Uznanie wydatków na zakup komputera, akcesoriów komputerowych oraz wydatków na energię elektryczną potrzebnych do „kopania” waluty wirtualnej za wydatki poniesione bezpośrednio na nabycie waluty wirtualnej zgodnie z art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustalenia, czy zamiana walut wirtualnych na rzeczy lub prawa może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego zgodnie z ar. 21 ust. 1 pkt 32b ww. ustawy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie:

‒uznania wydatków na zakup komputera, akcesoriów komputerowych oraz wydatków na energię elektryczną potrzebnych do „kopania” waluty wirtualnej za wydatki poniesione bezpośrednio na nabycie waluty wirtualnej zgodnie z art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe,

‒ustalenia, czy zamiana walut wirtualnych na rzeczy lub prawa może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego zgodnie z ar. 21 ust. 1 pkt 32b ww. ustawy – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 23 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania wydatków na zakup komputera, akcesoriów komputerowych oraz wydatków na energię elektryczną potrzebnych do „kopania” waluty wirtualnej za wydatki poniesione bezpośrednio na nabycie waluty wirtualnej zgodnie z art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustalenia, czy zamiana walut wirtualnych na rzeczy lub prawa może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego zgodnie z ar. 21 ust. 1 pkt 32b ww. ustawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 21.08.2012 r. pod firmą A., prowadzoną pod adresem (…).

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2020 poz. 1426 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie rozliczania walut wirtualnych (art. 30b ust. 1a oraz art. 21 ust. 1 pkt 32b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wnioskodawca w 2022 roku będzie inwestować w waluty wirtualne. Celem przedsięwzięcia będzie nabycie specjalistycznego sprzętu, który będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do ich wykopywania. Waluty wirtualne będą następnie sprzedawane albo wykorzystywane do nabycia innych produktów.

Uzupełnienie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych, jego formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz dokumentacja podatkowa jest prowadzona w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

„Wykopywanie”, a następnie zbywanie kryptowalut nie będzie odbywało się w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Kryptowaluty, o których mowa we wniosku będą spełniać definicję waluty wirtualnej zawartej w art. 5a pkt 33a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług określonych w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Wnioskodawca zamierza zakupić karty graficzne, płytę główną, procesor, dysk twardy, pamięć operacyjna, zasilacz, okablowanie, przejściówki (B.), stelaż.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż nie będzie osiągał w tym zakresie przychodów z działalności gospodarczej, natomiast w zakresie związku przyczynowo-skutkowego dotyczącego osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia przychodu:

Karta graficzna – będzie służyć jako jednostka obliczeniowa pozwalające na wykonywanie obliczeń kryptograficznych. Bez tego elementu Wnioskodawca nie będzie w stanie rozpocząć procesu „kopania” walut wirtualnych, gdyż jest to podstawowy komponent tego procesu służący „wykopywaniu” walut wirtualnych.

Płyta główna – łączy ze sobą wszystkie elementy składowe i umożliwia ich funkcjonowanie. Odpowiada za wiele procesów i tworzy pojedynczy system ze wszystkich urządzeń. Brak tego narzędzia w rzeczywistości uniemożliwia stworzenie jednej spójnej maszyny, która służyłaby do „wykopywania” walut wirtualnych.

Procesor – jest odpowiedzialny za przetwarzanie procesów. Swoją rolę skupia na prawidłowym funkcjonowaniu narzędzia do „wykopywania” walut wirtualnych.

Dysk twardy – jego rola skupia się na przechowywaniu systemu operacyjnego. W ten sposób system może prawidłowo funkcjonować, tym samym prowadzi do prawidłowego działania narzędzia do „wykopywania” walut wirtualnych. Jest niezbędny do przechowywania określonych narzędzi.

Pamięć operacyjna – pamięć komputerowa. Jej brak uniemożliwia „wykopywanie” walut wirtualnych. Jest niezbędna do korzystania z oprogramowania.

Zasilacz – będzie służyć do zasilania jednostki centralnej, w procesie „kopania” walut wirtualnych będzie podtrzymywać urządzenie służące do „kopania” walut wirtualnych przy stałym dostępie do prądu elektrycznego.

Okablowanie – niezbędne do „wyniesienia” kart poza płytę główną oraz zasilenie każdej kart. Potrzebne do prawidłowego połączenie komponentów wchodzących w skład urządzenia służącego do „kopania” walut wirtualnych. Brak tego elementu może spowodować brak połączenia urządzeń i ich samodzielną bezużyteczność.

