komputerowych stanowiących utwory objęte autorskimi prawami majątkowymi nie byłoby możliwe.

Były to m.in.:

A.koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności,

B.koszty paliwa,

C.koszty leasingu,

D.koszty usług telekomunikacyjnych,

E.koszty usług księgowych,

F.koszty szkoleń związanych z nauką specjalistycznego języka angielskiego.

Ad. A.

Pod pojęciem poniesienia wydatków/kosztów „związanych z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów” należy rozumieć wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię przykładowo na zakup routera, drukarki, gniazd elektrycznych, kabli komputerowych, przejściówek/hubów usb, pamięci magazynującej dane, zasilaczy itp.

Wszystkie powyższe peryferia komputerowe wspomagają sprzęt komputerowy i tym samym wytwarzanie oprogramowania i dokumentacji z nim związanej. Są zatem niezbędne do wytwarzania utworów w postaci oprogramowania komputerowego.

Wydatki te nie są związane wyłącznie z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawczynię – dotyczą również pozostałych usług IT, stricte technicznych. Dlatego Wnioskodawczyni alokuje do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tyt. świadczenia usług ogółem.

Ad. B.

Pod pojęciem poniesienia wydatków na paliwo Wnioskodawczyni rozumie wydatki na paliwo wykorzystywane w celach dojazdów do kontrahenta zlecającego jej wytworzenie oprogramowania, które to dojazdy są konieczne do ustalenia wymagań biznesowych oraz technicznych dotyczących oprogramowania – funkcjonalności i modułów, które mają zostać opracowane przez Wnioskodawczynię. Bez wydatków poniesionych na paliwo Wnioskodawczyni nie byłaby w stanie w pełni poznać wymagań i potrzeb zlecającego, a w konsekwencji, nie mogłaby wytworzyć utworu w postaci zindywidualizowanego programu komputerowego lub modułu oprogramowania.

Paliwo wykorzystywane jest przez Wnioskodawczynię w całej jej działalności gospodarczej – podczas czynności noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej oraz podczas czynności związanych ze świadczeniem pozostałych usług IT. Wydatki na paliwo Wnioskodawczyni alokuje więc do kosztów związanych z wytworzeniem utworów w postaci programu komputerowego w proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem w danym okresie rozliczeniowym. Dlatego też 50% ogółu wydatków ponoszonych przez Wnioskodawczynię na paliwo to koszty ponoszone w działalności związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. C.

Pod pojęciem poniesienia wydatków na usługi leasingowe Wnioskodawczyni rozumie wydatki wykorzystywane w celach dojazdów do kontrahenta zlecającego jej wytworzenie oprogramowania, to dojazdy są konieczne do ustalenia wymagań biznesowych i technicznych dotyczących oprogramowania – funkcjonalności i modułów, które mają zostać opracowane przez Wnioskodawczynię. Podobnie jak w przypadku wydatków na paliwo, bez wydatków poniesionych na leasing samochodu służbowego Wnioskodawczyni nie byłaby w stanie w pełni poznać wymagań i potrzeb zlecającego, a w konsekwencji, nie mogłaby wytworzyć utworu w postaci zindywidualizowanego programu komputerowego lub modułu oprogramowania dla konkretnego podmiotu z sektora finansowego.

Oczywiście usługi leasingowe wykorzystywane są przez Wnioskodawczynię w całej jej działalności gospodarczej – podczas czynności noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej oraz podczas czynności związanych ze świadczeniem pozostałych usług IT. Wydatki na leasing Wnioskodawczyni alokuje więc do kosztów związanych z wytworzeniem utworów w postaci programu komputerowego w proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem w danym okresie rozliczeniowym. Dlatego też 50% ogółu wydatków ponoszonych przez Wnioskodawczynię na leasing to koszty ponoszone w działalności związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. D.

Pod pojęciem usług telekomunikacyjnych należy rozumieć wydatki na usługi telefoniczne i dostęp do Internetu. Dzięki temu Wnioskodawczyni może się komunikować w celu ustalenia wymagań biznesowych oraz technicznych dotyczących oprogramowania. Za pośrednictwem łącza internetowego Wnioskodawczyni dostarcza kod źródłowy do repozytorium kodu. Ponadto część programów jest tworzona w systemie chmurowym, który jest utrzymywany przez usługi telekomunikacyjne.

Całkowite wydatki na usługi telekomunikacyjne są związane zarówno z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej, jak i z działalnością dot. pozostałych usług IT. Są niezbędnymi kosztami prowadzenia przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, w tym również działalności badawczo-rozwojowej. Dlatego Wnioskodawczyni alokuje do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tyt. świadczenia usług ogółem.

Ad. E.

Pod pojęciem kosztów usług księgowych należy rozumieć koszty prowadzenia rozliczeń rocznych i miesięcznych, w tym koszty prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jak i również koszty prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Bez poniesienia wydatków na usługi Wnioskodawczyni miałaby trudności w ustaleniu wysokości zobowiązań podatkowych.

Całkowite wydatki na usługi księgowe są związane zarówno z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej, jak i z działalnością dot. pozostałych usług IT.

Są niezbędnymi, ogólnymi kosztami prowadzenia przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, w tym również działalności badawczo-rozwojowej. Dlatego Wnioskodawczyni alokuje do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tyt. świadczenia usług ogółem.

Ad. F.

