Interpretacja indywidualna z dnia 28.10.2020, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.544.2020.1.AK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

W zakresie: - możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wyjazd szkoleniowo-integracyjny dla pracowników i członków ich rodzin

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu 31 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wyjazd szkoleniowo-integracyjny dla pracowników i członków ich rodzin jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wyjazd szkoleniowo-integracyjny dla pracowników i członków ich rodzin.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest partycypującym w zyskach komandytariuszem spółki komandytowej, która zatrudnia pracowników i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Spółka komandytowa (dalej jako: Spółka), której komandytariuszem jest Wnioskodawca jest dużym podmiotem, prowadzącym działalność gospodarczą głównie w zakresie handlu hurtowego i detalicznego samochodami osobowymi i furgonetkami. Wnioskodawca planuje zorganizować wiosną przyszłego roku kilkudniowy zagraniczny wyjazd na konferencję dla swoich pracowników w rozumieniu Kodeksu Pracy oraz ich rodzin (pracownikowi towarzyszyć może jedna bliska osoba). Na wyjazd zaproszeni zostaną ci pracownicy, którzy mają co najmniej 20 letni staż pracy w firmie. Na koszt wyjazdu składać się będzie w szczególności koszt przejazdu, zakwaterowania w hotelu, wyżywienia, organizacji konferencji szkoleniowych oraz organizacji imprez integracyjnych dla pracowników i członków ich rodzin, wycieczek. Całkowity koszt wyjazdu, zarówno w części przypadającej na pracowników, jak i na ich rodziny pokryje Spółka z własnych środków obrotowych. Uczestnictwo w wyjeździe na konferencję będzie dobrowolne zarówno dla pracowników Spółki, jak i dla ich rodzin. Cel wyjazdu można określić jako szkoleniowo-integracyjny. W czasie wyjazdu odbędą się w szczególności konferencje szkoleniowe dla pracowników, mające na celu podniesienie ich kwalifikacji. Przewidziany będzie również czas na spotkania integracyjne dla pracowników i ich rodzin, których celem będzie z kolei budowanie zespołu, poprzez tworzenie pozytywnych relacji pracowników pomiędzy sobą oraz pracowników ze Spółką, będącą pracodawcą, zwiększenie wśród pracowników motywacji do pracy i zaangażowania w powierzone zadania, efektywności i wydajności pracy oraz wzmocnienie lojalności pracowników wobec pracodawcy, co ma szczególne znaczenie na funkcjonującym obecnie rynku pracy określanym jako rynek pracownika.

Opisany powyżej wyjazd zostanie przez Spółkę zorganizowany poprzez zlecenie jego przygotowania zewnętrznej spółce, profesjonalnie trudniącej się organizacją wyjazdów szkoleniowych i integracyjnych. Rozliczenie kosztów wyjazdu odbędzie się na podstawie faktury VAT, wystawionej Spółce komandytowej, której komandytariuszem jest Wnioskodawca, przez spółkę, której zostanie zlecone kompleksowa organizacja szkoleniowo-integracyjnego wyjazdu zagranicznego na konferencję.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty organizacji wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego dla pracowników i ich rodzin, opisanego powyżej, na podstawie faktury VAT uzyskanej od organizatora tegoż wyjazdu, zarówno w części przypadającej na pracowników, jak i na ich rodziny?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę na organizację zagranicznego wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego na konferencję, który opisany został w pkt 74 niniejszego Wniosku, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, zarówno w części przypadającej na pracowników, jak i na rodziny pracowników.

W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się bowiem, że aby uznać, iż dany wydatek jest dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatek ten łącznie spełniać musi następujące przesłanki:

• musi zostać poniesiony przez Wnioskodawcę, z jego zasobów majątkowych,

• musi być definitywny - to znaczy, że wartość poniesionego wydatku nie zostanie Wnioskodawcy w jakikolwiek sposób zwrócona,

• musi pozostawać w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą,

• musi być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• musi zostać właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy wydatki, jakie poniesie Spółka, której jest on komandytariuszem, na organizację wyjazdu, o którym mowa w pkt 74 niniejszego Wniosku, spełniają wszystkie powyższe kryteria.