Przejściówki (B.) – przejściówki, które pozwalają na to, by nie podpinać karty graficznej bezpośrednio do płyty głównej. W przypadku Wnioskodawcy zamierza on podpiąć je pod stelaż. Głównym tego celem będzie optymalne rozłożenie kart pod kątem przepływu powietrza (chłodzenia) prowadzące do zmniejszenia ryzyka awarii, zniszczenia oraz dłuższego okresu działania.

Karty graficzne – wykorzystywane w koparce jako jednostki obliczeniowe pozwalające na wykonywanie obliczeń kryptograficznych.

Płyta główna – łączy ze sobą wszystkie elementy składowe i umożliwia ich funkcjonowanie. Odpowiada za wiele procesów i tworzy pojedynczy system ze wszystkich urządzeń.

Procesor – jest układem odpowiedzialnym za przetwarzanie procesów.

Dysk twardy – służy do przechowywania systemu operacyjnego.

Pamięć operacyjna – pamięć komputerowa, niezbędna pamięć do pracy (w tym przypadku „wykopywania” walut wirtualnych).

Zasilacz – zasilanie jednostki centralnej oraz kart graficznych, koniecznie o mocy oraz ilości wyjść pozwalającej na zasilenie wszystkich podłączonych kart graficznych.

Okablowanie – niezbędne do „wyniesienia” kart poza płytę główną oraz zasilenie każdej karty.

Stelaż – miejsce montażu urządzenia do „wykopywania” walut wirtualnych. Pozwala na stabilny montaż całości w celu bezpiecznego użytkowania oraz zachowania odległości między elementami dla lepszego chłodzenia.

Sprzęt przeznaczony do „kopania” kryptowalut nie zostanie zaliczony do środków trwałych.

Wnioskodawca zamierza dokumentować wydatki za pomocą faktur imiennych.

Wnioskodawca zamierza dokonywać następujących transakcji:

1)wymiana waluty wirtualnej na walutę tradycyjną – w tym zakresie Wnioskodawca najpierw „wykopie” określone kryptowaluty, a następnie je wymieni na walutę tradycyjną. Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że w zakresie tej transakcji uważa, że zna on skutki podatkowe tej transakcji i wniosek o interpretację indywidualną nie dotyczy tej procedury.

2)wymiana waluty wirtualnej na inną walutę wirtualną - w tym zakresie Wnioskodawca najpierw „wykopie” określone kryptowaluty, a następnie je wymieni na inną walutę wirtualną. Wnioskodawca tutaj także pragnie zaznaczyć, że w zakresie tej transakcji uważa, że zna on skutki podatkowe tej transakcji i wniosek o interpretację indywidualną nie dotyczy tej procedury.

3)wymiana waluty wirtualnej na produkty/usługi – w tym zakresie Wnioskodawca „wykopie” określone kryptowaluty, a następnie je wymieni na produkty/usługi. Tutaj Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że ta sytuacja jest kwestią pytania 2 i chciałby ustalić skutki podatkowe takiego zdarzenia.

Wnioskodawca planuje za waluty wirtualne nabywać: złoto fizyczne, srebro fizyczne, kamienie szlachetne.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w przypadku wymiany waluty wirtualnej na inne produkty, przychody z zamiany rzeczy lub praw, z tytułu pojedynczej umowy czasami będą, a czasami nie będą przekraczać kwoty 6.000 zł, jednakże Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż zna konsekwencje podatkowe w przypadku wymiany waluty wirtualnej na inne produkty, gdy wartość przychodu przekracza 6.000 zł, natomiast jego pytanie skierowane jest wyłącznie w zakresie wymiany dotyczącej wymiany waluty wirtualnej na inne produkty, gdzie przychody z zamiany rzeczy lub praw, z tytułu pojedynczej umowy nie przekroczą kwoty 6.000 zł. Fakt ten został przedstawiony w argumentacji na pytanie 2.

Pytania

1.Czy zakup komputera, akcesoriów komputerowych oraz wydatków na energię elektryczną wykorzystywanych do „wykopywania” walut wirtualnych mogą stanowić koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy zamiana walut wirtualnych na rzeczy lub praw (inne niż inne waluty wirtualne) może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1.