Pod pojęciem kosztów szkoleń związanych z nauką specjalistycznego języka angielskiego Wnioskodawczyni rozumie wydatki na szkolenia z zakresu języka angielskiego – języka informatycznego. Znajomość specjalistycznego, zawodowego języka angielskiego umożliwia Wnioskodawczyni lepszy kontakt z kontrahentem, a co za tym idzie, pełniejsze poznanie potrzeb biznesowych i wymagań technicznych dotyczących pożądanych funkcjonalności oprogramowania, jak i również usprawnia pracę w systemach, przy użyciu których Wnioskodawczyni tworzy kod programu.

Wydatki te mają charakter służebny zarówno w stosunku do działalności badawczo-rozwojowej, jak i również wobec pozostałej działalności z zakresu IT prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Dlatego Wnioskodawczyni alokuje do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tyt. świadczenia usług ogółem.

Wyżej wymienione wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w 2020 i 2021 r. stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem/rozwinięciem programów komputerowych (kwalifikowanego IP). Jak wynika z interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych Dyrektora KIS z dnia 21 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM koszty takie, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawczyni z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można bowiem uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawczynię działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wszystkie wymienione wydatki stanowią u Wnioskodawczyni koszty uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wszystkie poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki/koszty wskazane we wniosku Wnioskodawczyni przyporządkowuje do kosztów działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w odpowiedniej proporcji wynoszącej 50%. Proporcja ta wynika z proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług IT (usług programistycznych) ogółem, która to proporcja, jak już wcześniej wspomniano, wynosi właśnie 50%.

Wnioskodawczyni jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, rozwinięcia czy modyfikacji konkretnego prawa własności intelektualnej – oprogramowania. Dowodem na to jest prowadzona przez nią ewidencja, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawczyni prowadziła odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie ewidencji 1 stycznia 2020 r. Ewidencja ta była prowadzona „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub modyfikacji kwalifikowanego IP (była prowadzona od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ma ona postać arkusza kalkulacyjnego. Wskaźnik Nexus zarówno w 2020, jak i 2021 roku wyniósł 1,3.

Wszystkie wymienione we wniosku czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię w ramach prac noszących znamiona B+R, związane były z wytworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części oraz były działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowiły rutynowych i okresowych zmian oraz czynności wdrożeniowych w zakresie opracowanych już produktów lub usług, rozumianych jako dokonywane już po zakończeniu prac B+R danego Projektu, bądź przed ich rozpoczęciem.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest tworzone/rozwijane/ulepszane (modyfikowane) przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.), tzn. działalności twórczej podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia zastosowań.

Cały opisany we wniosku stan faktyczny obejmuje przy tym zarówno rok 2020, jak i rok 2021, ponieważ Wnioskodawczyni w 2021 r. kontynuowała identyczną działalność, co w 2020 r. oraz osiągała z tego tytułu dochody takiego samego rodzaju, co w roku 2020.

Zdarzenie przyszłe

Wnioskodawczym zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku za rok podatkowy 2020 (01.01.2020-31.12.2020) oraz za rok podatkowy 2021 (01.01.2021-31.12.2021). Zakres wniosku mający być przedmiotem rozstrzygnięcia w zakresie przedstawionego stanu faktycznego dotyczy okresu od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r.

Zamiarem Wnioskodawczyni jest zastosowanie 5% stawki podatku zarówno do dochodów uzyskiwanych z tworzenia programu od początku i od podstaw, jak i w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z rozwijania/ulepszania oprogramowania, ponieważ ulepszanie/rozwijanie oprogramowania polega na „nadpisaniu” kodu programu, w wyniku którego powstaje nowy utwór objęty autorskimi prawami majątkowymi do programu komputerowego.

Wnioskodawczyni zastosuje opodatkowanie preferencyjną stawką wyłącznie do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Pierwszy dochód, co do którego Wnioskodawczyni zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku Wnioskodawczyni osiągnęła w styczniu 2020 r.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, co następuje.

Pod pojęciem „działalność wykonywana przez Wnioskodawczynię” należy rozumieć działalność programistyczną, a konkretniej jej „twórczą” część. Wnioskodawczyni wykonuje usługi programistyczne na rzecz podmiotów trzecich na podstawie zawartych umów. W ramach działalności programistycznej Wnioskodawczyni tworzy oprogramowanie komputerowe na rzecz podmiotu zamawiającego. Zadania wykonywane przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzenia działalności programistycznej można podzielić na kilka etapów: planowanie, podczas którego ustalany jest problem badawczy, tworzenie programu (pisanie kodu źródłowego, implementacja algorytmów, kompilacja programu itp.), testowanie, optymalizację i implementację. Zadania wykonywane w ramach pierwszych dwóch etapów, tj. podczas planowania oraz tworzenia programu stanowią czynności o twórczym, nierutynowym charakterze i noszą znamiona działalności badawczo-rozwojowej. Właśnie do dochodów uzyskanych z tych czynności realizowanych w ramach poszczególnych umów z kontrahentem Wnioskodawczyni zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pojęcie „działalność wykonywana przez Wnioskodawczynię”, którą Wnioskodawczyni chce opodatkować preferencyjną stawką, a które to pojęcie wielokrotnie występuje w opisie stanu faktycznego oznacza wyodrębnione twórcze zadania programistyczne realizowane przez Wnioskodawczynię w ramach umowy z podmiotem zamawiającym. Do tych zadań należy: planowanie – ustalenie funkcjonalności, jakich wymaga podmiot zamawiający, ustalenie problemu badawczego, metod badawczych oraz tworzenie programu – pisanie kodu źródłowego programu z wykorzystaniem posiadanej wiedzy i kreatywności, tworzenie innowacyjnych rozwiązań programistycznych, które spełniają oczekiwania podmiotu zamawiającego.

Wnioskodawczyni w ramach działalności samodzielnie prowadzi badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

·Wnioskodawczyni prowadzi badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy i umiejętności, nastawione na opracowanie nowych produktów, procesów i usług. Wnioskodawczyni prowadzi je od czerwca 2019 r., jednak jako że wniosek dotyczy okresu od 1 stycznia 2020 roku do 31 grudnia 2021 roku, należy podkreślić, że Wnioskodawczyni prowadziła rzeczone badania przez cały okres 2020-2021. Przedmiot tych badań stanowiło tworzenie innowacyjnych systemów pozwalających na (…), programów komputerowych do (…), a także programów do (…) oraz programów do (…).

·W swoich badaniach Wnioskodawczyni stosuje metody badawcze typowe dla badań naukowych związanych z programowaniem, tj. metodę badań na modelach oraz metodę badań metodami symulacyjnymi.

·Badania Wnioskodawczyni przyniosły efekty w postaci wytworzonych innowacyjnych programów komputerowych mających zastosowanie w branży (…).

W ramach swojej działalności Wnioskodawczyni samodzielnie prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

·Wnioskodawczyni prowadzi prace rozwojowe od czerwca 2019 r., jednak jako że wniosek dotyczy okresu od 1 stycznia 2020 roku do 31 grudnia 2021 roku, należy podkreślić, że Wnioskodawczyni prowadziła rzeczone prace przez cały okres 2020-2021.

·Prace rozwojowe dotyczą tworzenia innowacyjnych programów komputerowych do zastosowania w branży (…). Celami prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawczynię były/są stworzenie programów komputerowych do (…) oraz do (…). Prace te obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnych aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych programów komputerowych, które miały wspomóc podmioty działające na rynku (…). Wnioskodawczyni identyfikowała specyfikę podmiotów zlecających, na tej podstawie ustalała problemy badawcze i wykorzystując swoją wiedzę i kreatywność najpierw projektowała innowacyjne funkcjonalności programów, a później tworzyła programy, tj. pisała kody źródłowe programów, które były nośnikiem niewystępującej wcześniej wartości niematerialnej.

·Prace rozwojowe Wnioskodawczyni zostały zakończone pozytywnym wynikiem w postaci stworzenia innowacyjnych systemów informatycznych, które nie występowały wcześniej w praktyce gospodarczej Wnioskodawczyni, na potrzeby podmiotów zlecających. Wyniki te miały postać kodu źródłowego programu, który jest nośnikiem nowoczesnych funkcjonalności danego systemu. Wyniki prac rozwojowych są wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawczyni w następujący sposób: Wnioskodawczyni z chwilą stworzenia programów/samodzielnych części tych programów przenosi autorskie prawa majątkowe do programu na rzecz kontrahenta i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie.

·W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawczyni zaprojektowała i stworzyła nowe, zmienione lub ulepszone (…) programy komputerowe do (…) oraz programy do (…). Wnioskodawczyni z chwilą wytworzenia ww. programów przeniosła prawa autorskie do ww. programów na podmioty zlecające, więc nie będzie mogła oferować tych programów w swojej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni pracuje w formule zleceń, dla kolejnego kontrahenta stworzy indywidualny, spersonalizowany program itd.

·Ww. programy komputerowe mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawczyni. Ów nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych programów. Jest wynikiem działalności „twórczej”, wymagającej od Wnioskodawczyni aby ta wykazała się kreatywnością oraz indywidualnym, niekonwencjonalnym podejściem do każdego projektu.

W ramach działalności, której dotyczy wniosek i wobec której Wnioskodawczyni zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatku, Wnioskodawczyni nie prowadziła ani nie prowadzi prac o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawczyni pod pojęciem „oprogramowanie/części oprogramowania” rozumie zdefiniowany w pkt 80 objaśnień podatkowych Ministra Finansów do IP BOX „zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”. Za oprogramowanie Wnioskodawczyni uznaje wyżej zdefiniowany program komputerowy – kod źródłowy tego programu. Za część oprogramowania Wnioskodawczyni uznaje dodatkowy, „nadpisany” fragment kodu istniejącego wcześniej programu, stworzony tak, aby całość programu komputerowego zyskała zupełnie nowe, innowacyjne funkcjonalności. Należy przy tym zaznaczyć, że owa część oprogramowania sama w sobie stanowi program komputerowy. Wnioskodawczyni mianem „oprogramowania/części oprogramowania” określa efekt „twórczych” prac wykonywanych w ramach działalności programistycznej, tj. działań zmierzających do wytworzenia programu i jego kodu. Pod tym pojęciem nie kryje się efekt prac „technicznych”, takich jak np. pomoc we wdrażaniu programu w środowisku podmiotu zlecającego i rutynowe, okresowe monitorowanie działania tegoż programu.

Użyte w opisie stanu faktycznego wniosku określenia „oprogramowanie/część oprogramowania”, „program komputerowy”, „moduł”, „algorytmy” Wnioskodawczyni stosuje zamiennie. Wszystko sprowadza się do kodu programu komputerowego o innowacyjnych funkcjonalnościach, które mają usprawnić pracę podmiotów finansowych, na rzecz których Wnioskodawczyni taki program komputerowy tworzy.

Efekty prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawczynię prac, które dotyczą tworzenia, rozwijania, ulepszania (modyfikowania) „oprogramowania/części oprogramowania” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b)nigdy nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych. Rezultatów pracy Wnioskodawczyni nie da się z góry określić i przewidzieć, gdyż nie mają charakteru powtarzalnego. Tworząc każdy program Wnioskodawczyni działa nieszablonowo, indywidualnie i w sposób kreatywny podejmuje próby wprowadzenia najbardziej adekwatnych nowych funkcjonalności do programu;

c)nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów. Jak już wyżej wspomniano, Wnioskodawczyni mianem „oprogramowania/części oprogramowania” określa efekt „twórczych” prac wykonywanych w ramach działalności programistycznej, tj. działań zmierzających do wytworzenia programu i jego kodu. Pod tym pojęciem nie kryje się efekt prac „technicznych”, takich jak np. pomoc we wdrażaniu programu w środowisku podmiotu zlecającego i rutynowe, okresowe monitorowanie działania tegoż programu.

Efekty pracy Wnioskodawczyni, które ta nazywa odpowiednio „oprogramowaniem/częściami oprogramowania” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. „Nadpisana” część oprogramowania jest własnością Wnioskodawczyni i to ona posiada autorskie prawa majątkowe do takiej części oprogramowania. Całość praw majątkowych do tych „oprogramowań/części oprogramowania” z chwilą wytworzenia Wnioskodawczyni przenosi na kontrahenta.

W efekcie rozwijania, ulepszania (modyfikowania) przez Wnioskodawczynię oprogramowania powstają odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawczyni nie jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania, które rozwija, ulepsza (modyfikuje). Wnioskodawczyni nie posiada też wyłącznej licencji, tj. umowy w której zastrzeżono wyłączność korzystania z tego prawa.

Rozwinięcie/ulepszenie takiego oprogramowania następuje na podstawie postanowień umowy zawartej z kontrahentem zlecającym.

W wyniku tworzenia/rozwinięcia/ulepszania (modyfikowania) oprogramowania tworzone były nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstało nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawczyni przysługiwały prawa autorskie do modyfikacji oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, lecz zgodnie z umową przenosi ich całość na kontrahenta.

Każde ulepszenie istniejącego oprogramowania wytwarzane przez Wnioskodawczynię samo w sobie stanowi samodzielny program komputerowy. Tym samym Wnioskodawczyni w sposób samodzielny przenosi na rzecz zleceniodawcy na podstawie odrębnej umowy majątkowe prawa autorskie.

W każdym przypadku tworzenie, rozwijanie, ulepszanie (modyfikowanie), którego dotyczy wniosek przez Wnioskodawczynię „oprogramowania” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez nią omówionych wyżej badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.  

Wnioskodawczyni prowadziła odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia i rozwijania każdego poszczególnego „oprogramowania”, które jest efektem jej pracy.

Wytworzone, rozwijane, ulepszane (modyfikowane) „oprogramowania” zawsze są efektem prac rozwojowych lub badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce Wnioskodawczyni.

Działalność Wnioskodawczyni w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania (modyfikowania) opisanych programów komputerowych jest działalnością podejmowaną przez nią w sposób systematyczny (tj. metodyczny, uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawczyni oblicza wskaźnik nexus zgodnie ze wzorem:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez

Wnioskodawczynię na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Usługi Wnioskodawczyni są podzielone na poszczególne etapy i podstawowym okresem rozliczeniowym jest miesiąc, jednakże te etapy są skorelowane z harmonogramem prac wykonania zlecenia, będącego efektem całości prac badawczo-rozwojowych. Podpisując umowę z kontrahentami Wnioskodawczyni ustala podstawowy okres rozliczeniowy liczony jako jeden miesiąc, który jest częścią ogólnego harmonogramu z wyznaczonym efektem głównym oraz efektami cząstkowymi. Wynagrodzenie cząstkowe jest zazwyczaj wypłacane w oparciu o podstawowy okres rozliczeniowy, tj. miesięczny ale całość prac jest rozliczana na podstawie harmonogramu. Częścią umowy ramowej jest harmonogram, a załącznikiem jest umowa przedmiotem, której jest ustalenie przeniesienia autorskich praw majątkowych, karta techniczna, abstrakcyjnie opisany efekt prac. W zależności od harmonogramu oraz powstawania określonego utworu podpisuje z kontrahentami umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych, co jest skorelowane z postępem prac badawczo-rozwojowych. Miesięczne wynagrodzenie jest ustalane z góry, natomiast na koniec jest aktualizowane o efekt samych prac tych cząstkowych oraz efektu głównego, ponieważ równocześnie trwają testy funkcjonalności itd. Aby Wnioskodawczyni otrzymała wynagrodzenie miesięczne, konkretna część programu komputerowego musi zostać wytworzona.

Cała relacja pomiędzy przeniesieniem na Kontrahenta praw do konkretnego efektu pracy a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia jest warunkowa, a zarazem połączona ze sobą. Aby uzyskać efekt prac, w tym efekt prac badawczo-rozwojowych, należy wykonać równocześnie działania stricte techniczne, ponadto musi powstać utwór, co wiąże się z przeniesieniem autorskich praw majątkowych w określonym harmonogramie. Wynagrodzenie w każdym miesiącu, z racji proporcji prac „twórczych” i „nietwórczych”, i w związku z określonym w umowie comiesięcznym przekazywaniem kontrahentowi materialnych efektów pracy – kodu źródłowego programu komputerowego (Utworu) – wynosi 50% ogółu wynagrodzenia za usługi programistyczne.

Faktury wystawiane przez Wnioskodawczynię nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawczyni na Kontrahenta. Wynagrodzenie to da się wyodrębnić na podstawie odrębnych ewidencji – ewidencji czasu pracy, na podstawie której ustalono proporcję, w której 50% czasu pracy Wnioskodawczyni poświęca na zadania programistyczne „twórcze”, czyli wytworzenie kwalifikowanego IP, a pozostałe 50% czasu pracy na zadania programistyczne nietwórcze, rutynowe, przewidywalne, a także harmonogramu prac i kart projektów-zleceń.

Zgodnie z umowami autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych (utworów) lub ich części przechodzą na kontrahentów z momentem ich ustalenia, lecz nie później niż z momentem udostępnienia przez Wnioskodawczynię utworu lub jego części w systemie informatycznym lub w inny, uzgodniony z kontrahentami sposób. Wnioskodawczyni jest zobowiązana do przekazywania kontrahentowi powstałego utworu, tj. kodu źródłowego programu i wynikowego programu w każdej formie wyrażenia, w jakiej został on stworzony, w tym również elektronicznej. Obowiązkowo Wnioskodawczyni przekazuje kontrahentom dokumentacje projektów i efektów prac. Autorskie prawa majątkowe do części programu komputerowego Wnioskodawczyni przenosi na kontrahenta przy każdorazowym przekazaniu mu kodu programu i efektów prac. Kontrahent akceptuje i określa, czy tak działająca funkcjonalność programu jest dla niego satysfakcjonująca. W przypadku, gdy jest inaczej – Wnioskodawczyni dokonuje stosownych zmian.

Poniesione przez Wnioskodawczynię koszty sprzętu elektronicznego i jego podzespołów, których dotyczy wniosek to:

-koszty zakupu słuchawek do zapoznawania się z dostępną aktualnie wiedzą programistyczną w formie podcastów,

-koszty zakupu oprogramowania dla programistów,

-koszty ładowarki do laptopa zapewniającej niezakłócone działanie sprzętu, przy użyciu którego Wnioskodawczyni wykonuje niemalże wszystkie etapy prac badawczo-rozwojowych (projektowanie funkcjonalności, zdobywanie nowej wiedzy, tworzenie kodu, implementację algorytmu, kompilację programu itp.,

-koszty smartfona z funkcją pisania kodu programu.

Wnioskodawczyni poniosła ww. koszty w okresie od 1 stycznia 2020 roku do 31 grudnia 2021 roku, czyli w okresie, którego dotyczy wniosek. Powyższe wydatki zostały poniesione dla potrzeb realizacji zarówno ogółu prac rozwojowych i badań aplikacyjnych, czyli dla potrzeb tworzenia poszczególnych programów komputerowych, jak i dla potrzeb pozostałych, „nietwórczych” zadań programistycznych, do których można zaliczyć rutynowe testy itd. Dlatego też, do kosztów związanych z wytworzeniem kwalifikowanego IP zaliczano 50% ogółu powyższych wydatków. Proporcja ta wynika z faktu, że „twórcze” etapy działań programistycznych zajmują 50% czasu pracy Wnioskodawczyni.

Opisane wydatki, których dotyczy czwarte pytanie zostały poniesione dla potrzeb realizacji zarówno ogółu prac rozwojowych i badań aplikacyjnych, czyli dla potrzeb tworzenia poszczególnych programów komputerowych, jak i dla potrzeb pozostałych, „nietwórczych” zadań programistycznych, do których można zaliczyć rutynowe testy itd. Dlatego też, do kosztów związanych z wytworzeniem poszczególnych programów komputerowych zaliczano 50% ogółu powyższych wydatków, w zależności od czasu ich poniesienia. Proporcja ta wynika z faktu, że „twórcze” etapy działań programistycznych zajmują 50% czasu pracy Wnioskodawczyni. Jak wynika z interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych Dyrektora KIS z dnia 21 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM koszty takie, „w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. Taką właśnie proporcję stosuje Wnioskodawczyni.

Związek kosztów, których dotyczy czwarte w kolejności pytanie postawione przez Wnioskodawczynię z działaniami stanowiącymi prace rozwojowe albo badania naukowe jest następujący:

-koszty zakupu słuchawek – zapoznawanie się z dostępną aktualnie wiedzą programistyczną w formie podcastów, co umożliwia nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnych aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych programów komputerowych;

-koszty zakupu oprogramowania dla programistów – tworzenie kodu, przechowywanie kodów źródłowych programów, implementacja algorytmów, kompilacja programów;

-koszty usług telekomunikacyjnych (dostępu do Internetu) – tworzenie kodu programów w systemie chmurowym, do dostarczania kodu źródłowego do repozytorium kodu konieczny jest dostęp do internetu;

-koszty ładowarki do laptopa – zapewnienie niezakłóconego działanie sprzętu, przy użyciu którego Wnioskodawczyni wykonuje niemalże wszystkie etapy prac badawczo-rozwojowych (projektowanie funkcjonalności, zdobywanie nowej wiedzy, tworzenie kodu, implementację algorytmu, kompilację programu itp.);

-koszty zajęć ze specjalistycznego języka angielskiego dla programistów – rozwój znajomości języka angielskiego wymaganej podczas „pisania” kodu programów; kompilacji programów,

-koszty smartfona z funkcją pisania kodu programu – tworzenie kodu źródłowego programów komputerowych, przechowywanie danych dot. danego programu;

-koszty paliwa – dojazdy do podmiotów zlecających w celu zapoznania się ze specyfiką środowiska pracy i stworzenia planu prac badawczo-rozwojowych;

-koszty leasingu samochodu – samochód wykorzystywany na dojazdy do podmiotów zlecających w celu zapoznania się ze specyfiką środowiska pracy i stworzenia planu prac badawczo-rozwojowych.

Do konkretnych prac rozwojowych i badań naukowych realizowanych w trakcie jednego zlecenia na wytworzenie programu komputerowego Wnioskodawczyni przyporządkowuje 50% kosztów, które poniosła w trakcie i na cele jego realizacji. Do konkretnego wskaźnika nexus Wnioskodawczyni zalicza odpowiednią część kosztów, która dotyczy danego zlecenia na wytworzenie oprogramowania lub części oprogramowania. Na przykład jeśli w danym miesiącu Wnioskodawczyni prowadzi prace badawczo-rozwojowe nad wytworzeniem programu do kalkulacji (...) i prace badawczo-rozwojowe nad programem do analizy jakościowej danych (...), na cele prowadzenia tych prac ponosi koszty dostępu do Internetu, ponieważ nad obydwoma programami pracowała w wirtualnej chmurze, na cele realizacji prac tylko nad 1 programem zakupiła specyficzne oprogramowanie i dojeżdżała na badanie środowiska pracy podmiotu zlecającego, by poznać specyfikę pracy i procesy zachodzące w podmiocie finansowym, dla którego tworzy tylko drugi program komputerowy, to do wskaźników nexus dla konkretnych prac rozwojowych i badań naukowych Wnioskodawczyni zaliczy koszty w sposób następujący:

-wskaźnik nexus dla programu do kalkulacji (...) – połowa z 50%* ogółu wydatków na usługi telekomunikacyjne + 50%* kosztów zakupu oprogramowania;

-wskaźnik nexus dla programu do analizy danych (...) – połowa z 50%* ogółu wydatków na usługi telekomunikacyjne + 50%* raty leasingu samochodowego.

*wyżej omówiona proporcja „twórczych” zadań programistycznych do zadań „nietwórczych”

Pytania

1.Czy przedstawiona w stanie faktycznym działalność wykonywana przez Wnioskodawczynię stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy utwory wytworzone przez Wnioskodawczynię w ramach umowy z kontrahentem, a opisane w stanie faktycznym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3.Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawczyni będzie uprawniona do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych w 2021 r. z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umowy o świadczenie usług z kontrahentem Wnioskodawczyni?

4.Czy koszty wskazane przez Wnioskodawczynię stanowią koszty kwalifikowane do obliczenia wskaźnika Nexus?

5.Czy Wnioskodawczyni może skorzystać z preferencji podatkowej IP Box w zakresie rozliczenia również za rok 2020, a w sytuacji otrzymania pozytywnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dokonać korekty rozliczenia za rok 2020 zgodnie z odpowiedzią udzieloną na złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym działalnością badawczo-rozwojową nazywa się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przywołane w powyższym przepisie badania naukowe są definiowane w art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce jako działalność obejmującą badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce określa prace rozwojowe jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym złożonego wniosku, przedmiotem Umowy Wnioskodawczyni ze Zleceniodawcą jest tworzenie oprogramowania komputerowego i przenoszenie na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do stworzonego oprogramowania.

Oprogramowanie komputerowe tworzone przez Wnioskodawczynię powstaje w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, czyli działalności nastawionej na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, które nie mają charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawczynię wymagają kreatywnego podejścia, nie są wykonywane schematycznie lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych. Algorytmy rozwiązań proponowane Zleceniodawcy nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Zleceniodawca nabywa od Wnioskodawczyni zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie komputerowe.

Twórczy charakter działalności Wnioskodawczyni potwierdza również fakt, że rezultatem jej działań są subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji czy algorytmów. Dodatkowo, działalność Wnioskodawczyni podejmowana jest w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Prace realizowane przez Wnioskodawczynię w ramach Umowy nie mają incydentalnego charakteru. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawczyni w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania.

Wobec powyższego, działalność wykonywana przez Wnioskodawczynię stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2.

Utwory powstające w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT uznaje bowiem m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawczynię dotyczą programów komputerowych, które to właśnie podlegają rzeczonej ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów do IP Box (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko.

Wnioskodawczyni w takim wypadku z całą pewnością wytwarza program komputerowy. Nadto, jak zostało wyżej podkreślone, podlega on ochronie prawnej.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, a których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku wytwarzania autorskiego prawa do programu komputerowego, przesłankami determinującymi możliwość skorzystania z omawianej w złożonym wniosku preferencyjnej stawki opodatkowania, są w szczególności:

A.wymóg prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej,

B.wymóg objęcia ochroną prawną autorskich praw do wytworzonego programu komputerowego,

C.wymóg prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego,

D.wymóg przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na podmiot trzeci,

E.wymóg prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od (...)2019 roku. Wytwarzane przez nią oprogramowanie komputerowe podlega ochronie prawnej autorskich praw do wytworzonego programu komputerowego. Wnioskodawczyni prowadzi działalność badawczo-rozwojową i zgodnie z zawartą Umową, przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania na Zleceniodawcę. Ponadto, prowadzi odrębną od KPIR ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT.