Jak wskazano powyżej koszt wyjazdu zagranicznego na konferencję o celu szkoleniowo- integracyjnym pokryje w całości Spółka, a pracownicy ani ich rodziny nie będą w żaden sposób zwracać owego kosztu tejże Spółce, będzie on więc poniesiony przez Spółkę i definitywny. Nie ulega też wątpliwości, że organizacja wyjazdu szkoleniowo-integracjnego dla pracowników Spółki pozostaje w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

Jeśli chodzi o przesłankę celowości, zdaniem Wnioskodawcy również będzie ona spełniona. Koszty organizacji tego typu wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego dla pracowników i ich rodzin należą bowiem do kategorii tak zwanych kosztów pracowniczych, które wielokrotnie zostały uznane przez organy skarbowe za koszty uzyskania przychodu (tak np. w interpretacjach indywidualnych o sygn. IPPB5/4510-622/16-4/BC i 0111-KDIB1-3.4010.309.2019.3.MBD).

Koszty pracownicze w szczególności obejmują wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą one również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań szkoleniowo-integracyjnych (w tym wyjazdowych), spotkań integracyjnych grupy pracowników, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń lub też, tak jak w niniejszym przypadku, wyjazdów szkoleniowo- integracyjnych dla pracowników i ich rodzin. Koszty takie są bowiem związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, mają na celu zwiększenie kwalifikacji zawodowych pracowników, poprawę atmosfery pracy, budowanie zespołu, zintegrowanie pracowników z pracodawcą i pomiędzy sobą, co w konsekwencji wpłynie na zwieszenie motywacji do pracy, większą produktywność zespołu i lepszą efektywność pracy (tak samo stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej o sygn. IPPB5/4510-622/16-4/BC).

Spółka zatrudnia wielu pracowników o różnym stażu pracy. Przeprowadzone przez wspólników Spółki rozmowy z pracownikami wskazują, iż pracownicy o dłuższym stażu pracy często czują się wypaleni zawodowo, brak im motywacji do wykonywania codziennych obowiązków, co z kolei negatywnie przekłada się na jakość pracy i budowanie relacji w zespole. Jednocześnie większość z tych pracowników lojalnie wykonywała swoje obowiązki wobec pracodawcy przez bardzo długi okres czasu. Stąd w wyjeździe mają uczestniczyć pracownicy o bardzo długim stażu pracy. Pracodawca ma nadzieję, iż przygotowane przez niego w trakcie wyjazdu m.in. szkolenia mające wzmocnić kompetencje miękkie, pozytywnie wpłyną na relacje pomiędzy pracownikami, zbudują więzi pomiędzy pracownikami, które są bardzo istotne w trakcie wykonywania codziennych obowiązków. Aby skutecznie konkurować na rynku motoryzacyjnym, który jest bardzo trudny i wymagający, potrzebny jest zgrany zespół ludzi, którzy potrafią współpracować i czują się odpowiedzialni za firmę i pozostałych członków zespołu. Z tego względu chcąc zmotywować pracowników do dalszej pracy, zwiększyć ich lojalność wobec pracodawcy, osoby zarządzające zdecydowały o zorganizowaniu wyjazdu, który pozytywnie wpłynie na dalsze funkcjonowanie Spółki. Nie bez znaczenia jest również fakt, iż w ciągu ostatniego czasu rynek pracy przeszedł metamorfozę, w dzisiejszych czasach bardzo trudno jest znaleźć lojalnego pracownika, a doświadczenie pokazuje, iż dla wielu osób także atmosfera pracy, zgrany zespół jest równie ważny jak wynagrodzenie.

Zdaniem Wnioskodawcy, za koszt uzyskania przychodu można uznać również wydatki poniesione na organizację wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego w części przypadającej na rodziny pracowników. Wydatki takie również związane są bowiem niewątpliwie z prowadzoną przez Spółkę działalnością i mają na celu zintegrowanie zespołu, zatrudnionego w zakładzie pracy, który tworzy Spółka, dlatego też pozostają one w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów i mogą mieć pośredni wpływ na wielkość osiągniętych przez Wnioskodawcę przychodów. Takie świadczenia na rzecz rodzin pracowników budują pozytywne relacje pomiędzy pracownikami i pracodawcą, zwiększają zaangażowanie pracowników oraz wzmacniają ich lojalność wobec Spółki, której wspólnikiem jest Wnioskodawca, mają również działanie motywujące i wpływające na jakość, wydajność oraz efektywność pracy, co dalej przekłada się na wysokość uzyskanych przez wspólnika Spółki komandytowej przychodów (tak samo stwierdził Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej o sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.309.2019.3.MBD).