Zgodnie z art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej stanowią udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Jednocześnie zgodnie z art. 30b ust. 5d dochodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w ust. 1 oraz w art. 27 lub art. 30c. Oznacza to, że Wnioskodawca nie będzie rozliczać sprzedaży oraz wymiany walut wirtualnych w ramach działalności gospodarczej. Źródłem dochodu będzie zysk z kapitałów pieniężnych.

Zdaniem Wnioskodawcy przez pojęcie „nabycia” waluty wirtualnej należy rozumieć także nabycie waluty wirtualnej w drodze tzw. kopania, czyli także nabycia pierwotnego (swego rodzaju wytworzenie waluty).

W opinii Wnioskodawcy komputer jest niezbędny do wydobycia walut wirtualnych. Bez tego urządzenia Wnioskodawca nie będzie w stanie rozpocząć inwestycji. Komputer jest nieodłącznym narzędziem, a brak tego urządzenia uniemożliwia Wnioskodawcy rozpoczęcie wydobycia. Akcesoria komputerowe tj. ładowarka czy myszka mają na celu prawidłowe działanie komputera. W ten sposób Wnioskodawca będzie mógł przyspieszyć swoją pracę. Dodatkowo bez ładowarki, jak i wydatków na energię elektryczną niemożliwe będzie prawidłowe działalnie komputera. Przedstawiając powyższą argumentacją Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zakup komputera, akcesoriów komputerowych oraz wydatków na energię elektryczną wykorzystywanych do „wykopywania” walut wirtualnych mogą stanowić koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko takie potwierdza także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 21 lipca 2020 r. sygn. I SA/Łd 285/20, w którym sąd potwierdził stanowisko, że wydatki na kopanie waluty wirtualnej mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu, czyli koszty bezpośrednie, o których mowa w art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad.2.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody z zamiany rzeczy lub praw, jeżeli z tytułu jednej umowy nie przekraczają kwoty 6 000 złotych. W przedstawionym przez Wnioskodawcę przypadku Wnioskodawca będzie najpierw wykopywać waluty wirtualne, a następnie wymieniać je na rzeczy albo prawa.

Zgodnie z art. 4 ustawy o NBP Narodowemu Bankowi Polskiemu przysługuje wyłączne prawo emitowania znaków pieniężnych Rzeczypospolitej Polskiej. Z kolei zgodnie z art. 32 ww. ustawy prawnymi środkami płatniczymi na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są znaki pieniężne emitowane przez NBP. Można więc stwierdzić, że waluty wirtualne nie są prawnymi środkami płatniczymi. Oznacza to, że na gruncie prawa podatkowego (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) powinny one być traktowane jako prawa majątkowe.

Wnioskodawca będzie wymieniać wykopane waluty wirtualne na rzeczy lub prawa. W związku z tym, że waluta wirtualna nie jest traktowana jako środki płatnicze transakcja taka będzie miała charakter barteru.

Istotnym znaczeniem dla charakteru zwolnienia jest właściwe określenie przychodu po stronie Wnioskodawcy. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami z zastrzeżeniem art. 14- 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Można więc stwierdzić, że wartością przychodu w przypadku barteru będzie wartość należnych świadczeń wzajemnych wykonywanych w ramach tej działalności, czyli wartość świadczonych usług lub przekazanych towarów.

W związku z tym zdaniem Wnioskodawcy w przypadku wymiany walut wirtualnych na inne prawa albo rzeczy (inne niż waluty wirtualne), jeżeli przychód z tytułu zamiany nie będzie przekraczać kwoty 6.000 zł będzie mógł korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie:

‒uznania wydatków na zakup komputera, akcesoriów komputerowych oraz wydatków na energię elektryczną potrzebnych do „kopania” waluty wirtualnej za wydatki poniesione bezpośrednio na nabycie waluty wirtualnej zgodnie z art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe,

‒ustalenia, czy zamiana walut wirtualnych na rzeczy lub prawa może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego zgodnie z ar. 21 ust. 1 pkt 32b ww. ustawy – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm., dalej „updof”):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 7 updof:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 11 updof:

W myśl art. 17 ust. 1f updof:

Przepis art. 17 ust. 1g updof stanowi, że:

Według art. 5a pkt 33a updof:

Pojęcie „waluta wirtualna” zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2022 r., poz. 593, ze zm.). Ilekroć w ustawie jest mowa o walucie wirtualnej rozumie się przez to cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest:

a)prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznej,

b)międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do tej organizacji lub z nią współpracujące,

c)pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,

d)instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,

e)wekslem lub czekiem

- oraz jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, a także może być elektronicznie przechowywane lub przeniesione albo może być przedmiotem handlu elektronicznego.

Zgodnie z przytoczonymi przepisami należy stwierdzić, że przychody z obrotu walutami wirtualnymi stanowią przychód z kapitałów pieniężnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższą zasadę stosuje się również do przychodów uzyskanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z wyjątkiem działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, zaliczanej do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 30b ust. 1a updof:

Zgodnie z art. 30b ust. 1b updof:

Na podstawie art. 30b ust. 5d updof:

Stosownie do art. 30b ust. 6 pkt 2 updof:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (art. 22 ust. 1 updof).

Zgodnie z art. 22 ust. 14 updof:

W myśl art. 22 ust. 15 ww. ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 16 updof:

Wskazać przy tym należy, że z uzasadnienia do zmiany ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, druk Sejmowy Nr 2860 z 25 września 2018 r. w zakresie określenia kosztów uzyskania przychodów związanych z walutą wirtualną wskazano, że „kosztami podatkowymi będą udokumentowane wydatki na nabycie walut wirtualnych, poniesione w danym roku podatkowym, ale wyłącznie bezpośrednio związane z nabyciem i sprzedażą walut wirtualnych. Kosztami uzyskania przychodów nie będą więc w szczególności koszty finansowania zakupu walut wirtualnych (koszty pożyczek, kredytów itp.)”.

Jednocześnie do katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wprost dopisano poniesione wydatki związane z zamianą waluty wirtualnej na inną walutę wirtualną (art. 23 ust. 1 pkt 38d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Kierując się kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, koszty podatkowe można podzielić na:

‒bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

‒inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Zatem koszty bezpośrednie to te, które łatwo można na podstawie pomiaru lub dokumentów źródłowych zaliczyć wprost na określony produkt. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast „pośrednie koszty uzyskania przychodów” to takie wydatki, których ponoszenie jest racjonalnie uzasadnione jako służące osiąganiu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu ich źródła, nie ma jednak możliwości przypisania ich do określonych, konkretnych przychodów. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Wszystkie koszty, których nie da się zaklasyfikować do kosztów bezpośrednich, są kosztami pośrednimi. Choć nie mają bezpośredniego odbicia w konkretnych przychodach, bez ich poniesienia nie byłoby możliwe osiągnięcie przychodu.

Innymi słowy – posługując się językowym znaczeniem – przez koszty bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztami innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są zaś wszelkie inne koszty, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem. W stosunku do tego rodzaju kosztów doszukiwanie się ich bezpośredniości w relacji z przychodami nie wchodzi w rachubę. Takie bowiem koszty, chociaż niewątpliwie związane z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Są to koszty poniesione w związku z ogólnymi potrzebami procesu wytwórczego. Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Definicja kosztów uzyskania przychodów ma charakter ogólny w związku z czym, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. W związku z ogólną, niesprecyzowaną kategorią ustawową odwołującą się do bezpośredniości i pośredniości związku wydatku z przychodem, ustawodawca nakazuje analizować związek w każdym przypadku indywidualnie biorąc pod uwagę między innymi rodzaj działalności gospodarczej podatnika, racjonalnie dokonaną ocenę możliwości osiągnięcia przychodu z konkretnego kosztu, intencje podatnika towarzyszące ponoszeniu wydatku, więź jaka w konkretnych okolicznościach np. gospodarczych, rynkowych, występuje (lub nie występuje) pomiędzy kosztem podatkowym, a efektywnie osiągniętym lub tylko zamierzonym przychodem. Mając powyższe na względzie, ten sam wydatek w określonych okolicznościach może być uznany za koszt „bezpośredni”, a w innych za „pośredni”.

Wyjaśnić należy, że koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej stanowią udokumentowane wydatki na nabycie waluty wirtualnej, poniesione w danym roku podatkowym oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, które pośredniczą w wymianie lub sprzedaży tych walut. Dotyczy to wydatków wyłącznie bezpośrednio związanych z nabyciem i sprzedażą walut wirtualnych. Wszystkie koszty, jakie podatnik poniesie w danym roku podatkowym, będzie obowiązany wykazać w zeznaniu rocznym, niezależnie od tego, czy w tym samym roku uzyska przychód, czy też nie.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków bezpośrednio poniesionych na nabycie waluty wirtualnej, o których mowa w art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że będą to oprócz ceny zakupu, również prowizje pobierane przez podmioty pośredniczące w wymianie.

Kosztami uzyskania przychodów nie będą więc koszty pośrednie, w szczególności zakup komputera (lub „koparek do kryptowalut”), akcesoriów komputerowych, koszty zużycia prądu. Każdy z ww. wydatków będzie związany z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę i będzie przyczyniać się w sposób ogólny do osiągania przez Niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie ponosił następujące wydatki w związku z nabyciem pierwotnym kryptowaluty:

‒zakup komputera (części do złożenia „koparek do kryptowalut”),

‒zakup akcesoriów komputerowych,

‒zakup energii elektrycznej niezbędnej do „wykopywania” kryptowalut.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych, jego formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, prowadzi dokumentację podatkową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca będzie pozyskiwał walutę wirtualną poprzez „mining”, tzn. w sposób „pierwotny”. Waluta uzyskiwana w ten sposób będzie przez Wnioskodawcę sprzedawana albo wykorzystywana do nabycia innych produktów. „Wykopywanie”, z następnie zbywanie kryptowalut nie będzie odbywało się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzęt przeznaczony do „kopania” waluty wirtualnej nie będzie zaliczony do środków trwałych. Wydatki będą dokumentowane za pomocą faktur imiennych. Kryptowaluty, o których mowa we wniosku będą spełniać definicję waluty wirtualnej zawartej w art. 5a pkt 33a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za waluty wirtualne planuje m.in. nabywać złoto fizyczne, srebro fizyczne, kamienie szlachetne.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że w przypadku uzyskiwania przychodu ze zbycia waluty wirtualnej pozyskanej w drodze tzw. „kopania”, wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na zakup komputera, akcesoriów komputerowych, na zakup energii elektrycznej niezbędnej do pracy sprzętu komputerowego, nie można uznać za wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej, o których mowa w art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jak to zostało wskazane powyżej, wydatki te kwalifikowane są do kosztów pośrednich.

Ponadto należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie będzie nabywał waluty wirtualnej od innego podmiotu, lecz dokona jej pierwotnego wydobycia, zbliżonego do wytworzenia. Wykopana przez Wnioskodawcę waluta wirtualna nie była nigdy wcześniej przedmiotem obrotu, ponieważ nie istniała. Gdyby celem ustawodawcy było, aby podatnicy mogli rozliczać w kosztach uzyskania przychodu wydatki związane z wszelkimi formami wejścia w posiadanie waluty wirtualnej, dokonałby odpowiedniego zapisu w ustawie (przykładowo w zakresie kosztów związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono zapis odnoszący się zarówno do kosztów nabycia, jak i wytworzenia nieruchomości).

Zatem Wnioskodawca nie może zaliczyć poniesionych wydatków pośrednich (kosztów zakupu komputera, akcesoriów komputerowych, kosztów energii elektrycznej) do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe.

Jak wskazano we wniosku, pytanie nr 2 Wnioskodawcy dotyczy wymiany waluty wirtualnej na produkty/usługi. Wnioskodawca „wykopie” określone kryptowaluty, a następnie wymieni je na produktu/usługi. Z wniosku wynika, że za waluty wirtualne nabywane będą: złoto fizyczne, srebro fizyczne oraz kamienie szlachetne.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32b updof:

Zgodnie z przytoczonym wcześniej art. 10 ust. 1 pkt 7 updof – źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7 updof).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 11 updof – za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej.

Zaś w myśl art. 17 ust. 1f updof – przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej rozumie się wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną.

Należy zatem stwierdzić, że transakcje dotyczące wymiany kryptowalut na produkty/usługi, m.in. na złoto fizyczne, srebro fizyczne, kamienie szlachetne (transakcje wymienione we wniosku), będą generowały po stronie Wnioskodawcy przychód, który po pomniejszeniu o koszty uzyskania przychodów podlega opodatkowaniu stawką 19% zgodnie z art. 30b ust. 1a-1b updof. Opisane przez Wnioskodawcę transakcje nie będą korzystać ze zwolnienia opisanego w art. 21 ust. 1 pkt 32b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).