W świetle powyższych przesłanek, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawczyni w tak przedstawionym stanie faktycznym będzie uprawniona do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych w 2021 r. z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej z kontrahentem.

Ad. 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3/(a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego;

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego;

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej jest tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie, w wykonaniu Umowy zawartej ze Zleceniodawcą, są przenoszone na Zleceniodawcę. Za świadczone usługi Wnioskodawczyni otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych (50%).

Wnioskodawczyni poniosła koszty, bez których poniesienia efektywne prowadzenie działalności gospodarczej, w wyniku której Wnioskodawczyni wytwarzała utwory objęte autorskimi prawami majątkowymi nie byłoby możliwe. Do rzeczonych kosztów należały:

A.koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności,

B.koszty paliwa,

C.koszty leasingu,

D.koszty usług księgowych,

E.koszty usług telekomunikacyjnych,

F.koszty szkoleń związanych z nauką specjalistycznego języka angielskiego.

Koszty, o których mowa wyżej, są proporcjonalnie przypisane do przychodów uzyskiwanych z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie na rzecz Zleceniodawcy autorskich praw majątkowych dotyczących wytwarzanego oprogramowania. Tak, jak wynagrodzenie za autorskie prawa majątkowe ustalane jest jako 50% podstawowego wynagrodzenia za świadczone usługi programistyczne wynikającego z Umowy, tak koszty związane z przychodami osiągniętymi z kwalifikowanego IP ustala się jako 50% ogółu poniesionych kosztów.

Jak wynika z interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych Dyrektora KIS z dnia 21 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM koszty leasingu i utrzymania samochodu, koszty za telefon, leasing komputera, koszty zakupu podzespołów komputerowych oraz monitorów, zakupu specjalistycznego oprogramowania, utrzymania domeny internetowej, chmury internetowej oraz poczty internetowej, koszty delegacji zagranicznych, koszty porad i konsultacji specjalistycznych oraz koszty związane ze szkoleniami i poszerzaniem wiedzy, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem podatnika z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie oprogramowania, w tym obliczone według proporcji – 50% przychodów ze zbycia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania do przychodów ogółem – należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawczynię działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, wskazane przez Wnioskodawczynię koszty stanowią koszty kwalifikowane do obliczenia wskaźnika Nexus.

Ad. 5.

Wyodrębnienie z prowadzonych ksiąg podatkowych Wnioskodawczyni szczegółowej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT oraz prowadzenie prawidłowych księgowań w księgach podatkowych podmiotu zgodnie ze wskazanym przepisem, umożliwiają Wnioskodawczyni złożenie korekty zgodnie z art. 81 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Wobec tego Wnioskodawczyni może skorzystać z możliwości sporządzenia korekty rocznego zeznania podatkowego za rok 2020 w taki sposób, aby skorzystać z ulgi IP Box za rok 2020.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała własne stanowisko.

Wnioskodawczyni podtrzymuje swoje stanowisko zawarte we wniosku z dnia 20 kwietnia 2022 r. Oprogramowanie komputerowe tworzone przez Wnioskodawczynię powstaje w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, czyli działalności nastawionej na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, które nie mają charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawczynię wymagają kreatywnego podejścia, nie są wykonywane schematycznie lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych. Algorytmy rozwiązań proponowane Zleceniodawcy nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Zleceniodawca nabywa od Wnioskodawczyni zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie komputerowe.

Twórczy charakter działalności Wnioskodawczyni potwierdza również fakt, że rezultatem jej działań są subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji czy algorytmów. Dodatkowo, działalność Wnioskodawczyni podejmowana jest w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Prace realizowane przez Wnioskodawczynię w ramach Umowy nie mają incydentalnego charakteru. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawczyni w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania.

Wobec powyższego, działalność wykonywana przez Wnioskodawczynię stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Utwory powstające w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT uznaje bowiem m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawczynię dotyczą programów komputerowych, które to właśnie podlegają rzeczonej ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów do IP Box (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko.

Wnioskodawczyni w takim wypadku z całą pewnością wytwarza program komputerowy. Nadto, jak zostało wyżej podkreślone, podlega on ochronie prawnej.

Uwzględniając stan faktyczny wskazany we wniosku oraz jego rozwinięcie poprzez odpowiedź na zadane pytania, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawczyni będzie uprawniona do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych w 2021 r. z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej z kontrahentem.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie oprogramowania, w tym obliczone według proporcji – 50% przychodów ze zbycia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania do przychodów ogółem – należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawczynię działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, wskazane przez Wnioskodawczynię koszty stanowią koszty kwalifikowane do obliczenia wskaźnika Nexus.

Wyodrębnienie z prowadzonych ksiąg podatkowych Wnioskodawczyni szczegółowej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT oraz prowadzenie prawidłowych księgowań w księgach podatkowych podmiotu zgodnie ze wskazanym przepisem, umożliwiają Wnioskodawczyni złożenie korekty zgodnie z art. 81 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Wobec tego Wnioskodawczyni może skorzystać z możliwości sporządzenia korekty rocznego zeznania podatkowego za rok 2020 w taki sposób, aby skorzystać z ulgi IP Box za rok 2020.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym

Powzięła Pani wątpliwość, czy prowadzona przez Panią działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania/części oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i  nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pani działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 updof).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w  jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w  tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od  istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i  organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i  właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy  do nowych zastosowań. Lokalizacja i  identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na  swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie  mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika m.in., że Pani działalność w  zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania (modyfikowania) oprogramowania/części oprogramowania obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Pani działalność gospodarcza jest działalnością podejmowaną przez Panią w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprogramowanie wytwarzane przez Panią w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Panią działalności gospodarczej jest rezultatem Pani własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. W ramach działalności samodzielnie prowadzi Pani badania naukowe oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 oraz art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Badania przyniosły efekty w postaci wytworzonych innowacyjnych programów komputerowych. Prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem w postaci stworzenia innowacyjnych systemów informatycznych, które nie występowały wcześniej w Pani praktyce gospodarczej, na potrzeby podmiotów zlecających.

Pani działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

a)są podejmowane w sposób systematyczny,

b)mają charakter twórczy,

c)obejmują prace rozwojowe i badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 oraz art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

d)podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tworzenie, rozwijanie i ulepszanie przez Panią oprogramowania/części oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu :

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww ustawy stanowi:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub  międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na  zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.):

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawiła Pani we wniosku wynika, że:

1.Tworzy Pani, rozwija, ulepsza (modyfikuje) program komputerowy w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

2.Tworzy, rozwija, ulepsza (modyfikuje) Pani oprogramowanie/części oprogramowania w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Panią działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3.Wytwarzane, rozwijane, ulepszane (modyfikowane) przez Panią oprogramowanie/części oprogramowania zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

4.Przenosi Pani całość autorskich praw majątkowych do programu na rzecz kontrahenta i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie.

5.Uzyskuje Pani dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług programistycznych.

6.Prowadziła Pani odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

7.Rozpoczęła Pani prowadzenie ewidencji 1 stycznia 2020 r. Ewidencja ta była prowadzona „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub modyfikacji kwalifikowanego IP (była prowadzona od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Autorskie prawo do oprogramowania/części oprogramowania wytwarzane, rozwijane, ulepszane (modyfikowane) przez Panią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku wskazała Pani, że z chwilą stworzenia programów/samodzielnych części tych programów przenosi Pani całość autorskich praw majątkowych do programu na rzecz kontrahenta i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie.

Należy wskazać art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odpłatne przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do oprogramowania/części oprogramowania stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pani kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.

Na podstawie powyższego należy uznać, że uzyskane przez Panią dochody stanowią kwalifikowane dochody w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględniając zatem powołane przepisy prawa oraz elementy stanu sprawy wskazać należy, że może Pani zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pani skorzystać w zeznaniach rocznych za lata 2020 i 2021.

W konsekwencji, Pani stanowisko w zakresie pytania nr 2 i 3 jest prawidłowe.

Wątpliwość Pani budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty do obliczenia wskaźnika nexus.

Jak wskazuje Pani, w ramach prowadzonej działalności ponosi Pani koszty:

·koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności (koszt zakupu słuchawek, oprogramowania dla programistów, ładowarki do laptopa, smartfona z funkcją pisania kodu programu);

·koszty paliwa;

·koszty leasingu samochodu;

·koszty usług telekomunikacyjnych;

·koszty usług księgowych;

·koszty szkoleń związanych z nauką specjalistycznego języka angielskiego.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

·wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

·dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinna Pani również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pani jako iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązana jest Pani do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

·wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pani także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Objaśnienia podatkowe z 15 lipca 2019 r. wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, który poniosła Pani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pani przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według ustalonej proporcji jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do Pani przychodów ogółem z prowadzonej działalności w danym okresie.

Jednocześnie wskazała Pani, że ww. wydatki poniesione przez Panią w 2020 i 2021 r. stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem/rozwinięciem programów komputerowych (kwalifikowanego IP).

W związku z powyższym może Pani następujące koszty:

·koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności (koszt zakupu słuchawek, oprogramowania dla programistów, ładowarki do laptopa, smartfona z funkcją pisania kodu programu);

·koszty paliwa;

·koszty leasingu samochodu;

·koszty usług telekomunikacyjnych;

·koszty usług księgowych;

·koszty szkoleń związanych z nauką specjalistycznego języka angielskiego.

ująć we wskaźniku nexus, jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej.

Wobec powyższego Pani stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest również prawidłowe.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy:

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy:

W myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Skoro zatem, w złożonym zeznaniu za 2020 r. nie zastosowała Pani obniżonej 5% stawki podatku do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to przysługuje Pani prawo do złożenia korekty tego zeznania.

Reasumując, prowadząc „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, może Pani skorzystać w zeznaniu rocznym za 2020 rok z preferencyjnego opodatkowania dochodów, o których mowa we wniosku, według 5% stawki podatku dochodowego – poprzez dokonanie korekty rozliczenia.

W konsekwencji, Pani stanowisko w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Weryfikacja zasadności stosowania opisanej we wniosku metody podziału kosztów według określonej proporcji możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania organów podatkowych. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy – nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy.

Pełna weryfikacja Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W odniesieniu natomiast do powołanej przez Panią interpretacji stwierdzamy, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).