Kończąc, Wnioskodawca wskazuje, że koszty zostaną udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez organizatora wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego, a także że koszty tego typu nie zostały wymienione w katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 23 ustawy o PIT.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki poniesione przez Spółkę komandytową, której jest on komplementariuszem, na organizację zagranicznego wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego, który opisany został w pkt 74 niniejszego Wniosku, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT zarówno w części przypadającej na pracowników, jak i na rodziny pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie w celu osiągnięcia przychodu zawarte we wskazanym art. 22 ust. 1 ww. ustawy, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, że przez sformułowanie w celu należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot celowości.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Kosztami podatkowymi są co do zasady tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym kosztem a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, ponieważ to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (albo na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu (zachowanie, zabezpieczenie źródła przychodu).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje zorganizować wiosną przyszłego roku kilkudniowy zagraniczny wyjazd na konferencję dla swoich pracowników w rozumieniu Kodeksu Pracy oraz ich rodzin. Na wyjazd zaproszeni zostaną ci pracownicy, którzy mają co najmniej 20 letni staż pracy w firmie. Na koszt wyjazdu składać się będzie w szczególności koszt przejazdu, zakwaterowania w hotelu, wyżywienia, organizacji konferencji szkoleniowych oraz organizacji imprez integracyjnych dla pracowników i członków ich rodzin, wycieczek. Całkowity koszt wyjazdu, zarówno w części przypadającej na pracowników, jak i na ich rodziny pokryje Spółka z własnych środków obrotowych. Uczestnictwo w wyjeździe na konferencję będzie dobrowolne zarówno dla pracowników Spółki, jak i dla ich rodzin. Cel wyjazdu można określić jako szkoleniowo-integracyjny. W czasie wyjazdu odbędą się w szczególności konferencje szkoleniowe dla pracowników, mające na celu podniesienie ich kwalifikacji. Przewidziany będzie również czas na spotkania integracyjne dla pracowników i ich rodzin, których celem będzie z kolei budowanie zespołu, poprzez tworzenie pozytywnych relacji pracowników pomiędzy sobą oraz pracowników ze Spółką, będącą pracodawcą, zwiększenie wśród pracowników motywacji do pracy i zaangażowania w powierzone zadania, efektywności i wydajności pracy oraz wzmocnienie lojalności pracowników wobec pracodawcy, co ma szczególne znaczenie na funkcjonującym obecnie rynku pracy określanym jako rynek pracownika. Opisany powyżej wyjazd zostanie przez Spółkę zorganizowany poprzez zlecenie jego przygotowania zewnętrznej spółce, profesjonalnie trudniącej się organizacją wyjazdów szkoleniowych i integracyjnych. Rozliczenie kosztów wyjazdu odbędzie się na podstawie faktury VAT, wystawionej Spółce komandytowej, której komandytariuszem jest Wnioskodawca, przez spółkę, której zostanie zlecone kompleksowa organizacja szkoleniowo-integracyjnego wyjazdu zagranicznego na konferencję.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz treść złożonego wniosku, należy stwierdzić, że wydatki związane z organizacją wyjazdu szkoleniowo integracyjnego, poniesionego dla pracownika oraz członka jego rodziny, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wskazał Wnioskodawca wydatki te mają na celu podniesienie kwalifikacji pracowników, budowanie zespołu, poprzez tworzenie pozytywnych relacji pracowników pomiędzy sobą oraz pracowników ze Spółką, będącą pracodawcą, zwiększenie wśród pracowników motywacji do pracy i zaangażowania w powierzone zadania, efektywności i wydajności pracy oraz wzmocnienie lojalności pracowników wobec pracodawcy, co ma szczególne znaczenie na funkcjonującym obecnie rynku pracy określanym jako rynek pracownika.

Reasumując, wydatki poniesione na organizację wyjazdowych imprez firmowych o charakterze integracyjno-szkoleniowym mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca pomniejszy uzyskany przychód o te wydatki proporcjonalnie do udziału w Spółce (art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy także nadmienić, że zasadność zaliczenia wskazanych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z organizacją pikniku rodzinnego (w szczególności związek między ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej